O CREGO E O SANCRISTAN

O CREGO E O SANCRISTAN
CONTO

 

   

     Unha vez era un crego que tiña un sancristán, que tamén era compadre. O cura desconfiaba do sancristán, de que lle roubaba o aceite da lámpara. Un día díxolle que se tiña que confesar.

     O sancristán díxolle que sí, pero cua condición, que tiña que ser polas reixas como fan as mulleres.

 
     Sentóuse un e arrodillóuse outro, onde se contan as verdás i as mentiras, e preguntóulle o cura:

 
     -¿Quén leva o aceite da alcuza? 

 
     -Non se oie nada, señor cura 

 
     -¿Quén papa o aceite da igresia? 

 
     -Non lle oigo nada do que dí. E, si non, mire: póñase vosté eiquí i eu aí, pra que vexa. 

 
     Cambiaron de sitio. Entonces preguntóulle o sancristán ao cura: 

 
     -¿Quén é o que lle come as merendas á muller do sancristán? 

 
     -¿Tí que dís, ho, que non se oie nada? 

 
     -¿Quén lle come os ovos i os torreznos á muller do sancristán? 

 
     -¡Boh, boh! Tes razón, que desde aquí non se entende nada. Desta maneira, déronse a ausolución un ao outro.. 

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA