lunes, 5 de octubre de 2015

SAN LOURENZO - TEMES - CARBALLEDO

 SAN LOURENZO
TEMES
CARBALLEDO
LUGO


Temes
     Santa María de Temes é unha parroquia que se localiza no concello de Carballedo, na comarca de Chantada. 


     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 61 habitantes (33 homes e 28 mulleres), distribuídos en 8 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 70 habitantes. 


     Segundo o IGE, no 2014 a súa poboación descendera ata os 38 habitantes, sendo 19 homes e 19 mulleres.


Lugares de Temes
     Alvite, Antes, A Cuqueira, A Enfonxa, A Laxa, Pasarín, San Lourenzo, Temes, O Vao



Carballedo
     Carballedo é un concello da provincia de Lugo, pertencente a comarca de Chantada.



Demografía
     Segundo o IGE en 2014 tiña 2.401 habitantes (2.929 no 2006, 3.010 no 2005, 3.055 no 2004, 3.061 no 2003).



     O concello ten 139,6 km², repartidos en 23 parroquias. Está situado ao suroeste da provincia de Lugo, na comarca de Chantada. 



     Limita ao norte con Chantada, ao sur con Vilamarín e A Peroxa, ao leste con Pantón e ao oeste con San Cristovo de Cea e Rodeiro.


     É un terreo de media montaña, entre a serra do Faro e o río Miño, no encoro dos Peares. 



     Tamén está regado polo río Búbal. 


     Está atravesado coa estrada N-540 que comunica Lugo e Ourense, que atravesa o termo de Norte a Sur (pasando pola súa capitalidade, A Barrela).


     O clima é oceánico, con matices continentais canto máis ao sur, con temperaturas moderadas e choivas abundantes. 


     O seu ecosistema viuse afectado pola construción do encoro de Belesar.


Historia
     Da época do megalitismo consérvanse as mámoas de Vilar de Monte. 

 

     Hai restos da época da cultura castrexa, como os castros de Morgade, Buciños, Papelle e Touza.


     Nunha pequena igrexa da parroquia de Temes achouse un sartego do século IV, encargado por un terratenente galaico-romano a un obradoiro de Roma. 



     Da época do románico son as igrexas monacais de Santo Estevo de Chouzán e San Xoán da Cova.


     Trala fin do antigo réxime, en 1840 creouse o concello de Carballedo, sendo importante a influencia de José Antonio Ribadeneira, da Casa Grande de Loureiro, bispo de Valladolid e auditor da Sagrada Rota Romana.



      Suprimiuse o concello de Asma, que comprendía a conca do río Asma até a confluencia coa do río Comezo, integrándose as parroquias da marxe dereita agás as de Santa Cruz e Santa Uxía de Asma, do concello de Chantada. 


     Nun primeiro momento a capital situouse no lugar de Carballedo, sendo trasladada sucesivamente a San Mamede de Lousada, Penaboa, Buciños, Chouzan, Castro e A Barrela, onde se mantén actualmente.


Parroquias de Carballedo    
     Aguada (Santa Baia), Buciños (San Miguel), Carballedo (Santa María), Cartelos (Santo Estevo), Castro (San Cristovo), Chouzán (Santo Estevo), A Cova (San Xoán), Erbedeiro (San Pedro), Furco (San Gregorio), Lobelle (San Cristovo), Lousada (Santiago), Marzás (Santa María), Milleirós (San Xoán) , Oleiros (San Miguel), Pradeda (Santiago), San Mamede de Lousada (San Mamede), San Romao de Campos (San Romao), San Salvador de Búbal (San Salvador), Santa Baia de Búbal (Santa Baia), Santa Cristina de Asma (Santa Cristina), Santa Mariña do Castro (Santa Mariña), Temes (Santa María), Veascós (Santa Mariña), Vilaquinte (Santa María)



Comarca de Chantada
     A Comarca de Chantada é unha comarca galega situada na provincia de Lugo e a súa capital é Chantada. 



      Pertencen a ela os concellos de Carballedo, Chantada e Taboada.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA 

FERVENZA DO CABO - PARADELA

 FERVENZA DO CABO
REGO DA SERRA
PARADELA
LUGO


 Loio-Ruxidoira
      Os espazos naturais de interese local, tal e como define a Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservación da natureza, son lugares singulares que merecen algún tipo de protección dos seus valores naturais.




     O ENIL Loio-Ruxidoira ten unha superficie de 437 hectáreas que se localizan nas seguintes parroquias do Concello de Paradela: Loio, Castro San Martiño, Castro (San Mamede), Ferreiros, Francos, Cortes, Laxe, Suar, San Miguel, Vilaragunte e Barán.


     O interese do espazo Loio-Ruxidoira radica na gran diversidade de especies que habitan un bosque de ribeira extenso e en bo estado de conservación que se alterna con extensas áreas de carballos e castiñeiros. A maior parte do ENIL está ocupada por carballos, castiñeiros, bidueiros, salgueiros…etc. 


     Estes bosques de especies autóctonas son bosques maduros e equilibrados que favorecen a biodiversidade e son refuxio dun gran número de especies de fauna e flora. 


     Entre as marabillas botánicas que atesoura o ENIL hai varias árbores singulares como algún carballo centenario que se atopa en pleno sendeiro da ruta do Loio e os castiñeiros centenarios das ruínas de Sta María de Loio, ademais de carballos e castiñeiros dispersos na ruta que sen ser centenarios poderían estar próximos, dado a morfoloxía característica que presenta o seu tronco.


     Hai estudios que sinalan ata 22 especies protexidas por algunha Directiva Europea, entre as que destacan varias especies endémicas de Galicia e da Península Ibérica como p.ex. o limpafontes común ou a lagartixa galega, así como numerosas especies recollidas no Catálogo Nacional de Especies Ameazadas ou no Catálogo Galego de Especies Ameazadas como p.ex. a píntega e outras recollidas na Lista Vermella dos Vertebrados de España. 


     Este tipo de bosques teñen un microclima que favorece a existencia dunha gran variedade de especies de fauna e flora, no entorno do río poderemos atopar, entre outras moitas especies: ourizos, rás verdes, lucións, toupas, furafollas, morcegos, armiños, donicelas, londras …etc. 


     E tamén numerosas aves como miñatos, gatafornelas, falcóns pequenos, paspallás, rulas, cucos, lavercas, paporrubios, reiseñores da auga, bufos pequenos...etc. e algún que outro raposo, corzo, porco bravo...etc


     O sendeiro PRG-14, coñecido como Ruta do Loio e homologado pola Federación Galega de Montañismo, que conta coa sinaléptica habitual das rutas de sendeirismo é a mellor maneira de realizar unha primeira aproximación ao ENIL e coñecer ademais varios muíños, como p.ex. o muíño do Cabo no inicio ou o muíño da Retorta que acaba de ser restaurado. 


     Desde o roteiro, tomando un desvío podemos visitar os restos do mosteiro onde se funda a Orde dos Cabaleiros a Santiago ou un altar de sacrificios no lugar de “Pena da ferradura do cabalo” onde abundan as matogueiras de acivros (Ilex aquifolium), de novo unha especie en perigo de extinción e catalogada como especie protexida. O feito de ser unha planta que frutifica en inverno dálle un valor ecolóxico moi importante, ó ser unha boa fonte de alimento para moitas especies, especialmente paxaros.


     No territorio do ENIL hai tamén abundante patrimonio etnográfico a través do que coñecer a historia do lugar: en Cortes poderemos ver viñedos cos que entenderemos a calidade do viño da D.O. Ribeira Sacra ou os ben conservados muros que dividen as fincas de labor e que son característicos da paisaxe en mosaico propia de Galicia, atoparemos casas de Fidalgos como a que hai no lugar de Celmán ou lugares privilexiados para entender o que supuxo o embalse de Belesar para Portomarín como o miradoiro de Cabodevila…etc. 


     En definitiva, natureza e historia para pasar un día de lecer é o que atoparemos neste lugar protexido.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello de Paradela
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 4 de octubre de 2015

FERVENZA DE RUXIDOIRA - PARADELA

FERVENZA DE RUXIDOIRA
REGO DA SERRA
PARADELA
LUGO


Loio-Ruxidoira
     Os espazos naturais de interese local, tal e como define a Lei 9/2001, do 21 de agosto, de conservación da natureza, son lugares singulares que merecen algún tipo de protección dos seus valores naturais.



     O ENIL Loio-Ruxidoira ten unha superficie de 437 hectáreas que se localizan nas seguintes parroquias do Concello de Paradela: Loio, Castro San Martiño, Castro (San Mamede), Ferreiros, Francos, Cortes, Laxe, Suar, San Miguel, Vilaragunte e Barán.



     O interese do espazo Loio-Ruxidoira radica na gran diversidade de especies que habitan un bosque de ribeira extenso e en bo estado de conservación que se alterna con extensas áreas de carballos e castiñeiros. 



     A maior parte do ENIL está ocupada por carballos, castiñeiros, bidueiros, salgueiros…etc. Estes bosques de especies autóctonas son bosques maduros e equilibrados que favorecen a biodiversidade e son refuxio dun gran número de especies de fauna e flora. 


     Entre as marabillas botánicas que atesoura o ENIL hai varias árbores singulares como algún carballo centenario que se atopa en pleno sendeiro da ruta do Loio e os castiñeiros centenarios das ruínas de Sta María de Loio, ademais de carballos e castiñeiros dispersos na ruta que sen ser centenarios poderían estar próximos, dado a morfoloxía característica que presenta o seu tronco.


     Hai estudios que sinalan ata 22 especies protexidas por algunha Directiva Europea, entre as que destacan varias especies endémicas de Galicia e da Península Ibérica como p.ex. o limpafontes común ou a lagartixa galega, así como numerosas especies recollidas no Catálogo Nacional de Especies Ameazadas ou no Catálogo Galego de Especies Ameazadas como p.ex. a píntega e outras recollidas na Lista Vermella dos Vertebrados de España. 



     Este tipo de bosques teñen un microclima que favorece a existencia dunha gran variedade de especies de fauna e flora, no entorno do río poderemos atopar, entre outras moitas especies: ourizos, rás verdes, lucións, toupas, furafollas, morcegos, armiños, donicelas, londras …etc. 


     E tamén numerosas aves como miñatos, gatafornelas, falcóns pequenos, paspallás, rulas, cucos, lavercas, paporrubios, reiseñores da auga, bufos pequenos...etc. e algún que outro raposo, corzo, porco bravo...etc


     O sendeiro PRG-14, coñecido como Ruta do Loio e homologado pola Federación Galega de Montañismo, que conta coa sinaléptica habitual das rutas de sendeirismo é a mellor maneira de realizar unha primeira aproximación ao ENIL e coñecer ademais varios muíños, como p.ex. o muíño do Cabo no inicio ou o muíño da Retorta que acaba de ser restaurado. 



     Desde o roteiro, tomando un desvío podemos visitar os restos do mosteiro onde se funda a Orde dos Cabaleiros a Santiago ou un altar de sacrificios no lugar de “Pena da ferradura do cabalo” onde abundan as matogueiras de acivros (Ilex aquifolium), de novo unha especie en perigo de extinción e catalogada como especie protexida. 


     O feito de ser unha planta que frutifica en inverno dálle un valor ecolóxico moi importante, ó ser unha boa fonte de alimento para moitas especies, especialmente paxaros.
 

     No territorio do ENIL hai tamén abundante patrimonio etnográfico a través do que coñecer a historia do lugar: en Cortes poderemos ver viñedos cos que entenderemos a calidade do viño da D.O. Ribeira Sacra ou os ben conservados muros que dividen as fincas de labor e que son característicos da paisaxe en mosaico propia de Galicia, atoparemos casas de Fidalgos como a que hai no lugar de Celmán ou lugares privilexiados para entender o que supuxo o embalse de Belesar para Portomarín como o miradoiro de Cabodevila…etc. 



     En definitiva, natureza e historia para pasar un día de lecer é o que atoparemos neste lugar protexido.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

OS CASARES - A CIDÁ - O IRIXO

 OS CASARES
A CIDÁ
O IRIXO
OURENSE


  Os Casares
     Os Casares é un lugar da parroquia da Cidá no concello ourensán do Irixo na comarca do Carballiño.



     Tiña 5 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 2 eran homes e 3 mulleres.



Cidá
     Santa Mariña da Cidá é unha parroquia do concello do Irixo na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.


     No ano 2007 contaba con 70 habitantes, deles 33 eran homes e 37 eran mulleres, o que supón unha diminución de 1 habitante en relación ao ano anterior, 2006.



Lugares da Cidá
Os Casares, Nabás, Orros, Paredes, Valdesoiro.



O Irixo
     O Irixo é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Carballiño. Segundo o padrón municipal, en 2014 tiña 1.637 habitantes (2.092 en 2003).



Xeografía
     O concello, de 120 km² de superficie, abrangue 12 parroquias, e sitúase ao noroeste da provincia de Ourense.



     Limita ao norte cos municipios de Lalín e Dozón, ao sur cos de Boborás e O Carballiño, ao leste co de Piñor e ao oeste cos de Forcarei, Beariz e Bohorás.



     Está situado ao pé da serra do Testeiro. Os solos son de granitos e xistos do precámbrico, nos que a forte erosión provocou morfoloxía aplanada.



     Destaca o monte do Paraño (800 m). Os bosques, matos e pastos ocupan máis do 80 % da superficie municipal.



     A presenza de carballos e castiñeiros nas valgadas minguou pola reforestación de piñeiros e eucaliptos, se ben os incendios forestais fixeron desaparecer moitas das plantacións, deixando en ocasións a rocha á vista.



     Nas zonas húmidas e fluviais hai numerosos ameneiros, e nos lugares próximos ao tendido ferroviario hai acacias e mimosas, usadas para fixar os desmontes ocasionados pola construción das vías.



     Existen tamén numerosas praderías naturais de secaño, e zonas de matagueira nas que destacan o toxo, a uz e a xesta.



     Os solos son bastante pobres e ácidos, sendo necesarios os fertilizantes e correctores para a agricultura.


 Parroquias do Irixo    
     Campo (Santa María), Cangues (Santo Estevo), A Cidá (Santa Mariña), Corneda (Santiago), Dadín (San Pedro), Espiñeira (San Pedro), Froufe (San Xoán), Loureiro (Santa Mariña), Parada de Labiote (San Xulián), Reádigos (Santa Baia), O Regueiro (San Pedro), San Cosmede de Cusanca (San Cosmede)



 Comarca do Carballiño
     A Comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Carballiño.



     Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA