domingo, 18 de agosto de 2013

MUIÑO DE BARRAGÁN - RÍO BARRAGÁN

  MUIÑODE BARRAGÁN
RÍO BARRAGÁN 
RUTA DO BARRAGÁN 
PAZOS DE BORBÉN 
FORNELOS DE MONTES

     
     Esta fermosa ruta froito do esforzo e a ilusión das Comunidades de Traspielas, Calvos, Moscoso e Xunqueiras, parroquias dos municipios de Pazos de Borbén e Fornelos de Montes.



     O sendeiro discorre case na súa totalidade polas ribeiras do río Barragán, mostrando paso a paso a maxia é posible, os misterios se tocan, e descóbrense miles de historias fantasticas.



     Pontes como A ponte de Pau e A ponte Nova, muiños, algúns restaurados, como O Lanuxe, ou Novo, O do Abade, presas nas que se retén a auga para alimentar as levadas dos muiños, con nomes do máis enxebre: a de Perico, de Truiquillón, Barragán, Porta Cavada, etc.






     Todo iso entre carballeiras milenarias, como a espléndida Carballeira de Barragán, ameneiros (ameneiros), salgueiros (salgueiros), bidueiros e toda a flora propia dos bosques de ribeira, verde e brillante, impresionan os día de chuvias abundantes, alfombrando coas súas follas o chan e ata o cause das levadas.





     Estes sitios, polos que hai unhas décadas fluía a axitada vida de muiñeiros, arrieros e comerciantes que ían e viñan por estes camiños, eran propicios para contos, fábulas e lendas.




     Unha que foi moi popular no seu tempo referíase A Levada Das maruxas, un encantador sendeiro que corre paralelo ao río nunha zona frondosa e recollida na que unha fada esperaba os incautos viandantes, os invitaba a charlar e se afundía con eles nas augas do río.




     En fin, por moito que llos queira describir, non hai palabras para expresar a beleza destes sitios. Soamente estando alí pode gozar un do encanto de tanta fermosura.




     Recoméndovos visitar o sitio e descubrir que son necesarios todos os sentidos para sentir como un se pode transportar no tempo e perderse nel.

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PONTE DE BARRAGÁN - RÍO BARRAGÁN

PONTE DE BARRAGÁN
RÍO BARRAGÁN
RUTA DO BARRAGÁN
PAZOS DE BORBÉN
FORNELOS DE MONTES


     Esta fermosa ruta froito do esforzo e a ilusión das Comunidades de Traspielas, Calvos, Moscoso e Xunqueiras, parroquias dos municipios de Pazos de Borbén e Fornelos de Montes.


     O sendeiro discorre case na súa totalidade polas ribeiras do río Barragán, mostrando paso a paso a maxia é posible, os misterios se tocan, e descóbrense miles de historias fantasticas.



     Pontes como A ponte de Pau e A ponte Nova, muiños, algúns restaurados, como O Lanuxe, ou Novo, O do Abade, presas nas que se retén a auga para alimentar as levadas dos muiños, con nomes do máis enxebre: a de Perico, de Truiquillón, Barragán, Porta Cavada, etc.



     Todo iso entre carballeiras milenarias, como a espléndida Carballeira de Barragán, ameneiros (ameneiros), salgueiros (salgueiros), bidueiros e toda a flora propia dos bosques de ribeira, verde e brillante, impresionan os día de chuvias abundantes, alfombrando coas súas follas o chan e ata o cause das levadas.



     Estes sitios, polos que hai unhas décadas fluía a axitada vida de muiñeiros, arrieros e comerciantes que ían e viñan por estes camiños, eran propicios para contos, fábulas e lendas.


     Unha que foi moi popular no seu tempo referíase A Levada Das maruxas, un encantador sendeiro que corre paralelo ao río nunha zona frondosa e recollida na que unha fada esperaba os incautos viandantes, os invitaba a charlar e se afundía con eles nas augas do río.


     En fin, por moito que llos queira describir, non hai palabras para expresar a beleza destes sitios. Soamente estando alí pode gozar un do encanto de tanta fermosura.



     Recoméndovos visitar o sitio e descubrir que son necesarios todos os sentidos para sentir como un se pode transportar no tempo e perderse nel.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE CUARTOS DE BORBÉN

PETO DE CUARTOS DE BORBÉN 
BORBÉN 
O MOSTEIRO 
PAZOS DE BORBÉN

           
     En Pazos de Borbén non hai exemplos de construccións monumentales, pero hai moitas pequenas construccións con encanto e conxuntos arquitectónicos interesantes que falan da espiritualidade, das tradicións e das formas de vida do mundo agrario tradicional.





     En canto ós Petos de Ánimas, destacan varios, son importantes monumentos relixiosos de gran interese etnográfico.

 

     A devoción ás ánimas segue viva entre as xentes, que adoitan levarlles como ofrenda patacas e millo con formas raras. 


     O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.



     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar.



     Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos"



MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 17 de agosto de 2013

FONTE SANTA - BARCIADEMERA

FONTE SANTA
SAN XOAN DE MOSTEIRO
BARCIADEMERA
COVELO


     San Xoan de Mosteiro e o seu ámbito, esconde a historia máis antiga da parroquia de Barciademera, no concello de Covelo. 


     Neste lugar, no máis profundo do canón polo que discorre o Rio Alén (afluente do Tea) encontramos unha paraxe esquecida durante anos na que nos trasladamos a outra época, pode que a outra dimension, ao mais alla, todo parece estar rodeado de misterio, nótase cada paso que se dá.



      "A Fonte Santa".

      É de aparencia moi similar á que existe detras da capela de San Xoan, e nas súas inmediacións aprécianse restos de distintos muros que supostamente pertenceron a un antigo mosteiro benedectino que daría o nome a San Xoan de Mosteiro. Sería ademais outra das causas que orixinarían o gran desgaste do camiño empedrado que estamos a percorrer. Impresionante empredrado que nos fai transladar a tempos pasados.



     A tradición popular conta que neste apartado lugar se realizaban as execucións por parte da Inquisición, e que esa é a causa de que se amoreen sobre esta fonte unha enorme cantidade de cruces, tanto de pedra coma de madeira, en recordo á gran cantidade de victimas aqui xerada. 



     Cóntase que este lugar quedou sepultado por un corremento de terra e que fué redescuberto polo párroco alá por 1900, e que se rescatou a súa historia do esquecemento porque algúns veciños aínda recordaban os relatos dos seus antepasados acerca da Fonte Santa de San Xoan de Mosteiro


     A impresionante Fonte Santa
     Esta lugar "A Fonte Santa" impresiona, segue estando enchido de cruzamentos, segue sendo lugar de culto ao que se achegan multitude de persoas, e segue sendo un lugar misterioso no que se reciben moi estrañas sensacións, en especial polas noite. 



     Os paisanos seguen contando que existía algunha estraña cova usada a xeito de foxa común e mesmo de minas que xeraban riqueza para o antigo mosteiro, pero todo isto non é certo.... ou si?…. Nunca se puido demostrar nin o un nin o outro.


     San Xoan de Mosteiro segue sendo un lugar realmente intrigante.



     Debemos saber tamén que podemos continuar o paseo despois da Fonte Santa, xa que a paraxe segue sendo unha natureza case virxe de extrema beleza, se podria perder un embriagado pola beleza do lugar.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 16 de agosto de 2013

PETO DE VENTÍN - FORNELOS DE MONTES

PETO DE O VENTÍN 
SAN MIGUEL DE VENTÍN 
VENTÍN DE ARRIBA 
FORNELOS DE MONTES

   
      Peto de ánimas de tipo cerrado que se halla encajado en una pared. Se corona mediante una cruz y dos pináculos. 


     El cajón de las limosnas se halla en la parte interior de la hornacina protegido mediante una reja. El retablo es de piedra policromada y está presidido por un Pantocrátor rodeado de un círculo de nubes. 


     Por debajo de él se representa la escena de la Sagrada Familia huyendo hacia Egipto. 


     En la parte inferior aparece la bola del mundo coronada por un Cristo y alrededor de la tierra se disponen siete ánimas. El año de construcción de este Peto fue 1877.



     
O seu significado vén da crenza na continuidade da alma despois da morte e da existencia dun paso intermedio para chegar ao ceo, onde se redimen os pecados e faltas cometidas en vida (o purgatorio), moi arraigada na mentalidade popular galega.



     Dentro das construcións populares, os petos de ánimas son os que evidencian a importancia do purgatorio. A finalidade destes elementos populares é que os vivos poidan ofrecer esmolas para a salvación das almas en pena que non encontran descanso no purgatorio, e así alcancen a felicidade no ceo.



     Unha vez liberadas, intercederán por quen fixo a ofrenda. Por tanto, trátase de procurar a salvación dos mortos pero tamén de se asegurar a propia.



     Moitos deles foron construídos pola devoción dun fregués ou polos veciños dun lugar. 




     Son moi curiosas as advertencias que se fan no seu nome. Por exemplo, no de Famelga de Aguasantas (Cotobade) lese textualmente: "Un alma tienes y no más, si la pierdes qué harás...".



     Tamén se invita a recordar os nosos antepasados: "Ave María Purísima. Acordaos de las ánimas de vuestros padres o abuelos o tíos o parientes o amigos".



     E, noutra parte do oratorio, apréciase esta inscrición: "Rogad por nos, Señor, y socorrednos con vuestros sufragios que nos pidiremos por vos"

 


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


XOAN ARCO DA VELLA