lunes, 29 de julio de 2013

CRUCEIRO DAS ANGUSTIAS - OUSENSA

CRUCEIRO DAS ANGUSTIAS
OUSENSA
CALEIRO
VILANOVA DE AROUSA


     Este conjunto se encuentra en el lugar de Ousensa, parroquia de Caleiro ,municipio de Vilanova de Arousa muy cerca de la Capilla de las Angustias.


      Este conjunto fue echo entre los años 1979 / 80 por Ángel Núñez Oubiña y terminado por su hijo Ángel Núñez. Ángel Núñez es un destacado cantero de esa comarca con gran cantidad de obra repartida por Galicia y otros muchísimos sitios  de España y el extranjero.

 

     Ángel, maestro de canteiros,tiene una sensibilidad y un conocimiento de la piedra, que logra que sus tallas tengan vida.



Cruceiros:
     El  Cruceiro forma parte de un conjunto que en la parte inferior tiene una capilla con la figura de la Virgen de los Dolores ,acompañada a los lados por dos figuras de Santiago,en la derecha se ve a Santiago peregrino,a la izquierda acompañando la otra figura de Santiago Apostol hay una representaciónde el Niño Jesús en brazos de la Virgen a los Reyes de Oriente. El estado de conservación en el que se encuentra la obra es muy bueno.




     Los cruceiros son una de las más características manifestaciones de la arquitectura popular gallega. Son cruces de piedra que aparecen habitualmente en los atrios de las iglesias, cementerios y encrucijadas de caminos para protección de los caminantes, santificando lugares relacionados con creencias paganas que son cristianizados con el propio cruceiro.

 

     La presencia de estos elementos es normalmente de origen devocional, aunque no faltan los motivos rogativos, de alabanza o de ofrenda como causas de su construcción. Ésta estaba financiada por alguna persona que pretendía ganarse su indulto o el de su parroquia ante los ojos de Dios; ofreciendo la construcción como voto para pedir la curación de enfermedades o protección ante una situación peligrosa.


     Con la misma finalidad de protección se levantan cruceiros en campos dedicados al mercado o en un lugares donde ocurrió algún acto violento para evitar que el alma errante de las víctimas pueda dañar a los viandantes.


       El cruceiro es por tanto un objeto sagrado así como el lugar donde se encuentra emplazado. Es por ésto, que el cruceiro es objeto de devoción y respeto, y no sólo un monumento que señala el límite de las parroquias o ayuntamientos.




      En los cruceiros se pueden distinguir varias partes perfectamente diferenciadas: la basamenta es la parte más ornamentada del cruceiro consistente una plataforma formada por varias gradas y un pedestal sobre la que se apoya la columna o fuste y sobre este el capitel. El capitel presenta motivos decorativos muy diversos, desde motivos vegetales, geométricos, figuras simbólicas... y el elemento fundamental de cualquier cruceiro, la cruz.


 Ángel Núñez
MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE SANTA MARIA - PAZOS DE BORBEN

PETO DE SANTA MARIA
SANTA MARIA DE PAZOS 
PRAZA DO CONCELLO 
PAZOS DE BORBÉN
     
      Peto de ánimas de tipo pechado coroado por tres pináculos. A fornela é de gran tamaño e atópase lixeiramente arqueada na súa parte superior. Ten reixa protectora de ferro que se abre en dobre folla. O caixón das esmolas áchase soldado á reixa. 
 

     O retablo é de pedra policromada e áchase presidido por un Cristo crucificado sobre unha caveira. Acompañan ao Cristo unha santa cun libro pola dereita e pola esquerda San Francisco cunha copa. Na parte inferior aparecen un total de nove ánimas.



      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube





XOAN ARCO DA VELLA

PETO DO CRISTO DA AGONIA - SOUTOMAIOR

PETO DO CRISTO DA AGONIA
ALXÁN 
SOUTOMAIOR
     
       Peto de ánimas de tipo cerrado en forma de capela con porta de ferro e coroado por pináculos. No seu interior atopamos un Cristo de grandes dimensións, policromado, que responde ao nome de Santo Cristo da agonía. Aparece enmarcado entre dúas columnas rematadas en pináculos. 


     É de pedra policromada e o retablo das ánimas atópase por debaixo del, presidido por San Francisco quen tende as mans cara a dúas ánimas pecadoras. Aos lados dispóñense dous anxos dos que tan so se representan as alas e as cabezas.
 

      Segundo conta unha persoa do lugar, antigamente os cadaleitos eran levados a ombros polo camiño vello ata este peto e logo volvían.




      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube






XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE AMOEDO - PAZOS DE BORBÉN

PETO DE ÁNIMAS DE AMOEDO
PAZOS 
PAZOS DE BORBÉN
     
    Destaca na parroquia de Pazos o seu peto de ánimas, importante monumento relixioso de grande interese etnográfico. A súa construción se fíja no século XVIII. 
 

     Está situado nun cruzamento de camiños da parte central dá parroquia. A devoción das almas segue viva entre as xentes, que adoitan levarlles como ofrenda patacas e millo con formas raras.


      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".







MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 28 de julio de 2013

PETO DE SANTA MARIA - ESTACAS

PETO DE ÁNIMAS DE S. MARIA
ESTACAS 
FORNELOS DE MONTES



      Peto de ánimas de pedra de tipo pechado con fornela profunda e tellado con prolongación a xeito de viseira. Conta cunha Cruz de pedra ao seu lado esquerdo, pegada tamén á parede dunha casa. 


     O retablo debeu de ser de madeira policromada aínda que actualmente desapareceu. Salvo este detalle a construción manifesta un bo estado de conservación.



      O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.




     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.




     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos".


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA