jueves, 28 de noviembre de 2013

O PEDRÓN - PADRÓN

O PEDRÓN
PADRÓN 
A CORUÑA


     El Pedrón es una piedra de la que se asegura sirvió para atar la barca también pétrea que trasladó al Apóstol Santiago ya muerto, desde Palestina hasta las costas gallegas.



      Que en realidad el Pedrón sea un ara romana, no quita ni resta valor religioso histórico a este bloque granítico, que se convirtió en todo un símbolo para millones de peregrinos que llegan de manera ininterrumpida hasta Compostela y que luego descienden incluso a esta localidad, puesto que "quien va a Santiago y no va a Padrón, o hace la romería o no".


     Otros, al contrario, hacen la hoy denominada Ruta Marítima y, emulando a sus antepasados, desembarcan aquí para continuar camino hacia la tumba del Apóstol.



     El ara romana tiene una inscripción, alterada siglos más tarde (se le añadió una cruz y se le cambió el nombre propio que figura en él), que algunos traducen por "La Neptuno los catorienses pusieron de su bolsillo".



     El Pedrón se halla debajo del altar mayor de la iglesia de Santiago, levantada justo en el margen izquierdo del río Sar por orden del todopoderoso arzobispo Gelmírez en el año 1133 y, acorde con su tiempo, de estilo románico.



     De aquel templo sólo se conserva una piedra, que se distingue al lado de la puerta que da al "Espolón", y en ese bloque granítico está grabada a inscripción "Dominus Eclesia Procurator edificavit in era MCLXXI", que se traduciría al castellano actual por "El señor procurador de la iglesia edificó en la era MCLXXI".



     El templo desapareció y se modernizó, ahora en estilo gótico, por orden del obispo Lope de Mendoza. Pervivió incluso estos tiempos un púlpito de piedra y nada más, porque a mediados del siglo XIX fue levantado en el lugar el actual, con una fachada simétrica paradigmática del estilo ecléctico.


MAPA



SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 26 de noviembre de 2013

PORTO DE CAMARIÑAS

PORTO DE CAMARIÑAS
CAMARIÑAS
A CORUÑA


Camariñas
     Lugar nado da esencia do mar, coa ollada fixada na ría.


     Nas primeiras décadas do século pasado, as pedras do Castelo do Soberano, batería de defensa da ría na época de Carlos III contra a invasión francesa, foron empregadas na construcción da dársena do porto e os canóns empregados para amarrar as gamelas.



     O Faro Vilán alumea a brava costa e o Foxo dos Lobos, a Mámoa de Reira e os restos do Castro da Croa lémbrannos a existencia dos primeiros asentamentos na zona



     Entre os monumentos relixiosos destaca a Capela de San Xurxo, do s.XVIII , e o seu retablo.



Que visitar
     A costa dende Camariñas ata Camelle, pasando por Cabo Vilán e Arou, está incluída na Rede Natura 2000 Costa da Morte. Posúe unha gran riqueza biolóxica de especies de flora e fauna protexidas. Nos illotes e rochas de Cabo Vilán aniñan os Araos de Cons, a gaivota tridáctila e o cormorán moñudo, aves en perigo de extinción polo que esta zona está declarada Zona de Especial Protección das Aves (ZEPA) pola Unión Europea.  

 

     Por esta zona discorren dúas rutas de sendeirismo e cicloturismo de inmensa beleza: A Ruta Costa da Morte e o Sendeiro Litoral Camariñas. 



     O Faro Vilán é ao mesmo tempo vixiante e guía dos mariñeiros dos portos de Camariñas, Camelle, Arou e Santa Mariña.



     No interior do concello, atopamos o Pazo dos Mouzo e o Pazo da Paxariña. E o río Grande que, tralo seu paso pola Ponte do Porto, desemboca mansamente na ría de Camariñas.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

PUERTO DE BARIZO - MALPICA

PUERTO DE BARIZO
MALPICA
A CORUÑA


Malpica
     Es un municipio de 61,22 km cuadrados y cuya capital es el pueblo de Malpica, situado en una península que contiene en uno de sus lados el puerto pesquero, y en otro la playa de Area Maior. 
 

     Su costa se extiende desde el Monte Nariga hasta la Punta de Razo, extremo occidental de la playa de Baldaio, que pertenece al ayuntamiento limítrofe de Carballo. 


      En 2007 su población era de 6.432 habitantes (datos del INE), en una tendencia a la disminución progresiva de población que parece imparable en los últimos veinte años.


     En su costa destacan las pequeñas Islas Sisargas, refugio natural de aves marinas, gaviotas y cormoranes, custodiada por un pequeño faro, actualmente automático, pero en el que durante años se han forjado muchas generaciones de fareros.



     Además de la capital del ayuntamiento, sus núcleos de población más importantes son el pueblo alfarero de Buño y la aldea de Mens, con su iglesia románica y las Torres medievales de Mens.



Puerto de Barizo
     Porto da Costa da Morte, en forma de ensenada, situada al lado de la paya de barizo de Barizo. Cuenta con arena blanca fina, resguardada en parte gracias a las formaciones rocosas que la rodean. Destaca por su entorno virgen y ser un lugar para el fondeo de embarcaciones con bloques.



Acceso
     Desde Malpica se toma la carretera hacia Ponteceso. A 3 kilómetros existe un desvío a la derecha hacia Barizo. Allí se toma el desvío que lleva hasta la playa.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PUERTO DE CORME - CORME

PUERTO DE CORME
CORME
A CORUÑA


     Corme es una localidad de la provincia de La Coruña, situada en la parte norte de la ría del mismo nombre, en la desembocadura del río Anllóns. Forma parte de la Costa de la Muerte y pertenece al municipio de Ponteceso.


     La localidad de Corme se divide principalmente en dos núcleos de población. El principal se conoce como Corme-Puerto (su nombre completo en gallego sería Nosa Señora dos Remedios de Corme Porto). Sería el núcleo de población principal con 1.289 habitantes (654 hombres e 635 mujeres) según el padrón municipal de 2004. Su población ha disminuido ligeramente desde 1999 cuando contaba con 1.434 habitantes. 



     El segundo núcleo de población sería Corme-Aldea (su nombre completo en gallego sería "Santo Adrán de Corme Aldea"). Se trata de una pequeña aldea de 442 habitantes (228 hombres y 214 mujeres) distribuidos en 7 entidades de población según el censo de 2004. Su población también ha disminuido ligeramente desde 1999 cuando contaba con 475 habitantes.


Lugares de interés
     El monumento más famoso de Corme es la Pedra da Serpe, piedra de la serpiente en castellano. Se trata de una roca situada en la carretera de acceso a la aldea de Gondomil y a la playa da Ermida y en cuyo lateral derecho hay una figura de una serpiente alada.



     La autoría de la escultura es discutida pero se asocia a los cultos precristianos a las serpientes, relacionado, según algunos historiadores, con la llegada de los celtas, que tenían como símbolo heráldico la serpiente.



     La leyenda cuenta que esta zona era inhabitable debido a una plaga de serpientes. San Adrián, que se encontraba predicando por allí, golpeó fuertemente con el pie en el suelo, desapareciendo aquella terrible plaga. Todas las serpientes fueron a cobijarse debajo de aquella piedra, quedando una de ellas petrificada en señal de este hecho. Como símbolo de la cristianización de este lugar se le puso una cruz encima.



     Además del núcleo urbano los turistas suelen dirigirse a la La Punta de O Roncudo, desde una carretera que sale del mismo puerto de Corme. La carretera bordea el mar y permite hermosas vistas sobre la ría y el acceso a pequeñas calas con playas poco frecuentadas. Al final de la carretera encontramos la punta y el faro de O Roncudo, denominados así por el ronquido que produce el mar en este lugar al golpear con fuerza en los acantilados. 



     Por toda la costa, especialmente en aquellas zonas más batidas, podemos encontrar los famosos percebes de O Roncudo, cuya fiesta gastronómica se celebra el primer sábado del mes de Julio. 


     También en la punta de O Roncudo podemos contemplar las cruces que recuerdan las tragedias vividas cerca de esta costa denominada, no sin razón, de la muerte.

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

PORTO DE MALPICA - A CORUÑA

PORTO DE MALPICA
MALPICA DE BERGANTIÑOS
A CORUÑA


      Malpica de Bergantiños, chamada así para diferenciarse doutros topónimos do nomenclátor español, defínese como capital administrativa e comercial do concello. 


     As súas primeiras noticias documentais datan do século XIII cando aparece citada como lugar pertencente ó señorío do arcebispo de Compostela. 


     No século XV, Sancho de Ulloa, conde de Monterrei, arrebataríalla ao arcebispo Alonso II de Fonseca, para incorporala ós seus dominios.



Actividade Económica
     Se Buño naceu como peza de barro que xira arredor da "forma" (peza do torno onde se modela o barro), Malpica viu a luz e medrou botándose ó mar.



     O cardeal Hoyo refire que a principios do século XVII a actividade económica da vila centrábase , en colaboración cos mariñeiros cántabros e vascos, despois de pagar estes a taxa estipulada polo arcebispo de Compostela. 



     Aínda hoxe encontramos mostras desta pesca nas vigas que sosteñen o teitume de moitos muíños hidráulicos ou mesmo de vellas casas de arquitectura mariñeira, presentes en barrios coma os da Atalaia ou no Areal.


     Por mor da súa importancia como porto baleeiro, Malpica foi sede da Axudantía de Mariña ata o ano 1895, data na que se trasladaría a Ponteceso e posteriormente a Corme.




     Decaído o auxe da pesca da balea, a perigosa enseada (ou "ribeira" como aínda se coñece na actualidade o porto malpicán) pasou a ser cala de arriscados mariñeiros en lanchas de vela e rapetóns que pescaban con artes tradicionais hoxe desaparecidas como o "mediomundo". 



     Con posterioridade, o sector pesqueiro cobrou un novo impulso trala aparición das fábricas de conserva e salgadura; agora traíñas e tarrafas lanzábanse ó mar para capturar a sardiña que enchería os tabais dos Abella ou Modesto Ordóñez. En tempos de carencia, buscábanse mellores caladoiros na ría de Muros.

 

     Na actualidade, Malpica conta cunha numerosa flota de embarcacións do cerco e de pesca do día que agardan cada faena nun porto dotado con inmellorables infraestruturas (fábrica de xeo, lonxa nova, nave de redeiras, gran peirao de descarga, dársena de abrigo para pequenas embarcacións).


     Propio do porto malpicán, e oficio singular en toda Galicia, é a presenza dos boteiros, ou taxistas do mar, que cada tarde transportan nos seus botes ós mariñeiros desde o muro ata as embarcacións pesqueiras.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA