miércoles, 19 de agosto de 2020

IGREXA DE SANTA MARÍA DE LEROÑO - LEROÑO - ROIS

IGREXA DE SANTA MARÍA DE LEROÑO
 LEROÑO
ROIS


Santa María de  Leroño
     Nunha atalaia,  encaxonada entre casas veciñais e unha estrada que atravesa a parroquia de  Leroño, atópase a pequena igrexa de Santa María, a que logrou conservar máis trazos do seu orixinal estilo  románico de todas as igrexas do municipio de Rois.


      Rodeando o pequeno templo e achéguese ata a súa cara oriental, que actúa como un miradoiro sobre a campiña de Rois. 


     A igrexa parroquial de Santa María de  Leroño foi construída na segunda metade do século  XII e as múltiples reformas que sufriu, a través dos séculos, han  distorsionado moito o seu aspecto orixinal. 


     O que máis destaca do seu exterior son os múltiples  canecillos (cabeza da viga que asoma ao exterior), ata 21, en torno ao beirado do tellado. 


     No seu interior consérvase un arco de medio punto, sostido por pequenas columnas de capiteis decorados con motivos vexetais. 


     As xanelas que ven son as orixinais do século  XII, así como unha porta lateral.


Leroño
     Santa María de Leroño é unha parroquia que se localiza no centro do concello coruñés de Rois, na comarca do Sar. 



     Segundo o padrón municipal (INE 2013) ten 188 habitantes (81 homes e 107 mulleres), o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 247 habitantes.


Lugares de Leroño
     A Casa do Vento, Choucel, Covas, A Eirexa, Leroño, Liñares, Souto, Vilar de Castro



Comarca do Sar
     A comarca do Sar é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Padrón. 



     A esta comarca pertencen os concellos de Dodro, Padrón e Rois. 

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 18 de agosto de 2020

MUIÑO DA GRIFA - A GRIFA - RÍO XESTA - A LAMA

 MUIÑO DA GRIFA
A GRIFA
RÍO XESTA
A LAMA


A Lama
     A Lama é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Pontevedra.



     Segundo o IGE en 2016 tiña 2587 habitantes. Padrón municipal de 2003: 2957 habitantes. 


     
O seu xentilicio  é lamense.


Xeografía
     O concello, de 117,76 km², está situado na serra do Suído, no leste da provincia de Pontevedra, a uns 25 km da capital provincial. Limita ao norte con Beariz (provincia de Ourense), Forcarei e Cerdedo-Cotobade, ao sur con Fornelos de Montes, ao leste con Avión e con Beariz (ambos os dous na provincia de Ourense) e ao oeste con Ponte Caldelas e con Cerdedo-Cotobade.



Comunicacións
     A principal vía de comunicación é a PO-255 (que comunica con Ponte Caldelas e que permite chegar a Pontevedra e a PO-235 que une o concello con Carballedo, capital do municipio de Cerdedo-Cotobade.



Demografía
     A pirámide poboacional é a dun concello rural galego. É dicir, a poboación é avellentada. Pero recentes campañas municipais para atraer residentes ao termo municipal, conseguiron manter o censo.



     De todas as maneiras, segue sendo inferior ao censo de 1995 (cando vivían 3.517 veciños).



     A poboación do municipio está bastante diseminada nas 10 parroquias do concello. Mais a parroquia capital é con notoriedade, a máis poboada.


Historia
     Consérvanse restos arqueolóxicos das culturas megalíticas, como as mámoas de Portela da Cruz, O Seixo, O Suído, e Antas. Da idade de bronce atopouse na Lama unha espada de tipo argárico de hai 3500 anos, e en Verducido e no castro de Gaxate varias hachas de bronce.



     Desta idade son os gravados rupestres en Chan do Campo, Outeiro Seixiño, Val do Gato, e Laxa das Puzas (Verducido). Hai tres castros identificados: o monte do Castro en Gaxate, o monte do Castro na Lama, e o castro de Xende.


     Na época medieval a zona norte foi colonizada polos monxes do mosteiro da Armenteira a partir do século XV, e o resto pertencía aos señores de Soutomaior, que contaban cunha fortaleza en Fornelos.



     Nos séculos XVII e XVIII aumentou a poboación e a gandería pola introdución do millo, e a pataca procedentes de América. Coas mudanzas que implicaron na agricultura, comezou a desaparecer a emigración a Castela dos temporeiros para a sega do trigo en verán, e aumenta a construción de camiños, igrexas, pazos e pontes. Desta época son as pontes de Verducido sobre o río Parada, a do antigo camiño de Ribadavia a Pontevedra e o de Liñares.


     A emigración a América dos séculos XIX e XX fixo posible a compra das terras aos nobres e a construción de edificacións educativas e centros de beneficencia.


Turismo
     A Lama conta coa ruta homologada de sendeirismo PR-G 135 "Roteiro da Escuadra".
     É unha ruta sendeirista lineal de 7 km, entre o Peso (A Escuadra) e a área recreativa de Santa Mariña, na Serra do Cando.
     Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.



 Parroquias da Lama
      Antas (Santiago), A Barcia do Seixo (Santa Ana), Covelo (San Sebastián), Escuadra (San Lourenzo), Gaxate (San Pedro), A Lama (San Salvador), Seixido (San Bartolomeu), Verducido (San Martiño), Xende (San Paulo), Xesta (San Bartolomeu)


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 17 de agosto de 2020

MUIÑOS EN O COSTAL - O COSTAL - RIO MAIOR - SANTA CRISTINA DE COBRES - VILABOA

MUIÑOS EN O COSTAL
O COSTAL
RIO MAIOR
SANTA CRISTINA DE COBRES
VILABOA


Sendeiro dos Muiños de Riomaior
     Os que gusten do senderismo e gozar da natureza, sexa calquera a súa idade, atoparán en PR-G 102 Sendeiro dos Muiños de Riomaior” unha magnífica oportunidade para coñecer o bosque de ribeira galego e gozar de excelentes vistas sobre ría de Vigo.



      Un dos maiores atractivos de Vilaboa é a súa oferta de trekking pois ofrece a singularidade de dispoñer varios roteiros aptos para todos os públicos e con valores naturais, paisaxísticos e etnográficos notables.



        Unha delas é a ruta de senderismo PR-G 102 Sendeiro dúas Muíños do Río Maior.



     A PR-G 102 é unha pequena ruta lineal de 5 km ida e volta que parte da Casa de Cultura de Río Maior, á beira na N-554, debaixo da autopista A-9 e chega ata ao Rego do Portiño, a 150 metros sobre o nivel do mar.



       O seu percorrido serpentea polas ribeiras do Río Maior ao longo de 2,5 km e permite contemplar máis dunha trintena de muíños de auga, todos eles numerados, boa parte dos cales están restaurados.



       A dificultade da ruta é baixa, xa que o paseo facilítase por numerosos pasamáns, pasarelas de madeira ou pedra, e ascéndese só un centenar de metros na parte final.



      A sinalización é boa, ademais como transcorre pegada ao río non ten perda.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

Fuente: Web Terras de Pontevedra
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO EN RIOMAIOR - REGO MAIOR - O COSTAL - SANTA CRISTINA DE COBRES - VILABOA

MUIÑO EN RIOMAIOR
REGO MAIOR
O COSTAL
SANTA CRISTINA DE COBRES
VILABOA


Sendeiro dos Muiños de Riomaior
     Os que gusten do senderismo e gozar da natureza, sexa calquera a súa idade, atoparán en PR-G 102 Sendeiro dúas Muiños de Riomaior” unha magnífica oportunidade para coñecer o bosque de ribeira galego e gozar de excelentes vistas sobre ría de Vigo.



      Un dos maiores atractivos de Vilaboa é a súa oferta de trekking pois ofrece a singularidade de dispoñer varios roteiros aptas para todos os públicos e con valores naturais, paisaxísticos e etnográficos notables.


        Unha delas é a ruta de senderismo PR-G 102 Sendeiro dos Muíños do Río Maior. 


     A PR-G 102 é unha pequena ruta lineal de 5 km ida e volta que parte da Casa de Cultura de Río Maior, á beira na N-554, debaixo da autopista A-9 e chega ata ao Rego do Portiño, a 150 metros sobre o nivel do mar.


       O seu percorrido serpentea polas ribeiras do Río Maior ao longo de 2,5 km e permite contemplar máis dunha trintena de muíños de auga, todos eles numerados, boa parte dos cales están restaurados. 


       A dificultade da ruta é baixa, xa que o paseo facilítase por numerosos pasamáns, pasarelas de madeira ou pedra, e ascéndese só un centenar de metros na parte final.


      A sinalización é boa, ademais como transcorre pegada ao río non ten perda.

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
 Fuente: Web Terras de Pontevedra
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 16 de agosto de 2020

FERVENZA DE POZO NEGRO - RÍO CHAVIELOS - ONS - BRIÓN

FERVENZA DE POZO NEGRO
RÍO CHAVIELOS
ONS
BRIÓN


Fervenza de Pozo Negro
     A fervenza do Pozo Negro está no río Chavielos, cerca da súa desembocadura no río Tambre e rodeado dunha gran carballeira.


     Ten uns 6 metros de altura na caída entre rochas e orixina unha poza na canle do regueiro, que logo desafoga en pendente.


Ons
     Santa María de Ons é unha parroquia que se localiza no noroeste do concello de Brión.

 

     Segundo o IGE en 2018 tiña 210 habitantes (113 mulleres e 97 homes) distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución continuada en relación aos anos 2004, cando tiña 308 habitantes, e 1999, con 348.



Historia
     Por esta parroquia debeu pasar a vía romana denominada no itinerario de Antonino per loca maritima de Bracara a Brigantium (actual A Coruña). 



     Segundo a tradición xacobea aquí ocorreu un dos primeiros milagres do Apóstolo Santiago, cando ao fuxir os seus discípulos Teodoro e Atanasio de Regulo, que os perseguía co seu exército, fixo que a ponte sobre o río Tambre se derrubara, morrendo todos os soldados. Parece ser que esta ponte era a Ponte Pías de Ons.


Lugares de Ons
     Fonte Paredes, A Igrexa, Ons, Pazos, Salaño Grande, Salaño Pequeno



Parroquias de Brión    
     Os Ánxeles (Santa María), Bastavales (San Xulián), Boullón (San Miguel), Brión (San Fins), Cornanda (Santa María), Luaña (San Xulián), Ons (Santa María), San Salvador de Bastavales (San Salvador), Viceso (Santa María) 


VIDEO
MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
 Fuente: Patrimonio Galego
XOAN ARCO DA VELLA