lunes, 16 de abril de 2018

PARADELA - CHOUZÁN - CARBALLEDO

PARADELA
CHOUZÁN
CARBALLEDO
LUGO


Paradela
     Paradela é un lugar da parroquia de Chouzán, no concello de Carballedo, na comarca de Chantada. 



     Segundo o IGE, en 2015 contaba cun habitante, unha muller, o mesmo en 2016.


Toponimia
     O topónimo é un diminutivo de parada (latín parata): pousada, parada, fonda.



Lugares de Chouzán
     A Cela, Chouzán, A Grixoá, Pacios, Paradela, A Pena, A Poxa, A Voutureira



Chouzán
     Santo Estevo de Chouzán é unha parroquia que se localiza no concello de Carballedo, na comarca de Chantada. 



     Segundo o IGE en 2011 tiña 22 habitantes (8 homes e 14 mulleres), distribuídos en 8 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 40 habitantes. Segundo o INE en 2016 tiña 22 habitantes, 12 mulleres e 10 homes.



Toponimia
     O topónimo está relacionado cun antigo mosteiro de frades Flauzani (dun nome Flaudianus). Ningún outro lugar de Galicia leva este nome



Patrimonio
     A igrexa mosteiral de Chouzan data do século XII, é de estilo románico. O mosteiro tiña canles de auga que nutrían de peixe á comunidade beneditina e aos veciños, ademais de moveren muíños e regaren as hortas. A igrexa foi declarada Monumento Nacional en 1950. Coa construción do encoro dos Peares a antiga igrexa trasladouse predra a pedra ata o seu actual emprazamento.




Carballedo
     Carballedo e un municipio de la provincia de Lugo. Pertenece a comarca de Chantada. A capital e A Barrela.



     Población en 2008: 2.799 personas según o padrón municipal de habitantes.




Parroquias
    Aguada (Santa Baia)
    Buciños (San Miguel)
    Carballedo (Santa María)
    Cartelos (Santo Estevo)
    Castro (San Cristovo)
    A Cova (San Xoán)
    Erbedeiro (San Pedro)
    Furco (San Gregorio)
    Lobelle (San Cristovo)
    Lousada (Santiago)
    Marzás (Santa María)
    Milleirós (San Xoán)
    Oleiros (San Miguel)
    Pradeda (Santiago)
    San Mamede de Lousada (San Mamede)
    San Romao de Campos (San Romao)
    San Salvador de Búbal (San Salvador)
    Santa Baia de Búbal (Santa Baia)
    Santa Cristina de Asma (Santa Cristina)
    Santa Mariña do Castro (Santa Mariña)
    Temes (Santa María)
    Veascós (Santa Mariña)
    Vilaquinte (Santa María)



Situación Xeográfica
     Entre a serra do Faro e o encoro dos Peares, no suroeste da provincia de Lugo, xa no límite da de Ourense, está situado o Concello de Carballedo. 




     O seu territorio predominantemente montañoso, ten 139,6 km2; bañados por dous ríos principais: o Bubal e o Miño, que marcan a liña divisoria co Concello de Pantón.



     Limita ó Norte co Concello de Chantada, ó Este co de Pantón, ó Sur cos municipios de Villamarín e a Peroxa e ó oeste cos de San Cristóbal de Cea e Rodeiro.


     O principal eixo viario é a N-540, de Lugo a Ourense, que atravesa o termo de Norte a Sur (pasando pola súa capitalidade, La Barrela).



     Aínda que está moi preto de Ourense, polas súas características físicas e polos influxos socioeconómicos e administrativos, forma parte da Comarca de Chantada.




 Comarca de Chantada
     A Comarca de Chantada é unha comarca galega situada na provincia de Lugo e a súa capital é Chantada. Pertencen a ela os concellos de Carballedo, Chantada e Taboada.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE SABADELLE - PEREIRO DE AGUIAR - OURENSE

   PETO DE SABADELLE
SABADELLE
PEREIRO DE AGUIAR


     Los petos de ánimas, los cruceiros y los hórreos son los tres referentes de lo que podríamos llamar los monumentos de arte menor de la arquitectura rural de Galicia.


      Para el arte mayor dejamos las iglesias, molinos, pazos y otras construcciones de carácter civil o militar como torreones, murallas, etc.



     Por los montes y valles de del sur de Galicia y del norte de Portugal, nos topamos con frecuencia con estas encantadoras expresiones del arte rural.



     Hoy le dedicamos nuestra atención a los petos de ánimas y pequeños monumentos piadosos que a los largo de los siglos, sobre todo desde a partir del XVII han ido surgiendo en pueblos y aldeas.



     Los petos de ánimas son esas pequeñas capillitas que se encuentran por lo general en los caminos y encrucijadas para honrar a las ánimas que esperan su liberación en el purgatorio en cuya hucha o peto depositan los fieles sus limosnas para financiar las misas que ayuden a llevarlos al cielo donde, ya en la gloria, intercederán por sus benefactores.




     Estos sencillos monumentos obra de los canteiros locales, suelen estar decorados con una representación de las pobre ánimas sumergidas en lenguas de fuego y en actitud suplicante, hacia su intercesor que suele ser un santo, San Antonio, por ejemplo, un obispo o la Virgen del Carmen, entre otros.



     También se encuentran, sobre todo en Portugal, construcciones de este tipo, pero no dedicadas a las ánimas del purgatorio sino a una devoción en particular, siendo bastantes frecuentes las relacionadas con Cristo cruficado.



     En Fornelos, que significa hornacina en gallego, tienen una dedicada a San Lorenzo.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 15 de abril de 2018

IGLESIA DE O CARBALLO DE LOR - QUIROGA

 IGLESIA DO CARBALLO DE LOR
O CARBALLO DE LOR
QUINTÁ DE LOR
QUIROGA


Quintá de Lor
     Santa María de Quintá de Lor é unha parroquia do concello de Quiroga na comarca de Quiroga, na provincia de Lugo.



     No ano 2007 tiña 173 habitantes, deles 84 eran homes e 89 eran mulleres, o que supón unha diminución de 5 habitantes en relación ao ano anterior, 2006. 



Lugares de Quintá de Lor
      O Carballo de Lor, Castí, Conceado, O Freixeiro, Margaride, O Pacio, Paradela, Pozos, Riomaior, San Pedro, Santa Andrea, O Sobrado, A Trampilla, O Xanelo


Quiroga
     Quiroga é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Quiroga e á Ribeira Sacra. 



      Segundo o padrón municipal, en 2015 tiña 3.424 habitantes.


Xeografía
     Quiroga está situada ó sueste da provincia de Lugo nas beiras do río Sil.



     Limita co concello de Folgoso do Courel ao norte, coa provincia de Ourense ó sur, Ribas de Sil e A Pobra do Brollón ó oeste e Vilamartín de Valdeorras e provincia de León polo leste.




     Dista 84 km da capital provincial, Lugo e ten unha superficie de 319 km².



     Na igrexa de Santa María da Ermida, do século XII, atopouse un relevo paleocristián en mármore, do século V, coñecido como Crismón de Quiroga. En 1925 trasladouse ó Museo da Catedral de Lugo, onde se expón actualmente.



     Na parroquia de Sequelos consérvanse os restos do Castelo dos Novais e da Torre de Sequeiros. 


     Quiroga conta coa ruta homologada de sendeirismo PR-G 141 Ruta do Ouro e do Camiño Real, unha ruta sendeirista circular de 16 km con principio e fin na aldea de Margaride.


Parroquias de Quiroga
    Santiago de Augasmestas
    Santa María de Bendilló
    Santa Baia de Bendollo
    Santa Bárbara de Bustelo de Fisteus
    Santa María de Cereixido
    Santa Sabela de Enciñeira
    San Mamede de Fisteus
    Santa María da Ermida
    San Salvador de Hospital
    San Miguel de Montefurado
    San Lourenzo de Nocedo
    Santa María de Outeiro
    San Salvador de Palacios de Sierra
    San Marcos de Paradaseca
    Santa María de Quintá de Lor
    San Martín de Quiroga
    Santa María Magdalena de Seara
    Santa Marina de Sequeiros
    San Antón de Vilanuide
    San José de Vilar de Lor
    San Lorenzo de Vilarmel
    Santa María de Vilaster
    San Cepriano De Parteme



Comarca de Quiroga
     A comarca de Quiroga é unha comarca galega situada no sueste da provincia de Lugo, na fronteira coa comunidade de Castela e León.



     A súa capital é Quiroga e pertencen a ela os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO E CRUCEIRO DE SILVÁN - ARMENTEIRA

 PETO E CRUCEIRO DE SILVÁN
SILVÁN
ARMENTEIRA
MEIS


   Los petos de ánimas, los cruceiros y los hórreos son los tres referentes de lo que podríamos llamar los monumentos de arte menor de la arquitectura rural de Galicia.


      Para el arte mayor dejamos las iglesias, molinos, pazos y otras construcciones de carácter civil o militar como torreones, murallas, etc.



     Por los montes y valles de del sur de Galicia y del norte de Portugal, nos topamos con frecuencia con estas encantadoras expresiones del arte rural.


     Hoy le dedicamos nuestra atención a los petos de ánimas y pequeños monumentos piadosos que a los largo de los siglos, sobre todo desde a partir del XVII han ido surgiendo en pueblos y aldeas.


     Los petos de ánimas son esas pequeñas capillitas que se encuentran por lo general en los caminos y encrucijadas para honrar a las ánimas que esperan su liberación en el purgatorio en cuya hucha o peto depositan los fieles sus limosnas para financiar las misas que ayuden a llevarlos al cielo donde, ya en la gloria, intercederán por sus benefactores.



     Estos sencillos monumentos obra de los canteiros locales, suelen estar decorados con una representación de las pobre ánimas sumergidas en lenguas de fuego y en actitud suplicante, hacia su intercesor que suele ser un santo, San Antonio, por ejemplo, un obispo o la Virgen del Carmen, entre otros.



     También se encuentran, sobre todo en Portugal, construcciones de este tipo, pero no dedicadas a las ánimas del purgatorio sino a una devoción en particular, siendo bastantes frecuentes las relacionadas con Cristo cruficado.



     En Fornelos, que significa hornacina en gallego, tienen una dedicada a San Lorenzo.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 13 de abril de 2018

CENOBIO DE SEOANE VELLO - MONTEDERRAMO

 CENOBIO DE SEOANE VELLO
SEOANE VELLO
MONTEDERRAMO


Seoane Vello
     San Xoán de Seoane Vello é unha parroquia do concello ourensán de Montederramo na comarca da Terra de Caldelas. 



No ano 2007 tiña 65 habitantes (31 homes e 34 mulleres) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 20 habitantes en relación ao ano 2000.


Lugares de Seoane Vello
     A Caseta, A Castiñeira, A Graña de Seoane, Leboreiro, Praducelos



Montederramo
     Montederramo é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca da Terra de Caldelas e parte da Ribeira Sacra. 



     Segundo o Padrón municipal, en 2015 tiña 807 habitantes (1.188 en 2003), cunha poboación menor de 15 anos do 2,55%.



Patrimonio histórico e artístico
     Na parroquia de Santa María atópase o Mosteiro de Santa María de Montederramo Trátase dun mosteiro medieval posiblemente fundado no século X e que chegou a se converter nun dos mosteiros de maior poderío económico e social durante moitos anos en Galicia e na actualidade o seu templo é un dos mellores exemplos do estilo arquitectónico Herreriano.
Montederramo na cultura popular



     Conta a lenda que San Mamede era un ermitán que vivía no alto da serra que, co tempo, tomaría o seu nome. Alí levantou unha ermida. hoxe derruída, utilizando para traer a pedra un carro no que xunguía dous corzos que tiña amestrados. Pero o caso é que dunha volta veu un lobo e comeulle un dos corzos. Como castigo, San Mamede xunguíu o lobo co outro corzo e tivo que turrar do carro ata rematar a construción da capela.


Parroquias de Montederramo    
     Os Abeledos (San Vicente), As Chás (San Xoán), Covas (San Xoán), Gabín (San Pedro), Marrubio (Santo André), A Medorra (Santiago), Montederramo (Santa María), Nogueira (Santa María), Paredes (Santa María), San Cosme de Montederramo (San Cosme), Sas do Monte (San Pedro), Seoane Vello (San Xoán), Vilariño Frío (Santa María)



Comarca da Terra de Caldelas
     A comarca da Terra de Caldelas é unha comarca galega situada no suroeste da provincia de Ourense. Pertencen a ela os concellos de Castro Caldelas, Montederramo, Parada de Sil e A Teixeira.



Demografía
     A comarca de Terra de Caldelas contaba en 2015 cunha poboación de 3.141 habitantes. 



    No 2014 a poboación menor de 15 anos era o 4.36% do total, o que representa uns niveis moi baixos en relación á media do resto de Galicia, mentres que pola outra banda o 45.02% contaba con máis de 65 anos, o que deixa unha poboación en idade de traballar dun 50.62%.


     A idade media da poboación en 2015 era de 59.2 anos, que supera a media galega.

 MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA