FERVENZA DO FIRBEDA - RÍO FIRBEDA - FORXA - PORQUEIRA

 FERVENZA DO FIRBEDA

RÍO FIRBEDA

FORXA

PORQUEIRA

 Fervenzas do río Fírbeda
      Trátase dun percorrido esixente en varios dos seus tramos, e con risco de caídas a distinta altura, polo que non é recomendable para facelo en familia.

      Cumprirá facer atención tamén en períodos húmidos ou chuviosos polo perigo de escorregar coa follaxe e pola dificultade do terreo.

      Dito isto, a ruta iníciase a carón dunha ponte de pedra tradicional, no curso baixo do río Fírbedas, xa na chaira limiá, cunha pequena área recreativa e un muíño. O sendeiro segue o curso pola beira dereita, río arriba, pasando por varias canles antigas destas construcións tradicionais, chegando a unha ponte de madeira. Este treito sería o de fácil acceso.

      A partir de aquí o camiño vai ascendendo, cunha grande pendente a maioría do tempo, rodeado de bosque autóctono conformado por carballos, castiñeiros, amieiros. 

     No noso ascenso temos diversos puntos de observación da Veiga de Ponteliñares, e de Forxa coa súa torre medieval, de grande importancia estratéxica nos séculos XI e XII polo control dos accesos a Galicia pola comarca da Limia. 

     Atravesando unha ponte de madeira iníciase decontado o descenso pola beira esquerda do río, ofrecéndonos un miradoiro sobre a fervenza ou fírbeda que lle dá nome ao río. Chegaremos á ponte que vimos ao subir e cruzándoa regresaremos ao punto de inicio.

VIDEO

MAPA 

 

Fuente: Turismo de Galicia

XOAN ARCO DA VELLA

ERMIDA DE NOSA SEÑORA DE TIEDRA VIEJA - TIEDRA - VALLADOLID

 ERMIDA DE TIEDRA VIEJA

TIEDRA

VALLADOLID

 Ermida da nosa Señora de Tiedra Vieja
      A 400 metros da localidade, accédese a ela por un  agradable camiño arbolado.

     En dirección a Pobladura consérvanse resto dunha calzada romana.

     O acceso realízase a través dun zaguán, que conduce a un patio porticado onde se levantaba unha hospedería que aínda conserva boa parte  das súas dependencias.

      Reedificada no S XVII baixo o patronazgo da  familia Alderete. A Igrexa actual, tras sucesivas reedificaciones constrúese a par

     A Igrexa actual, tras sucesivas reedificaciones constrúese a partir de 1713 segundo as trazas dadas por Frei Juan de Sta Teresa.

     É dunha soa nave, cuberta en bóveda de canón decorada con escaiolas. 

     O camarín da virxe cóbrese con cúpula sobre pechinas  decoradas con pinturas alusivas á vida da Virxe.

     Visitas: durante todo o día esta aberta

MAPA

 

Fuente: Concello de Tiedra

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN SALVADOR DO MAO - SAN SALVADOR - O INCIO

 IGREXA DE SAN SALVADOR DO MAO

SAN SALVADOR

O INCIO

     Igrexa de orixe románica moi desfigurada. Consta dunha nave cuberta de lousa a dúas augas. Fronte con portada en arco sen impostas. Espadana de dous vans. Ábsida máis baixa e reducida ca nave, de dous corpos, o primeiro recto e bóveda de canón, e semicircular o outro, protexido por catro piastras exteriores.

     Adro pechado e cuberto en lousa que circunda a igrexa a modo de claustro e que acolle o cemiterio. No interior, retábulo maior renacentista do século XVII, e retábulos laterais neogóticos con esceas en relevo.

     A igrexa figura na concordia que no ano 1195 puxo fin ao longo preito entre os abades de Samos e o Cabido de Lugo sobre a posesión do templo e dos seus bens. Segundo a tradición, no lugar, que recibía o nome de Flanello ou Planeto (non deixou pegada na toponimia), había un primitivo mosteiro, posiblemente dúplice, anexionado a Samos por Vermudo II na última década da décima centuria coñecido como San Salvador de Lemos.

     Pero o que máis chama a atención do conxunto son as cinco caveiras empotradas no muro que pecha o cemiterio e a igrexa. Non teñen maxila inferior e están situadas detrás da ábsida, dando a impresión de que, dende o exterior, están a asistir aos actos relixiosos que se celebran no interior.

     Expostas na parte máis escura do lugar, aumentan a súa lúgubre apariencia. A disposición dos cranios non semella casual, todo apunta a que foron ordenados para indicar ou sinalar algo relacionado co morto ou coa morte, ou ambas á vez.

     A morte non se trataba á lixeira e a Igrexa non dubidou en utilizala para meter medo: a simboloxía era máis eficaz ca o sermón. A partires do século XV, os ósos que afloraban da terra expoñíanse en galerías cubertas e sobre o propio pórtico da igrexa.

     A única persoa que había na aldea díxonos que sempre se crera que pertencían a uns monxes do desaparecido cenobio. Non moi lonxe da igrexa pódese ver unha antiga tumba feita con laxes; dise que no baixo da reitoral apreceran outros enterramentos do mesmo tipo.

      Na provincia de Lugo hai outras igrexas con cranios empotrados na parede: Os Vaos (Ribeira de Piquín), Órrea (Riotorto) e Conforto (A Pontenova).

San Salvador do Mao
     San Salvador do Mao é unha parroquia do concello do Incio na comarca de Sarria, na provincia de Lugo.

     No ano 2007 tiña 116 habitantes, deles 58 eran homes e 58 eran mulleres, o que supón un incremento de 2 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Lugares de San Salvador do Mao
      Arruxo, A Castiñeira, Cereixido, As Cortiñas, Os Currais, Pacios, Pedrouzos, Piornedo, Queixade, San Salvador, Teixeira, Valbón, As Veigas, Vilamor 

VIDEO

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

 

FERVENZA DO POMBAL OU DA OLA - RÍO QUIROGA - BESARREDONDA - QUIROGA

 FERVENZA DO POMBAL OU DA OLA

RÍO QUIROGA

BESARREDONDA

QUIROGA

Fervenza do Pombar ou da Ola
      Poderíase dicir que é a irmá da Fervenza da Pedriña, unha xoia da natureza enxaulada no transcurso do río Quiroga.

      É unha das fervenzas máis bonitas de toda Galicia, conta cunha caída de máis de 9 metros e unha poza de moita profundidade.

      En verán, é unha zona apta para darse un baño e relaxarse coas súas augas neste espazo tan acolledor e fantástico que a Serra do Courel nos ofrece.

    Para chegar a esta fervenza é preciso camiñar.

     Desde o pobo de Besarredonda, continuaremos aproximadamente quilómetro e medio en coche e desde ese punto seguiremos a pé por un sendeiro de 1 quilómetro de lonxitude ata chegar á fervenza.

PRECAUCIÓN no inverno e en épocas de choiva.

¿Cómo chegar?
     De costas á Casa do Concello de Quiroga, tomar a Rúa Real a man dereita e continuar por LU-623 5,2 quilómetros ata o desvío a man dereita que indica "Aldea de A Seara" LU-P-5001. 

     Continuar por LU-P-5001 11 quilómetros (1,4 quilómetros aprox desde Besarredonda). O traxecto total levaranos aproximadamente 25 minutos en coche.

     O sendeiro á fervenza está indicado. Será preciso camiñar aproximadamente 1 quilómetro en descenso.

VIDEO

MAPA

 

Fuente: Web de Turismo Ribeira Sacra

XOAN ARCO DA VELLA

 

LOUXADELAS - SOUTORDEI - RIBAS DE SIL

 LOUXADELAS

SOUTORDEI

RIBAS DE SIL

Louxadelas
     Louxadelas é un lugar da parroquia de Soutordei, no concello lucense de Ribas de Sil.

     En 2008 estaba habitado por unha muller, ao igual ca en 2007.

Soutordei
      Santiago de Soutordei é unha parroquia do concello lugués de Ribas de Sil na comarca de Quiroga.

      No ano 2007 tiña 23 habitantes (9 homes e 14 mulleres) distribuídos en 8 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 9 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Soutordei
     A Aldea, Chenzas, A Fraga, Louxadelas, Moredo, O Outeiro, As Portas, Souto

Ribas de Sil
     Ribas de Sil é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Quiroga. 

     Segundo o INE a súa poboación no 2018 era de 970 habitantes. O seu xentilicio  é «ribasilense».

Xeografía
     O concello de Ribas de Sil forma unha estreita lingua de terra entre o río Sil (que o separa de Quiroga) e a serra da Moá, que separa as provincias de Lugo e Ourense.

      A súa capital, San Clodio, sitúase á beira do río Sil, fronte a Quiroga.

     Limita cos concellos lugueses de Monforte de Lemos ao oeste, A Pobra do Brollón ao noroeste, e Quiroga ao norte e leste, e cos concellos ourensáns de Castro Caldelas, San Xoán de Río e A Pobra de Trives ao sur.

     Hai restos de presenza humana no Paleolítico e Mesolítico. Daquela aproveitábanse os coios de seixo e cuarcitas formados polos aluvións do río. Tamén se fabricaban machadas de pedra pulimentada. Aínda que sen catalogar, hai referenciadas varias mámoas do Neolítico. Consérvase algún menhir e un crómlech. Da Idade de Bronce consérvanse varias machadas .

      Preto das explotacións mineiras de ouro utilizadas polos romanos, consérvanse varios castros da Idade de Ferro, como o castro de Abaixo, o de Remeite, ou Os Castros.

Comarca de Quiroga
     A comarca de Quiroga é unha comarca galega situada no sueste da provincia de Lugo, na fronteira coa comunidade de Castela e León.

     A súa capital é Quiroga e pertencen a ela os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil.

Parroquias de Ribas de Sil     
     Nogueira (Nosa Señora das Neves), Peites (San Martiño), Piñeira (San Cristovo), Rairos (Santa Lucía), Ribas de Sil (San Clodio), Soutordei (Santiago), Torbeo (Santa María)

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA