IGREXA DE SANTIAGO DE ANTAS - ANTAS - A LAMA

 IGREXA DE SANTIAGO DE ANTAS

ANTAS

A LAMA

Igrexa de Santiago de Antas
      Edificación relixiosa construída no ano 1505 en cantaría granítica, de planta rectangular e cuberta a dúas augas agás no presbiterio que é a catro augas.  

     Presenta pináculos de bola nos esquinais. A fachada principal pilastrada presenta unha porta de aceso con falsas pilastras e arco de medio. 

     Por riba dela un ocelo con derrame interno e decorada cun rosetón, e un reloxo de agullas de factura moderna.

    O conxunto remata cunha espadana de dúas alturas, o inferior con dous ocos con cadansúa campá. 

      De remate unha cruz de pedra e varios pináculos de bola.

Antas
      Santiago de Antas é unha parroquia que se localiza na parte central do concello da Lama. 

     Segundo o IGE en 2010 tiña 296 habitantes (131 homes e 165 mulleres), 27 menos ca en 1999.

Toponimia
       O topónimo de Antas procede da voz latina anta 'marco', 'columna' e pode facer referencia a marcos de pedra para dividir leiras e outras propiedades. 

     Noutra vía, podería proceder dos restos megalíticos existentes na parroquia, xa que se sabe que os dolmens son chamados antas. 

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego 

XOAN ARCO DA VELLA  

IGREXA DE SANTO ANDRÉ DE XEVE - FILGUEIRA - XEVE

 IGREXA DE SANTO ANDRÉ

SANTO ANDRÉ DE XEVE

FILGUEIRA

XEVE

Xeve
    Santo André de Xeve é unha parroquia que se localiza no concello de Pontevedra. 

      Segundo o padrón municipal de 2017 tiña 1.066 habitantes (560 mulleres e 506 homes), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 2004 cando tiña 1.219 habitantes. 

     Até 1944 pertenceu ao concello de Xeve como concello independente, aínda que agora pertence ó de Pontevedra. 

      Nesta parroquia naceu a escritora Fina Casalderrey.

      A parroquia sitúase no nordeste da cidade e linda con Santa María de Xeve, Mourente, Bora, así como co veciño concello de Cerdedo-Cotobade.

Lugares de interese
    Na parroquia emprázase o campo de tiro de Cernadiñas Novas, onde se celebran competicións nesta modalidade deportiva. 

     Destacan a igrexa parroquial (do século XVI e reformada no XVII), a casa reitoral, situada nas súas inmediacións, e a capela de san Roque.

Celebracións relixiosas
     O patrón da parroquia é santo André e a súa festa celébrase o día 30 de novembro. Tamén se celebran os días de san Roque, do Santísimo (no primeiro domingo despois do Corpus Christi) e da Virxe do Carme (o terceiro domingo de agosto).

Lugares de Xeve
O Couso, Filgueira, Fragoso, Maúnzo, Santa Cruz, Sobral

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA  

EIRA DE FRAGUINHAS - SISTELO - ARCOS DE VALDEVEZ

 EIRA DE FRAGUINHAS

SISTELO

ARCOS DE VALDEVEZ

Sistelo
      Sistelo é unha freguesía portuguesa do concello de Arcos de Valdevez, con 26,23 km² de superficie e 199 habitantes (censo 2021).

     A súa densidade de poboación é de 7,59 hab./km² .

      Atópase na Serra da Peneda, presentando un terreo accidentado, con altitudes que oscilan entre os 180 metros e os 1360 metros.

       A Orde de Malta tiña importantes bens na zona desta freguesía. Razón pola que o escudo da freguesía leva, en xefe, a cruz octogonal daquela antiga Orde Relixiosa e Militar.

Monumento Nacional da Paisaxe Cultural de Sistelo
      O presidente da República Marcelo Rebelo de Sousa promulgou, o 28 de decembro de 2017, a clasificación como Monumento Nacional da Paisaxe Cultural de Sistelo, que gañou recentemente o sobrenome de "Pequeno Tíbet Portugués".

      A clasificación foi aprobada polo Consello de Ministros do 7 de decembro de 2017, que estableceu “restricións para a protección e salvagarda da aldea de Sistelo e da paisaxe circundante”.

      Esta foi a primeira paisaxe do país clasificada como Monumento Nacional, título que antes se atribuía ao patrimonio construído.

A freguesía consta de 5 pequenos lugares:
    Igreja
    Estrica
    Quebrada
    Padrão
    Porto Cova

Clima e hidroloxía
       O clima desta rexión é mediterráneo marítimo, cunha temperatura media anual de 13 °C e unha precipitación media anual de 2093 mm. A zona está atravesada por unha densa rede hidrográfica. Entre os diversos ríos e regatos que atravesan a freguesía destaca o río Vez, principal afluente do río Limia.

Economía
      Sistelo é unha comunidade rural perfectamente adaptada ao territorio de montaña. Na base da economía local está a actividade agraria e gandeira cun uso diversificado do territorio. 

     A agricultura de subsistencia realízase nos socalcos, producindo millo rexional, xudías e patacas e forraxes e pastos para a alimentación animal. O gando vacún constitúe unha das principais fontes de ingresos, concretamente as razas autóctonas barrosã e cachena.

Patrimonio
    Socalcos
    Rego tradicional
    Muíños
    Hórreos vinculados ao cultivo do millo
    Camiños
    Calzadas de montaña
    Razas autóctonas de gando e cultivos
    Cortes
    Vivendas de granito
    Castelo de Sistelo  

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA 

CRUZ DE BARBEIRA - CAPELA DE LOURDES - BARBEIRA - ESCUADRA - A LAMA

 CRUZ DE BARBEIRA

CAPELA DE LOURDES

BARBEIRA

ESCUADRA

A LAMA

 Barbeira
     Barbeira é un lugar da parroquia de Escuadra, no concello pontevedrés da Lama, na comarca de Pontevedra.

Escuadra
     San Lourenzo de Escuadra é unha parroquia que se localiza no concello da Lama. 

     Segundo o IGE en 2009 tiña 178 habitantes (100 mulleres e 78 homes), un menos ca en 1999. 

     Ten once entidades de poboación. 

Lugares de Escuadra
     Albáns, Barbeira, Os Cabanelas, Carrizáns, As Chozas, O Peso, Portela das Eiras, Rozadas, San Lourenzo, Sualomba, O Verdugo 

Comarca de Pontevedra
     A comarca de Pontevedra é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Pontevedra. 

     Pertencen a esta comarca os concellos de Barro, Campo Lameiro, Cerdedo-Cotobade, A Lama, Poio, Ponte Caldelas, Pontevedra e Vilaboa. No 2020 tiña 125.280 habitantes.

MAPA

  

XOAN ARCO DA VELLA 

PETO DA RÚA DAS CANLES - REGUENGO DE BAIXO - MONÇAO

 PETO DA RÚA DAS CANLES

REGUENGO DE BAIXO

 MONÇAO  

   Peto de ánimas
   Chámanse petos de ánimas a unha das manifestacións materiais do culto aos mortos e son, xeneralmente, sinxelos monumentos de piedade popular asociados á idea do purgatorio.

    En Galicia é frecuente atopalos en camiños, encrucilladas, atrios de igrexas, etc.

     Os historiadores e etnógrafos sitúan a súa aparición a partir da Contrarreforma, datándose os máis antigos no século XVII, aínda que non sería ata o século XVIII cando se constrúan con máis profusión.

     A súa finalidade é a de ofrecer esmolas de todo tipo ás ánimas do Purgatorio, sendo o seu castigo temporal e podendo así alcanzar o Ceo.

    En compensación, unha vez liberadas intercederán por quenes realizaron as ofrendas.

     As esmolas non eran de carácter estrictamente monetarias, tamén podía tratarse de produtos agrícolas.

     Os petos de ánimas adoitan estar construídos en pedra cunha cruz no alto, polo xeral con imaxes das ánimas no lume do purgatorio e unha figura que as vela (santo, rei ou bispo).

     Na parte frontal aparece un peto para depositar a esmola e protexido cunha reixa ou un cristal.

Algúns levan lendas do tipo:
     Un alma tes e non máis, si a pérdes que farás...   

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA