martes, 24 de enero de 2017

"POLDRAS, PASOS, PASADERAS... MAXIMINO FERNÁNDEZ

 "POLDRAS, PASOS, PASADERAS... 
REMINISCENCIAS DEL NEOLITICO " 
 Maximino Fernández Sendin


     Nuestro amigo y seguidor Maximino Fernández nos ha echo llegar estos días su nuevo libro  " Poldras, Pasos y pasaderas "


     Libro en el que se hace un estudio amplio sobre este tipo de construcciones,personalmente me sorprendió que algo que pensaba como muy gallego es un tipo de construciones extendidas por todo el mundo,en el que se detalla en el libro de manera clara.



    En próximos días volveremos ha hablar con Maximino de otras publicaciones,de su museo etnográfico y también haremos alguna salida de campo para visitar algunos lugares de A Serra do Suido, ya os contaremos...



     Este libro que  contiene 146 fotografías de todo el mundo fruto,  fruto de cinco años de investigación sobre las  "POLDRAS, PASOS, PASADERAS... REMINISCENCIAS DEL NEOLITICO "


     " El autor aporta el estudio más extenso, riguroso y profundo a nivel mundial sobre los pasos, poldras , pasaderas...considerados como uno de los primeros sistemas que empleó el hombre a modo de "puente" para cruzar los ríos. Este trabajo es el fruto de varios años de investigación y en él se aportan recientes hallazgos arqueológicos que permiten datar el origen de los "pasos" en la Prehistoria, encontrándose extendidos por los cinco continentes.


     Todo ello con el lenguaje didáctico y ameno que caracteriza todas las obras del historiador e investigador Maximino Fernández Sendin.


BIOGRAFÍA
Maximino Fernández Sendin (Oviedo 1950)



Obras publicadas por el autor:
     º Energía Solar, Si (1982)
     º A Graña y los grañudos. Estudio histórico antropológico (1995)
     º La clave de la felicidad (2000)
     º Historia del pan, los cereales, los molinos y los hornos, desde la Prehistoria a los Tiempos Modernos ( 2002)
     º Galicia. El cruceiro y su origen.
Cruceiro de Covelo ( 2003 )
     º Alfonso I de la Amazonia. La increíble y veraz historia de Alfonso Graña el gallego que reinó entre las tribus jibaras el Alto Marañón (2005)
     º Plantas y frutos medicinales. Todo sobre: la Carqueixa, Hierbabuena, Ruda, Manzanilla, Cirigueña (Celidonia) Manzana, Romero y Ajo (2012)


 
     Colaborador habitual en diferentes medios de comunicación y articulista. Es propietario y director de la Casa Museo Etnográfico Pazo da Cruz (Galicia) Presidente del Centro de Estudios de A Paradanta y O Condado y Presidente del Jurado de los Premios Cumbres del Suido. Sus trabajos gozan de gran acogida entre estudiosos y todo tipo lectores así como de bibliotecas y universidades de diferentes países. Es, colaborador de la Real Academia de la Historia de España


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 23 de enero de 2017

BARRO FASHION - 2017 - BARRO

BARRO FASHION - 2017
PAZO DA CREGA
BARRO


BarroFashion
     Barro celebrará el próximo día 28 un desfile solidario en el Pazo da Crega



     La recogida de alimentos en el "Nadal Solidario en Barro" va a buen ritmo en su quinta edición. Esta campaña de recogida de alimentos no perecederos va destinada a familias de Barro con escasos recursos.



     Esta campaña, que se está desarrollando durante todo la Navidad y tendrá su continuidad hasta pasada la festividad de Reyes, pretende recoger la colaboración de los vecinos de Barro con las personas más necesitadas del municipio.


     La AC Fervenza da Barosa ha logrado implicar en la recogida a administraciones públicas como son el IES de Barro, el CEIP Amor Ruibal, el Centro de Saúde o la Escola Galiña Azul de Barro, y también privadas como los supermecados Fonte, Atlántico, Dia de Barro o la Cafetería A Lareira para facilitar recoger el máximo número de kilos de alimentos.


     El 28 de enero, a las 21 horas en el Pazo da Crega, se celebrará el #BarroFashion Solidario, que por tercer año, aportará las propuestas de moda y diseño a Barro y comarca con un desfile en el que estarán jóvenes diseñadores gallegos y varios establecimientos.


     Para acceder al desfile será necesario hacer una aportación de alimentos no perecederos.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

Fuente: Faro de Vigo
XOAN ARCO DA VELLA

CASTRO CANDAZ - CHANTADA - LUGO

 CASTRO CANDAZ
CHANTADA
LUGO


 O Castro Candaz
  O Castro Candaz non é un vestixio máis, a súa importancia e peso histórico foi moita nos primeiros anos do devir de Chantada e así o consideraron romanos, reis e familias nobres da comarca. 



     Reafirma este dato o feito de que fose considerado gran Casa de Galicia. 


     Hoxe en día atópase anegado pola augas do Miño debido a construción do encoro de Belesar, pero de vez en cando, en época de seca, aínda podemos admirar esta marabilla histórica e natural.


     O emprazamento do Castro Candaz resulta bastante curioso. Ó contrario que os seus irmáns, atópase nun lugar de visibilidade limitada e bastante arredado de calquera núcleo de poboación. Falamos dun monte cónico, case que regular e que se atopa delimitado en tres zonas por correntes fluviais entre as que destacan o Miño e o Enviande, este último afluente do primeiro. Esta construción sita na parroquia de Santa Eulalia de Pedrafita ten a súa entrada polo Poñente, único lugar libre que deixan as augas. Tras este lugar de acceso, atopámonos con tres mesetas cuxa disposición nos mostra, así o testemuñaba Formoso Lamas, que cumpriron unha función a modo de defensa natural diante de posibles invasores. 



     As mesmas dedícanse na actualidade ó cultivo do viño pero no pasado puideron ser utilizadas como patios por onde se introducía a cabalería e tamén, onde se concentraba a xente para defender o Castro. 


     No resto dos puntos Candaz, dada a súa forma cónica e por estar rodeado de auga, debeu de ser inexpugnable, feito que se reafirma cos restos de murallas aparecidos (unha delas posuía unha altura de 2,10 m . de alto).


      Esta península natural foi morada de nobres habitantes. Destacan os romanos que alí construíron unha fortificación pero, por que neste lugar? Os descendentes de Rómulo e Remo tiveron unha acreditada sona de invasores e fustrigadores pero en Chantada, como noutros sitios, víronse acosados e atacados polos naturais da comarca. 



     Diante desta situación, os romanos pensaron nun lugar para defenderse das acometidas nativas e,  que mellor sitio que Candaz?, ningún e alí se instalaron. 


     Este castro foi solar da nobre liñaxe dos Cambero que segundo relata unha antiga tradición, foron proxenitores das afamadas liñaxes dos Camba e dos Taboada. Dise que no lugar os romanos mandaron erguer, por orde dun capitán chamado Gelión Cambero , un castelo que co tempo se había de converter en cabeza de varios outros da rexión e de moitos dos seus señoríos. Parece ser que este capitán era descendente de nobres patricios de Roma, como tamén o foi Lucio Cambelio Cándido.


      Nas historias da época coméntase que este último foi nomeado capitán en Galicia en tempos dos Cónsules Lucio Licinio e Caio Casio. Nunha das súas obras, Paulo Osorio fainos mención del comentándonos que aínda que a súa residencia estaba sita en Lugo, achegábase temporalmente ata o Castelo do Castro Candaz. Do mesmo tamén foi señor don Lupo Cambero Candad , unha extraordinaria personaxe histórica da que se dí que nun tempo foi o cabaleiro máis poderoso de toda Galicia. Casa coa doncela Marcelina Ruis Tenorio de Villalobos que tiña por proxenitores ó gran cabaleiro Pedro Ruis Tenorio de Villalobos e a María Osorio Carrillo; estes a súa vez eran señores da casa de Villalobos a cal está moi preto da cidade de Astorga. Don Lupo posuía acreditadas habilidades militares e conta a historia que con bastante frecuencia ía acompañado dos seus vasalos na loita contra dos árabes. Tamén se sabe que foi un fiel escudeiro do rei don Pelaio a quen prestou axuda na reconquista de Asturias, de parte de Galicia e da cidade de León. 


     Como recompensa a tan valiosa axuda, o primeiro dos monarcas astures concedeu (ó igual que a outros fidalgos galegos) diversas honras a Lupo Cambero entre as que se atopan: o señorío do Castro Candaz e a súa terra, o das montañas da terra de Camba, o do castelo de Rodeiro e o da terra do Arnego, coas súas montañas ata Horbán; ademais distes bens don Lupo recibiu o señorío do alfoz de Arcos, coa súa torre forte e os seus portádegos e lugares e o padroado dos beneficios eclesiásticos co título de señorío. Todo o comentado acerca desta personaxe aparece reflectido na Crónica de don Pelayo e nun Privilexio existente no Arquivo de Simancas amais de no da Catedral de León.


      Ós romanos sucedéronlles unha familia nobre con acreditada presenza en terras da comarca de Chantada, os Condes de Taboada. Datos históricos confirman que no Castro Candaz se situou a casa solar desta familia, sendo destruída en tempos das invasións normandas. 



     As mesmas produciron unha reacción dende a Corte e o rei Ramiro I acudiu en defensa de Chantada. Dende Candaz dirixiu as operacións que o seu exército e os chantadinos realizaron en contra dos invasores nórdicos; finalmente conseguiron derrotalos e expulsalos da comarca.


   Do comentado anteriormente inferimos que o Castro Candaz tivo dúas importantes funcións: servir de morada e de recinto defensivo. A comezos de século conservábanse dúas paredes do antigo castelo, as cales formando un ángulo recto posuían un ancho de 1,88 m. e un longo de 5m . Ó lado destes cementos, na parte Oeste, ollábase unha bóveda. 



     Este dato, que nun comezo pode resultar perturbador, podería posuír unha explicación lóxica. É plausible o feito de que a parte posterior do castro, onde descansaban os restos do castelo, estivera oca no seu interior. Alí poderían estar as habitacións e estancias nas que descansarían os señores, moradores dun Candaz asilo de nobres e gran casa de Galicia. As xentes de hoxe afirman que ó plantar as vides nos laterais do recinto se atoparon cunha especie de ocos que se poden interpretar como bufardas das estancias citadas con anterioridade.


     Para rematar o relato sobre este formidable recinto dicir que o mesmo non está fora de lendas ancestrais. Na actualidade aínda existen xentes da zona que cren que Candaz agocha no seu interior fabulosos tesouros, feito incentivado pola existencia de dúas entradas subterráneas no castro que na actualidade se atopan asolagadas polas augas dos ríos Miño e Chorente. En definitiva, un importante Castro digno de ser estudado e lembrado.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello de Chantada
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 22 de enero de 2017

IGREXA DE SANTO ESTEVO - CASTRO AMARANTE

IGREXA DE SANTO ESTEVO
CASTRO DE AMARANTE
ANTAS DE ULLA
LUGO



Santo Estevo do Castro de Amarante
     Edificio de grandes dimensións, que foi totalmente reformado na primeira metade do século XIX. A planta é de nave rectangular, cunha capela pegada ao alzado esquerdo, e o presbiterio na cabeceira. 


     Os muros son de cachotaría e cadeirado de granito. Entre a nave e a capela lateral hai un arco con imposta moldurada, e entre o presbiterio un arco triunfal de medio punto O frontis, con portada alintelada, remátase cunha espadaña de dúas vans e ollo de boi. 


Amarante
      Amarante é un lugar da parroquia de Santo Estevo do Castro de Amarante no concello lugués de Antas de Ulla na comarca da Ulloa. 


     Segundo o IGE, en 2011 contaba con 10 habitantes (6 homes e 4 mulleres).


     Neste lugar está a Fortaleza de Castro de Amarante.


Lugares de Santo Estevo do Castro de Amarante

     Amarante, O Castro, Chacín, Rececendes



Antas de Ulla
     Antas de Ulla é un concello da provincia de Lugo, pertencente á Comarca da Ulloa. 



     Segundo o IGE, en 2014 tiña 2.152 habitantes (2.219 no 2012, 2.275 no 2011, 2.346 no 2010, 2.407 no 2009, 2.499 no 2008, 2.549 no 2007, 2.573 no 2006, 2.602 no 2005, 2.640 no 2004, 2.676 no 2003). O seu xentilicio é seoanés, ullán ou ullao.


Toponimia
     O rexistro máis antigo do topónimo Antas nun documento en galego data de 1390. Trátase dun foro do arquivo de Vilar de Donas en que se fai referencia ao actual Antas de Ulla como Sayoane das Antas, forma abreviada de San Xoán das Antas. A forma moderna, Seoane das Antas, rexístrase por primeira vez en 1473, nunha relación de bens do Tumbo de Pergamiño de Oseira. Non se documenta nos textos medievais o topónimo Antas de Ulla, nome oficial do concello, da parroquia en que se atopa a súa capitalidade e de un dos lugares desa mesma parroquia.



Xeografía
     O concello limita ao norte con Palas de Rei, ao sur con Taboada, ao oeste con Agolada e Rodeiro e ao leste con Monterroso. A capital municipal, do mesmo nome, dista 45 km da capital provincial, Lugo.



     Do seu relevo, tendente á horizontalidade, destaca o monte Farelo, con 951 m de altura, e da súa hidrografía o río Ulla, que nace na parroquia de Olveda e conta con afluentes coma o Estanco, o Fadal, o Peizal, o Medeiros, o Peibás ou o Pequeno.


Demografía
     Censo total 2014

     2.152 habitantes


     A economía da zona baséase principalmente no sector primario, agricultura e gandería. 



     O sector primario ocupa ó 60% da poboación. No sector gandeiro predomina a cabana vacún: a rubia galega para carne, e a raza frisoa na produción leiteira.


Os produtos elaborados máis coñecidos de Antas son:
    O pan de Antas
    O queixo da Ulloa
    A carne
Ademais de ovos, castañas, cogomelos, espárragos e outros produtos da terra.



Parroquias de Antas de Ulla 

     Agüela (San Mamede), Alvidrón (Santa María), Amoexa (Santiago), Antas de Ulla (San Xoán), Árbol (Santalla), Arcos (Santa María), Areas (Santa Cristina), Barreiro (San Cibrao), Casa de Naia (Santa María), A Cervela (San Miguel), Cibreiro (San Miguel), Cutián (San Xoán), Dorra (Santiago), Facha (San Xiao), Olveda (Santa María), Peibás (San Lourenzo), Queixeiro (San Pedro), Reboredo (Santiago), O Rial (Santo André), San Fiz de Amarante (San Fiz), San Martiño de Amarante (San Martiño), Santa Mariña do Castro de Amarante (Santa Mariña), Santiso (Santalla), Santo Estevo do Castro de Amarante (Santo Estevo), Senande (San Miguel), Terra Chá (San Xurxo), Vilanuñe (San Salvador), Vilapoupre (San Martiño)

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 21 de enero de 2017

RUTA DO VIÑO RÁS BAIXAS EN FITUR - 2017

 RUTA DO VIÑO RÍAS BAIXAS
FITUR - 2017
MADRID


 Ruta do Viño Rías Baixas participa en la presentación de Enoturismo Galicia en Fitur
      El presidente de la asociación sin ánimo de lucro, Juan Gil, destacó los atractivos de los 5 itinerarios enoturísticos que agrupa este proyecto



     La Ruta do Viño Rías Baixas ha participado en la presentación de la marca Enoturismo Galicia en la Feria Internacional de Turismo (FITUR), que se celebra desde ayer hasta este domingo. En el acto participaron la directora de Turismo de Galicia, Nava Castro, y el presidente del Clúster de Turismo de Galicia, Francisco González.


     El presidente de la Ruta do Viño Rías Baixas, Juan Gil de Araujo, fue el encargado de hablar en nombre de los cinco itinerarios enoturísticos que aúna la marca Enoturismo Galicia (Monterrei, Rías Baixas, Ribeira Sacra, Ribeiro y Valdeorras). En su intervención, Gil de Araujo destacó que “Galicia tiene para los amantes del vino, de la gastronomía y del turismo un gran arcón lleno de patrimonio arquitectónico, de tradición cultural propia y distinta, de música popular, de fiestas y tradiciones de enorme atractivo”. Unas condiciones que se combinan con “sus hombres y mujeres que han hecho posible conquistar los más exigentes paladares con nuestra extraordinaria gastronomía, los mercados más competitivos con nuestros maravillosos vinos, vinos únicos y diferentes, elaborados con nuestras espectaculares variedades autóctonas”.


     Por todo ello, animó al público a visitar Galicia. “Vengan a conocer nuestra forma de elaborar nuestros vinos, vengan a ver nuestros viñedos, tan distintos de todo lo conocido, desde los más bellos emparrados junto al mar de las Rías Baixas hasta los heroicos socalcos de la Ribeira Sacra, desde las laderas pizarrosas de Valdeorras hasta las tierras altas de Monterrei, pasando por los minifundios graníticos del Ribeiro”, concluyó.


     Por su parte, Francisco González recordó que el proyecto Enoturismo Galicia surgió de la necesidad de “crear una marca fuerte y única que aglutine todo este patrimonio y facilite la labor de su comercialización”. A través de esta iniciativa se busca, además, poner de relieve la importancia del enoturismo como un elemento vertebrador de una oferta turística diferenciada y de calidad, trabajando mano a mano para fomentar su comercialización a través de paquetes enoturísticos.


     Cerró el acto Nava Castro destacando el “gran potencial que tiene el turismo enológico”, ya que los vinos tienen la capacidad de “transmitir al viajero el sabor de cada tierra”. En este sentido, la directora de Turismo de Galicia auguró que en este 2017 el proyecto Enoturismo Galicia va a registrar un gran éxito, ayudando “a posicionar Galicia como destino turístico diferencial”. Para ello, se debe seguir trabajando “en nuevos productos” que posicionen el sector como un referente.


Presente en FITUR hasta el domingo
     Enoturismo Galicia continuará presente en esta feria internacional dentro del stand de la comunidad autónoma, localizado en el pabellón 9 del Recinto Ferial Juan Carlos I de Madrid, hasta el domingo. FITUR registró en su última edición más de 231.000 participantes -de los cuales 124.659 fueron profesionales del sector turístico-, que visitaron a alguna de las 9.605 firmas expositoras de 164 países


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA