RUINAS DEL SANTUARIO DE FATIMA

 RUINAS DEL SANTUARIO DE FATIMA

SAN XURXO DE ASMA

CENTULLE

CHANTADA

LUGO

      
     Situado sobre un castro, móstrase como unha especie de castelo que domina visualmente un amplo territorio. 

  
     Erguido i promovido polo párroco don Emilio Eyré Lamas, coñecido popularmente co alcume de pai Eyré.

     Esta edificación foi concebida a xeito de fortaleza, aparecendo coroada por diversas cruces gaélicas que fan que a construción adopte unha forma semellante á dos castelos irlandeses.

     En canto ó estilo artístico argumentar que o santuario non recolle unha soa tendencia senón que se mostra coma unha mestura de elementos mozárabes, románicos e gaélicos.

     Interiormente presenta un chan graduado en altura mediante diversas plataformas; destaca neste espazo a talla de Nosa Señora de Fátima que foi elaborada por Capa na escola de Belas Artes de Madrid.

     A importancia da mesma, non nos esquezamos de que este foi o primeiro santuario dedicado a Virxe de Fátima en toda España, veu referendada no acto de consagración da imaxe. Celebrado na Academia de San Fernando o doce de Xuño do ano 1945, asistiron ó mesmo personalidades da talla dos infantes don Luís Alfonso e dona Mercedes de Baviera e de Borbón.

     Segundo sabemos, en certos períodos dun pasado non tan lonxano, era moita a xente que se achegaba ata este lugar para honrar á Virxe de Fátima aló polo mes de Maio de cada ano. 

 

     Peregrinaban dende diversos puntos do concello, tendo constancia de persoas que ían o santuario de véspera portando algúns fachos.

     Desgraciadamente e, ó igual que acontece con outras moitas romarías, a festa de Fátima foi perdendo importancia co paso dos anos. 

     E o santuario esta casi en ruinas e esquencido.

Chantada.
     Chantada,  e un escaparate dende o que dar a coñecer a Ribeira Sacra e a súa Vila e a hospitalidade dos seus habitantes, o seu casco histórico, a súa paisaxe, asombrarse coa maxestosidade da Ribeira Sacra, que modelada ó longo dos séculos, ofrécenos os saborosos caldos cos que nos podemos deleitar, especialmente na Feira do Viño onde se citan e dan a coñecer os produtores destes viños mencía.

     Chantada tamén ten numerosos monumentos do Románico que se poden visitar facendo calquera das rutas turísticas que están á disposición do visitante.

     Quen se achegue a Chantada no mes de febreiro poderá descubrir a singularidade e vistosidade do ancestral Entroido Ribeirao, cos seus volantes e peliqueiros...

     Tamén poderá o visitante percorrer o chamado Camiño de Inverno, tramo do camiño de Santiago que ó seu paso por Chantada discorre por unha antiga calzada romana, no fermoso pobo de Belesar.

     En definitiva, en Chantada hai moito que descubrir...

     Chantada é a capital e o principal núcleo do Partido Xudicial e centro da bisbarra á que lle da o seu nome. Está integrada polos municipios de Carballedo, Taboada e Chantada. Esténdese aproximadamente entre os 42º 41' e os 42º 31' latitude Norte e entre os 7º 54' e  os 7º 40' lonxitude Oeste. Ao Norte limita coas comarcas da Ulloa (concello de Monterroso) e Portomarín. Ao Sur con A Peroxa e Vilamarín (Ourense). Ao Leste coas terras de Lemos (concellos de Saviñao e Ferreira de Pantón) e Sarria (Paradela). E ao Oeste coas bisbarras da Ulloa (Antas de Ulla), Deza (Rodeiro, na provincia de Pontevedra) e Carballedo (San Cristovo de Cea, na de Ourense).

     Na súa paisaxe diversificada diferenciamos 3 unidades morfolóxicas: ao Oeste A Serra do Faro, ao Leste a ribeira do Miño e, no centro a chaira (483 m.) , que abrangue a maior parte do termo municipal.

     A Serra do Faro (1.187 m.), con disposición Norte-Sur, que fai as veces de liña divisoria de augas e de límite provincial, formouse sobre un bloque de granito e xisto, cortado po faias e modelado pola erosión fluvial. Ó sur, nas estribacións da mesma, atópase o Alto de Vales. O cume do faro ofrécenos unha gran panorámica dos concellos limítrofes, e mesmo do Pico Sacro, dos montes do Courel ou dos Ancares se o día está claro.

     A rede fluvial, posúe unha disposición Norte-Sur, debuxando vales encaixados de fortes pendentes e grandes desniveis formando socalcos aproveitados para a explotación vitícola. A rede fluvial secundarias está formada por numerosos ríos e regatos entre os que destacan: o Asma, Lameiro, Enviade e o Camporramiro.

     O clima ten un marcado carácter húmido e continental e, pese á pantalla pluviométrica que supoñen os sistemas montañosos, as precipitacións superan os 1.200 mm./anuais. 

     Os invernos son suaves e os veráns calurosos con tendencia á sequidade, oscilando as temperaturas entre os 19' 5 ºC da máxima e os 6' 3 ºC da mínima. Nas serras, as condicións climáticas son máis extremas. En canto á vexetación abundan as especies autóctonas tales como castiñeiros e carballos e nas áreas máis elevadas, o mato.

     Este medio natural, entre montes e ribeiras da acubillo a multitude de especies de fauna, como son: xabarís, lobos, raposos, corzos, coellos, lebres, perdices, aves insectívoras, paspallás, ratos, lagartixas, ourizos ou morcegos.

MAPA

XOAN ARCO DA VELLA