viernes, 9 de julio de 2021

SANTUARIO DA GUADALUPE - O VAL - SAN VITORIO DE RIBAS DE MIÑO - O SAVIÑAO

 SANTUARIO DA GUADALUPE

O VAL

SAN VITORIO DE RIBAS DE MIÑO

O SAVIÑAO

San Vitoiro de Ribas de Miño
     San Vitoiro de Ribas de Miño é unha parroquia do concello do Saviñao na comarca da Terra de Lemos, na provincia de Lugo.

      No ano 2007 tiña 163 habitantes (81 homes e 82 mulleres), un máis ca no ano anterior.

 Historia
      Os límites da parroquia determináronse en comparecencia veciñal o 13 de marzo de 1753 ante o xuíz Rafael de Queiruga. No correspondente documento aparecen determinados os límites. Unha terceira parte da parroquia, como a entidade de Porto, quedou anegada polo río Miño coa construción do encoro de Belesar.

Socioeconomía
     Xunto á gandería vacúa e de subsistencia e a agricultura, a produción de viño é unha das principais actividades en San Vitoiro, ó estar localizada na zona amparada para a produción de viño con Denominación de Orixe Ribeira Sacra, concretamente na subzona Ribeiras do Miño.

Patrimonio
     Nesta parroquia, como noutras da Ribeira Sacra, hai expoñentes da románica galega.
     A igrexa parroquial de San Vitoiro é de estilo románico do último cuarto do século XII, semellante ó de Santo Estevo de Ribas de Miño, que consta de nave e ábsida rectangulares, con arco triunfal de medio punto e columnas salomónicas, á que se engadiu a sancristía. Destaca principalmente pola súa fachada principal con tres arquivoltas que descansan sobre columnas de fustes lisos.

      O santuario de Guadalupe, situado no monte da Capela, data do século XVIII.

     A casa grande de Pacios é unha construción civil do século XVII. A casa de Abadía é unha construción civil dos séculos XV e XVI.


      A capela de Porto, de posible orixe románica, sitúase en Porto, na actualidade anegada polo encoro de Belesar. Consérvanse na igrexa parroquial algunhas das súas tallas, esculpidas entre os séculos XVI e XVII.

Festas
     A primeira fin de semana de setembro celébrase no campo da festa da Abadía a romaría da Virxe de Guadalupe.

Lugares de San Vitoiro de Ribas de Miño
     A Abadía, Os Amieiros, A Cerca, Os Corgos, A Corredoira, Filgueiro, As Fontelas, Gudiós, A Lama, Liñares, Montegrande, Pacios, A Pereira, A Reboira, O Regato, Susavila, Taíz, O Troncedo, O Val

Comarca da Terra de Lemos
     A Terra de Lemos é unha comarca galega situada ó sur da provincia de Lugo cuxa capital é Monforte de Lemos, que tamén é o concello máis poboado da comarca. 

      A maioría da superficie (toda excepto o concello de Bóveda) forma parte da Ribeira Sacra, da que Monforte tamén é a súa capital.

     Pertencen á comarca da Terra de Lemos os seguintes concellos: Bóveda, Monforte de Lemos, Pantón, A Pobra do Brollón, O Saviñao e Sober.

      A comarca linda ó norte coa comarca de Sarria, ó oeste coa comarca de Chantada, ó leste coa comarca de Quiroga e, ó sur coas comarcas ourensás de Ourense e Terra de Caldelas.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

FORNELA NA IGREXA DE SIMES - SIMES - MEAÑO

FORNELA NA IGREXA DE SIMES

SIMES

MEAÑO


 Simes
     Santa María de Simes é unha parroquia que se localiza no leste do concello pontevedrés de Meaño.

     Segundo o padrón municipal de 2016 tiña 542 habitantes (283 mulleres e 259 homes), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón un descenso respecto ós anos 2010, cando tiña 561 veciños, e 2005 cando eran 564. Ten unha superficie de 6,05 km².

Patrimonio histórico-artístico
     Cómpre destacar a igrexa parroquial, románica do século XIII, que conserva a portada e o presbiterio e, ao seu carón, dous interesantes cruceiros.

     No adro da igrexa hai unha fornela coa imaxe da Virxe.


     Nesta parroquia atópase un dos escasísimos exemplos de hórreos en "L" que se conservan en Galicia.

Lugares de Simes    
     A Igrexa, Aguís, O Souto, Pazos, Quintáns, Vilariño

Comarca do Salnés
     A comarca do Salnés é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Vilagarcía de Arousa, á cal pertencen os concellos de Cambados, O Grove, A Illa de Arousa, Meaño, Meis, Ribadumia, Sanxenxo, Vilagarcía de Arousa e Vilanova de Arousa.

     Constitúe un dos máis importantes enclaves turísticos de Galiza. Está comprendido entre a ría de Arousa polo norte e a ría de Pontevedra polo sur, formando parte das denominadas Rías Baixas.

     Recibe este nome polas antigas salinas que existían na desembocadura do río Umia.

     No Parochiale suevorum do século VI faise mención á Comarca Saliniense.

     Fontes históricas apuntan á existencia de conflitos relacionados coas salinas localizadas en diferentes puntos da comarca, concretamente nas freguesías de Nogueira, Vilalonga, Noalla e Dena, actualmente pertencentes aos concellos de Meis, Sanxenxo e Meaño.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

 


jueves, 8 de julio de 2021

MUIÑO DE CHAPACUÑA - RÍO DEZA - A TRIGUEIRA - ZOBRA - LALÍN

 MUIÑO DE CHAPACUÑA

RÍO DEZA

A TRIGUEIRA

ZOBRA

LALÍN


 Río Deza
     O río Deza é un afluente do río Ulla pola esquerda. O seu nacente principal está nas proximidades de Candosa, no Irixo.

     Durante os primeiros catro quilómetros separa este concello do de Beariz e axiña adéntrase na provincia de Pontevedra por entre os Montes do Testeiro.

     Ten un percorrido de 51 Km e presenta unha conca de 551 km². O caudal absoluto achegado na súa desembocadura é de 18,6 m³/s.

Principais afluentes
Pola marxe dereita (de sur a norte):
    Río Asneiro.
    Río de Santa Lucía.
    Rego de Faquintas.
    Rego de Busto.
    Río Carrio, xa no concello de Vila de Cruces.
    Río Orza.

Pola marxe esquerda (de sur a norte):
    Regueiro do Candán.
    Regueiro de Refoxos.
    Río da Gouxa ou da Mera.
    Regueiro de Saídres.
    Río Toxa.
    Río Cervañiña ou da Casela.


A Trigueira
     A Trigueira é un lugar da parroquia de Zobra, no concello pontevedrés de Lalín, na comarca do Deza.

     Segundo o INE, no 2008 tiña 11 habitantes (5 homes e 6 mulleres), o que supón unha diminución de 1 habitante con respecto ao ano 2000.

Zobra
     Santa Mariña de Zobra é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín.

     Segundo o IGE en 2011 tiña 152 habitantes (81 mulleres e 71 homes), distribuídos en 11 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 185 habitantes.

Historia
     Nesta parroquia o Mosteiro de Aciveiro tivo unha granxa priorado con terras e colonos; neste señorío sucedeulles a Casa de Chedas, que segue presidindo a arquitectura local.

Patrimonio
     A igrexa parroquial de Santa Mariña de Zobra, con fábrica orixinal no século XII, é obra dos canteiros locais. Tamén ofrece interese a Casa de Cabana, que estivo vinculada ao Pazo de Des, en Soutolongo.

Lugares de Zobra
     Acevedo, Ameixedo, Cabana, O Cantiño, Chedas, Liñeiras, Portela, Porto Martín, A Regouza, A Trigueira, Zobra   

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 7 de julio de 2021

IGREXA DE SAN PEDRO DE ESPIÑEIRA - ESPIÑEIRA - O IRIXO

 IGREXA DE SAN PEDRO DE ESPIÑEIRA

ESPIÑEIRA

O IRIXO

Espiñeira

     San Pedro de Espiñeira é unha parroquia do concello do Irixo na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

     No ano 2007 tiña 94 habitantes, deles 44 eran homes e 50 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Patrimonio
      A igrexa parroquial é do século XVIII, con nave dun só corpo e capela maior, á que se accede por arco de medio punto. A sancristía está anexa no lado norte. No retablo maior, neoclásico, hai imaxes barrocas de San Pedro, Santa Lucía, a Virxe do Carme e San Blas.

       Hai tamén un Cristo crucificado barroco e unha talla popular de Santo Antón de Pádua. No templo gárdase un copón en prata do século XVII, un cáliz de prata do século XVIII e mais unha custodia. A carón do templo hai un cruceiro do século XVIII, con pousa.

     Na aldea de Munín hai un cruceiro de finais do século XX.

Lugares de Espiñeira
     Carballeda, Couso, Espiñeira, O Espiño, Munín, Trabazón

O Irixo
     O Irixo é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Carballiño. Segundo o padrón municipal, en 2015 tiña 1.600 habitantes (2.092 en 2003).

Xeografía
       O concello, de 120 km² de superficie, abrangue 12 parroquias, e sitúase ao noroeste da provincia de Ourense. Limita ao norte cos municipios de Lalín e Dozón, ao sur cos de Boborás e O Carballiño, ao leste co de Piñor e ao oeste cos de Forcarei, Beariz e Boborás.

       Está situado ao pé da serra do Testeiro. Os solos son de granitos e xistos do precámbrico, nos que a forte erosión provocou morfoloxía aplanada. Destaca o monte do Paraño (800 m). Os bosques, matos e pastos ocupan máis do 80 % da superficie municipal. A presenza de carballos e castiñeiros nas valgadas minguou pola reforestación de piñeiros e eucaliptos, se ben os incendios forestais fixeron desaparecer moitas das plantacións, deixando en ocasións a rocha á vista. 

      Nas zonas húmidas e fluviais hai numerosos ameneiros, e nos lugares próximos ao tendido ferroviario hai acacias e mimosas, usadas para fixar os desmontes ocasionados pola construción das vías. 

        Existen tamén numerosas praderías naturais de secaño, e zonas de matagueira nas que destacan o toxo, a uz e a xesta. Os solos son bastante pobres e ácidos, sendo necesarios os fertilizantes e correctores para a agricultura.


Parroquias do Irixo    
       Campo (Santa María), Cangues (Santo Estevo), A Cidá (Santa Mariña), Corneda (Santiago), Dadín (San Pedro), Espiñeira (San Pedro), Froufe (San Xoán), Loureiro (Santa Mariña), Parada de Labiote (San Xulián), Reádigos (Santa Baia), O Regueiro (San Pedro) San Cosmede de Cusanca (San Cosmede)

Comarca do Carballiño
      A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense.

      Toma o nome da súa vila principal. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación
       No ano 2020 tiña 26.443 habitantes, deles 13.896 eran mulleres e 12.547 homes.  

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA