jueves, 9 de julio de 2020

ESPETALLE UN PINCHO 2020 - MORAÑA

 "ESPETALLE UN PINCHO - 2020
MORAÑA
51º FESTA DO CARNEIRO O ESPETO"


     “ESPÉTALLE UN PINCHO" SERVIRÁ CASE 150 QUILOS DE CARNEIRO EN 1.200 PETISCOS DA MAN DE CINCO ESTABLECEMENTOS E DO CHEF MIGUEL MOSTEIRO


      A 51ª Festa do Carneiro ao Espeto vai comezar esta fin de semana coa primeira das súas actividades gastronómicas, xa que o sábado 11 terá lugar a novena edición de "Espetalle Un Pincho” cun novidoso formato de rúa que pretende achegar aínda máis esta actividade á cidadanía e facilitar o estrito cumprimento dos protocolos sanitarios establecidos polo Concello de Moraña para todos os eventos vencellados á exaltación culinaria.

 
     “Espétalle un Pincho” vai servir, a través da participación de cinco establecementos de hostalaría de Moraña e do chef Miguel Mosteiro, uns 1.500 petiscos das máis variadas formas de cociñar o carneiro. 



     Está previsto que se empreguen dous carneiros por cada participante, ata un total de doce e case 150 quilogramos de carne, xa que as pezas serán as habituais de Moraña de entre 11 e 13 quilos.

 
     A iniciativa previa ao Carneiro ao Espeto comezará, este sábado, ás 19.00 horas cun showcooking a cargo do prestixioso cociñeiro Miguel Mosteiro, de Gastrolab Arousa, que preparará diversos pratos para unha trintena de persoas. 



       Os veciños interesados en asistir a este evento deben inscribirse previamente na Casa da Cultura de Moraña nestes días e deberán acudir, obrigatoriamente, con mascariña.


     Tras este acto, comezará a degustación de petiscos, tamén na céntrica carballeira, cun novidoso formato de casetas co que se pretende darlle un pulo a “Espétalle un Pincho” e favorecer a seguridade sanitaria. 



     Os locais participantes que servirán o carneiro serán A Adega, Casa Varela, Café Bar O Congo, Vi Sports e Asador O Xavique e tamén fará o propio o citado chef co seu stand.


     A xornada gastronómica estará animada coas actuacións de Pablo Balseiro e Os Cascarillas e marcará o punto de saída da ampla programación da 51ª Festa do Carneiro ao Espeto, que disporá de máis dunha vintena de actividades espalladas en algo menos de tres semanas ata o domingo 26 de xullo, día grande da exaltación do prato típico de Moraña.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 7 de julio de 2020

PETO VELLO - A LAMOSA - COVELO

PETO VELLO
A LAMOSA
COVELO


    Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.


     Para a arte maior deixamos as igrexas, muiños, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.



     Polos montes e vales do sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.



     Hoxe adicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que ao longo dos séculos, sobre todo a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.



     Os petos de ánimas son esas pequenas capeliñas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.


     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobres ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara o seu intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.



     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non adicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo cruficado.



     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 6 de julio de 2020

REAPERTURA DO CAMIÑO - ALBERGUE DE PEREGRINOS DE PONTEVEDRA

 REAPERTURA DO CAMIÑO
CAMIÑO PORTUGUES 
ALBERGUE DE PONTEVEDRA



     Logo de máis de tres meses pechado pola pandemia de covid-19,o día 1 de xullo coa reapertura da fronteira entre Galicia e Portugal púxose en marcha novamente o Camiño Portugues a Santiago de Compostela.


      Nós esperamos na compañía do presidente da Asociación Amigos e Amigas do Camiño PortuguesTino Lores, a chegada do primeiro peregrino ao albergue de Pontevedra.


 
     O primeiro peregrino que chegou foi Adrian Álvaro Sacedo, un pergrino madrileño de 27 anos de Torrejón de Ardoz .



      Adrian é a segunda vez que realiza o Camiño de Santiago, a última xa fai dez anos. Logo dun intre de charla contounos que o Camiño é agora totalmente diferente, en principio por que non atopou case a ninguén e nesta ocasión polas extrictas medidas de seguridade que se atopou á chegada ao albergue de Pontevedra.


      Comentounos que é profesor de bioloxía e emprendeu neste momemento o Camiño para esquecerse da pandemia do coronavirus, que padeceu nas súas propias carnes, e ademais levouse por diante a algún familiar directo.


     Tamén aproveitamos a ocasión para falar con Tino Lores das estritas medidas de seguridade que hai no albergue e da situación no Camiño neste momento.


      Decíanos Tino que saiban en Canadá, Australia, EEUU ó Brasil.... que no albergue de Pontevedra os peregrinos serán recibidos como se merecen e tomando todas as medidas de seguridade que esten ao alcance das súas mans.



      Comentounos tamén que todos os hospitaleiros recibiron formación das pautas a seguir e os novos protocolos que rexen nestes momentos. Tamén da redución substancial de aforo de peregrinos que poden pernoctar no albergue, que dos 72 que había antes da pandemia o máximo agora é de 22 .



     Preguntámoslle  cales son as previsións do Camiño cando a principios de ano falábase de case 100.000 peregrinos, logo dun crecemento espectacular que no ano 2019 foi de 95 mil, este ano as previsións son de unha caía de máis dun 95%.

 

     De todos os xeitos estamos convencidos de que tamén o Camiño vai superar a pandemia do covid-19 e para o ano 2021 estamos convencidos da recuperación do Camiño Portugues e dos demais Camiños a Santiago de Compostela vai ser moi substancial.



     Agradecer a Adrian a Tino e os hspitaleros do albergue de Pontevedra o intre que nos dedicaron, SOTE DESTA SAIMOS.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 4 de julio de 2020

PETO DE CUMIEIRA - CUMIEIRA - SAN CIBRAN DE RIBARTEME- AS NEVES

PETO DE CUMIEIRA
CUMIEIRA
SAN CIBRAN DE RIBARTEME
AS NEVES


Petos de Ánimas
     Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidade galega sobre a vida e a morte.



     Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.


Segundo Castelao:
     "A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".



     A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.


 
     A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura o administre e dixese misas polos defuntos.



     Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.


 
     O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesan outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.



     Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:



- Estructura arquitectónica básica.
- Unha cavidade similar a unha capeliña que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capeliña, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira).


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE GRAVA - GRABA - SILLEDA

PETO DE GRABA
GRABA
SILLEDA


    

     Os petos de ánimas, os cruceiros e os hórreos son os tres referentes do que poderiamos chamar os monumentos de arte menor da arquitectura rural de Galicia.


     Para a arte maior deixamos as igrexas, muiños, pazos e outras construcións de carácter civil ou militar como torreóns, murallas, etc.


 
     Polos montes e vales do sur de Galicia e do norte de Portugal, topámosnos/topámonos con frecuencia con estas encantadoras expresións da arte rural.



     Hoxe adicámoslle a nosa atención aos petos de ánimas e pequenos monumentos piadosos que ao longo dos séculos, sobre todo a partir do XVII han ir xurdindo en pobos e aldeas.


 
     Os petos de ánimas son esas pequenas capeliñas que se atopan polo xeral nos camiños e encrucilladas para honrar ás ánimas que esperan a súa liberación no purgatorio en cuxa hucha ou peto depositan os fieis as súas esmolas para financiar as misas que axuden a levalos ao ceo onde, xa na gloria, intercederán polos seus benefactores.



     Estes sinxelos monumentos obra dos canteiros locais, adoitan estar decorados cunha representación das pobres ánimas mergulladas en linguas de lume e en actitude suplicante, cara o seu intercesor que adoita ser un santo, San Antonio, por exemplo, un bispo ou a Virxe do Carmen, entre outros.



     Tamén se atopan, sobre todo en Portugal, construcións deste tipo, pero non adicadas ás ánimas do purgatorio senón a unha devoción en particular, sendo bastantes frecuentes as relacionadas con Cristo cruficado.




     En Fornelos, que significa hornacina en galego, teñen unha dedicada a San Lorenzo.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA