A ZORRA E O GALO

A ZORRA E O GALO
CONTO

  
    Unha zorra colléu un fermosisimo galo, e iste, querendo fuxir dos dentes da raposa, díxolle moi cuco: 
 
     -¿A que non eres capaz de decir "Tanta castaña"?.
    
     A raposa gralleóu como poido:
 
    - Tanta castaña. 
 
     -Non vale, máis crariño que iso nin Diolo entende.
 
    -Tanta castaña -repetíu a zorra abrindo a boca dabondo. 
 
    Saíu o galo, cacarexando, pousóuse nun carballo. A raposa, bulrada, decíalle: 
 
          -Xan, pelourán,
          baixa pola roupa.
          -Non baixo, non,
          que Dios que me díu ista,
          hame dar outra. 
 
    A raposa maxinaba facer baixar ao galo do carballo i escornenzóu a frotar o rabo contra o pé do árbore a ver si o cortaba. Entón o galo rindose díxolle á raposa: 
 
     -Líbreme Dios de fouce e machado,
     que rabo de zorra non corta carballo. 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA