sábado, 26 de junio de 2021

RUINAS DA CAPELA DE SAN BRAIS - A TORRE - LOEDA - PIÑOR

 RUINAS DA CAPELA DE SAN BRAIS

A TORRE

LOEDA

PIÑOR

 Loeda
     San Paio de Loeda é unha parroquia do concello de Piñor na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

     No ano 2011 tiña 161 habitantes, deles 87 eran homes e 74 eran mulleres, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999, cando tiña 167 habitantes.


Patrimonio
     En Lousado existe unha antiga fábrica de papel inaugurada en 1840.


Lugares de Loeda

     Carpaceiras, Casandulfe, Lousado, Outeiro, Ovenza, A Seca, Torguedo, A Torre, Vilanfesta

Piñor
    Piñor é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca do Carballiño. 

     Segundo o IGE en 2014 tiña 1237 habitantes.

     O seu xentilicio é «piñorense».


Parroquias de Piñor    
     Barrán (San Xoán), A Canda (San Mamede), Carballeda (Santa María), Coiras (San Xoán), A Corna (Santa María do Desterro), Loeda (San Paio), Torcela (Santiago)


Comarca do Carballiño

     A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense.

     Toma o nome da súa vila principal. 

     Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación
     No ano 2020 tiña 26.443 habitantes, deles 13.896 eran mulleres e 12.547 homes. 

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 23 de junio de 2021

EIRA DE COUSO - COUSO - ESPIÑEIRA - O IRIXO

 EIRA DE COUSO

COUSO

ESPIÑEIRA

O IRIXO

 Couso
      Couso é un lugar da parroquia de Espiñeira no concello ourensán do Irixo na comarca do Carballiño. 

     Tiña 14 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 8 eran homes e 6 mulleres.

Lugares de Espiñeira
     Carballeda, Couso, Espiñeira, O Espiño, Munín, Trabazón

Espiñeira
     San Pedro de Espiñeira é unha parroquia do concello do Irixo na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense. 

     No ano 2007 tiña 94 habitantes, deles 44 eran homes e 50 eran mulleres, o que supón unha diminución de 3 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.


Patrimonio
      A igrexa parroquial é do século XVIII, con nave dun só corpo e capela maior, á que se accede por arco de medio punto. A sancristía está anexa no lado norte. No retablo maior, neoclásico, hai imaxes barrocas de San Pedro, Santa Lucía, a Virxe do Carme e San Blas.

       Hai tamén un Cristo crucificado barroco e unha talla popular de Santo Antón de Pádua. No templo gárdase un copón en prata do século XVII, un cáliz de prata do século XVIII e mais unha custodia. A carón do templo hai un cruceiro do século XVIII, con pousa.

     Na aldea de Munín hai un cruceiro de finais do século XX.


Comarca do Carballiño
      A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense. 

      Toma o nome da súa vila principal. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

Poboación

       No ano 2020 tiña 26.443 habitantes, deles 13.896 eran mulleres e 12.547 homes.

MAPA 


SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


CAPELA DE SAN ROQUE - A ESFARRAPA - O CAMPO - O IRIXO

 CAPELA DE SAN ROQUE

A ESFARRAPA

O CAMPO

O IRIXO

 A Esfarrapa
     A Esfarrapa é un lugar da parroquia de Campo no concello ourensán do Irixo na comarca do Carballiño. 

     Tiña 68 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 40 eran homes e 28 mulleres.


Campo
     Santa María de Campo é unha parroquia do concello do Irixo na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense.

     Segundo o IGE en 2011 tiña 544 habitantes (277 homes e 267 mulleres), 52 menos ca en 1999.

Patrimonio
     A igrexa parroquial foi construída entre 1776 e 1790, sendo abade Juan Bernardo Bello, segundo se le en dúas inscricións na capela maior e na nave, se ben a sancristía é anterior, de 1676. Conserva a base, a pantalla e as escaleiras de acceso dun púlpito de pedra construído en 1688. O templo, de estilo barroco, é dunha soa nave, con bóveda de arestas na capela maior e de canón no resto. Na fachada hai un reloxo engadido en 1903 e restaurado en 1943.

     O retablo maior é de estilo rococó, deseñado na segunda metade do século XVIII e dourado en 1957. Ten imaxes da patroa, da Nosa Señora da Asunción e dúas de San Xosé. Consérvase tamén un retablo barroco de 1688 obra de Jerónimo de Castro Losada coa imaxe de San Domingos, dourada e pintada por Juan Antonio Prexigueiro.

      Na igrexa gárdase unha cruz procesional de prata feita en 1637 polo ourensán Isidro de Montanos, cun viril de prata sobredourada e un cáliz da mesma época. Hai tamén un relicario de San Ignacio do século XIX, e varios cálices e copóns dos séculos XVIII e XIX. Ata finais de 1833 enterrábase no interior da igrexa. En 1962 engadiuse ao templo un pararraios e un harmonio.

     Na igrexa hai un peto de ánimas, coas ánimas no purgatorio, Santo Antón á esquerda e San Roque á dereita.

     A ermida de Menaz estaba na casa grande dos Taboada. En 1750 a veciñanza dos lugares de Menaz, Casares, Marnotes, O Cardedo e Filgueira procuraron construír unha capela, pola lonxanía da igrexa parroquial. En 1767 Manuel Taboada e mais o seu fillo Juan, que era presbítero, construíron unha capela anexa á súa casa a título privativo, para dicir misa os domingos e días festivos. Para a súa dotación Juan Antonio Taboada, irmán de Manuel e abade de Arcos, doou ao seu sobriño o monte da Xesteira, na freguesía de Arcos. A capela foi bendecida polo cura de Loureiro, o abade Marentes. En 1826 era patrón desta capela o abade de Morgade, Juan Taboada e o seu irmán Andrés.

     A capela de San Roque está situada no lugar da Esfarrapa. Construída posiblemente no século XVIII, ten espadana e pórtico, cuberta con bóveda de canón. Ten un retablo da segunda metade do século XVIII, con imaxes do patrón San Roque, San Pedro e Santo Antón, coa inscrición no ático en letras capitais SAN ROQUE ROGAD POR NOSOTROS.

     A capela da Ermida está consagrada á Nosa Señora da Purificación, San Brais e San Marcos. Ten pórtico, e está cuberta con bóveda de canón. O retablo, do século XIX, ten as imaxes de San Marcos, A Nosa Señora da Luz ou da Candelaria e Nosa Señora da Asunción.

     A capela da Nosa Señora de Fátima está no lugar de Ponte Irixo, e foi construída a mediados do século XX. Ten un peto de ánimas na parede dereita.

     Na parroquia hai seis cruceiros: Na Esfarrapa diante da ermida de San Roque; Na Ermida xunto á da capela de Nosa Señora da Purificación, San Brais e San Marcos; en Menaz xunto á Casa Grande dos Taboada; en Porto da Veiga; en Campo do Estibadón xunto á antiga casa escola e outro con pousa e fuste, cun pequeno habitáculo para as ofrendas ás ánimas do purgatorio.

Lugares de Campo
      Baxín, As Campinas, O Cardedo, Casares, A Condomiña, A Ermida, A Esfarrapa, A Estación, Filgueira, Irixo de Arriba, O Irixo, Laíña, A Lama, Marnotes, Menaz, Orosa, Porto da Veiga, Reguega, O Tellado do Campo, Vila 

Comarca do Carballiño
     A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense. Toma o nome da súa vila principal. 

     Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

 

 

PINCHEIRA DA GAVEA - MUIÑOS DA GAVEA - CANDEMIL - VILA NOVA DE CERVEIRA

PINCHEIRA DA GAVEA

MUIÑOS DA GAVEA

CANDEMIL

VILA NOVA DE CERVEIRA

Candemil    
     Candemil e Gondar (oficialmente, Uniãou dás Freguesias de Candemil e Gondar) é unha freguesia portuguesa do Concejo de Vila Nova de Cerveira.

      Candemil-Gondar ten 10,82 km² de superficie e 359 habitantes (2011).2? A densidade poblacion e de 33,2 hab./km².


Vila Nova de Cerveira
     Vila Nova de Cerveira (coñecida frecuentemente apenas por Cerveira) é unha vila portuguesa no Distrito de Viana do Castelo, rexión Norte e subrexión do Minho-Lima, con cerca de 1.300 habitantes.

      É sede dun municipio con 108,46 km² de área e 8852 habitantes (2001), subdividido en 15 freguesías. 

      O concello limita ao nordés con Valença, ao leste con Paredes de Coura, ao sueste con Ponte de Lima, ao suroeste con Caminha e ao noroeste co concello galego de Tomiño, a través do río Miño. 

     No ano 2004 construíuse a Ponte da Amizade que a conecta con Galiza.

      A cidade foi fundada polo rei Don Dinís de Portugal en 1321 e hoxe é moi coñecida e visitada pola Bienal Internacional de Arte de Cerveira que ten lugar na cidade desde 1978. O complexo do Fórum Cultural de Cerveira tamén é un lugar para exposicións e outros eventos fóra da Bienal. 

     Cerveira é coñecida como Vila das Artes. A cidade mantén, entre outras cousas, residencias creativas na Casa do Artista "Pintor Jaime Isidoro" e alberga a Escola Superior de Arquitectura Gallaecia. O CineTeatro, convertido en centro cultural e de eventos, o arquivo da cidade (Arquivo Municipal), a biblioteca (Biblioteca) e a Casa do Turismo, aloxados nunha casa histórica de dous andares do século XIX, entre outros son ​​outros lugares de arte que hai que mencionar en Vila Nova de Cerveira.

      Na vila hai unha estación de ferrocarrís, con paso regular trens. Os monumentos arquitectónicos tamén inclúen edificios públicos históricos, fontes de pedra, o centro de artesanía Casa do Artesão, o Aquamuseu do Río Minho (aberto en 2005, dedicado á historia, á flora e fauna do río Miño), a pousada de Don Dinís, e varios de edificios sacros, como a Igrexa Matriz de Vila Nova de Cerveira (tamén Igrexa de São Cipriano) e a igrexa barroca, construída orixinalmente no século XVI.


Alén da de Lovelhe e Vila Nova, Cerveira ten 10 freguesías:
    Campos e Vila Meã
    Candemil e Gondar
    Cornes
    Covas
    Gondarém
    Loivo
    Mentrestido
    Nogueira e Reboreda
    Sapardos
    Sopo


MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA