SAN XOSÉ DA LANDREIRA - ACEVEDO - PONTE SAMPAIO

 SAN XOSÉ DA LANDREIRA

ACEVEDO

PONTE SAMPAIO

     A capela consta dunha edificación feita a base de perpiaño regular na fachada, e algo máis irregular no resto dos muros. 

     Posúe planta rectangular con cuberta a dúas augas.

     Na fachada principal destaca a súa porta de aceso alintelada. 

     Por riba dela aparece unha inscrición que di: 
“ESTA CAPILLA (e) CASA ACEBEDO DATO(se) E(n) 1811 ARANLO COMO DIESTRO”.

     Outra interpretación desta inscrición (Ver comentario de David Conde) di o seguinte:
“ESTA CAPILLA I CASA HIZO EL LICENCIADO DON ANTONIO FIGUEROA I ARAÚJO COMISARIO (ou COMENDADOR) DEL SANTO OFICIO”

     Tamén podemos ver un pequeno escudo labrado en baixorrelevo cortado en dous no que se insiren seis roeles. 

     Detrás do brasón disponse unha cruz da modalidade de Alcántara e Calatrava.

     A fachada remata cunha espadana dun so oco e cunha cruz pétrea no alto.

      No interior destaca unha fornela con repisa baixo arco conopial, cos bordes labrados en altorrelevo e coloreados cunha cor ocre escura. Na parte alta aparece unha pequena cruz latina sen figuración.

     Nos días de festa dita fornela acolle unha imaxe do patrón.

     A finais do século XIX a capela foi restaurada; segundo volve contar no comentario a esta ficha de David Conde, a súa tataraboa cantaba esta copra:

“Ai!Que cansadiña veño

de carrexa-la madeira

pra lle facer a capela

a San José da Landreira.”

     A denominación de San Xosé de Largavista ven dada por ser este o nome das propiedades da capela.

Tradición oral:
     A tradición popular recolle que houbo un convento nese lugar, do que se aproveitaron as pedras para a construcción da actual vivenda (deshabitada e ruinosa) que se atopa de fronte da capela. 

     Algo así tivo que suceder, pois aínda que non se menciona aquí, o recinto conta con dúas pías de lavadoiro labradas en bos porpiaños, unha fonte monumental con asentos corridos e un pombal. 

     Asimesmo, a entrada monumental (algo arruínada) non é a propia dunha vivenda.

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

Fuente: Web PATRIMONIO GALEGO

XOAN ARCO DA VELLA

PETO DA BARREIRA- LOURIDO - SOUTOMAIOR

PETO DA BARREIRA

LOURIDO

SOUTOMAIOR

Petos de Ánimas
     Os petos de ánimas son unha das manifestacións materiais do culto aos mortos, da devoción das ánimas; non deixa de falarnos das ideas moi profundas na mentalidad galega sobre a vida e a morte.

     Afirman os historiadores e etnógrafos que o peto de ánimas xorde despois do século XVI, na situación político-relixiosa da Contrarreforma, é entón cando aparece a idea do Purgatorio.

Segundo Castelao:
     "A nova devoción suprímeo a idea de castigo eterno".

     A mediados do século XVII, Galicia xa deixara de pensar no Inferno para que se entregue de cheo a idea do Purgatorio, do que os seus mortos queridos podían salvarse a forza de oracións e boas obras.

     A finalidade destes elementos populares é a de ofrecer ofrendas de todo tipo (flores, cera, patacas, maíz, pan, aceite ...), ás ánimas que non atopan descanso no Purgatorio, para que alcancen a felicidade no Ceo; unha vez liberadas intercederán por quen fixo a ofrenda, e daban diñeiro para que o cura administráseo e dixese misas polos defuntos.

     Os retablos das ánimas, os petos en que se pide a esmola durante a misa e as obras de cantería son manifestacións de culto ás ánimas.

O estilo artístico , de cantería defínese como "popular"; os devotos coñecían perfectamente as formas e cores que querían e non lle pedían ao canteiro artesano outra cousa que facer a obra encargada coa súa mellor habilidade.

     Os petos unen arquitectura e escultura, e a súa estrutura divídese en tres partes:

- Infraestructura arquitectónica básica.
- Unha cavidad que similar a unha capillita que ocupa o eixe central e superior (buqueira).
- Unha cavidad case sempre na base da capillita, tapada cunha lámina de ferro e un buraco para meter as ofrendas (Alxibeira).

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DO MEDICO - CARRIZANS - RÍO VERDUGO - A LAMA

MUIÑO DO MEDICO

RÍO VERDUGO

CARRIZANS 

A LAMA

Río Verdugo
     O Verdugo é un río galego da provincia de Pontevedra, cuxa foz se sitúa no fondo da ría de Vigo.

Percorrido
     O Verdugo nace a 760 m de altura no monte do Outeiro Grande, na aldea de Cernadelos (Santa Mariña de Presqueiras, Forcarei). 

     No seu primeiro tramo baixa encaixado atravesando os concellos de Beariz, A Lama e Ponte Caldelas, facendo un val máis amplo na súa entrada en Soutomaior.

     No seu último tramo serve de fronteira entre Soutomaior e Pontevedra, desembocando entre Arcade e Ponte Sampaio.

     No concello de Ponte Caldelas atravesa os pasos da Fraga, onde se conservan varios muíños e un peto de ánimas. 

     Despois de formar a praia fluvial da Calzada, na vila de Ponte Caldelas hai un paseo fluvial, a carón do antigo balneario, onde hai un monumento ao pescador.

Características
     O seu afluente principal é o río Oitavén, que se lle une pola esquerda, en Ponte da Barca, e que desenvolve un percurso de lonxitude similar á do Verdugo, desde o seu nacemento até a confluencia (32 km).

     De modo que ás veces se fala do sistema Verdugo - Oitavén (o curso común é de 7 km), e máis se se ten en conta que o caudal do Oitavén é superior. Outros dos seus afluentes son o Calvelle e o Barbeira.

     O tamaño total da conca é de 357 km² (177,7 km² corresponden á bacía do Oitavén). 

     O caudal absoluto do Verdugo na desembocadura é de 17 m³/s (o do Oitavén, antes da confluencia, atinxe os 10,5 m³/s).

     O Verdugo e os seus afluentes son ríos de réxime pluvial. As precipitacións medias na súa conca atinxen os 1884 mm anuais.

Aproveitamento
     No Verdugo sitúanse tres encoros: os de Feixa I e Encoro de Feixa II, localizados no concello de Ponte Caldelas e máis o encoro da Ponte do Demo, no de Soutomaior. Son de potencia inferior a 10 Mw.

     O río Verdugo ten sona pola pesca da troita. O último domingo de maio celébrase en Ponte Caldelas a festa da troita e o concurso internacional de pesca de salmónidos.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

ACUEDUCTO DE O PAREDÓN - ACEVEDO - PONTE SAMPAIO

 ACUEDUCTO DO PAREDÓN

MONTE DO REÑADOIRO

ACEVEDO

PONTE SAMPAIO

Acueducto do Paredón
     Preto da aldea de Acevedo en Ponte Sampaio podemos ver esta condución de auga procedente do lugar de Portavedro, nas imediaciones da Serra de A Fracha.

     Trátase dun acueducto popular, de perfil, chan e planta curva, levantado en cantería alcanzando uns 100 metros de longo aproximadamente.

     Esta canalización salva un desnivel orográfico de máis de 2 metros de altura, servindo á vez de muro de pechadura perimetral dunha das leiras que linda co camiño.

     O acueducto que sufriu un grave derrubamento fai anos no lugar no que alcanza a maior altura, por mor das filtraciones do auga que canaliza.

     Forma parte do Catálogo de Elementos a Conservar do Concello de Pontevedra desde 1997. Foron os veciños os que realizaron a contrucción deste elmento con pedra do país procedente das canteiras da zona.

     Cada ano reuníanse 2 sábados antes de San Benito e o domingo seguinte para realizar o mantemento do Paredón. Levábanse cestos con terrones, que se repoñían todos os anos entre as xuntas para que a auga non se coase.

     Tamén se repoñían os terrons das canles que saían do murallón. Esta tarefa era desempeñada principalmente polas mulleres. 

     As augas do Rego dúas Pereiros que é como se coñece o río Ulló no seu nacemento, unha vez interceptadas, empozan no Pozo de Portovedro, e desde aquí mediante unha presa chegan ata os Pozos de Corneda, lugar do que igualmente parte outra presa principal.

     Esta presa convértese no acueducto para salvar o desnivel orográfico da zona de Costa Sobreira.

VIDEO

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

Fuente: Blog trotamundy

XOAN ARCO DA VELLA