martes, 14 de septiembre de 2021

PONTE ANSUIÑA - RÍO TOMEZA - PEDROUZO - BERTOLA - VILABOA

PONTE ANSUIÑA

RÍO TOMEZA

PEDROUZO

VILABOA

Santa Comba de Bértola
     Santa Comba de Bértola é unha parroquia que se localiza no concello de Vilaboa e pertence a diocese de Santiago de Compostela.

     Segundo o IGE en 2013 tiña 764 habitantes (445 mulleres e 319 homes), 154 máis ca en 1999. Ten trece entidades de poboación.

     Linda co concello de Pontevedra (concretamente coas parroquias da Canicouva, Tomeza e Salcedo), e coa parroquia de Figueirido do propio concello de Vilaboa. Por Bértola pasa a Vía romana XIX, recentemente sinalizada, e o Camiño Xacobeo Portugués.

Patrimonio
     A igrexa parroquial é de estilo renacentista concretamente de 1525 século XVI, agás a fachada que é do século XVIII. A planta é de cruz latina. Os dous tramos anteriores ao presbiterio están cubertos con bóveda de crucería con clave colgante, e o presbiterio está cuberto por perpiaños formando bóveda de canón. A ábsida está cuberta con bóveda de canón polo interior, máis baixa cá da nave. Ao norte está acaroada a sancristía.

     Na pequena sancristía, cuberta cunha bóveda de canon destaca unha inscrición tallada na pedra, xusto enriba da porta de entrada, que seguramente nos remita ás orixes do templo, xa que comeza dicindo: "Esta obra sihi si" e tamén aparece o nome "Narciso".

     Na fachada principal atópase o portón de acceso, destacando unhas puntas de frecha angulares nas esquinas. Sobre a porta hai un fornelo coa imaxe de santa Comba e unha xanela rectangular. Na espadana hai tres ocos con arcos de medio punto, dous con dúas campás de distinto tamaño.

     A porta principal atópase cara ao norte, e dende ela podemos observar o muro da casa reitoral. Enriba desta temos un pequeno cruceiro que representa o Cristo crucificado. Xa no exterior, nunha pequena zona axardinada resultante dos muros da igrexa e da Sancristía, atopamos un dos cruceiros mais singulares do noso territorio: o Hábeas. Sobre dous chanzos, sitúase un pedestal de maior tamaño un pouco deteriorado. Sobre este, o varal circular sen ningún tipo de ornamentación, un colariño, e un chapitel, enriba dos cales se asenta unha cruz cos extremos ancorados. Por un lado, temos a figura dun cáliz, e polo outro un elemento non identificado (quizais os restos dun Xesucristo).

     A casa reitoral é un pazo composto de perpiaños de granito, seguramente de comezos do século XIX. A planta é en forma de L, cun patio e unha solaina de entrada con balaustrada. No patio interior axardinado atópase un forno de leña en pedra, e na parte baixa podemos entrar á antiga bodega onde se facía o viño. Nunha das ventás do piso superior, concretamente a que da cara o poñente, destaca unha inscrición en pedra no que se cita posiblemente a persoa que mandou construír a casa e o ano en que o fixo (Martínez, ano 66. Estes gravados tamén son visibles dende o xardín que a rodea.

     A escasos metros da casa reitoral, está situado un canastro ou paneira de 18 pés, en estado de semiruína coroado por dúas cruces decoradas nos seus extremos. Precisamente cara o nacente, pegado a un camiño parroquial tamén podemos observar un pequeno texto inscrito na pedra, no que se cita un tal "Freire".Trátase dun conxunto arquitectónico único de gran beleza e valor artístico.

     A capela de Santa Marta atópase no lugar de Santa Marta. Marca o final do tramo do camiño portugués en Vilaboa, e é por tanto un lugar de paso dos peregrinos que fan o camiño de Santiago. Data do ano 1617, e trátase dun pequeno templo de pedra e teito de madeira restaurado recentemente. En fronte da capela atopamos un cruceiro moi posterior.

     A festividade de Santa Marta ten lugar o 29 de xullo, festexado en Santa Comba de Bértola con diversas actividades lúdicas, ademais das relixiosas.

     A capela de Santo Antón é a outra capela que podemos atopar en Bértola no lugar de Cerqueiro, nun pequeno alto a escasos metros do núcleo habitado e do camiño parroquial que nos leva ao lugar de Bértola. A súa porta principal non se atopa cara o poñente como é o normal e, segundo conta a lenda, quen a mandou construír quixo que quedara así situada para poder vela tódolos días dende a súa casa.


Lugares de Santa Comba de Bértola

     Amproa, Bértola, Cerqueiro, Filgueira, Ganderón, O Outeiro, Pedrouzo, A Ramalleira, O Rial, A Rialiña, Sabaxáns, Santa Marta, Saxosa 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


SARTEGOS DO CASTELO - SAN SALVADOR DOS PENEDOS - ALLARIZ

 SARTEGOS DO CASTELO

SAN SALVADOR DOS PENEDOS

ALLARIZ

 O San Salvador
      O San Salvador é un lugar da parroquia de Santiago de Allariz no concello ourensán da Allariz na comarca de Allariz - Maceda.

       Segundo o INE e o IGE en 2011 tiña catro habitantes (dous homes e dúas mulleres), dous máis ca en 2010, cando vivían alí dúas mulleres.

Allariz (Santiago)
       Santiago de Allariz é unha parroquia situada no centro do concello de Allariz.

       Segundo o IGE, en 2015 tiña 4.087 habitantes (2.019 homes e 2.068 mulleres), o que supón un aumento con respecto ao ano 2006, cando tiña 3.236.

      É a parroquia máis poboada do concello, ao estar nela a capital do municipio.

        Está rodeada polas parroquias de Folgoso, Meire, Allariz (Santo Estevo), Torneiros, Seoane, San Martiño de Pazó e Queiroás.

Lugares de Allariz (Santiago)
        Allariz A Frieira, O Mato, Orraca, Outeiro de Orraca, Paicordeiro, Roimelo, O San Salvador, Os Xugueiros

Comarca de Allariz - Maceda
         A comarca de Allariz - Maceda é unha comarca galega situada na provincia de Ourense linda ao leste coa comarca de Ourense, ao oeste coa comarca da Terra de Caldelas, ao sur coa comarca da Limia e ao sueste coa comarca da Terra de Celanova.

       A súa capital é Allariz.

      Pertencen á comarca de Allariz - Maceda os seguintes concellos: Allariz, Baños de Molgas, Maceda, Paderne de Allariz, Xunqueira de Ambía e Xunqueira de Espadanedo.

VIDEO

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 13 de septiembre de 2021

SARTEGO DE GUILLAR - GUILLAR - RODEIRO

 SARTEGO DE GUILLAR

GUILLAR

RODEIRO

Guillar
      Guillar é un lugar da parroquia de Guillar, no concello pontevedrés de Rodeiro, na comarca do Deza.

     Segundo o INE, no 2008 tiña 33 habitantes (14 homes e 19 mulleres), o que supón unha diminución de 15 habitantes con respecto ao ano 2000.

Lugares de Guillar
      Adelán, Arcas, Guillar, O Outeiro, A Torre, Os Vilares

Rodeiro
      Rodeiro é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza.

     Segundo o IGE en 2015 tiña 2.700 habitantes.


Parroquias de Rodeiro   
     Álceme (Santa María), Arnego (Santiago), Camba (San Xoán), Carboentes (Santo Estevo), Fafián (Santiago), Guillar (Santa María), Negrelos (San Cibrao), Pedroso (San Xiao), A Portela (San Cristovo), Río (Santa María), Riobó (San Miguel), Rodeiro (San Vicente), O Salto (Santo Estevo), San Cristovo do Az (San Cristovo), San Martiño de Asperelo (San Martiño), San Paio de Senra (San Paio), San Salvador de Camba (San Salvador), Santa Baia de Camba (Santa Baia), Santa Mariña de Pescoso (Santa Mariña), Vilela (Santa María)

Comarca de Deza
      A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín.

      Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes.  

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA MARÍA DE SANTA MARÍA DE MOSTEIRO - MOSTEIRO - GUNTÍN

 IGREXA DE SANTA MARÍA

MOSTEIRO

GUNTÍN

 Mosteiro
     Santa María de Mosteiro é unha parroquia do concello de Guntín na comarca de Lugo, na provincia de Lugo.

     No ano 2020 tiña 109 habitantes, deles 60 eran homes e 49 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2019.

Lugares de Mosteiro
     O Barrio, A Corredoira, Mosteiro, Outeiro, Vigo de Mosteiro, Vilar, Xubín

Guntín
     Guntín é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Lugo.


Xeografía
     O concello, de 156 km², inclúe 32 parroquias. Limita ai norte con Friol e Lugo, ao sur con Portomarín, ao leste co Corgo e co Páramo, e ao oeste con Monterroso e Palas de Rei. 

     Está situado a 19 km da capital provincial, coa que se comunica a través da N-540. Está situado a uns 550 m de altitude, na planicie lucense.

     Sitúase no val do curso alto do río Miño, que fai de fronteira polo leste. O río Ferreira fai de límite con Palas de Rei e Portomarín, e a el vai parar o río Levadoiro. 

     Outro afluente do Miño é o río Colmeiro. Todos estes cursos permiten a pesca fluvial.

Patrimonio
     O mosteiro de Santa María de Ferreira de Pallares foi declarado Ben de Interese Cultural o 1 de xuño de 1979.

      Outros monumentos con esta declaración son o castelo de Besgo, a torre de Francos, a fortaleza da Mota e a torre de Santa Euxea, declaradas o 17 de outubro de 1994.

Economía
     No concello destaca o sector primario. Ten 2.000 ha de prados naturais e pasteiros, máis de 4.000 de terras de labranza (destacando o pemento, centeo, pataca, millo e nabo), e unhas 9.000 de uso forestal (carballo, castiñeiro, piñeiro do país e pequenos grupos de freixos, bidueiros, e cerdeiras).

Parroquias de Guntín

     Castelo de Pallares (San Salvador), Costante (San Miguel), Entrambasaugas (Santiago), Ferreira de Pallares (Santa María), Ferroi (Santiago), Francos (San Salvador), Gomelle (Santiago), Grolos (Santa Cruz), Guntín de Pallares (San Salvador), Lamela (Santa Mariña), Lousada (Santa Eulalia), Monte de Meda (San Martiño), Mosteiro (Santa María), A Mota (Santo Estevo), Mougán (Santa María Madanela), Navallos (San Pedro), Ourol (San Xulián), Piñeiras (San Mamede), Pradeda (Santa Eulalia), San Cibrao de Monte de Meda (San Cibrao), San Mamede de Lousada (San Mamede), San Romao da Retorta (San Romao), Santa Cruz da Retorta (Santa Cruz), Santa Euxea (San Xoán) | Santa María de Ferroi (Santa María), Sirvián (Santa María), Vilamaior de Negral (San Lourenzo), Vilameá (San Martiño), Vilamerelle (San Vicente), Vilarmao (San Miguel), Zolle (Santa María)

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN VICENTE - GONDRAME - O PÁRAMO

 IGREXA DE SAN VICENTE

GONDRAME

O PÁRAMO

 Gondrame
     Santa María de Gondrame é unha parroquia do concello do Páramo, na provincia de Lugo. No ano 2007 tiña 57 habitantes, deles 29 eran homes e 28 eran mulleres.

Lugares de Santa María de Gondrame
     A Costa, As Eiras, Gándara, Gondrame, Outeiro, Treilán


O Páramo
     O Páramo é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Sarria. Segundo o IGE en 2014 tiña 1484 habitantes.

Xeografía
     O concello do Páramo está situado ao sur da provincia de Lugo, e ten 74,8 km². A zona norte está situada na Chaira de Lugo, a unha baixa altitude e cun relevo chan.

      A zona sur linda coa serra do Páramo, que se estende de suroeste a nordeste. Nela están as cumios máis altos do concello: o Monte do Páramo (876 m), o Monte Maior (792 m) e o Monte Novo (604 m).


Patrimonio
     Existen restos prehistóricos, coma os túmulos megalíticos achados na Parroquia de San André da Ribeira. Da cultura castrexa consérvanse os castros de Friolfe, Gondrame, Moscán, Torre, Vilarmosteiro e Piñeiro. Consérvanse as medorras da Gándara e A Torre.

     Do románico consérvanse as igrexas parroquiais de Grallás, Vilarmosteiro, Gondrame e Vileiriz. Esta última, do século XII, ten a ábsida rectangular. Outros templos menores son a capelas de Regueiroescuro ou a de Santa Engracia.

     O pazo de Vilafiz ten planta rectangular. Conta cun pombal de mampostaría e cadeirado de granito nas esquinas, portas e ventás.

     A capela, situada a carón do pazo, ten un campanario barroco.

     Outras construcións civís de importancia son o pazo de Paredes, a Torre de Neira (construída en 1849), a casa medieval de Sarmiento, a casa da Barreira, casa da Mámoa, casa Teixeiro, torre da Barreira e torre do Mariscal.

     Na carballeira do Campo da Feira celébrase os días 10 e 25 a feira.

Parroquias do Páramo
     Adai (Santa Mariña), Friolfe (San Xoán), Gondrame (Santa María), Grallás (Santo Estevo), Moscán (Santa María Madanela), Neira (Santa María Madanela), Piñeiro (San Salvador), Reascos (Santa María), Ribas de Miño (Santiago), A Ribeira (San Mamede), Sa (Santiago), San Vicente de Gondrame (San Vicente), Santo André da Ribeira (San Pedro), A Torre (San Martiño), Vilafiz (Santa María), Vilarmosteiro (Santa Eufemia), Vilasante (Santa Cruz), Vileiriz (San Salvador)


Comarca de Sarria

     A comarca de Sarria é unha comarca galega situada na metade sur da provincia de Lugo. Limita polo noroeste coa comarca de Lugo, polo nordeste coa dos Ancares, polo sueste coa de Quiroga, polo oeste coa de Chantada e polo sur coa Terra de Lemos.

     A capital da comarca, así como o núcleo máis poboado, é Sarria. 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA