BALIZA DE PUNTA DO FARO - FARO - VIVEIRO

 BALIZA DE PUNTA DO FARO

PUNTA DO FARO

FARO

VIVEIRO

 Ría de Viveiro
     A ría de Viveiro é unha ría da provincia de Lugo, en Galicia. Forma parte das rías Altas.

     Está formada pola desembocadura do río Landro, que percorre 42 km ata forma esta enseada. Está nos concellos de Vicedo, Viveiro e Xove.

     Ábrense á ría o porto pesqueiro da parroquia de Celeiro, a capital municipal do concello e a zona residencial de segunda vivenda na parroquia de Covas. 

     Dentro dela están a Praia de Covas, Praia de Area, Praia de Seiramar, Praia de Sacido, Praia de Abrela, Praia de Portonovo, ou Praia de Esteiro. Así como as illas de Area, Gabeira ou Queimada.

 

Faro

     San Xiao de Faro é unha parroquia do concello lugués de Viveiro na comarca da Mariña Occidental.

     No ano 2007 tiña 189 habitantes (92 homes e 97 mulleres) distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 2 habitantes en relación ao ano 2000.

Patrimonio
    Castro de Faro.

Comarca da Mariña Occidental
     A comarca da Mariña Occidental, ou terra de Viveiro, é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é Viveiro. 

     A ela pertencen os concellos de Cervo, Ourol, O Vicedo, Viveiro e Xove. Esta comarca é unha división oficial da Mariña de Lugo.

Demografía
     No ano 2020 segundo o IGE tiña 25.537 habitantes. Dentro dos movementos naturais da poboación pódese destacar que no ano 2020 houbo 114 nacementos en contra de 362 óbitos, cun saldo vexetativo negativo de -248 persoas.

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

FARO DE PUNTA ATALAIA - SAN CIPRIÁN - CERVO

FARO DE PUNTA ATALAIA

SAN CIPRIÁN

CERVO

FARO DE PUNTA ATALAIA
     En 1860 apróbase unha luz de 6ª orde na Atalaia de San Ciprián para indicar aos navegantes a situación deste porto, por aquel entón moi concorrido, a causa do movemento da fábrica de louza e fundición de Sargadelos e doutros buques que transportaban sillería.

     O proxecto data de 1861 e realizouno o enxeñeiro Marcelo Sánchez Novellán, autor tamén do faro da illa Coelleira (ría do Barqueiro). Foi presupostado en 46.836 reais e aprobado por R.O do 23 de xullo de 1861.

     Contaba cun aparato óptico de 150 mm de distancia focal e unha lanterna octogonal de 1,50 m de diámetro.

     Tiña unha lámpada moderadora servida por un só torreiro.

     O edificio, de tipoloxía similar ao da illa Coelleira, está cimentado sobre unha base de 16,20 m x 16,80 m que o eleva lixeiramente do chan, illándoo do areal circundante. O edificio é de forma cadrada e de 11 m de lado.

     En 1883 cámbiaselle a lámpada por unha soa mecha e despois por outra de gasolina. En 1905 acórdase o cambio de apariencia á de grupo 3 máis 2 ocultacións brancas, dándose así cumprimento coa adaptación a un sistema de pantallas xiratorias montadas sobre flotador de mercurio e accionadas por unha máquina de reloxería, que entrou en servizo o 29 de Setembro de 1922.

     Coa posta en funcionamento da factoría de aluminio e o seu porto, o tráfico marítimo adquiriría grande importancia. Esta foi a razón que determinou a construción dun novo faro de máis altura e alcance, situado xunto ao primitivo. É unha torre de tipo normalizado, de 3 m. de diámetro e 13,70 m. de altura, de cor branca con franxa negra. Foi equipado cun sistema eléctrico-gas con lámpada de 500 w e óptica de tambor de 500 mm.

     Coa adopción do faro, en 1993, pola Autoridade Portuaria de Ferrol-San Ciprián, suprimiuse o sistema eléctrico-gas e instalouse un equipo luminoso completamente novo alimentado por unhas baterías e un investidor encargado de transformar a corrente continua das baterías en alterna, cando falla a rede eléctrica.

     Tamén foi monitorizado o faro na súa totalidade para ser supervisado dende o Centro de Control situado no Porto de Ferrol.

     No ano 2002 realizouse unha importante rehabilitación e mellora, tanto no faro en servizo como no resto das edificacións. No ano 2007 realizouse unha mellora na contorna do faro para o seu uso público.

MAPA 

 

Fuente: Concello de Cervo

XOAN ARCO DA VELLA

FARO DE PUNTA RONCADOIRA - PORTOCELO - XOVE

 FARO DE RONCADOIRA

PUNTA RONCADOIRA

PORTOCELO

XOVE

 Faro de Punta Roncadoira
     O faro de Punta Roncadoira é un faro situado na costa cantábrica galega.

Localización
     Sitúase na punta Roncadoira na costa de Vilachá, na parroquia de Portocelo, Xove. Construído en 1984 como apoio aos outros faros próximos que sinalizan a ría de Viveiro. 

     Ten unha elevación de 80 metros sobre o nivel do mar e un alcance de 20 millas.

     Desde 1993 depende da Autoridade Portuaria de Ferrol-San Cibrao.

Ría de Viveiro
     A ría de Viveiro é unha ría da provincia de Lugo, en Galicia. Forma parte das rías Altas.

     Está formada pola desembocadura do río Landro, que percorre 42 km ata forma esta enseada. Está nos concellos de Vicedo, Viveiro e Xove. Ábrense á ría o porto pesqueiro da parroquia de Celeiro, a capital municipal do concello e a zona residencial de segunda vivenda na parroquia de Covas. 

     Dentro dela están a Praia de Covas, Praia de Area, Praia de Seiramar, Praia de Sacido, Praia de Abrela, Praia de Portonovo, ou Praia de Esteiro. Así como as illas de Area, Gabeira ou Queimada.

Portocelo
     San Tirso de Portocelo é unha parroquia do concello lugués de Xove. Ten cinco núcleos de poboación. Segundo o Instituto Galego de Estatística, en 2020 tiña 265 habitantes (140 homes e 125 mulleres).

Territorio
     Na súa costa está a enseada de Portocelo, que serve de abrigo ao portiño, e onde tamén se sitúan tres praias que quedan comunicadas coa marea baixa. Máis ao oeste a costa é máis accidentada.

     Os accidentes máis importantes son a Punta de Roncadoira, onde se sitúa o faro de Punta Roncadoira, sendo o extremo máis setentrional deste tramo de costa, Punta da Mansa e Punta Saíñas. Así mesmo, a escasa distancia da costa hai un conxunto de pequenas illas coñecidas como Os Netos e situado entre Punta da Mansa e Punta Saíñas.

Economía
     Os sectores económicos principais son a pesca e a agricultura. O marisqueo foi tradicionalmente un recurso auxiliar para as familias labregas e na actualidade o percebe e ourizo son explotados profesionalmente. Canto á pesca, a frota que ten como base o porto de Portocelo redúcese a un pequeno número de embarcacións tradicionais. A agricultura é outro dos sectores económicos máis importantes da parroquia. Destacan o cultivo do millo, grelos e pataca. A explotación dos montes de eucalipto constitúen unha importante fonte de ingresos para os habitantes da zona.

Patrimonio
     A igrexa de San Tirso, cuxas ruínas aínda se poden ver en Portocelo, e a igrexa de Vilachá, construída no século XX en substitución da primeira.

Historia
     Na década de 1970 Fenosa promoveu a construción dunha central nuclear no lugar de Regodela. Este proxecto encontrou unha forte oposición tanto na sociedade galega da época como nos habitantes da zona, e o 10 de abril de 1977 tivo lugar unha manifestación histórica, na que 8.000 persoas marcharon desde Viveiro até Xove.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

EXPO. PONTES DO CAMIÑO PORTUGUÉS DE PORTO A SANTIAGO - ALBERGUE DE PEREGRINOS DE PONTEVEDRA

EXPOSICIÓN AS PONTES DO CAMIÑO PORTUGUÉS DE PORTO A SANTIAGO

 ALBERGUE DE PEREGRINOS DE PONTEVEDRA

      Este mes de Agosto podese visitar no Albergue de Peregrinos de Pontevedra a Exposición AS PONTES DO CAMIÑO PORTUGUÉS DE PORTO A SANTIAGO

     A Asociación Amigos e Amigas do Camiño Portugués a Santiago en colaboración coa Asociación Europea dos Camiños de Santiago organiza a Exposición As Pontes do Camiño Portugués de Porto a Santiago.

     O Camiño Portugués a Santiago naceu unido as Pontes da que os Peregrinos foron os grandes beneficiarios para atravesar os cursos de auga, sempre foi un gran problema, principalmente durante o inverno, cando estes sufrian de grandes enchentes.

     O Camiño Portugues especialmente no Norte de Portugal e no Sur de Galicia, foi unha das vias de comunicacion mais importantes entre estes dous pobos

     Foi dende seculos Via Militar no Imperio Romano, despois de moita importancia nas peregrinacións a Compostela e como via comercial.

     Na parte Portuguesa o camiño atravesa rios tan importantes como o Douro, Leca, Ave, Cávado, Lima, Coura ata e o Rio Miño que fai fronteira entre Galicia e Portugal.

    Na parte de Galicia "España" atravesa o Rio Louro, San Simón, Verdugo, Lérez, Umia, Ulla, Tinto  e o Sar.

    Todos eles xunto con alguns regatos recollense na Exposicion de Xoan Arco da Vella.

    Dada a importancia de esta ruta o longo da historia, que recorreron Santos, Reises, estadistas e  milleiros de persoas, foron os promotores da conservacion e da construcion de estas pasos e a reconstrucion e mantemento de outras, de orixen romano ou medievais.

     O Paso de grandes rios esixiu de grandes obras, como a Ponte de D. Luis ou a ponte internacional de Tui e a reconstrucion de outras de orixe romano como a de Ponte de Lima, Pontesampaio, Ponte do Burgo en Pontevedra ou a de Pontecesures..

      Mais tarde outras mais sinxelas pero non menos importantes foron contruidas para atravesar rios mais pequenos como a Ponte de Rubiaes, Zameiro, Bermaña ou o Sar sen esquencer a Ponte das Febres ou o Río Ullo.

    Todas esta fotos podense ver na Exposicion CAMINHOS, AS PONTES A COMPOSTELA de Xoan Arco da vella.

    Meu agradecemento a Asociación Amigos e Amigas do Camiño Portugués a Santiago en colaboración coa Asociación Europea dos Camilos de Santiago, e a Maria e Luz por poder facer e mostar este traballo, sen eles non seria posible....Gracias

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

ACEÑA DA PONTE DE BARCELOS - RÍO CÁVADO - BARCELOS

 ACEÑA DA PONTE DE BARCELOS

RÍO CÁVADO

BARCELOS

 Río Cávado
      O río Cávado é un río do noroeste da península ibérica que discorre polos distritos de Vila Real e Braga, en Portugal.

Curso
      Nace na Serra do Larouco, a unha altitude de preto de 1.520 metros, pasa por Braga e Barcelos e desemboca no Océano Atlántico en Esposende, despois dun percorrido de 135 quilómetros.

Conca
      A conca hidrográfica do río Cávado (1.589 km²) limita ao norte coa conca hidrográfica do río Limia e ao leste e ao sur coas concas dos ríos Douro e Ave.

     O desaugadoiro anual na desembocadura do río é, de media, de 2.123 hm³.

     Estímase que a conca hidrográfica do río Cávado presenta unha capacidade total de almacenamento de recursos hídricos da orde dos 1000 hm³, en réxime regularizado, valor que corresponde ao case 30% do total existente en Portugal.

Os seus afluentes principais son :
    Río Cabril
    Río Caldo
    Río Homem
    Río Labriosca
    Río Rabagão
    Río Saltadouro
    Río Tamel

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA