BATERIA DA SALGUEIRA - PUNTA SEGAÑO - CHANTEIRO - ARES

 BATERIA DA SALGUEIRA

PUNTA SEGAÑO

CHANTEIRO

ARES

      Batería situada na Punta de Segaño, a uns 30 m sobre o nivel do mar, na bocana da ría de Ferrol. Esta fortificación levántase en 1739, xunto coas da enseada de Cariño, para protección para a estreita entrada da ría.

       En anos posteriores sofre diversas modificacións destinadas á consolidación dos pararmentos e a estrutura, mediante boas pezas de cantería.

      A planta configúrase como unha batería cara a mar e unha fronte de terra, en forma de hornabeque polo leste e quebrado polo sur.

      A finais do século XVIII conta con 16 canóns. Con posterioridade anexiónanse diversas construcións e pavillóns, ata ben entrado o século XX.

Acceso
      Dende Ares tomar a estrada de Ares-Chanteiro, despois de pasar a aldea de Chanteiro, chegar a un cruceiro onde hai un camiño de terra á dereita que leva ata a batería.

Chanteiro
       Chanteiro é un lugar da parroquia de San Pedro de Cervás no concello de Ares na provincia da Coruña.

     Segundo o Instituto Galego de Estatística en 2007 tiña 256 habitantes (123 homes e 133 mulleres), dez máis ca en 2003.

      A ermida da Nosa Señora da Mercede foi restaurada na década de 1940, sendo párroco de Cervás Antonio Rodríguez Fraiz.

Cervás
       San Pedro de Cervás é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Ares.

     Segundo o Instituto Galego de Estatística do ano 2007 tiña 608 habitantes (319 mulleres e 289 homes) distribuídos en 38 entidades de poboación, o que supón un aumento en relación ao ano 1999 cando tiña 582 habitantes.

Patrimonio
    Mosteiro de Santa Catalina de Montefaro
    Praia de Chanteiro
    Castelo de San Martiño

     Tanto a igrexa parroquial de San Pedro, do século XII, como a ermida da Nosa Señora da Mercé de Chanteiro foron restauradas na década de 1940, cando foi sacerdote da parroquia Antonio Rodríguez Fraiz.

Lugares de Cervás
       Agarríos, A Barra, O Bugallón, Os Cachenos, O Campelo, As Cancelas, Carballo, Cervás, Chanteiro, A Chousa, O Cucheiro, O Curro, Foca, A Fonte do Cal, Os Galgos, Leiro, A Louseira, O Monte, Montefaro, O Monteiro, O Outeiro, Pedrachá, A Pena, As Penas, O Penedo, Pereira Fera, O Pirú, O Pomouro, A Porta do Río, A Queira, O Redondo, A Rega, Sandes, O Teixeiro, A Torre, O Trasno, Vigo, A Viña Nova

VIDEO

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

CASTELO DE CHINCHÓN - CHINCHÓN

 CASTELO DE CHINCHÓN

CHINCHÓN

 Castelo de Chinchón
     O Castelo de Chinchón é unha fortaleza situada no municipio de Chinchón, na Comunidad de Madrid, España.

     A súa construción remóntase ao século XV, e ao longo da súa historia tivo diversos usos, desde castelo fortificado ata cárcere e fábrica de fariñas.

     O castelo está situado nun cerro nos arredores do pobo, e conta cunha planta cadrada con torres cilíndricas nas súas esquinas.

      No interior, pódense ver algunhas estancias que foron restauradas, como a sala da torre da homenaxe e as celas do antigo cárcere.

     Aínda que actualmente o castelo atópase en ruínas, aínda é posible apreciar a súa importancia histórica e arquitectónica.

     Durante a Guerra de sucesión española, o castelo foi utilizado polas tropas do Archiduque de Austria como almacén de pólvora, o que provocou a súa destrución parcial.

     Na actualidade, o castelo é propiedade do Concello de Chinchón e está aberto ao público para a súa visita.

      Ademais, no mes de agosto celébrase no seu interior o famoso Festival Medieval de Chinchón, que atrae a numerosos visitantes cada ano.

Curiosidades
     O Castelo de Chinchón ten unha longa historia que se remonta ao século XV. 

     Durante a Guerra da Independencia, o castelo foi utilizado como cuartel xeral polo xeneral francés Sebastiáni.

     No século XIX, o castelo foi abandonado e na actualidade só quedan algunhas ruínas e parte das murallas.

     Na actualidade, o Castelo de Chinchón é un dos principais atractivos turísticos da cidade, e pódese visitar a Torre da Homenaxe, que é a parte máis antiga do castelo e a única que se conserva en pé.

     Ademais, desde o castelo pódense gozar dunhas vistas panorámicas impresionantes da cidade de Chinchón e os seus arredores.

      Cabe destacar que xa no século XX o castelo foi utilizado como fábrica de licores.

MAPA 

 

Fuente: Web Castillosdelolvido.com

XOAN ARCO DA VELLA

 

CASTELO DE PEDRAZA - PEDRAZA - SEGOVIA

 CASTELO DE PEDRAZA

PEDRAZA

SEGOVIA

      O castelo de Pedraza foi construído no s. XIII sobre os restos de fortificacións anteriores, de orixe romana e árabe.

     Foi reedificado no s. XV pola familia dos Herrera, época da que data a torre da homenaxe.

     No s. XVI o castelo pertencerá aos Fernández de Velasco, duques de Frías e Condestables de Castela, quen o reformará outorgando á fortaleza o aspecto e estrutura que conserva nos nosos días. 

      Situado nunha zona defensiva clave, no borde do cerro no que se asenta localidade, o edificio queda rodeado por un precipicio e un foso.

     No seu exterior destaca a torre da homenaxe situada tras unha muralla con torreóns circulares, o muro con cañoneras, a porta de álamo negro con picos de ferro e o escudo do Señorío de Velasco na fachada.

      No seu interior pódense contemplar arquerías románicas de medio punto comunicando os patios e, na escaleira que conduce ao alxibe, o escudo dos Herrera.

     O castelo foi escenario de lendas e testemuña de momentos históricos como a prisión dos fillos do rei Francisco I de Francia que foron entregados como reféns para asegurar o cumprimento do pactado co rei Carlos I no Tratado de Madrid, sendo liberados en 1530.

      Unha das lendas do castelo narra que sendo señor do castelo o nobre Sancho de Ridaura casou con Elvira, unha plebella de gran beleza, namorada de Roberto, un mozo labrador que desconsolado tras a voda ingresou nun convento. Pasados os anos, tras a morte do capelán do castelo, o antigo labrador e amante da señora ocupou o seu posto.

      Durante unha ausencia do nobre, chamado por Alfonso VIII para participar na defensa de Castela da invasión dos almohades, os mozos amantes recobraron o seu amor. Á súa volta, don Sancho foi informado da infidelidade da súa esposa castigando ao párroco mandando colocarlle unha coroa de púas arroibadas ao lume, falecendo no momento. 

     Dona Elvira esposa escapou os seus aposentos, cravouse unha daga no corazón e incendiou a torre. Contan que algunhas noites de verán vese pasear os amantes baixo unha aureola de lume.

     No ano 1926 o pintor Ignacio Zuloaga comprou o castelo nun estado ruinoso e tras arranxar unha das súas torres montou nela o seu taller. Foron os seus herdeiros quenes rehabilitaron unha segunda torre instalando nela o Museo Ignacio Zuloaga, nel poden contemplarse obras do artista así xunto bodegóns flamencos do s. XVII, un Cristo do Greco e mesmo un cadro de Goya no que retrata á condesa de Baena.  

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

RUINAS DA TORRE DA LANZADA - PRAIA DA LANZADA - SANXENXO

RUINAS DA TORRE DA LANZADA

 PRAIA DA LANZADA

SANXENXO

 Torre da Lanzada
      A Torre da Lanzada, é o resto dunha torre-castelo de orixe medieval construída polos meiriños de Iria Flavia no Salnés para a defensa das terras da arquidiocese de Santiago de Compostela dos ataques normandos na Alta e na Baixa Idade Media.

Situación

     A torre érguese na marxe sur da praia da Lanzada, na parroquia de Noalla (Sanxenxo), á beira da ermida da Nosa Señora da Lanzada e do castro do mesmo nome.

Historia
      É o último vestixio dun castelo datado no século X (arredor do ano 960) construído sobre os restos dun antigo faro fenicio ou romano. Foi mandado construír por Sisnando II para defensa de Compostela contra os ataques viquingos e normandos. 

      Servía de avanzada defensiva ao lado doutras fortalezas da mitra compostelá e como primeiro contacto contra posíbeis inimigos, transmitindo sinais de perigo ás outras torres defensivas que marcaban a ría de Arousa, coma as torres de Cambados e as torres de Oeste en Catoira. O sistema defensivo consistía en facer fogueiras na torre que eran vistas dende a Torre de San Sadurniño (Cambados), que alertaban á súa vez á de Catoira, e así até Santiago de Compostela.

      No ano 1121, coincidindo co acordo de paz da raíña Dona Urraca co bispo Diego Xelmírez, decídese que ao segundo se lle deberán entregar a primeira das fortalezas do Castelo Honesto e o da Lanzada; pouco tempo despois sofre un ataque de piratas mouros que sucederan aos normandos como ameaza nas costas galegas. O castelo tamén aparece citado en documentos do século XIII.

     En 1467 é sitiada polos irmandiños, que a conquistan atacándoa dende o mar. Trala derrota dos principais xefes irmandiños, Afonso de Lanzós e Pedro Osorio, o castelo da Lanzada convértese no último bastión dos sublevados e nas mesmas ruínas da fortaleza destruída por eles mesmos, resistiron até que, esgotadas todas as posibilidades de defensa, foron capturados. Tras estes feitos o castelo ficou abandonado.

 Situación actual
        Do antigo castelo hoxe só quedan a ermida e unha das torres semiderruída. 

     A torre actual é de planta cuadrangular con muros de cachotaría-cantaría de pedra de gra non moi conformada, agás nos encontros dos muros.

     Hai algúns anos fixéronse obras neste recinto histórico que afectaron gravemente á súa integridade, perdéndose os vestixios que restaban da súa muralla e tapándose cunha nova a antiga ponte de comunicación co castelo que orixinalmente fora levadiza.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA