CAPELA DE SAN JOAO BATISTA - PRAIA DE BARRA - GAFANHA DE NAZARÉ - ILHAVO

 CAPELA DE SAN JOAO BATISTA 

PRAIA DE BARRA

GAFANHA DE NAZARÉ 

ILHAVO

Capela de São João Batista
     O lado praia de do Faro de Barra, esta capela que foi lugar de culto ata a construcción da igrexa da Sagrada Familia. Actualmente, esta pequena capela acolle as fiestas en honor a San Xoán.

     A fachada e de paneles de baldosas de Lorenzo Limas o seu autor, foron colocados 1949, durante os traballos de renovación.

Gafanha da Nazaré
     Gafanha da Nazaré e unha fregresia portuguesa do concello de Ílhavo, con 15,65 km² de superficie e 14.021 habitantes (2001). A sua densidade de poboación e de 895,9 hab/km².

Ílhavo
     Ílhavo es unha ciudade portuguesa, situada do distrito de Aveiro, rexión Centro e comunidad intermunicipal de Aveiro, con aproximadamente 17.000 habitantes (ciudad).

     Es sede de un pequeno municipio con 75,05 km² de área y 39 239 habitantes (2021), subdividido en 4 fregresias. 

     O municipio está dividido en tres, por as entradas de auga da Ría de Aveiro, e limita o norte e o nordeste co municipio de Aveiro (límite terrestre o noroeste e a través da ría o norte) eo sur con Vagos.

     O municipio recibeu o titulo de foral de D. Dinis el 13 de octubre de 1296, habendo sido elevado a ciudade o 9 de agosto de 1990.

     A ciudad e famosa por a sua industria de porcelana Vista Alegre y por  o seu papel na pesca del bacalao.

      No municipio de Ílhavo, e na localidade de Barra, existe un dos moitos faros (Farol da Barra) marítimos de Portugal.

Las freguesias de Ílhavo son las siguientes:​
    Gafanha da Encarnação
    Gafanha da Nazaré
    Gafanha do Carmo
    Ílhavo

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

 

 

IGREXA DE SANTA MARÍA DE CODOSEDO - CODOSEDO - SARREAUS

 IGREXA DE SANTA MARÍA DE CODOSEDO

CODOSEDO

SARREAUS

 Codosedo
        Codosedo é un lugar da parroquia de Codosedo, no concello ourensán de Sarreaus, na comarca da Limia.

Segundo o Instituto Galego de Estatística, no 2010 tiña 71 habitantes (36 homes e 38 mulleres), o que supón que variou o número de habitantes con respecto ao ano 2009 cando tiña 75 habitantes.

Lugares de Codosedo
     Ameá, Codosedo, Pazos, O Veredo

Codosedo
      Santa María de Codosedo é unha parroquia do concello de Sarreaus na comarca da Limia, na provincia de Ourense. No ano 2007 tiña 163 habitantes, deles 75 eran homes e 88 eran mulleres, o que supón unha diminución de 9 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.

Sarreaus
     Sarreaus é un concello da provincia de Ourense, pertence á comarca da Limia. Segundo o Padrón municipal de habitantes en 2015 tiña 1.283 habitantes (1.845 en 2003). O seu xentilicio «sarreaus».

Xeografía
     O concello, de 77,2 km², abrangue nove parroquias. Limita ao norte con Vilar de Barrio, ao sur con Trasmiras e Xinzo de Limia, ao leste con Cualedro e Laza, e ao oeste con Xunqueira de Ambía.

      Cara ao norte ten unha zona montañosa, na serra de San Mamede. Cara ao sur está a depresión limiá, con terras máis chás e fértiles vales determinados polo río Limia, que nace no monte de Talariño, na parroquia de Paradiña, sucando o concello de nordeste a suroeste. Outros cursos fluviais menores son o rego de Valdelobos, Padroso, Sas, Freixo, Lodoselo ou o da Veiga.

Historia
     Se ben na actualidade non hai ningún catalogado, consérvanse topónimos que delatan a existencia de varios megálitos do neolítico, como Os Piñeiros da Anta e A Medorra en Lodoselo, ou o Alto da Madorra en Cortegada. A Pedra Alta (Cortegada) é un menhir usado como marco delimitador entre os concellos de Sarreaus, Vilar de Barrio e Xunqueira de Ambía. O Acobillo de Roufeiro (Nocelo da Pena) é da primeira idade dos metais (1800/1500 a. C.), e é usado como referencia para denominar o límite do Bronce Inicial en Galiza.

     Durante a cultura castrexa a zona foi poboada polos Limici nos castros da Cibdá, A Gándara, Tarrazo, A Rocha ou Os Castros de Codosedo. Trala romanización de Galicia quedaron restos de asentamentos e epígrafes en rochas, como o Forum ou Civitas Limicorum da Cibdá, ou homenaxes a Traxano e Adriano e a Xúpiter e Bandua.

      Durante a idade media a zona pertenceu á Terra da Limia. Desa época queda a igrexa románica de Codosedo. 

      Na idade moderna o territorio pertenceu ás xurisdicións de Xinzo (parroquias de Perrelos, Santiago de Freixo e Lodoselo, pertencentes ao Conde de Monterrei), Pena da Torre de Portela da Limia (lugares de Folgoso, O Penedo, Meilás, Cortegada, Bresmaus, A Portela da Quinta, Sarreaus, Padroso, Tarrazo e Sas, pertencentes ao Conde de Lemos), e o couto de Santa María A Real de Codosedo, Pazos, Paradiña e Veredo, pertencente á orde de Santiago. Nocelo da Pena pertencía á xurisdición do convento de Santa Clara de Allariz.

      A comezos do século XIX creouse o concello de Cortegada, e en 1822 creáronse os de Codosedo e Lodoselo. Trala División territorial de España en 1833, en 1835 naceu o concello de Sarreaus.

Toponimia
     O nome de Sarreaus procede do latino Sarrianus, "os que veñen de Sarria", debido a que no seu momento se repoboaría con habitantes desta vila luguesa.

Parroquias de Sarreaus     
      Bresmaus (San Bartolomeu), Codosedo (Santa María), Cortegada (San Xoán), Freixo (Santiago), Lodoselo (Santa María), Nocelo da Pena (San Lourenzo), Paradiña (Santa María Madanela), Perrelos (Santa María), Sarreaus (San Salvador) 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN PEDRO DE SOLVEIRA - SOLVEIRA DE LIMIA - XINZO DE LIMIA

 IGREXA DE SAN PEDRO DE SOLVEIRA

SOLVEIRA DE LIMIA

XINZO DE LIMIA

Solbeira de Limia
      San Pedro de Solbeira de Limia é unha parroquia do concello ourensán de Xinzo de Limia.

     Segundo datos do IGE, no ano 2009 a súa poboación era de 131 persoas (68 homes e 63 mulleres), 9 menos que no 2007.

     Inclúe os lugares de Pidre (49 habitantes) e Solveira (91).

Lugares de Solbeira de Limia
     Pidre, Solveira

Xinzo de Limia
     Xinzo de Limia é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca da Limia. Segundo o IGE en 2015 tiña 10.043 habitantes (9.999 no 2006, 9.930 no 2005, 9.869 no 2004, 9.821 no 2003). O seu xentilicio é «limiao», «limego» ou «límico».

     Está situado a 35 km de Ourense e 30 de Verín.

Hidrografía
     A rede hidrográfica, antes marcada pola lagoa de Antela despois da súa seca, pasou a organizarse arredor do río Limia, que cruza todo o municipio con escasa pendente e dificultades de drenaxe, polo que no inverno é frecuente ver zonas asolagadas. Pola súa beira esquerda únenselle varios afluentes que teñen o seu nacemento nas zonas mais meridionais do municipio: Faramontaos, Nocedo, Rego dos Arnos e Rego da Ribeira.

Historia
Idade Antiga
     Xinzo de Limia ten as características dos pobos límicos, que se asentaron durante a dominación romana. Para uns autores a capital deste pobo estaría en Sarreaus, na ladeira occidental do Monte Viso, a localización da capitalidade deste pobo non é compartida por tódolos investigadores, sobre todo despois dos importantes achados na vila de Xinzo de Limia que a convirten na outra "alternativa" para situar a capitalidade dos límicos durante o período galaico-romano

      No norte do municipio atópanse vestixios da vía XVIII do itinerario de Antonino, que unía Braga e Astorga.

Idade Media
     A cidade foi conquistada e reconquistada por parte do rei portugués Afonso Henriques. Concretamente no 1130, o Rei de Portugal, tentando recuperar as terras que posuía a súa nai D. Teresa, comandou unha ofensiva contra o sur de Galicia, e despois de tomar Tui encamiñouse a Limia, onde coa axuda do Tenente da Limia o Conde Rodrigo Pérez, incorporouna a súa Coroa construíndo daquela o Castelo de Celme.

     O rei portugués tenta conquistar un punto clave cando ataca Badaxoz en 1169, o que redunda nun desastre militar. O seu obxectivo consistía en dominar a liña do Guadiana. Alfonso esnaquízase unha perna nesta campaña e queda en mans do seu xenro Fernando II. A cambio da súa liberdade, tivo que proceder á devolución das terras de Toroño e Limia que antes ocupara, pasando a constituír un condado.

Idade Contemporánea
     O concello de Moreiras foi creado por decreto de 15 de xullo de 1836 e o 9 de xaneiro de 1927 incorporouse ao concello de Xinzo de Limia.

Parroquias de Xinzo de Limia    
     Boado (San Pedro), Cima de Ribeira (San Miguel), Damil (San Salvador), Faramontaos (San Salvador), Ganade (San Bartolomeu), Gudín (San Miguel), Guntimil (San Xoán), Lamas (Santa María), Laroá (Santa María), Moreiras (San Tomé), Morgade (San Tomé), Mosteiro de Ribeira (Santa María), Novás (San Nicolao), Parada de Ribeira (San Salvador), A Pena (San Pedro), Piñeira Seca (Santo André), San Pedro de Laroá (San Pedro), Seoane de Oleiros (San Xoán), Solbeira de Limia (San Pedro), Xinzo de Limia (Santa Mariña)

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

ALDEA ABANDONADA DE COVAS - RIBELA - COLES

 ALDEA ABANDONADA DE COVAS

RIBELA

COLES

 Covas
      Covas é un lugar da parroquia de Ribela no concello ourensán de Coles na comarca de Ourense. Estaba deshabitado no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE.

Ribela
      San Xillao de Ribela é unha parroquia do concello de Coles na comarca de Ourense.

      No ano 2007 tiña 210 habitantes (109 homes e 103 mulleres) distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón un aumento de 4 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Ribela
        Carballeda, Covas, A Eirexa, O Malvedo, Outeiro, Prados, A Reguenga, Ribela, A Sé, Vilanova

 Coles
     Coles é un concello da provincia de Ourense, pertencente a comarca de Ourense. Segundo o IGE en 2014 tiña 3.150 habitantes (3.201 en 2003).

Xeografía
     O concello, de 38,25 km², abrangue 10 parroquias. Limita ao noroeste con Vilamarín, ao nordeste coa Peroxa, ao sueste co Pereiro de Aguiar (a través do río Miño), ao suroeste con Ourense e ao oeste con Amoeiro.

     A zona noroeste é máis elevada, con cumios como o Castro de Santa Águeda (682 m) ou os montes de Cambeo (488 m). No leste as terras graníticas descenden cara ao curso do Miño.

     O principal curso fluvial é o río Miño, que serve de fronteira ao longo de 6 km.

     O encoro de Velle supuxo cambios importantes na zona, destruíndo as pesqueiras existentes.

     Outro curso menor é o río da Barra, afluente do Miño que serve de fronteira coa Peroxa. O río Gustei únese ao rego de Lusín, desembocando no Miño, ao igual que o regueiro de Carrís.

Parroquias de Coles    
     Albán (San Paio), A Barra (Santa María), Cambeo (Santo Estevo), Coles (San Xoán), Gueral (San Martiño), Gustei (Santiago), Melias (San Miguel), Ribela (San Xillao), Santa Mariña de Albán (Santa Mariña), Santo Eusebio da Peroxa (Santo Eusebio), Ucelle (Santa María)

Comarca de Ourense
     A comarca de Ourense é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é Ourense.

     Pertencen a esta comarca os concellos de Amoeiro, Barbadás, Coles, Esgos, Nogueira de Ramuín, Ourense, O Pereiro de Aguiar, A Peroxa, San Cibrao das Viñas, Taboadela, Toén e Vilamarín.

     Limita ao norte coa comarca de Chantada (Lugo), ao nordeste coa comarca da Terra de Lemos (Lugo) e comarca da Terra de Caldelas, ao leste e sueste coa de Allariz-Maceda, ao sur coa de Celanova e ao oeste coas do Ribeiro e Carballiño.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA