XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 10 de enero de 2016

MIRADOR DE CADEIRAS - SOBER - LUGO

MIRADOR DE CADEIRAS

SOBER

CAÑÓNS DO SIL

LUGO

Sober
MEDIO NATURAL
O espazo natural máis importante fórmao a garganta fluvial do Sil. As paredes graníticas enmarcan o curso do río en profundidades de ata 500 m respecto ás plenichairas circundantes formando o que se coñece como Canóns do Sil. O sector central destes canóns aparece incluído no Inventario de Espazos Naturais elaborado pola Xunta de Galicia.

Actualmente existe un fácil acceso a este lugar debido á gran cantidade de pistas e camiños que se fixeron no seu medio, aínda que para salvagarda-la conservación deste singular espazo sería desexable que se puxese un especial coidado nesta práctica a partir de agora.

Fauna de Sober
Polo que se refire á fauna cabe destacar que existen ricas comunidades herpetólogas, como por exemplo a cobra viperina, a cobra rateira, a cobra de escaleira, a cobra lisa europea, a cobra de auga, eslizón, lagarta e lagarto verdinegro. Encontrámo-lo lobo ibérico e é abundante o porco bravo; son frecuentes a londra, o porco teixo, a xineta, o esquío, o corzo, o raposo, a garduña, a donicela, o ourizo cacho, a toupa, a musaraña, o gato montés e outros pequenos mamíferos.

Algúns mamíferos como o lobo –que antano criaba prolificamente no monte de Bolmente- apenas aparecen esporadicamente empurrados pola falta de alimentos e pola presión do home. Outros, como o gato montés, son moi fuxidíos e adoitan vivir en zonas de difícil acceso.

As aves rapaces volven poboar como azor, o falcón, o gabián, o rateiro común, o miñato, o lagarteiro, o aguiacho cincento e pálido, e con aves nocturnas como o bufo real, o bufo chico, o moucho das orellas, o moucho común, autillo e a curuxa común e campestre. No inverno aparecen concentracións de aves acuáticas tales como patos mergulladores, a garza real e o corvo mariño. Podemos contemplar outras moitas aves como a cegoña branca, o alcaudón real, o corvo, choia, a gravilla, a pega, o cuco, a bubela, o ouriolo, a rula, a pomba torcaz, o paspallás, a perdiz, o merlo, o peto, o reiseñor, o xílgaro, e un longo etc. de paxaros.

Ríos de Sober
Estas terras enmárcanse na conca do Sil, que xunto co Cabe actúan de límites municipais polo sur e polo oeste. Moitos outros arroios recorren estas terras entre os que destacan o Camilo, o Acea, o San Mateo, o Lampaza, o Sante, o Fervedón, o Regato das Lamas, o Pousavedra e o regato de Portizó que conta cunha caída de máis de 250 m.

É no miradoiro de Os Chelos onde apreciamos un dos poucos puntos do Canón do Sil no que ambas as dúas ribeiras presentan unha fisionomía semellante e que contrasta coa paisaxe que vemos nos outros mirados por presentar este espazos máis abertos, dedicados ao viñedo e arroupados cara ao interior por sotos de castiñeiros. Dende aquí obsérvase a central hidroeléctrica de Meixide, na aba ourensana.

Ruta dos Miradoiros
Partindo de Sober dirección Doade, sempre á dereita, fixámonos nuns indicadores azuis que son os que levan aos miradoiros sobre o Canón do Sil.

A 4 km. aproximadamente, no pobo de Santa Marta, está o primeiro indicador Bolmente-Cotarro I e II. Percorremos un par de quilómetros e ao chegar a un cruzamento desviámonos ou ben á dereita para o Cotarro I ou á esquerda para o Cotarro II; dende alí, seguindo todo recto, a 2,5 km. chegamos a un dos máis belos miradoiros, cun desnivel de case 500m, dende onde se divisa o Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil na marxe de enfronte, xa na provincia de Ourense.

Regresamos á estrada principal e a 2,7 km. de Santa Marta teremos que xirar á dereita para ver o miradoiro de Santiorxo que está a 1,3 km. de distancia deste punto da estrada Sober-Doade.

Este miradoiro ofrécenos vistas sobre o municipio orensano de Castro Caldelas, e tamén se aprecian algunhas viñas.

Retornamos á estrada principal e a 1,5 km. chegamos ao pobo de Pinol dende onde desviarémonos de novo á dereita para chegar ata o monte de Cadeiras, onde se atópa o miradoiro e o Santuario de Cadeiras, cun área recreativa con merendeiros e grellas, ademais dunha fonte de auga potábel, e enorme capacidade onde celébrase a Romaría de Cadeiras o 7, 8 e 9 de setembro en honor á Virxe dos Remedios.

Para continuar o noso percorrido por este camiño dos miradoiros volvemos ata Pinol, e unha vez máis seguir a estrada en dirección a Doade.

Seguindo a estrada chegaremos ao pobo de Lobios, a menos de 2 km, despois de Lobios vemos un indicador que nos leva a Amandi, e a 1,8 km. está o miradoiro de Os Chelos; un miradoiro dende o que apreciamos unha paisaxe diferente aos anteriores con espazos máis abertos dedicados a viñedos.

Para continuar o noso camiño regresamos á estrada principal e habemos de percorrer uns 6 Km, pasando polos pobos de Vilachá e Doade e incorporándonos finalmente á estrada LU-601, que une Monforte de Lemos con Castro Caldelas, onde imos atopar os dous últimos miradoiros da zona: o miradoiro A Pena do Castelo, que ofrece ao visitante unhas vistas espectaculares.

Para acceder a el, realizaremos un percorrido a pé por un camiño sen asfaltar e, tras subir unhas escaleiras de pedra, atoparemonos nun dos miradoiros máis impresionantes.

Continuamos na estrada dirección Castro Caldelas e nun souto de castiñeiros, rodeado de viñas, onde se cultívan os afamados viños de Amandi, atópase o último miradoiro, o miradoiro de Doade, coñecido como SoutoChao.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
XOAN ARCO DA VELLA
O PARAISO EXISTE
Twitter
XOAN ARCO DA VELLA
Pinterest
XOAN ARCO DA VELLA
Google+
XOAN ARCO DA VELLA
Instagram
XOAN ARCO DA VELLA
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 6 de enero de 2016

MUIÑO DE CHUCÁN DO COUTO - SOBER

MUIÑO DE CHUCÁN DO COUTO

RÍO XABREGA

SOBER

LUGO

No regueiro do Xabrega atópase o máis importante conxunto de muíños do municipio de Sober.

En pouco máis de tres quilómetros de lonxitude, as súas augas movían 28 muíños e dous batáns.

Este excepcional conxunto etnográfico foi restaurado parcialmente polo taller municipal de emprego, no tramo comprendido entre a aldea da Boca e a desembocadura do regueiro no Sil, no lugar de Os Chancís.

A ruta comeza no lugar de Pouso do Branco, a 500 metros da aldea de A Boca. O sendeiro baixa ao principio cara o regueiro do Xabrega.

O primeiro muíño que se atopa é o de Roque do Arroxó, de rexos muros e en bo estado de conservación. Agora hai que camiñar polo muro do caneiro ou canle de condución da auga para visitar os dous muíños seguintes, chamados de Nemesio da Boca.

En ambos os dous casos rehabilitáronse integramente os muros, o cubo e a cuberta. O de maiores dimensións tiña habilitada no seu interior unha estancia que era utilizada polo propietario para descansar.

De volta ó sendeiro, hai que cruzar o regueiro por uns pasadoiros de pedra e volver camiñar polo caneiro, que agora dá acceso ao muíño do Ramiro da Boca, tamén restaurado integramente. Nesta zona pódese observar a altura á que se elevan os caneiros, que parecen verdadeiros acuedutos.

A continuación hai outros dous muíños, chamados do Chucán do Couto. No primeiro consolidáronse os muros e sobre o segundo construíuse unha plataforma para poder observar o funcionamento do rodicio, ao que foi adaptado un xerador eléctrico.

Este lugar era denominado A Calzada, xa que por aquí pasaba unha calzada romana, os restos da cal se poden apreciar neste tramo.

O seguinte muíño é o dos Nabás, do que só quedan os muros. Neste lugar, coñecido como A Alvariza, o camiño bifúrcase. O ramal da esquerda bordea un saliente rochoso, discorre entre altos muros de pedra e únese novamente, douscentos metros máis adiante, ó camiño principal.

Hai que seguir polo camiño da dereita, que cruza o regueiro por unha pequena ponte de pedra e conduce seguidamente ó muíño do Conde de Camilo. Esta construcción conserva en bo estado os seus altos muros e no seu interior gárdanse dúas pedras de muíño que funcionaban de forma simultánea.

Unha delas fíxose con granito do país e a outra é do tipo denominado albar –de pedra máis fina-, coa que se moía o trigo. Este lugar chámase As Garduñeiras, nome relacionado co carácter abrupto e boscoso do terreo.