Mentras a formiga traballaba sen descansar en todo o verán, a merla non
facía máis que andar cantando dun lado para outro, sen botar conta de
que despois xa ía vir o inverno coas neves de a meses e xeadas coma
neves.
De modo que, cando o tempo emprencipiou a pórse ruín, a merla non tiña
que botar ao pote. Acordouse de que a formiga tiña a bodega chea e
colleitas e alá se foi co rabo quente pedirlle que lle prestase con que
tirar ata o verán que viñese.
Mais a formiga púxolle mala cara e díxolle ao tempo que lle pechaba as portas da casa nos mesmos fociños:
Mais a formiga púxolle mala cara e díxolle ao tempo que lle pechaba as portas da casa nos mesmos fociños:
- Mentres andiveche de silveiro en silveiro,
chirlo merlo, chirlo merlo,
XOAN ARCO DA VELLA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Está permitida la reproducción total o parcial de los trabajos y fotos de este blog.
Te agradecemos nos sugieras de sitios para trabajos nuevos.
Mis correos:
Apd. de Correos: 83 - 36900 - Marin - Pontevedra
xoanarcodavella@gmail.com
Telf - WhatsAp.: 600590901