domingo, 11 de julio de 2021

MUIÑO DE PORTOCIÑOS - RÍO PONTEPEDRA - GORGULLOS - TORDOIA

MUIÑO DE PORTOCIÑOS

RÍO PONTEPEDRA

GORGULLOS

TORDOIA

Gorgullos
     Santaia de Gorgullos é unha parroquia que se localiza no leste do concello de Tordoia.

     Segundo o INE en 2018 tiña 439 habitantes (223 mulleres e 216 homes) distribuídos en 14 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 651 habitantes.

Lugares de Gorgullos
     Arcai de Abaixo, A Buba, Buño, Burgán, Castro, O Croto, A Cruxeira, Guillufe, Pazos, Pintán, As Pontes, Portociños, Raña, Reboredo, Santaia, A Torre, Vilarbó, Vilarterreo

Comarca de Ordes
     A comarca de Ordes é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Ordes.

     A esta comarca pertencen os concellos de Cerceda, Frades, Mesía, Ordes, Oroso, Tordoia e Trazo.

Xeografía
     A comarca limita ao leste coas comarcas de Betanzos (concellos de Curtis e Vilasantar) e Arzúa (concello de Boimorto), ao sur coa comarca de Arzúa (concello de Arzúa e de O Pino) e Santiago (concello de Santiago de Compostela), ao oeste coa comarca de Santiago (Val do Dubra), Xallas (concello de Santa Comba) e Bergantiños (concello de Coristanco), e ao norte con Bergantiños (concellos de Carballo e A Laracha), coa comarca de A Coruña (concellos de Culleredo, Carral e Abegondo) e coa de Betanzos (concello de Oza-Cesuras). A comarca ten unha superficie de 755,71 km2.

     Practicamente a totalidade da comarca pertence á conca do río Tambre, que conforma o límite meridional da comarca, sendo os ríos Lengüelle, Samo e Maruzo os principais afluentes do Tambre que percorren a comarca de Ordes de norte a sur.

     Ademais, os territorios situados ao oeste da comarca (parroquias occidentais de Tordoia) pertencen ás concas do Xallas e Anllóns, mentres que o norte dos concellos de Cerceda, Ordes e Mesía verten as súas augas aos ríos Barcés e Mero, que forman a ría da Coruña.

     As principais masas de auga da comarca son os encoros de Vilasenín e Vilagudín, que aportaban agua ao sistema de refrixeración da central térmica de Meirama, e o lago artificial de As Encrobas, que se formou ao encher con auga a antiga mina de lignito de Meirama.

     A máxima altura da comarca localízase no monte Cerdeira (595 m), en terras do concello de Cerceda. 

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

CAPELA DE SAN LOURENZO - O CONFURCO - TÁLLARA - LOUSAME

CAPELA DE SAN LOURENZO

O CONFURCO

TÁLLARA

 LOUSAME


Tállara
     San Pedro de Tállara é unha parroquia que se localiza no sur do concello coruñés de Lousame, na comarca de Noia. 

     Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 917 habitantes (449 homes e 468 mulleres).

Xeografía
     Está situada no suroeste do concello. Limita ao norte con Camboño e Noia, ao sur con Boiro, ao oeste con Porto do Son e ao leste con Lousame, situándose neste límite o monte Iroite (685 m) e o afloramento granítico do Confurco. A zona está vertebrada polo val do río Lobo, que desemboca en Noia.

     É a segunda parroquia máis poboada de Lousame. Entre o seu patrimonio destaca a igrexa parroquial e as capelas de san Lourenzo e san Roquiño.

Lugares de Tállara
     Abeixón, Abelendo, A Barreira, Carantoña, Cernande, O Cruceiro, A Eirexa, Figueiroa, Guiende, Marracín de Abaixo, Marracín de Arriba, Meixonfrío, Merelle, Pascual, Ponte de San Francisco, A Portela, Pousada, San Roquiño, Sanguiñal, Vilar

Lousame
     Lousame é un concello galego situado no suroeste da provincia da Coruña, pertencente á comarca de Noia. 

      Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 3.268 habitantes (1.624 homes e 1.644 mulleres). O seu xentilicio é lousamán.

      É un concello principalmente agrario. Está dividido en 7 parroquias e a el pertencen 75 núcleos de poboación.

Xeografía
     O concello ten unha superficie de 93 km², e abrangue 7 parroquias. Limita ao norte co concello de Brión, ao sur con Boiro e Rianxo, ao leste con Rois e Dodro e ao oeste con Porto do Son. 

     É un territorio cun relevo abrupto, con fortes contrastes entre o fondo dos vales (20 msnm) e cumios de altitude media (monte Iroite, de 685 m, e a Muralla, de 674 m).


Parroquias de Lousame
      Camboño (San Xoán), Fruíme (San Martiño), Lesende (San Martiño), Lousame (San Xoán), Tállara (San Pedro), Toxos Outos (San Xusto), Vilacova (Santa Eulalia)

Comarca de Noia
      A comarca de Noia é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Noia.

     Pertencen a esta comarca os concellos de Lousame, Noia, Outes e Porto do Son.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


sábado, 10 de julio de 2021

IGREXA DE SAN XOÁN DE CAMBA - ABOLDRÓN - CAMBA - RODEIRO

 

IGREXA DE SAN XOÁN DE CAMBA

ABOLDRÓN

CAMBA

RODEIRO

 Aboldrón
     Aboldrón é un lugar da parroquia de San Xoán de Camba, no concello pontevedrés de Rodeiro, na comarca do Deza.

      Segundo o INE, no 2008 tiña 15 habitantes (9 homes e 6 mulleres), o que supón unha diminución de 34 habitantes con respecto ao ano 2000.

Camba
     San Xoán de Camba é unha parroquia que se localiza no concello de Rodeiro. Segundo o IGE en 2012 tiña 143 habitantes (74 homes e 69 mulleres), distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 266 habitantes.

Patrimonio
     Entre os edificios singulares da parroquia salienta o conxunto formado polo Pazo de Camba e a Igrexa de San Xoán de Camba propiedade dos Camba, familia nobre que tivo a orixe nesta parroquia no século XIII e que tivo gran protagonismo na Baixa Idade Media.


Lugares de San Xoán de Camba
     Aboldrón, A Ermida, Fervenza, As Fontelas, Lamas, Lamazares, San Xoán de Camba, Vilameá, Vilanova

Rodeiro
      Rodeiro é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza.


     Segundo o IGE en 2015 tiña 2.700 habitantes.

Xeografía
     Está situado no centro de Galicia, ao nordeste da provincia de Pontevedra, nas terras altas da dorsal galega. Ten 154,2 km², e conta con 146 entidades de poboación repartidas entre 20 parroquias.

     Cara ao leste o concello está orientado á serra do Faro, con cumios de máis de 1.000 m de altitude.

     Cara ao oeste, está o curso alto do río Arnego e o val de Camba, cunha altitude media entre os 600 e os 700 metros.

Historia
     No ano 832 Afonso II cedeu a Salvador de Oviedo o goberno de varias igrexas da zona, aínda que baixo a autoridade do bispo de Lugo, para pagar o censo eclesiástico. Nesa época xa se coñece a zona como Terra de Camba.

     A vila de Rodeiro naceu ao amparo dunha antiga fortaleza medieval, da que apenas quedan restos.

     A Casa - Fortaleza de Camba aparece mencionada no século XIV no testamento de Andrés Sánchez de Gres, a quen lla legara seu tío Afonso Sánchez a condición de formar vínculo con ela.

     En 1345 a fortaleza foi vendida por Alonso Suárez de Deza, "Churruchao", xunto con outras propiedades que a súa esposa, Maior Vázquez de Rodeiro, recibira do seu pai, Vasco de Rodeiro, e que foran concedidas polos reis Sancho IV de Castela e Fernando III. Logo de ser confiscada aos Churruchaos, pasou a ser o baluarte máis importante da mitra compostelá na bisbarra.

Parroquias de Rodeiro   
     Álceme (Santa María), Arnego (Santiago), Camba (San Xoán), Carboentes (Santo Estevo), Fafián (Santiago), Guillar (Santa María), Negrelos (San Cibrao), Pedroso (San Xiao), A Portela (San Cristovo), Río (Santa María), Riobó (San Miguel), Rodeiro (San Vicente), O Salto (Santo Estevo), San Cristovo do Az (San Cristovo), San Martiño de Asperelo (San Martiño), San Paio de Senra (San Paio), San Salvador de Camba (San Salvador), Santa Baia de Camba (Santa Baia), Santa Mariña de Pescoso (Santa Mariña), Vilela (Santa María) 

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 9 de julio de 2021

SANTUARIO DA GUADALUPE - O VAL - SAN VITORIO DE RIBAS DE MIÑO - O SAVIÑAO

 SANTUARIO DA GUADALUPE

O VAL

SAN VITORIO DE RIBAS DE MIÑO

O SAVIÑAO

San Vitoiro de Ribas de Miño
     San Vitoiro de Ribas de Miño é unha parroquia do concello do Saviñao na comarca da Terra de Lemos, na provincia de Lugo.

      No ano 2007 tiña 163 habitantes (81 homes e 82 mulleres), un máis ca no ano anterior.

 Historia
      Os límites da parroquia determináronse en comparecencia veciñal o 13 de marzo de 1753 ante o xuíz Rafael de Queiruga. No correspondente documento aparecen determinados os límites. Unha terceira parte da parroquia, como a entidade de Porto, quedou anegada polo río Miño coa construción do encoro de Belesar.

Socioeconomía
     Xunto á gandería vacúa e de subsistencia e a agricultura, a produción de viño é unha das principais actividades en San Vitoiro, ó estar localizada na zona amparada para a produción de viño con Denominación de Orixe Ribeira Sacra, concretamente na subzona Ribeiras do Miño.

Patrimonio
     Nesta parroquia, como noutras da Ribeira Sacra, hai expoñentes da románica galega.
     A igrexa parroquial de San Vitoiro é de estilo románico do último cuarto do século XII, semellante ó de Santo Estevo de Ribas de Miño, que consta de nave e ábsida rectangulares, con arco triunfal de medio punto e columnas salomónicas, á que se engadiu a sancristía. Destaca principalmente pola súa fachada principal con tres arquivoltas que descansan sobre columnas de fustes lisos.

      O santuario de Guadalupe, situado no monte da Capela, data do século XVIII.

     A casa grande de Pacios é unha construción civil do século XVII. A casa de Abadía é unha construción civil dos séculos XV e XVI.


      A capela de Porto, de posible orixe románica, sitúase en Porto, na actualidade anegada polo encoro de Belesar. Consérvanse na igrexa parroquial algunhas das súas tallas, esculpidas entre os séculos XVI e XVII.

Festas
     A primeira fin de semana de setembro celébrase no campo da festa da Abadía a romaría da Virxe de Guadalupe.

Lugares de San Vitoiro de Ribas de Miño
     A Abadía, Os Amieiros, A Cerca, Os Corgos, A Corredoira, Filgueiro, As Fontelas, Gudiós, A Lama, Liñares, Montegrande, Pacios, A Pereira, A Reboira, O Regato, Susavila, Taíz, O Troncedo, O Val

Comarca da Terra de Lemos
     A Terra de Lemos é unha comarca galega situada ó sur da provincia de Lugo cuxa capital é Monforte de Lemos, que tamén é o concello máis poboado da comarca. 

      A maioría da superficie (toda excepto o concello de Bóveda) forma parte da Ribeira Sacra, da que Monforte tamén é a súa capital.

     Pertencen á comarca da Terra de Lemos os seguintes concellos: Bóveda, Monforte de Lemos, Pantón, A Pobra do Brollón, O Saviñao e Sober.

      A comarca linda ó norte coa comarca de Sarria, ó oeste coa comarca de Chantada, ó leste coa comarca de Quiroga e, ó sur coas comarcas ourensás de Ourense e Terra de Caldelas.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA