SANTA EUFEMIA
FOLGOSO DO COUREL
LUGO
FOLGOSO DO COUREL
Folgoso do Courel está situado ó sureste da provincia de Lugo, e ten unha extensión de 193 km2 (aínda que só supón o 1% da superficie galega, aquí se concentran o 40% das plantas superiores da Comunidade).
O seu terreo esta contituído por cadeas montañosas na dirección NE-SO, entre as cales encontraremos numerosos ríos e regatos, dos cales o maís destacable e o río Lor.
As tendencias climáticas mediterráneas e eurosiberianas, convirten o clima do Courel nun clima de montaña con fortes variacións de temperatura de inverno a verán.
O Concello ten unha poboación aproximada duns 1.500 habitantes distribuídos entre as nove parroquias que forman Folgoso do Courel.
Folgoso do Courel ten uns paraxes naturáis de altisimo valor, no terreo da Espeleoloxía.
A sua historía contempla a exitencia no terreo do Concello un gran númeor castros e contruccións de moita antiguedade de alto interese turistico.
Los soutos de castaños forman uno de los paisajes más típicos del Caurel. Este árbol, del que podemos ver ejemplares centenarios en toda la sierra, está intimamente ligado a la forma de vida de los habitantes de la Sierra.
Durante los siglos, estas gentes han utilizado su madera para calentarse en el duro invierno, su fruto para su alimentación y la de los animales que dormían sobre sus hojas. La flor (candea) es utilizada para obtener miel.
SANTA EUFEMIA
Sobre la falda norte del Pía Páxaro (1.611 m.) segundo pico mas alto de la sierra, se encuentra esta aldea, a 801 m. de altura; tercera en importancia de la zona.
Ubicada en un lugar privilegiado, desde ella se vislumbra todo el cordal de la Serra da Trapa y Montes do Lóuzara.
La antigua ermita está reformada y posee unas interesantes tallas de Santa Eufemia y de la Virgen.
Las fiestas se celebran los día 17 y 18 de agosto y todas las gentes de O Courel se dan cita en Santa Eufemia.
Al final de la aldea en el souto está el "Sequeiro" más antiguo del contorno; el sequeiro de Marcial, con una inscripción que dice GIL+Aº99, que puede significar el nombre del propietario y el número de "Sequeiro".
Tiene también Santa Eufemia un grupo de "cantareiras" famoso en todo O Courel.
Por encima de Santa Eufemia nace el regato de Laruda que desemboca en el río Lor en Baldomir y que movía unos antiguos molinos más abajo, hoy en desuso.
También cerca de esta aldea había unas minas de antimonio, según cuentan algunos vecinos.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
CAPILLA DE LORETO
MELIDE
CERDEDO
TERRA DE MONTES
A parroquia de San Xoán Bautista de Cerdedo ten unha poboación de 935 habitantes, repartidos nas entidades de Abelaíndo, Arén, Barro, Cabenca, Carballás, Cavadosa, Cerdedo, Cernados, Chamadoira, O Coteliño, Limeres, Lourido, Meilide, Revolta, San Bernabé e Viduído.
Bañan á parroquia o río Lérez e os seus afluentes, que con augas cristalinas permiten a localización do rápido viaxar das súas abundantes troitas, dispoñendo para os aficionados á pesca dos cotos de pesca de Cerdedo nos ríos Lérez e Castro.
Cerdedo, integrado na comarca de Terra de Montes, formaba parte no século VI da Diócese de Iria. En 1115, dona Urraca otorgou a Xelmírez o señorío absoluto destas terras que formaban parte do actual municipio.
Desta terra xurdiron os primeiros caudillos populares na loita contra os franceses, pagando por iso co incendio do templo de Castro e o arraso da parroquia de Quireza.
Dentro do patrimonio cultural destacamo-los numerosos muíños que se atopan nun treito do río Lérez. Esta zona, chamada polos veciños "os muíños", está situada ó final dun camiño estreito que está na man dereita da Ponte Valoutas.
Neste lugar hai sete muíños dos que destacan o Muíño de Rosendo, antigo aserradeiro, o Muíno dos Netos, aínda en funcionamento e o Muíño dos Santeses.
Tamén destacamos dúas eiras, a máis singular delas é a Eira da Pena situada na outra aldea. Trátase dunha concentración de canastros onde antigamente a xente mallaba o centeo.
No barrio das Longas atópase a segunda eira, chamada Eira dos Netos, actualmente moi descoidada.
Fai uns corenta anos en Cerdedo celebrábanse numerosas festas, e se ben hoxe algunhas se perderon outras estanse a recuperar, como a festa de San Pedro que se volve a celebrar dende hai uns anos.
A festa de San Pedro é o 29 de Xuño, celébrase cunha misa solemne no barrio de San Pedro, logo os veciños van comer á carballeira do mesmo nome e pola noite hai unha gran festa.
Outra das festas celebradas é a de San Xoán, patrón de Cerdedo. Celébrase cunha sardiñada e unha churrascada patrocinada polo concello para tódolos veciños, e ás doce da noite préndese a tradicional fogueira para espanta-las meigas.
Nembargantes, a festa máis importante da parroquia é o Ecce Homo. Celébrase dúas veces no ano, en inverno o domingo anterior ó entroido, con novena durante toda a semana e o sábado e domingo con misas solemnes.
No verán celébrase de igual xeito, pero con verbenas pola noite os últimos venres, sábado e domingo do mes de xullo. A celebración do verán é moi importante pola súa procesión coas imaxes do divino Ecce-Homo, da Virxe das Dores e da Cruz do Desencravo, asistindo os devotos vestidos cun hábito de Nazareno. Ten moita devoción e asistencia.
Como fillos ilustres de Cerdedo temos o Pai Martín Sarmiento que viviu no pazo de Raposeiras en Meilide, o párroco Fernando García Leiro que fundou a rectoral e intentou facer un asilo e Pedro de Arén, mestre arquitecto das torres da catedral de Ourense.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
LIÑARES
AVIÓN
OURENSE
AVIÓN
En el ángulo noroeste de la provincia de Ourense, en la comarca do
Ribeiro, se ubica el municipio de Avión, de accidentado relieve
caracterizado por dos importantes alineaciones montañosas: A Serra do
Suido y A Serra do Faro de Avión.
La arquitectura popular se encuentra en este municipio en dos tipos de
construcciones bien diferenciadas: los "chozos" que son pequeños
habitáculos de piedra utilizados antiguamente como refugio por los
campesinos y ganaderos y "hórreos", muy extendidos en la "Serra do
Suído".
LIÑARES
El pueblo forma parte del ayuntamiento de Avión y está situado al norte
de este, siendo pueblo limítrofe con el ayuntamiento de Beariz.
Posicionado geográficamente entre las sierras de O Suido y O Testeiro a
650 metros de altitud, disfruta de una posición privilegiada,
alcanzando vistas de O Faro, Manzaneda, Pena Corneira, entre otras.
LOS HÓRREOS EN AVIÓN
Los hórreos, como en todos los lugares de Galicia, sirven para guardar los cereales, principalmente el maíz, centeno, etc.
Están hechos de piedra y madera, siendo la base sobre columnas de
piedra, y su armazón del mismo material, los laterales, así como el
frente y la espalda están recubiertas de madera, el tejado tiene teja
curva, aunque en las reconstrucciones que se hacen últimamente es están a
poner de pizarra.
La existencia de los horreos en Avión puede remontarse al siglo XIV, ya
que como aparece en los diezmos pagados por diversas parroquias de
Avión, concretamente Abelenda, San Cristobal y San Justo, que le dieron
al Señor de Ribadavia, en el año 1487, 16 fanegas de pan terciado de
centeno y maíz, 2 fanegas de pan y 40 fanegas de pan, respectivamente,
lo que hace pensar que ya tenían la necesidad de almacenamiento de
cereales, dadas las cantidades de las que aquí se hablan, y se
entregaron al Señor de Ribadavia.
Nuevamente los pagos de diezmos al Señor de Ribadavia en 1630, indican
que continúa la explotación de cereales en este territorio.
En el Madoz, Enciclopedia escrita por Pascual Madoz en 1843, aparece
como datos a destacar que en la agricultura sobresalía el maíz y el
centeno en las parroquias de Avión, Abelenda y Amiudal.
Actualmente en el municipio de Avión existen alrededor de 700 hórreos, de los cuales el 20% se encuentran en buen estado.
SERRA DO FARO DE AVIÓN
La Sierra del Faro, en Avión, tiene su mayor altitud, 1.555m, en el pico del mismo nombre.
Los ríos Avia y Tea rodean la sierra por el norte y por el oeste. El
Miño por el este y por el sur. La sierra se compone de un horto central,
limitado por dos faldas.
En ella se pueden encontrar espacios naturales de gran belleza, ideales
para la práctica del senderismo y el disfrute de una entorno
paisajístico donde abundan los caballos salvajes.
SERRA DO SUIDO
La Sierra del Suído (oficialmente y en gallego, Serra do Suído) es un
sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de
Pontevedra y Orense.
En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Orense en los de Avión y Beariz.
Al sur se prolonga en la Sierra del Faro de Avión y al norte en los
Montes del Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de
la Dorsal Gallega.
La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por
encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto
(1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza
(1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos
en sus cumbres.
MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA