sábado, 6 de octubre de 2012

SER GALEGO E O QUE E


SER GALEGO




   

     Os galegos, como xa é coñecido por todos, nunca falamos directamente do que queremos falar. Antes de chegar ao punto concreto da conversa, damos mil voltas, pero entendémonos ben e, as veces, extrañados pola cara de desconcerto que poñen os que de fóra veñen. Un exemplo disto é a consabida situación de crítica ao fisico dalguén.


     Un galego e un madrileño, por exemplo, van camiñando pola rúa, e lle di o dos Madriles ao outro:



     - Macho, é feo ese home eh?





     O outro lle responde:




     -Home, non sei...




     -Como non sabes? Tes ollos digo eu para opinar...




     -Ter teño, pero a vere, ghuapo ghuapo non é, pero é que feo tampouco...



     -En que quedamos?



     -Tenlle un xeito... (imaxínese ao galego con cara de indiferencia).



     - Un xeito, un xeito di! (a este home o imaxinamos con ollos desorbitados).



     -Si... a ver... para min non sería, pero alguñen o quererá non? Para gustos colores, xa se sabe, que neste mundo de Dios...



     -... (imaxinemos a este home cunha crise nerviosa que lle impide falar).



     O facto é que entre galegos, ben nos entendemos, pero son os de fóra, os que rara vez están preparados para nos entender. Claro que hai grados e grados de ser galego,..., unha conversa comigo ben pode acabar en crise!



     Por iso dirán que os galegos non se sabe si soben ou baixan,..., pero o certo é que subimos as escaleiras de dúas en dúas!!






EN CASTELLANO
     Los gallegos, como ya es conocido por todos, nunca hablamos directamente de lo que queremos hablar. Antes de llegar al punto concreto de la conversación, damos mil vueltas, pero nos entendemos bien y, a veces, extrañados por la cara de desconcierto que ponen los que de afuera vienen. Un ejemplo de esto es la consabida situación de crítica al fisico de alguien.
     Un gallego y un madrileño, por ejemplo, van caminando por la calle, y le dice el de los Madriles al otro:
     - Macho, es feo ese hombre eh?
     Y el gallego le responde:
     -Hombre, no sé...
     -Como no sabes? Tienes ojos digo yo para opinar...
     -Tener tengo, pero a ver, guapo ghapo non es, pero es que feo tampoco...
     -En que quedamos?
     -Tiene un modo... (imagínese al gallego con cara de indiferencia).
     - Un modo, un modo dice! (a este hombre lo imaginamos con ojos desorbitados).
     -Si... a ver... para mi no sería, pero alguien lo querrá no? Para gustos colores, ya se sabe, que en este mundo de Dios...
     -... (imaginemos a este hombre con una crisis nerviosa que le impide hablar).
     El hecho es que entre gallegos, bien nos entendemos, pero son los de fuera, los que rara vez están preparados para entendernos. Claro que hay grados y grados de ser gallego,..., una conversación conmigo bien puede acabar en crisis!
     Por eso dirán que los gallegos no se sabe si subimos o bajamos,..., pero lo cierto es que subimos las escaleras de dos en dos!!



SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Está permitida la reproducción total o parcial de los trabajos y fotos de este blog.
Te agradecemos nos sugieras de sitios para trabajos nuevos.
Mis correos:
Apd. de Correos: 83 - 36900 - Marin - Pontevedra
xoanarcodavella@gmail.com
Telf - WhatsAp.: 600590901