lunes, 15 de marzo de 2021

CAPELA DE SAN ROQUE - PONTE DOS REMEDIOS - PONTEAREAS

CAPELA DE SAN ROQUE

PONTE DOS REMEDIOS

PONTEAREAS

Ponte dos Remedios ou de San Roque
     A ponte dos Remedios ou ponte de San Roque é unha ponte de época baixo medieval sobre o río Tea situada par da vila de Ponteareas. Deu o nome á vila de Ponteareas.


Localización
     Atópase na parroquia de San Miguel de Ponteareas, xusto á beira da vila. Grazas á ponte cruzábase o río Tea para entrar na vila dende o lado oeste. Outra ponte substitúe o tránsito rodado dende hai anos. Nun dos extremos da ponte atópase unha pequena capela dedicada a San Roque.

     A zona atópase hoxe axeitada como zona de lecer e baño polo concello malia ter unha contorna bastante degradada paisaxisticamente por mor á construción dalgunhas naves industriais, unha gran sala de festas e polo propio crecemento da vila.

      Moi preto, a uns dous quilómetros río arriba atopamos a praia fluvial da Freixa.


Descrición
     A ponte Vella de Ponteareas é de fábrica de cachotaría de granito ben conformada. Ten unha orixe romana, porén a ponte actual é de clara conformación medieval, como se pode constatar grazas aos abondosos sinais lapidarios que atopamos no perpiaño. Conta con catro arcos, tres ovais, con dous grandes tallamares contracorrente, que indican que a ponte foi erguida arredor dos séculos XIII ou XV posibelmente sobre os alicerces romanos. O camiño da ponte leva á unha pequena ermida en honra a San Roque, cuxa festividade é no mes de agosto.

Historia

     É unha das catro grandes pontes antigas do Tea. Historicamente formaba parte do antigo camiño real que unía Tui e despois Vigo con Ourense e Castela. A zona estivera habitada dende hai séculos, mostra disto témolo na abundancia de castros coma os de Troña ou o de Lira. Os romanos aproveitaron o vao areento existente para a construción dunha primeira ponte. Ademais, preto de Ponteareas existía unha importante vila romana na parroquia actual de Angoares. Pénsase que por aquí pasou, logo, unha vía romana, quizais a XIX, do itinerario de Antonino Pío, que comunicaba a capital da antiga Gallaecia: Bracara Augusta (actual Braga) coa importante cidade galaica de Asturica Augusta (actual Astorga).

     A ponte foi posibelmente destruída nalgunha enchente polo que se volveu construír sobre os fundamentos romanos arredor do século XIII. Tras varias restauracións chegou coa mesma estrutura aos nosos días. Hoxe o tránsito da estrada que entra en Ponteareas, a N-120 (Vigo-Ourense) non atravesa a ponte, pois nos anos 60 construíuse outra moi preto, tamén de granito, cun só arco para desaturar á vella.


Lendas
     Coma outras pontes galegas (mesmo a achegada ponte das Partidas), áchase relacionada coa lenda do bautismo anticipado, no que unha muller que non pode ter fillos, acudirá á media noite e pediralle ao primeiro camiñante de lle dicir unhas verbas rituais e verter auga do río no seu ventre cunha cunca atada cunha corda coma se fose un bautizo prenatal, mentres esta bota unha moedas no río. Despois do bautizo a muller debe convidar o home a un xantar feito por ela na mesma ponte. Ao rematar o xantar, cómpre tirar todos o restos, incluso os garfos, culleres etc, no río. Unha vez nado o meniño, este home ten que apadriñalo.


Estado de conservación
      O estado de conservación da ponte é bo. O tránsito de vehículos non está permitido dende hai anos, polo que é facilitada a súa conservación estrutural. Tamén se mantén o chan orixinal de lousas de granito. En 2011 o concello de Ponteareas, cun convenio coa Consellaría de Cultura e Turismo da Xunta de Galicia, fai unha limpeza da ponte, para protexer e conservar a estrutura.

     Aínda se conserva parte dunha antiga calzada. É unha das catro antigas pontes do Tea, xunto coa ponte de Cernadela, a ponte das Partidas e mais a ponte de Fillaboa.

     A contorna da ponte está algo afectada por mor das edificacións que se teñen feito durante o século XX, en parte a causa do gran crecemento da vila.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 14 de marzo de 2021

CAPELA DE SAN MANUEL DE MEDÁNS - MEDÁNS - VIDE - AS NEVES

 CAPELA DE SAN MANUEL

MEDÁNS

VIDE

AS NEVES


Vide
     Santa María de Vide é unha parroquia que se localiza no concello das Neves. Segundo o padrón municipal de 2008 tiña 492 habitantes (262 mulleres e 230 homes), distribuídos en 26 entidades de poboación, o que supón un aumento en relación ao ano 2004 cando tiña 482 habitantes.


Xeografía
     Vide limita ao leste coa parroquia de Sela (Arbo), ao oeste co río Termes, ao norte cos montes de San Fins e Odrago e ao sur co río Miño. É de terras chans.


Historia e patrimonio
     No Coto do Galo, na parte alta da parroquia, hai varios petróglifos.

     A igrexa parroquial é de orixe románica e foi reformada no 1782, sendo cura párroco Joaquín Cabeza de Vaca. No seu interior, a bóveda vai decorada cuns frescos. No muro do adro, sobre un fuste duns 3 metros de altura, hai un reloxo de sol de gran tamaño dividido en catro partes, formando ángulos rectos, que ata fai ben pouco servía como indicador das horas de rega. É do século XIII, da época da primeira construción da igrexa.

     Os campos da parroquia están regados por unha cal que percorre 6 quilómetros, partindo desde o extremo norte da freguesía de San Xosé de Ribarteme. Segundo a tradición foi creada durante a romanización de Galicia.



     Por esta parroquia pasa o camiño dos Frades, unha ruta de 15 km que sae da capela de San Manuel, en Medáns (Setados), e vai cara ao santuario da Franqueira (A Cañiza). O camiño foi percorrido pola raíña Isabel de Portugal no século XII como variante da vía portuguesa do camiño de Santiago. Desde Porto e Braga cruzando o Miño por unha antiga ponte de madeira no lugar da Barca Nova, en Medáns. A partir de aquí continuaba ata A Franqueira, onde descansaba no mosteiro para proseguir camiño cara a Pontevedra en dirección a Santiago de Compostela.


Festas
     As festas patronais celébranse os días 14, 15 e 16 de agosto; e as dúas semanas anteriores organízanse actividades culturais como camiñatas, tractoradas ou maratóns.



Lugares de Vide
     A Adega, A Aldea, As Barreiras, Barxa, Bermuín, A Carrasqueira, O Casal, A Chan de Vide, A Chan, A Chanciña, A Costa, O Coto, A Escaravelleira, A Gandra, A Igrexa, O Lugar, Miranciños, Panchóns, As Pontaleiras, A Ponte, A Porteliña, Prado, Quinta, Requeixo, Riba do Eido, As Rozadas, O Souto, A Toxeira, A Val, As Viñas, O Xestal, Xestosa


As Neves
     As Neves é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Condado. Segundo o IGE, contaba no 2014 con 4.121 habitantes, o que supón unha diminución de habitantes con respecto aos censos anteriores. O seu xentilicio é nevense.


Xeografía
     O concello posúe catro elementos xeográficos que actúan de referentes principais: o val do río Xuliana polo oeste, o do Miño polo sur, o do Termes polo leste e os Montes da Paradanta polo norte, onde se sitúa o monte San Nomedio, de 690 metros de altitude.


Val do Xuliana
     O río Xuliana percorre as parroquias de Taboexa, Rubiós, Tortoreos e Liñares, onde desemboca no Miño. O val esténdese desde a aba do monte San Nomedio ata a foz do río en Liñares, a máis chan de todas as parroquias nevenses.


Val do Miño

     O río máis longo de Galiza baña ao concello nun treito de 10 quilómetros, servindo de fronteira co veciño Portugal. As súas augas transcorren polas parroquias, en sentido leste-oeste, de Vide, Setados, As Neves, Tortoreos e Liñares. Sendo Vide, Tortoreos e Liñares de escaso relevo, a orografía algo máis montañosa de Setados e As Neves convértenas en interesantes miradoiros nos que enxergar unha boa panorámica de Portugal.


Val do Termes
      O curso fluvial do Termes segue as parroquias de Cerdeira, San Xosé de Ribarteme, San Cibrán de Ribarteme e Santiago de Ribarteme, desembocando no Miño a xeito de fronteira entre Vide e Setados. O val abrangue desde a ladeira sur do Monte de Paradanta, onde se asenta Cerdeira, encaixándose logo entre este e o Monte de San Fins cara o nor-nordeste e o monte de San Nomedio en dirección nor-noroeste.


Montes da Paradanta
     A zona máis montañosa do concello é a correspondente ás parroquias de Cerdeira, San Pedro de Batalláns e Santa Eulalia de Batalláns, así coma o norte de Taboexa e o norte e leste de San Xosé de Ribarteme. No caso de Cerdeira e Santa Eulalia o seu relevo montañoso débese a estaren situadas nas abas sur e oeste do monte Paradanta, respectivamente, pertencendo o cumio do monte ao concello da Cañiza. Nelas acádanse as maiores alturas do concello, arredor dos 800 metros. As outras tres parroquias están dominadas pola presenza de San Nomedio, con cumio en Taboexa.


Parroquias das Neves

     Batalláns (Santa Eulalia), Cerdeira (San Xoán), Liñares (Santa María), As Neves (Santa María), Rubiós (San Xoán), San Cibrán de Ribarteme (San Cibrán), San Pedro de Batalláns (San Pedro), San Xosé de Ribarteme (San Xosé), Santiago de Ribarteme (Santiago), Setados (Santa Euxenia), Taboexa (Santa María), Tortoreos (Santiago) Vide (Santa María)


Comarca do Condado

     A comarca do Condado é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Ponteareas. A cal pertencen a ela os concellos Mondariz, Mondariz-Balneario, As Neves, Ponteareas e Salvaterra de Miño.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

 

XOAN ARCO DA VELLA

 

MUÍÑO DO PIÑEIRO - RÍO TEMES - SAN CIBRÁN DE RIBARTEME - AS NEVES

 MUÍÑO DO PIÑEIRO

RÍO TEMES

SAN CIBRÁN DE PIÑEIRO

AS NEVES

 San Cibrán de Ribarteme
     San Cibrán de Ribarteme é unha parroquia que se localiza no concello das Neves na comarca do Condado. 

     Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 218 habitantes (108 homes e 110 mulleres), distribuídos en 13 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 2004 cando tiña 246 habitantes.


Lugares de San Cibrán de Ribarteme
     Alboriño, Barro, O Campo, A Cumieira, A Gorgoza, A Igrexa, Paradela, Pedriños, Piñeiro, A Porteliña, Ribas, Sequeirós, A Torre


As Neves
     As Neves é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Condado. Segundo o IGE, contaba no 2014 con 4.121 habitantes, o que supón unha diminución de habitantes con respecto aos censos anteriores. O seu xentilicio é nevense.


Xeografía

     O concello posúe catro elementos xeográficos que actúan de referentes principais: o val do río Xuliana polo oeste, o do Miño polo sur, o do Termes polo leste e os Montes da Paradanta polo norte, onde se sitúa o monte San Nomedio, de 690 metros de altitude.


Val do Xuliana

     O río Xuliana percorre as parroquias de Taboexa, Rubiós, Tortoreos e Liñares, onde desemboca no Miño. O val esténdese desde a aba do monte San Nomedio ata a foz do río en Liñares, a máis chan de todas as parroquias nevenses.


Val do Miño
     O río máis longo de Galiza baña ao concello nun treito de 10 quilómetros, servindo de fronteira co veciño Portugal. As súas augas transcorren polas parroquias, en sentido leste-oeste, de Vide, Setados, As Neves, Tortoreos e Liñares. Sendo Vide, Tortoreos e Liñares de escaso relevo, a orografía algo máis montañosa de Setados e As Neves convértenas en interesantes miradoiros nos que enxergar unha boa panorámica de Portugal.


Val do Termes
      O curso fluvial do Termes segue as parroquias de Cerdeira, San Xosé de Ribarteme, San Cibrán de Ribarteme e Santiago de Ribarteme, desembocando no Miño a xeito de fronteira entre Vide e Setados. O val abrangue desde a ladeira sur do Monte de Paradanta, onde se asenta Cerdeira, encaixándose logo entre este e o Monte de San Fins cara o nor-nordeste e o monte de San Nomedio en dirección nor-noroeste.


Montes da Paradanta

     A zona máis montañosa do concello é a correspondente ás parroquias de Cerdeira, San Pedro de Batalláns e Santa Eulalia de Batalláns, así coma o norte de Taboexa e o norte e leste de San Xosé de Ribarteme. No caso de Cerdeira e Santa Eulalia o seu relevo montañoso débese a estaren situadas nas abas sur e oeste do monte Paradanta, respectivamente, pertencendo o cumio do monte ao concello da Cañiza. Nelas acádanse as maiores alturas do concello, arredor dos 800 metros. As outras tres parroquias están dominadas pola presenza de San Nomedio, con cumio en Taboexa.


Parroquias das Neves
     Batalláns (Santa Eulalia), Cerdeira (San Xoán), Liñares (Santa María), As Neves (Santa María), Rubiós (San Xoán), San Cibrán de Ribarteme (San Cibrán), San Pedro de Batalláns (San Pedro), San Xosé de Ribarteme (San Xosé), Santiago de Ribarteme (Santiago), Setados (Santa Euxenia), Taboexa (Santa María), Tortoreos (Santiago) Vide (Santa María)

Comarca do Condado
     A comarca do Condado é unha comarca galega situada na provincia de Pontevedra e a súa capital é Ponteareas. A cal pertencen a ela os concellos Mondariz, Mondariz-Balneario, As Neves, Ponteareas e Salvaterra de Miño.

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

 

CAPELA DE SAN BARTOLOMÉ DE TABOEXA - TABOEXA - AS NEVES

 CAPELA DE SAN BARTOLOMÉ

TABOEXA

AS NEVES

 Taboexa
     Santa María de Taboexa é unha parroquia que se localiza no concello das Neves.

     Segundo o padrón municipal de 2008 tiña 502 habitantes (252 mulleres e 250 homes), distribuídos en 21 entidades de poboación, o que supón un aumento en relación ao ano 2004 cando tiña 500 habitantes.

Xeografía
     A parroquia esténdese pola aba do monte de San Nomedio, o cumio máis alto dos arredores con case 700 metros de altitude.

Patrimonio
     O Castro de Altamira, escavado en 1976 por Alfredo García Alén, e do cal se conservan numerosas pezas no Museo Provincial de Pontevedra.


     Os petróglifos de Mouro e da Citania de Altamira están declarados Ben de Interese Cultural.

     O Centro de Interpretación do Patrimonio e Local Socio-Cultural está enfocado á posta en valor dos bens arqueolóxicos e arquitectónicos da parroquia.

     Segundo Pablo Osorio o monte de San Nomedio podería corresponderse co monte Medulio, en base á proximidade ao río Miño e á toponimia da zona.


     Segundo unha lenda, as augas de San Bartolomeu son férreas porque tras unha gran batalla librada alí, as armas foron soterradas nunha gruta.


     Outra lendas di que entre o monte e a igrexa parroquial existe unha cova escavada por mouros.

     O 7 de decembro de 2017, tras a vaga de lumes de 2017, descubriuse unha laxe con petróglifos sen catalogar.


Lugares de Taboexa
     Altamira, Arufe, As Barreiras, As Bouciñas, Bugalleiras, O Candón, O Caneiro, A Capela, A Carrasqueira, Carreirachán, O Casal, Corneda, O Corvo, O Cotiño, Covalagarto, A Custoura, Frián, A Gañavena, A Igrexa, Leiradiño, A Lomba, O Marco, O Mariño, Millaxendo, A Moreira, Morgallón, O Mouro, Novás, O Outeiro, O Pazo, A Pedreira, Perdeán, Os Píos, A Rata, O Rego Novo, O Reguengo, O Rodeiro, Sandomedio, O Toxal, Trigal, Valverde, A Viña do Pazo

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA