CASTRO DE CASTROMAO - CELANOVA

CASTRO DE CASTROMAO

CELANOVA

Castro de Castromao
     O castro de Castromao é un castro situado no actual concello de Celanova, no sueste da provincia de Ourense. Suponse que foi habitado polo pobo dos coelernos.

Localización e morfoloxía
     Está situado nun outeiro de 732 metros de altura, desde o que se domina o curso do río Arnoia e os castros de Novelle, Trelle, Merca e Berredo. 

     Ten unhas dimensións de 150 metros no eixo norte-sur e 130 no leste-oeste. O interior da parte amurallada ocupa uns 20.000 m². 

     O terreo presenta un forte desnivel, salvo na súa parte noroeste, onde é bastante menos pronunciado. Polas súas inmediacións discorría unha calzada secundaria da Vía XVIII do itinerario de Antonino, relacionada coa ponte do Freixo.

      Foi habitado durante a época castrexa, remontando ó século VI a.C. e mantívose poboado ata o século III. Desta época data o nome de Castromao (castro malo) polo lugar de Vilanova (que máis tarde foi bautizada como Vilanova dos Infantes por ter sido lugar de residencia temporal dunha infanta), debido, segundo fontes medievais, ó seu mal emprazamento para o aproveitamento agrícola.

Achados arqueolóxicos
     A primeira referencia moderna sobre o castro é de Ramón Barros Silvelo, no seu libro Antigüedades de Galicia (1875) e refírese a el como Castra Mamuaria. 

     En 1928, Florentino López Cuevillas e Xaquín Lorenzo recólleno no seu Catálogo dos Castros Galegos. Desde 1963 iniciáronse varias campañas de escavacións que deixan ó descuberto os restos de construcións que se poden visitar.

      Apareceron cerámicas de todo tipo, desde fragmentos datables entre os séculos VII e V a.C. ata tégulas e sigillatas, que nos falan dunha forte romanización. Suponse que a tribo non se opuxo á ocupación romana e mesmo colaborou con eles.

      Atopáronse tamén restos dun forno para cocer cerámica, así como un tesouriño do século I atopado nunha vasilla de barro. 

      A peza máis singular de Castromao é a figura zoomorfa dun simio encollido e sentado cos pés cara adiante e as mans na cara; por debaixo dos pés, que parecen agarrar algo, hai un apéndice para encaixar a escultura nunha base. Outra peza destacable é un tríscele calado que puido servir como fiestra.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PUERTO DE CAMELLE - CAMELLE - CAMARIÑAS

PUERTO DE CAMELLE

CAMELLE

CAMARIÑAS

Camelle
     O Espírito Santo de Camelle é unha parroquia do concello de Camariñas. 

     Segundo o IGE en 2013 tiña 1290 habitantes (602 homes e 682 mulleres), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 1613 habitantes.

Xeografía
     Está situada na beira do océano Atlántico, en plena Costa da Morte. Camelle está construído dentro dunha enseada, a mar aberto, cunha praia ao fondo. A parroquia da vila, que venera o Divino Espírito Santo, posúe a campá do City of Agra, naufragado en Arou.

     Ten seis entidades de poboación: Arou, Camelle, Camelle de Riba, Lazo, Lobeiras e A Lagoa

Historia
     Hai un petróglifo no monte de Can Ladrón.

     Durante as invasións normandas dos viquingos, os habitantes de Camelle refuxiáronse no agocho do Alto da Gurita. Segundo a tradición oral, agocháronse entre as árbores pintados con barro e prepararon unha emboscada ós viquingos na zona da Señora, preto da vila, con vitoria local..

     A finais da idade media creouse un dos primeiros peiraos galegos adicados á pesca da balea, xunto cos de Malpica e Caión. Foi fundado por baleeiros vascos, e destacaron na pesca os capitáns García de Olaso e Sarrondo, naturais de Zarautz (Guipúscoa) e Clemente del Campo, de Luanco (Asturias). 

     No monte de Can Ladrón construíuse un posto de vixilancia, posiblemente do século XVI,

     Na localidade de Camelle viviu e desenvolveu a súa obra o artista alemán Manfred Gnädinger, máis coñecido como Man, o Alemán de Camelle.

Lugares e barrios de Camelle
     Arou, Camelle, Lazo

Camariñas
     Camariñas é un concello da provincia da Coruña, encravado na Costa da Morte e pertencente á comarca da Terra de Soneira. Segundo o IGE en 2014 tiña 5774 habitantes (6226 no 2010, 6323 no 2006, 6467 no 2005, 6502 no 2004, 6597 no 2003). O seu xentilicio  é camariñán ou camariñés.

Topónimo
     Camariñas é un fitónimo procedente da camariña, arbusto que medraba no areal de Camariñas,e que antano tiña difusión por toda a franxa atlántica de Iberia. Tamén deu o seu nome á vila da Pobra do Caramiñal. 

     Agora esta planta medra unicamente en escasos lugares, coma nos Azores, Punta Umbría en Andalucía, e abundantemente no areal de Trece, en Camariñas, que é o corazón da Costa da Morte.

Produtos típicos
     Son célebres os encaixes de Camariñas.

Parroquias de Camariñas
   Camariñas (San Xurxo), Camelle (O Espírito Santo), A Ponte do Porto (San Pedro), Xaviña (SantaMaría)

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PERIODICO VIA STELLAE - Nº10 - AGOSTO 2017

PERIODICO VIA STELLAE
Nº 10
AGOSTO 2017

       Queremos agradecer a la dirección del periódico Via Stellae el darnos la oportunidad de estar con ellos...  y poder mostar algunos lugares de los menos conocidos de Galicia.

     En este numero viajamos por las Islas de la Ría de Arousa.
 

Muchas gracias
VIA STELLAE

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGLESIA DE PORTODEMOURO - VAL DO DUBRA

 IGLESIA DE PORTODEMOURO

PORTODEMOURO DE ARRIBA

VAL DO DUBRA

Portomouro
     San Cristovo de Portomouro é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Val do Dubra. 

     Segundo o IGE en 2013 tiña 367 habitantes (195 mulleres e 172 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación aos anos 2004, cando tiña 422 habitantes, e 1999, con 482.

Situación
     Portomouro atópase no cruzamento de camiños que van dende Santiago de Compostela cara o norte, para as terras de Bergantiños (Carballo) pola AC-1914, e para as terras do Xallas (Santa Comba) pola AC-404. (Entrepontes).

Economía
     Portomouro vive principalmente do sector servizos e do traballo co gando vacún. Subsisten explotacións particulares de produción leiteira para a industria láctea complementada coa recría para a venda.

Patrimonio
     Como recursos naturais e etnolóxicos destacan os paseos nas beiras do río Tambre, con vexetación autóctona (carballos, bidueiros, amieiros, freixos etc.). 

     Tamén cómpre destacar a "Pedra do Home", con tres sepulturas antropomorfas prehistóricas.

Val do Dubra
     Val do Dubra é un concello da provincia da Coruña, pertencente á Comarca de Santiago.

     Demografía
Segundo o padrón municipal (INE 2015) conta con 4.033 habitantes (1.942 homes e 2.091 mulleres), mantendo a liña descendente dos últimos anos: 4.423 en 2009, 4.481 habitantes en 2008, 4.515 en 2007 e 4.580 en 2006. O seu xentilicio é dubrés - valdubrés.

   O concello creouse en 1835 coa denominación de Buxán (que corresponde á parroquia de Buxán). 

 

     En 1960 cambiou o seu nome ao actual de Val do Dubra.

     A casa do concello estaba situada en Buxán, trasladándose a principios do século XX á Corredoira (Bembibre). 

     A principios dos anos vinte estableceuse en Casal (Niveiro), pasando a Bembibre en 1924. 

     Coa República trasladouse ao lugar da Taboada e en 1958 instalouse definitivamente no seu actual emprazamento.

 MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

PREMIOS DEZTAPATE - 2017 - LALÍN

PREMIOS DEZTAPATE

CONCURSO DE TAPAS

LALÍN - 2017

     Entrega de los Premios del VIII Concurso de tapas DEZTAPATE de Lalín

     Hoy, en el local de la Asociación de empresarios del Deza (AEDEZA), en un acto presidido por su Presidente, Antonio Lamas, y por el Alcalde de Lalín, Rafael Cuiña, y acompañados por David Campos (Vicepresidente AEDEZA), Luis Alberto Guerreiro (Vocal de Hosteleria de la Junta Directiva AEDEZA) y  yo mismo en representación del Jurado Profesional, ha tenido lugar la entrega de los premios de la 8ª Edición del Concurso de Tapas de Lalín DEZTAPATE, que ha venido celebrándose en la Villa a lo largo de los primeros días de Agosto.

     Lo primero que hay que decir, es que el nivel de las tapas presentadas a concurso en la presente Edición ha sido muy alto, lo que tuvo su premio, no solo en  el reconocimiento del hecho por publico y expertos, sino en el número de tapas vendidas en la presente Edición, casi 6.700 tapas, lo que sale a una media de 670 tapas/día, la media mas alta alcanzada de entre todas las Ediciones celebradas.

     Los establecimientos participantes en la presente Edición fueron 16, y entre todos ellos vendieron 1430 tapas mas que en la anterior Edición. Todo ello nos da una idea del creciente apoyo que año tras año de le viene dando el pueblo de Lalín a sus concursos de tapas. Descubramos ya quienes han sido los premiados:

    El Tercer Premio otorgado por los clientes ha sido para el Bodegón A Cunca por su Tapa "Destellos".

    El Segundo Premio de los clientes se lo lleva A Taberna do Ultra-alimento por su tapa "Ultrachapati Vexetal".

    El Gran triunfador de esta Edición fue Casa Currás, pues se llevó el Primer Premio del Público y el del Jurado Profesional por su tapa "¿Será Pan?"

     Acto seguido fueron entregados los premios a aquellos clientes que por su participación en el Concurso se pudo saber cuales eran sus tapas favoritas. Un premio de 600 € en metálico fue a parar a Marcos Jacomé Dobarro, mientras que el Fin de Semana para dos personas en el Hotel Balneario Augas Santas fue para Senén Martínez Troitiño. 

     Enhorabuena a ambos, así como a quienes se llevan una de las 16 botellas magnum de Moreiras Selección, como las también magnum de Viña Pomal y Viña Costeira. Enhorabuena a todos los premiados.

     Con la foto de los premiados y los asistentes al acto, desde O Paraiso Existe y desde el Grupo Gastronómico Galicia Gastro, queremos felicitar, no solo a los ganadores, sino a todos los participantes, que han arriesgado y han conseguido elevar el listón ya a un punto que no les va a ser fácil superar en  las ediciones venideras.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

Fuente: La Buena Pitanza
XOAN ARCO DA VELLA