VIRXE DA FRANQUEIRA
LENDA
É unha terra de montañas e ribeiras, adornada polo verde dos bosques e dos montes, con moitisima vexetación formada por pinos, toxos, carballos, piñeiros, castiñeiros, é tamén moi rica na producción dos cereais, viño, mel e productos da horta.
Nunha das súas parroquias, A Franqueira, hai unha engaiolante lenda do século VII, xeira na que os musulmáns invadiron Galicia, e está asociada á orixe do santuario da Virxe...
A Nosa Señora da Franqueira, a lenda da súa aparición, a súa relación coas loitas entre mouros e cristiáns e outros ritos ben particulares fan da súa romaría unha das festas relixiosas máis típicas de toda Galicia...
Nun monte da Paradanta
apareceu, nunha espenuca, unha imaxe da Virxe, que estaba agachada no
lugar polos veciños polo temor de que a roubasen os mouros. Alí
permaneceu, segundo a tradición, ata que unha vella pastora que coidaba o
seu gando observou unha luzada (das velas que lle puñan as xentes do lugar) e, ó se achegar a elas, descubriu a imaxe.
Xurdiu unha discusión pola propiedade da efixie entre os veciños de Luneda e da Franqueira, xa que a cova quedaba na división de ámbolos dous lugares. Uns e mailos outros pretendían construír un santuario onde render culto á Virxe, pero o lugar da descuberta resultaba esgrevio de máis. Así que montaron a imaxe nun carro tirado por unha parella de bois, tapáronlles os ollos e deixáronos camiñar ó seu antollo. Alí onde parasen as bestas erguerían o templo.
Os
bois deambularon polo monte ata que atoparon unha saída ,
"franqueárona", (de aí lle ven o nome da Franqueira), camiñaron logo ata
chegaren a unha fonte e nese lugar os veciños decidiron edifica-la
primitiva ermida. Xurdiu unha discusión pola propiedade da efixie entre os veciños de Luneda e da Franqueira, xa que a cova quedaba na división de ámbolos dous lugares. Uns e mailos outros pretendían construír un santuario onde render culto á Virxe, pero o lugar da descuberta resultaba esgrevio de máis. Así que montaron a imaxe nun carro tirado por unha parella de bois, tapáronlles os ollos e deixáronos camiñar ó seu antollo. Alí onde parasen as bestas erguerían o templo.
A imaxe da Virxe preside o altar do santuario, e no lugar onde se atopou, chamado "Cova da Vella", hai agora unha réplica en pedra.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Está permitida la reproducción total o parcial de los trabajos y fotos de este blog.
Te agradecemos nos sugieras de sitios para trabajos nuevos.
Mis correos:
Apd. de Correos: 83 - 36900 - Marin - Pontevedra
xoanarcodavella@gmail.com
Telf - WhatsAp.: 600590901