sábado, 7 de septiembre de 2019

MUIÑO DE BASILIO - CAROI - RÍO ALMOFREI

MUIÑO DE BASILIO 
RÍO ALMOFREI
CAROI
CERDEDO COTOBADE


Río Almofrei
     O río Almofrei é un pequeno río galego que flúe na provincia de Pontevedra. 



     É afluente, pola beira esquerda, do río Lérez e a súa lonxitude é de aproximadamente 26 km, o que o converten no máis longo dos seus tributarios.


Étimo
     A denominación do río está vinculada ao lugar e parroquia de Almofrei (Cerdedo-Cotobade), que bañan as súas augas, de xeito que ben expresado o seu nome sería "río de Almofrei", o que é bastante característico na denominación de numerosos ríos menores. 



     Á súa vez o nome da parroquia é de orixe xermánica dun posesor, seguramente altomedieval, con nome gótico latinizado, Ermaufredus, que polo xenitivo, Ermaufredi, pasou por evolución ao galego Almofrei.     Outros autores falan dunha orixe árabe da palabra, que conservaría en galego o significado de funda na que se leva a cama de viaxe.


Descrición
Fontes
     O Almofrei nace preto do lugar de Fraguas, na freguesía de Santiago de Caroi, dentro do concello de Cerdedo-Cotobade, por debaixo do monte Seixo, que está xa no municipio da Lama, a uns 671 msnm.



Percorrido
     Logo do seu nacemento e ao longo do seu curso atravesa outras das freguesías de Cerdedo-Cotobade: Corredoira, Loureiro, Carballedo, Rebordelo, Borela e Almofrei, que é a que lle empresta o seu nome ao río. Pouco despois de pasar por esta, entra na parroquia de Bora, xa do concello de Pontevedra, para moi logo desaugar no río Lérez á altura do lugar de Ponte Bora. O sentido xeral do percurso do río é de NO a SE.



Afluentes
     Os afluentes do Almofrei son pequenos regatos de escaso desenvolvemento lonxitudinal. Pola dereita salientan o rego da Pereira, o rego de Chan das Latas e o rego do Pego. Pola esquerda, o rego de Borela, no curso medio xa, é o máis importante.



Réxime hídrico
     O Almofrei é un típico río de réxime hídrico pluvial de tipo oceánico, coas características da súa conca, que segundo a altura recolle anualmente entre 1.500 mm e máis de 2.000 mm. A súa bacía esténdese sobre 77,5 km² e o seu caudal medio é de 3,58 m³/s.



Intervención humana

Construcións
     Ó longo do seu percorrido hai un bo numero de muíños, un batán, e praias e piscinas fluviais. 


VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 6 de septiembre de 2019

MUIÑO DA GRANXA - A GRANXA - ESGOS

 MUIÑO DA GRANXA
A GRANXA
ESGOS
OURENSE


Esgos
     Esgos é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra.



     Segundo o Padrón municipal, en 2017 tiña 1.154 habitantes (1.318 en 2003).



Xeografía
     O concello de Esgos está situado ao norte da provincia de Ourense.



     Limita ao norte con Nogueira de Ramuín, ao sur con Paderne de Allariz e Maceda, ao leste con Xunqueira de Espadanedo e ao oeste co Pereiro de Aguiar.



     Ten 37,8 km² de superficie, e abrangue 7 parroquias.



     Cara ao noroeste esténdense a Cabeza, con picos de 1147 e 1128 metros no límite con Nogueira de Ramuín. 



     Cara ao leste está a serra dos Chairos (793 m) e os montes de Rocas, co Outeiro de Arcos (893 m) O Castelo (721 m) ou O Barbeirón, onde se asenta o mosteiro de Rocas. 


     No pico do Birbiza (790 m) está o límite cos concellos de Paderne de Allariz e Maceda. No sureste está o alto do Couso (710 m).


     O curso fluvial máis importante é o río Loña, afluente do río Miño en Ourense. Á súa vez, dous afluentes do Loña son o regato do Porto que atravesa Lobaces e Gomariz e O Grañal. O regato de Pazos que cruza a aldea de Esgos.



Historia
     O topónimo vén dado polo rego de Esgos, citado na documentación de San Pedro de Rocas en 1007 e 1175 como rivulo Alesgos e en 1227 como Aesgus.



     Durante a idade media esta zona estivo vinculada ao mosteiro de San Pedro de Rocas.



     Coa fin do antigo réxime e a constitución dos concellos estableceuse a capitalidade na aldea de Esgos, lugar de paso na estrada real cara a Ponferrada, actual OU-536.



     Oficios tradicionais desta zona son os de albardeiro, cordeleiro, sogueiro, afiador ou oleiro.



Patrimonio
     Entre o patrimonio do concello destaca o mosteiro de San Pedro de Rocas, recoñecido en 1923 como Ben de Interese Cultural.



 Parroquias de Esgos 
     Esgos (Santa María), Loña do Monte (San Salvador), Os Pensos (San Pedro), Rocas (San Pedro), Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia), Triós (San Pedro), Vilar de Ordelles (Santa María) 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 5 de septiembre de 2019

MUIÑO EN LAMPAZAS - LAMPAZAS - RÍO GRAÑAL - ESGOS

 MUIÑO EN LAMPAZAS
LAMPAZAS
RÍO GRAÑAL
ESGOS


Lampazas
     Lampazas é un lugar da parroquia de Esgos no concello ourensán de Esgos na comarca de Ourense. 



     Tiña 7 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 4 eran homes e 3 mulleres.


Lugares da parroquia de Esgos
     Cachamuíña, Calsomiro, Esgos, Lampazas, A Meiroá, As Meiroás, Rebolar, Tarreirigo A Touza.



Esgos
     Esgos é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense e á Ribeira Sacra.



     Segundo o Padrón municipal, en 2017 tiña 1.154 habitantes (1.318 en 2003).



Xeografía
     O concello de Esgos está situado ao norte da provincia de Ourense.



     Limita ao norte con Nogueira de Ramuín, ao sur con Paderne de Allariz e Maceda, ao leste con Xunqueira de Espadanedo e ao oeste co Pereiro de Aguiar.



     Ten 37,8 km² de superficie, e abrangue 7 parroquias.



     Cara ao noroeste esténdense a Cabeza, con picos de 1147 e 1128 metros no límite con Nogueira de Ramuín. Cara ao leste está a serra dos Chairos (793 m) e os montes de Rocas, co Outeiro de Arcos (893 m) O Castelo (721 m) ou O Barbeirón, onde se asenta o mosteiro de Rocas. No pico do Birbiza (790 m) está o límite cos concellos de Paderne de Allariz e Maceda. No sureste está o alto do Couso (710 m).



     O curso fluvial máis importante é o río Loña, afluente do río Miño en Ourense. Á súa vez, dous afluentes do Loña son o regato do Porto que atravesa Lobaces e Gomariz e O Grañal. O regato de Pazos que cruza a aldea de Esgos.



Historia
     O topónimo vén dado polo rego de Esgos, citado na documentación de San Pedro de Rocas en 1007 e 1175 como rivulo Alesgos e en 1227 como Aesgus.



     Durante a idade media esta zona estivo vinculada ao mosteiro de San Pedro de Rocas.



     Coa fin do antigo réxime e a constitución dos concellos estableceuse a capitalidade na aldea de Esgos, lugar de paso na estrada real cara a Ponferrada, actual OU-536.



     Oficios tradicionais desta zona son os de albardeiro, cordeleiro, sogueiro, afiador ou oleiro.



Patrimonio
     Entre o patrimonio do concello destaca o mosteiro de San Pedro de Rocas, recoñecido en 1923 como Ben de Interese Cultural.



 Parroquias de Esgos 

     Esgos (Santa María), Loña do Monte (San Salvador), Os Pensos (San Pedro), Rocas (San Pedro), Santa Olaia de Esgos (Santa Olaia), Triós (San Pedro), Vilar de Ordelles (Santa María) 


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 1 de septiembre de 2019

IGREXA DE VALEGÁ - VALEGÁ - OVAR

IGREXA DE VALEGÁ
VALEGÁ
OVAR


Igrexa de Válega
       A Igrexa de Válega é unha verdadeira obra prima da arte da pintura do azulexo e seguramente unha das máis impresionantes igrexas de Portugal.


      Á posta do sol, da fachada da igrexa, virada para poñente, é particularmente preciosa, bañada polos raios de sol.


     Un verdadeiro templo dourado que brilla cos seus fantásticos azulexos de múltiplos cores.



      O patronato da igrexa pertenceu a propietarios privados ata o ano de 1150.



     Desde entón ata 1288 foi do Monasterio de São Pedro de Ferreira.



    De 1583 a 1833 foi propriedade do Bispo e da  Catedral de Porto.



      A Igrexa de Válega sitúase na súa localización actual desde mediados do século 18.



Merece a pena destacar no interior da igrexa:
      Intervencións do século 20, por exemplo os teitos en madeiras exóticas, patrocinados pola Familia Lopes, así como revestimientos exuberantes en azulexos, producidos pola Fábrica Aleluia de Aveiro traballos en marmól nas paredes interiores da capela principal, o coro inferior e os revestimientos de madeira xerais a representación das distintas fases da vida da Virxe María



      Válega sitúase a 6,5 km da cidade de Ovar e merece sen dúbida a pena visitar!



Válega
      Válega é unha freguesia portuguesa do concelho de Ovar, con 26,64 km² de superficie e 6.742 habitantes (2001).



     O seu densidad de poboación é de 253,1 hab/km².



Ovar
      Ovar é unha cidade portuguesa situada no distrito de Aveiro, Rexión Centro e comunidade intermunicipal de Aveiro, con preto de 17 200 habitantes.



      E un municipio con 149,88 km² de área e 55 198 habitantes (2001), o que se traduce nunha densidad de poboación de 368,28 habitantes/km².


     Está subdividida en 8 freguesías.



     O municipio limita ao norte co de Espinho, ao nordeste con Santa Maria dá Feira, ao leste con Oliveira de Azeméis, ao sur con Estarreja e con Murtosa e ao oeste co Océano Atlántico, que baña preto de 15 km da súa costa.



Freguesías:
    Arada
    Cortegaça
    Esmoriz
    Maceda
    Ovar
    São João
    São Vicente de Pereira
    Válega

VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA 

Fuente: Web TURISMO DE PORTUGAL
XOAN ARCO DA VELLA