sábado, 29 de noviembre de 2014

QUIENES SOMOS

 QUIENES SOMOS
CARMEN

XOAN
      Este Blog  esta dedicado a Galicia y sus lugares.

     Intentamos hacer llegar nuestra pasión por esta tierra y nos volcamos en mostrar lo mas desconocido, lo que muchas veces no aparece en las guias turísticas.

     Intentamos con la ayuda de todos y todas mostrar esos lugares y acontecimientos que podemos.

     Si deseas sugerirnos algo o contarnos algo, estaremos encantados de atenderte.



Fotos: XOAN ARCO DA VELLA
Coordina: CARMEN LÓPEZ

Dirección:
Apartado de Correos: 83
36900 Marín Pontevedra
Telefono: 600590901

También estamos en:
YOU TUBE
PINTEREST
TWITTER

FACEBOOK:
O PARAISO EXISTE.....
XOAN ARCO DA VELLA

GRACIAS POR ACOMPAÑARNOS

XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 23 de noviembre de 2014

PINCELO - SARIÑA - CHANTADA

 PINCELO
SARIÑA
CHANTADA
LUGO


Pincelo
     Pincelo é un lugar na parroquia de A Sariña, no concello de Chantada, na comarca de Chantada, pertencente a provincia de Lugo. 



     No ano 2011 tiña 13 habitantes segundo datos do INE e do IGE. deles 8 eran homes e 5 eran mulleres.



Lugares da parroquia da Sariña   
     Pincelo, O Pousadoiro, Soutariz



Sariña
     San Vicente da Sariña é unha parroquia do concello de Chantada, situada preto da ribeira do río Miño, a 2 km da ponte de Portotide, e a 6 km da vila de Chantada. 


     No ano 2011 tiña 44 habitantes distribuídos en 1,14  km², segundo datos do INE e do IGE, deles 22 eran homes e 22 eran mulleres.



Economía
     As principais actividades desta parroquia baséanse na explotación dos recursos naturais propios desta terra; así, os seus habitantes dedicáronse dende sempre á venda de produtos naturais como os tomates, patacas, froita de tempada, etc, nas feiras e mercados máis próximos e coñecidos, como son os de Chantada e Escairón, aínda que tamén existe actividade gandeira e sobre todo vitivinícola, debido en gran parte á cultura do viño promovida pola proximidade da coñecida Ribeira Sacra lucense.



     Pódese apreciar certa actividade artesá, pois era a xente da parroquia quen facía coas súas propias mans as cestas para a recollida das uvas na vendima ou as olas de vimbio.



Patrimonio
     A pesar de se tratar dunha pequena parroquia, destaca a súa fermosa igrexa, coñecida como Igrexa de Santa María da Sariña. Construída na primeira metade do século XVIII, presenta planta e ábsida rectangulares. Os muros son de cantaría de granito e a cuberta a dúas augas. A fachada, que se remata cunha espadana de dous vans, responde a características barrocas, cun frontón partido pola espadana e un gran óculo central. No lado norte atopamos un altar exterior pegado ó muro, cunha imaxe da Virxe sobre un podium, todo isto en pedra. Dentro impresiona o maxestoso altar que a domina. Esta igrexa xurdiu en principio como unha ermida de peregrinación.



     Era coñecida ata hai ven pouco a romaría do día 9 de setembro, que actualmente vai a menos a pesar dos esforzos dos escasos párrocos para atender as numerosas parroquias da zona.



Ribeira Sacra
     A Ribeira Sacra é especialmente coñecida polos seus tesouros naturais e biolóxicos, constituíndo un vastísimo ecosistema de gran variedade e riqueza. Son salientables os Canóns do Sil pola súa espectacular paisaxe.



     Esta é unha zona na que o río discorre encaixonado a través de paisaxes e montañas dunha gran beleza; os canóns dispoñen de miradores habilitados para admirar a súa impactante monumentalidade, así como de un catamarán aberto ao público que transita os canóns dun lado ao outro.



     Ribeira Sacra, como denominación de orixe, é tamén coñecida pola calidade dos seus viños, que popularmente se coñecen na zona co nome xenérico de Mencía, debido a que son elaborados principalmente coa uva mencía, aínda que tamén se usa a uva Godello.



     
     As viñas, que se poden contemplar seguindo o curso do río, están dispostas nun sistema de chanzos de pedra, chamados socalcos, ao longo da ribeira, e datan da época romana.



     Os romanos xa tiñan en grande aprecio estes caldos, que son afroitados e de gran presenza, ideais para tomar con carnes, e hai unha lenda que di que unha das variantes deste viño, o Amandi (procedente da zona do mesmo nome), facíaselle traer ao César desde a Gallaecia romanizada.

 MAPA


XOAN ARCO DA VELLA

CASTRO DE ARMEÁ - ALLARIZ

CASTRO DE ARMEÁ
ARMEÁ
AGUAS SANTAS
ALLARIZ
OURENSE


Castro de Armeá
     O castro de Armeá é un castro situado no lugar de Armeá, na parroquia de Augas Santas, pertencente ó concello ourensán de Allariz. A cronoloxía de ocupación do Castro é entre o S. IV-III a.C e o século IV da nosa era.



Características
     O castro de Armea foi declarado Monumento Histórico-Artístico en 1963. Actualmente ten a categoría de Ben de Interese Cultural (BIC).


Arqueoloxía
     O castro foi escavado por Conde Valvís. Atopáronse restos indíxenas e romanos, que están depositados na súa maioría no Museo Arqueolóxico Provincial de Ourense.


Contorna
      Próximo ao castro, e nunha carballeira, atópase o lugar coñecido polo nome de As Pías ou Baños de Santa Mariña, segundo Vicente Risco. Trátase de dúas pías labradas nun afloramento granítico situado a ras do chan que aparece rodeado perimetralmente por un muro de cachotería de un metro de altura e pranta circular. 


     A pía de maior tamaño ten forma rectangular e nela conserva un bo caudal de auga durante todo o ano. Á beira dun dos seus lados maiores disponse outra pía de menores dimensións. Na cabeceira da pía maior, así como nun lateral daquela, sitúanse dúas cazoletas circulares de tamaño desigual. 


     Conde Valvís apuntou a posibilidade de que esta construción operase como prensa de aceite de oliva, unha hipótese que parece ser corroborada pola existencia dun pequeno orificio que une ambos recipientes.



Santa Mariña de Augas Santas
     Santa Mariña de Augas Santas é unha parroquia situada no norte do concello de Allariz. Segundo o INE no 2010 tiña 200 habitantes (93 homes e 107 mulleres).



     Situada a 6 quilómetros da vila, limita coas parroquias alaricanas de Folgoso e Os Espiñeiros e cos concellos de Taboadela, Paderne de Allariz e Xunqueira de Ambía. O seu núcleo máis poboado é Santa Mariña de Augas Santas, con 67 habitantes.



Patrimonio histórico
     Na parroquia está o castro de Armeá, orixinario do século II a.C., no que apareceron dúas estatuas de guerreiros castrexos e un gravado rupestre antropomorfo.


     Segundo a tradición aquí foi decapitada no ano 139 a mártir cristiá Mariña de Augas Santas. No mesmo lugar onde foi decapitada erixiuse a igrexa parroquial baixo a súa advocación. A igrexa actual, construción románica de finais do Século XII, posúe tres naves sen cruceiro, con falso triforio no interior, rosetóns na fachada e nas tres ábsidas. 
 

     É unha ampliación sobre unha máis antiga que se fixo o descubrirse os restos da Santa durante o reinado de Afonso II. O mausoleo da santa sitúase sobre o que se considerou o seu sepulcro. Ten unha lauda lisa sobre a terra, orixinaria do século XVIII. As imaxes son de Santa Mariña no centro e o seu carón Santa Marta e Santa Eulalia. Cabo da igrexa está o pazo de verán do bispo de Ourense.
 

     Na parroquia tamén hai outra capela que quedou a medio construír desde o século XIII, a igrexa da Asunción. Construción heterodoxa vinculada ao Castro de Armeá e ás lendas de Santa Mariña.



Festas
     O día da ascensión celébrase a procesión dos pendóns e o día de Santa Mariña, 18 de xullo, festéxase a esta santa.



Demografía
     No período 1999—2010 a poboación de Augas Santas diminuíu 96 persoas (48 homes e 48 mulleres), en porcentaxe iso supón unha caída do 32,43 %.


MAPA


XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 22 de noviembre de 2014

MUIÑO DE ALDEA GRANDE - CALLOBRE

MUIÑO DE ALDEA GRANDE
CALLOBRE
RIO UMIA
A ESTRADA


ALDEA GRANDE
     A Aldea Grande é un lugar da parroquia de Callobre no concello pontevedrés da Estrada na comarca de Tabeirós - Terra de Montes. Tiña 55 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 25 eran homes e 30 mulleres. 


     Iso supón unha diminución da poboación respecto a 1999 cando tiña 58 habitantes (24 homes e 34 mulleres).


CALLOBRE
     San Martiño de Callobre é unha parroquia que se localiza no concello da Estrada. Segundo o IGE en 2011 tiña 426 habitantes (239 mulleres e 187 homes), distribuídos en 12 entidades, o que supón unha diminución respecto de 1986 cando tiña 667 habitantes. En 1842 tiña unha poboación de feito de 372 persoas.



Xeografía
    Fervenza de Callobre, atópase un salto de auga no río Liñares formando un singular espazo natural.
    Sobreira de Valiñas, esta centenaria sobreira de grandes dimensións pertence ao Pazo do mesmo nome.



Patrimonio
    Casa de Valiñas, no lugar de Vilar, preto do río Liñares, pertenceu aos Figueroa Bermúdez. Destaca a cheminea e entre as dependencias, un hórreo e unha capela.



A ESTRADA
     A Estrada é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á Comarca de Tabeirós - Terra de Montes. Segundo o IGE no ano 2012 residían alí 21.657 persoas. No ano 2004 residían 307 estranxeiros no concello. O concello ten 51 parroquias.



RIO UMIA
     O río Umia nace na parroquia de Aciveiro (Forcarei), e percorre os concellos da Estrada, Cuntis, Moraña, Caldas de Reis, Portas, Meis, Vilanova de Arousa, Ribadumia e Cambados creando unha bacía de 404 km². Finalmente, desemboca na ría de Arousa na Ponte da Barca (Cambados). Estímase unha lonxitude total de 70 km e un caudal medio de 16,3 m3.



Características
     O río nace ao xuntárense os regatos de Raigosa (700 m), Filloi (720 m), Alende (620 m) e Grela. Circula por unha chaira a 500 m de altitude até A Goleta, a partir de onde baixa encaixado até Ponte Taboada. Alí xúntaselle o río Gallo e segue por outra chaira situada a 200 m. 


     En Cesar, Caldas de Reis, cae en fervenza. En Caldas de Reis entra na Depresión Meridiana, até desembocar na ría, entre os concellos de Cambados e Ribadumia creando unhas marismas en que se poden ver, ao longo das estacións, unha gran diversidade de aves migratorias.


     O río Umia ten unha grande importancia cultural, xurdindo no seu entorno diversos contos ou lendas coma a da "ponte dos padriños", en Ponte Arnelas (en Leiro, Ribadumia), no que se practicaba o rito do bautismo anticipado.


 MAPA


XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 21 de noviembre de 2014

PONTE VELLA - A MOA - A LAMA

PONTE VELLA
REGUEIRO DE XESTA FERMOSA
A MOA
ANTAS
A LAMA


       El principal atractivo turístico que ofrece A Lama, son los espacios naturales con los que cuentan cada una de las diez parroquias que componen el municipio como las orillas de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo con playas fluviales en las que la afluencia de visitantes es todavía muy llevadera.


     En el Verdugo hay también cotos de caza y pesca. No lejos de allí se encuentra el área recreativa de As Ermidas, en la que se puede disfrutar de un bello paisaje.


     En el aspecto monumental llaman la atención los vestigios que dejaron los primeros pobladores del municipio en los montes de O Seixo, O Suído y Portela da Cruz en forma de túmulos y mámoas, en Chan do Campo grabados rupestres y castros en A Lama, Gaxate y Xende.


     Las iglesias parroquiales de Seixido y Xende con un altar gótico, son la arquitectura religiosa más representativa, además de la iglesia barroca de As Ermidas, del año 1.624 con fachada churrigueresca.


     En cuanto a la arquitectura civil, destac el puente de Berducido formado por cinco arcos, bajo los que discurren las aguas del río Oitavén.


     De enorme belleza, fue reconstruido en el siglo XVII y aún se puede contemplar parte de la primitiva calzada romana.


     Destacan también algunos pazos y casas solariegas como a Casa do Pazo en Gaxate. 


     El municipio de A Lama sufrió la emigración masiva a Méjico, Brasil y Alemania, fundamentalmente.


     Hoy en día contribuyen en gran medida a mantener y mejorar la economía del ayuntamiento, con la creación de nuevas edificaciones de calidad, que por otra parte, embellecen las poblaciones del municipio.


     En A Lama se encuentran las montañas más altas de la provincia de Pontevedra, como El Suído (donde aun habita el lobo), desde alguna de ellas (Santa Marina) se ven incluso las Rías Bajas.


     Este ayuntamiento posee además hermosas aldeas que conservan la arquitectura tradicional gallega (algunas de ellas deshabitadas), bosques autóctonos (donde ver manadas de caballos salvajes), ríos, fervenzas, rumbos de senderismo como El Foxo del Lobo o la Fervenza de la Freixa y  Firveda y romerías y fiestas gastronómicas de interés.


MAPA


XOAN ARCO DA VELLA