IGREXA DE SAN MIGUEL DE PEXEGUEIRO - PEXEGUEIRO - TUI

 IGREXA DE SAN MIGUEL DE PEXEGUEIRO

PEXEGUEIRO

TUI

 Igrexa de San Miguel de pexegueiro

          En Tui hai un importante patrimonio de arquitectura románica e a Igrexa de Pexegueiro é un destes exemplos que atopamos tamén noutras parroquias ou no centro da vila medieval.

      Xunto a esta igrexa atópase o cemiterio parroquial. No mes de xullo esta igrexa acolle a romaría en honra á festa do Carmen.

Antiga igrexa monacal
        A actual igrexa de Pexegueiro é o templo pertencente na súa orixe ao mosteiro de Persecarios (século X). Hoxe do que foi o mosteiro quedan apenas algúns restos que son visibles no edificio xunto á reitoral. Esta igrexa é románica do século XII e nela aprécianse influencias da catedral tudense.

       A igrexa está dedicada a San Miguel e conta con planta de nave única. Da época medieval consérvanse as suass tres portadas, a principal e as dúas laterais, e unha pila bautismal.

       A máis interesante de todas estas portadas é a que está orientada cara a oeste. Nela vemos un arco enmarcado en tres arquivoltas que se apena en columnas e jambas. Os capiteis teñen motivos zoomorfos e vexetais, motivo que se repite noutros capiteis do edificio. 

      Mención especial merece tamén o tímpano desta portada na que podemos ver a imaxe de dous leóns enfrontados e de dúas aves, unha delas interpoñéndose entre as fauces dos felinos.

       A porta sur é de estrutura vertical. Ten unha arquivolta, tímpano liso soportado sobre mochetas coa imaxe da cabeza de touros. Dúas columnas esveltas con capiteis de formas vexetais enmarcan a entrada.

        O portada norte é quizais a máis complexa das tres. De novo con tres arquivoltas, a inferior máis fina que as outras dúas, a intermedia con pomas e a superior con baquetones e un sogueado. Toda a composición vén rodeada por unha chambrana de motivo ajedrezado e no tímpano apréciase o soporte dunhas mochetas con formas de cabeza animal.

Modificacións posteriores
         Fóra do que é a fábrica romana deste templo podemos observar diferentes elementos na igrexa que son consecuencia das modificacións e restauracións que foi sufrindo a igrexa ao longo da súa historia tanto dentro como no seu aspecto exterior.

          A ábsida é un dos exemplos destas actuacións posteriores, pois o actual data do século XVII. O bispo Juan Manuel Rodríguez Castañón decidiu modificar a capela maior no ano 1765.

      Os retablos do interior do templo tamén son máis modernos e en total pódense ver ata cinco diferentes, todos eles de estilo barroco. Destaca o retablo do Cristo e tamén o óleo sobre táboa que é o retablo dedicado á Virxe do Carmen.

Pexegueiro
     San Miguel de Pexegueiro é unha parroquia que se localiza no concello de Tui. A parroquia está situada no val do Río Furnia, na parte noroccidental do concello. Limita ao norte con Malvas, ao leste con Randufe e Areas (as tres parte co concello de Tui) e ao sur e oeste co concello de Tomiño.

Historia
        Nesta parroquia houbo durante a Idade Media un mosteiro beneditino que aparece citado na documentación histórica xa desde o século X.

      O topónimo da parroquia aparece na documentación medieval coma Persegario, Pesigario ou Persecario.

 

Patrimonio

       Posúe unha igrexa románica con engadidos posteriores, incluído a ábsida que data do século XVIII. No interior destacan unha enorme pía bautismal tamén románica e os retablos barrocos.

División eclesiástica
       Eclesiasticamente, pertence ó arciprestado de Tui-Entenza, na diocese de Tui-Vigo.

Lugares de Pexegueiro
       Carraveda, A Corredoura, A Fonte Seca, O Foxo, A Marco da Fontenla, O Monte, Mosteiro, Palláns, A Pereira, A Regueira, Saídes, A Salgosa, O Souto, Vilanova, Vilapouca

Comarca do Baixo Miño
       A comarca do Baixo Miño é unha comarca galega situada no suroeste da provincia de Pontevedra e a súa capital é Tui. 

       Pertencen a ela os concellos de A Guarda, Oia, O Rosal, Tomiño e Tui.

Situación
       A comarca do Baixo Miño localízase co océano Atlántico ao oeste e o río Miño ao sueste que lle serve de fronteira natural con Portugal, até a súa desembocadura na Guarda, onde forma un amplo esteiro de importancia ornitolóxica.

MAPA

 

Fuente: Paxinas Galegas

XOAN ARCO DA VELLA