MUIÑOS DE LIRA - SALVATERRA DO MIÑO

MUIÑOS DE LIRA

LIRA

SALVATERRA DO MIÑO

     A parroquia de Lira, atravesada polo río Uma, limita ao norte co municipio de Ponteareas, ao sur coas parroquias de Soutolobre e Leirado, ao leste con Vilacova e pola parte occidental coa parroquia de Fornelos e o municipio de Ponteareas .

     Existe no monte San Amaro un xacemento arqueolóxico. As condicións naturais do terreo favoreceron a construción de defensas, parapetos e foxos. Na zona meridional abundan restos de cerámicas galaico - romanas e romanas. Entre os fragmentos recollidos destaca unha peza decorada con elementos de sogas delimitada por acanaladuras horizontais, similar a outros restos cerámicos achados na comarca.

     Na cima do monte, ao lado da ermida, existe unha agrupación de cazoletas de diferente diámetro. Durante a festa, celebrada o 15 de xaneiro, bótase auga nas pías para despois con ela bendicir os campos.

     O folclore relacionado con este lugar é moi variado e rico. Contan os veciños lendas relacionadas con mouros, personaxes da mitoloxía popular. Destaca o referente ás minas de auga tapadas polos campesiños para evitar perder o gando.

     Na zona coñecida como Forno da Moura, preto do campo da feira, contan a existencia dun tear de ouro, unha moura peiteando os seus longos cabelos, uns pitos que pían pero que ninguén viu e outros relatos máxicos.

     O cruceiro situado no cemiterio está datado en 1732. A cruz ten esculturas acoradas polos dous lados, por diante un cristo cravado e por detrás a representación dunha piedade.

      Actualmente consérvase o Pazo da familia Lira e a estrutura da capela arrasada nun incendio. Este pazo, de pasado castrense, ten planta en escuadra. No vértice de unión levántase a torre de planta cuadrangular.

 

     Segundo o historiador Claudio González, na fonte pública situada nas inmediacións do pazo, emprégase como pía un sarcófago medieval tipo bañeira.

     A igrexa parroquial de San Simón, foi construída no século XVIII. Feita en bloques de pedra regular, ten unha planta rectangular coa cabeceira máis estreita e alta. Unicamente presenta una nave central. A austeridade decorativa domina na construción. Os muros laterais aparecen articulados mediante contrafortes. Existen dúas pequenas capelas, a de San Amaro e a de San Sebastián.

 

     Lira foi famosa polas súas feiras de gando vacún. Este dato figura no Catastro de Ensenada e tamén foi recollido polo ilustrado Lucas Labrada. Esta feira celebrábase todos os días 5 e 18 de cada mes. As feiras foron perdendo peso económico ao tempo que se producía a modernización da agricultura.

     Os seguintes lugares compoñen a parroquia de Lira: Alcázar, Bouzas, Bugallal, Cachopal, As Carrasqueiras, Cernadas, Couto, Covaiño, Dicoita, Formarigo, Gaiosa, Outeiro, Pereiras, Pouso, Puzo, e Vilafría.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA