martes, 22 de noviembre de 2022

FERVENZA DA SEIMEIRA DE QUEIXOIRO "DOUS " RÍO QUEIXOIRO - A FONSAGRADA

 FERVENZA DA SEIMEIRA DE QUEIXOIRO "DOUS"

RÍO QUEIXOIRO

A FONSAGRADA

  Seimeiras de Queixoiro
      Fermosas fervenzas no río Queixoiro, de considerable altura, moi próximas entre si e rodeadas dunha fermosa paisaxe de carballos e castiñeiros.

     Estas fervenzas cristalinas, chamadas Seimeiras, son unha marabilla da natureza e unha festa para os ollos.

      Un acceso con escaleiras permite a visión desde diferentes ángulos e toda a vexetación que o rodea. Un fermoso lugar que se fai case máxico neste fantástico bosque poboado por especies autóctonas.

     As seimeiras están dentro da ruta de sendeirismo do Forno do Bolo, un aliciente máis que nunca pasará desapercibido para os que deciden percorrela.

     As Seimeiras de Queixoiro están situadas na parroquia do mesmo nome, un lugar con encanto propio e lugares dignos de visitar.

     En Terras de Burón dentro do concello lugués da Fonsagrada, situado dentro da Rede Natura 2000, Xeodestinos de Galicia e a Reserva da Biosfera Eo-Oscos-Terras de Burón.

Comarca da Fonsagrada
     A comarca da Fonsagrada, ou terra de Burón, é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é A Fonsagrada.

     A esta comarca pertencen os concellos de Baleira, A Fonsagrada e Negueira de Muñiz. No ano 2020 tiña 4.830 habitantes (IGE) e unha superficie é de 679,51 quilómetros cadrados. O concello da Fonsagrada é o de maior poboación da comarca  

VIDEO

MAPA

 

Fuente: Web Terras de Burón

XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 21 de noviembre de 2022

FERVENZA DA SEIMEIRA DE QUEIXOIRO " UN " RÍO QUEIXOIRO - A FONSAGRADA

FERVENZA DA SEIMEIRA DE QUEIXOIRO "UN"

RÍO QUEIXOIRO

A FONSAGRADA

 Seimeiras de Queixoiro
      Fermosas fervenzas no río Queixoiro, de considerable altura, moi próximas entre si e rodeadas dunha fermosa paisaxe de carballos e castiñeiros.

     Estas fervenzas cristalinas, chamadas Seimeiras, son unha marabilla da natureza e unha festa para os ollos.

      Un acceso con escaleiras permite a visión desde diferentes ángulos e toda a vexetación que o rodea. Un fermoso lugar que se fai case máxico neste fantástico bosque poboado por especies autóctonas.

     As seimeiras están dentro da ruta de sendeirismo do Forno do Bolo, un aliciente máis que nunca pasará desapercibido para os que deciden percorrela. As Seimeiras de Queixoiro están situadas na parroquia do mesmo nome, un lugar con encanto propio e lugares dignos de visitar. 


     En Terras de Burón dentro do concello lugués da Fonsagrada, situado dentro da Rede Natura 2000, Xeodestinos de Galicia e a Reserva da Biosfera Eo-Oscos-Terras de Burón.

Comarca da Fonsagrada
     A comarca da Fonsagrada, ou terra de Burón, é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é A Fonsagrada.

     A esta comarca pertencen os concellos de Baleira, A Fonsagrada e Negueira de Muñiz. No ano 2020 tiña 4.830 habitantes (IGE) e unha superficie é de 679,51 quilómetros cadrados. O concello da Fonsagrada é o de maior poboación da comarca 

VIDEO

MAPA

 

Fuente: Web Terras de Burón

XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 20 de noviembre de 2022

SARAMAGAL - RIBEIRO DE BAIXO - CASTRO LABOREIRO - MELGAÇO

 SARAMAGAL

RIBEIRO DE ABAIXO

CASTRO LABOREIRO

MELGAÇO

 Castro Laboreiro
     Castro Laboreiro é un dos pobos máis emblemáticos da rexion do Minho resultado do illamento que sufriu no pasado, o que permitiu chegar intacto ata os nosos días, os aspectos do patrimonio histórico e cultural da localidade, como a arquitectura, a paisaxe e a forma de vida da súa xente, hoxe en día tamén marcado por un forte espírito de comunidade.

     O antigo concello medieval, está situado no extremo norte do Alto Miño en Portugal.

     Sendo un pobo situado na montaña, a máis de mil metros de altitude, significou que os castrexos defenderon as suas costumes e tradicións de todas as influencias estrañas, e que aínda persisten.

     Unha destas tradicións é a "inverneiras" e "brandas".

     A mediados de decembro, coa chegada do frío e as nevadas, as poboacións de Castro Laboreiro levan a súa roupa, utensilios para o fogar, a agricultura e o pastoreo de gando ", acoden en multitude aos vales, onde teñen unha segunda residencia e un segundo pobo ".

     (Roca, 1993). E están na "Inverneira", ao abrigo do frío ata mediados de marzo.

     "O pobo de Castro Laboreiro foi sempre coñecido, polas súas migracións nómadas ...

     Isto non é unha transhumancia, pero e migración global - o gando, a xente, e os medios de vida, deixando eses lugares totalmente solitarios.

     " Sampaio (1991) fai referencia ás tradicións Castrexas cando di: "Ricos en tradicións e costumes, pódese poñer de relevo a experiencia da comunidade e os cambios periódicos de maior poboación natutal, denominado "brandas" para os chamadas "inverneiras" cando chega o frío e viceversa, a principios da primavera."

Os montes Laboreiro
     A serra do laboreiro forma parte do Parque Nacional de Peneda-Geres e a súa morfoloxía é caracterizada pola existencia de altas montañas, ladeiras empinadas e cantís, que están situadas a máis de 1.000 metros, alternando con profundos vales de vexetación exuberante.

     Atravesada por moitos afluentes que desembocan no río Laboreiro que forman vales de vexetación densa que se transforma en diferentes escenarios nas diferentes estacións.

 

     A ocupación da montaña do Laboreiro estivo sempre vinculada á explotación dos recursos naturais, marcado por unha ocupación estacional, que predominaba o pastoreo e a agricultura, coa ocupación dalgúns dos lugares máis altos ao longo do verán e xunto ao rio no inverno.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

ALDEA DE CURVEIRA - CASTRO LABOREIRO - MELGAÇO

 ALDEA DE CURVEIRA

CASTRO LABOREIRO

MELGAÇO

 Castro Laboreiro
     Castro Laboreiro é un dos pobos máis emblemáticos da rexion do Minho resultado do illamento que sufriu no pasado, o que permitiu chegar intacto ata os nosos días, os aspectos do patrimonio histórico e cultural da localidade, como a arquitectura, a paisaxe e a forma de vida da súa xente, hoxe en día tamén marcado por un forte espírito de comunidade.

     O antigo concello medieval, está situado no extremo norte do Alto Miño en Portugal.

     Sendo un pobo situado na montaña, a máis de mil metros de altitude, significou que os castrexos defenderon as suas costumes e tradicións de todas as influencias estrañas, e que aínda persisten.

     Unha destas tradicións é a "inverneiras" e "brandas".

     A mediados de decembro, coa chegada do frío e as nevadas, as poboacións de Castro Laboreiro levan a súa roupa, utensilios para o fogar, a agricultura e o pastoreo de gando ", acoden en multitude aos vales, onde teñen unha segunda residencia e un segundo pobo ".

     (Roca, 1993). E están na "Inverneira", ao abrigo do frío ata mediados de marzo.

     "O pobo de Castro Laboreiro foi sempre coñecido, polas súas migracións nómadas ...

     Isto non é unha transhumancia, pero e migración global - o gando, a xente, e os medios de vida, deixando eses lugares totalmente solitarios.

     " Sampaio (1991) fai referencia ás tradicións Castrexas cando di: "Ricos en tradicións e costumes, pódese poñer de relevo a experiencia da comunidade e os cambios periódicos de maior poboación natutal, denominado "brandas" para os chamadas "inverneiras" cando chega o frío e viceversa, a principios da primavera."

Os montes Laboreiro
     A serra do laboreiro forma parte do Parque Nacional de Peneda-Geres e a súa morfoloxía é caracterizada pola existencia de altas montañas, ladeiras empinadas e cantís, que están situadas a máis de 1.000 metros, alternando con profundos vales de vexetación exuberante.

     Atravesada por moitos afluentes que desembocan no río Laboreiro que forman vales de vexetación densa que se transforma en diferentes escenarios nas diferentes estacións.

     A ocupación da montaña do Laboreiro estivo sempre vinculada á explotación dos recursos naturais, marcado por unha ocupación estacional, que predominaba o pastoreo e a agricultura, coa ocupación dalgúns dos lugares máis altos ao longo do verán e xunto ao rio no inverno.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 19 de noviembre de 2022

IGREXA DE RIBEIRO DE CIMA - CASTRO LABOREIRO - MELGAÇO

 IGREXA DE RIBEIRO DE CIMA

RIBEIRO DE CIMA

CASTRO LABOREIRO

  MELGAÇO

Castro Laboreiro
     Castro Laboreiro é un dos pobos máis emblemáticos da rexion do Minho resultado do illamento que sufriu no pasado, o que permitiu chegar intacto ata os nosos días, os aspectos do patrimonio histórico e cultural da localidade, como a arquitectura, a paisaxe e a forma de vida da súa xente, hoxe en día tamén marcado por un forte espírito de comunidade.

     O antigo concello medieval, está situado no extremo norte do Alto Miño en Portugal.

     Sendo un pobo situado na montaña, a máis de mil metros de altitude, significou que os castrexos defenderon as seus costumes e tradicións de todas as influencias estrañas, e que aínda persisten.

     Unha destas tradicións é a "inverneiras" e "brandas".

     A mediados de decembro, coa chegada do frío e as nevadas, as poboacións de Castro Laboreiro levan a súa roupa, utensilios para o fogar, a agricultura e o pastoreo de gando ", acoden en multitude aos vales, onde teñen unha segunda residencia e un segundo pobo ".


     (Roca, 1993). E están na "Inverneira", ao abrigo do frío ata mediados de marzo.


     "O pobo de Castro Laboreiro foi sempre coñecido, polas súas migracións nómadas ... 

     Isto non é unha transhumancia, pero e migración global - o gando, a xente, e os medios de vida, deixando eses lugares totalmente solitarios.

     " Sampaio (1991) fai referencia ás tradicións Castrexas cando di: "Ricos en tradicións e costumes, pódese poñer de relevo a experiencia da comunidade e os cambios periódicos de maior poboación natutal, denominado "brandas" para os chamadas "inverneiras" cando chega o frío e viceversa, a principios da primavera."

Os montes do Laboreiro
     A serra do laboreiro forma parte do Parque Nacional de Peneda-Geres e a súa morfoloxía é caracterizada pola existencia de altas montañas, ladeiras empinadas e cantís, que están situadas a máis de 1.000 metros, alternando con profundos vales de vexetación exuberante.

     Atravesada por moitos afluentes que desembocan no río Laboreiro que forman vales de vexetación densa que se transforma en diferentes escenarios nas diferentes estacións.

     A ocupación da montaña do Laboreiro estivo sempre vinculada á explotación dos recursos naturais, marcado por unha ocupación estacional, que predominaba o pastoreo e a agricultura, coa ocupación dalgúns dos lugares máis altos ao longo do verán e xunto ao rio no inverno.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA