ACUEDUCTO DE SANTA CLARA - VILA DO CONDE

 ACUEDUCTO DE SANTA CLARA

VILA DO CONDE

       O Acueducto de Santa Clara foi deseñado para transportar auga ata o convento co mesmo nome. 

     Desde a sua fundación, aínda que estea situado xunto ao río Ave, o Monasterio de Santa Clara sempre tivo problemas de abastecemento de auga potable. 

     Ata a conclusión do acueducto, o abastecemento de auga era feito a través dunha noria, probablemente contemporánea ou anterior á edificación do Monasterio, fundado en 1318.

     Para resolver este problema, D. María de Meneses, abadesa entre 1626 e 1630, ordenou a construción dun acueducto que traería a auga desde unha fonte localizada na parroquia de Terroso, Póvoa de Varzim. 

      Debido ao mal cálculo da inclinación do acueducto, a súa construción foi interrompida pouco tempo despois, acabando en ruínas debido ao seu abandono.

     As obras renováronse o 19 de decembro de 1705, por orde da abadesa D. Bárbara Micaela de Ataíde, habendo sido concluídas o 20 de outubro de 1714, resolvendo así o problema de abastecemento de auga do convento.

    O feito foi celebrado con unha festa en honor de San Antonio, o patrono escollido para o acueducto, asi o manifesta unha imaxe do santo nun nicho xunto á fonte, en Terroso.

    Sendo o seu percorrido inicial subterráneo ata Beiriz, dende alí ata o interior do Convento a auga era conducida por medio dun total de 999 arcos de medio punto, do mesmo xeito que os acueductos romanos.

     Este número peculiar pode ser fantasioso, pero todos os estudos sobre deste monumento apuntan alomenos 907 arcos na súa totalidade e case todos os rexistros mostran un número moi próximo ao milleiro.

MAPA

 

Fuente: www.viladoconde.com

XOAN ARCO DA VELLA