sábado, 6 de abril de 2019

CAPILLA DA VIRXEN DO CAMIÑO - O FREIXO - CRECENTE

CAPILLA DA VIRXEN DO CAMIÑO
O FREIXO
CRECENTE

    
Capilla da Virxen do Camiño
     Esta ermida atópase no medio dunha ladeira do val do Miño, en advocación á Virxe do Camiño. 




     Dise que por aí pasaba un antigo Camiño de Santiago, proveniente de Portugal. 



     Chegouse a falar dun pasado ata romano, con restos entre o mosterio de San Paio e a igrexa románica de San Xoán de Albeos. 



     Entre outros datos de interese, a subida ata a Virxe do Camiño pasa xunto a un par de asentamentos castrexos.



O Freixo
     San Roque do Freixo é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Crecente na comarca da Paradanta.



     Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 86 habitantes (40 homes e 46 mulleres), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 120 habitantes.



Historia
     No lugar da Granxa, polo cal discorre o antigo camiño cara a Castela, librouse unha batalla durante a Guerra da Independencia española.



Patrimonio
     A igrexa parroquial, baixo a advocación de San Roque, foi orixinariamente a capela do pazo de Queimadelos. Foi construída no século XVIII con planta rectangular dunha soa nave (século XVII). 



     Ten ábsida destacada en altura e cuberta a catro augas e o resto da nave con cuberta a dúas augas. A portada presenta espadana dobre, pináculos nos extremos e porta alintelada.


     O pazo de Queimadelos, con planta en forma de L, está constituído por planta baixa e primeiro andar, baixo o cal hai tres arcos de pedra. No ángulo da planta hai unha escaleira e balaustrada de pedra. O portalón de entrada ten un arco adintelado sobre o que aparece un escudo e a cornixa moldurada con ameas. Ten un hórreo e un pombal.



     A ermida da Virxe do Camiño, construída no século XIV, é románica tardía en transición ao gótico. Ten unha nave sen presbiterio diferenciado e un pequeno soportal cadrado. Foi restaurada en 1619 (ten unha inscrición nunha pedra encaixada na ábside co texto "reedificada por Juan Pérez Baylón de Crecente no ano 1619") e 1763, e ampliada en 1916.



     Segundo a lenda, no século X o cabaleiro Mendoza camiñaba pola zona cando o alcanzou o demo, e exclamou "vállame Deus, San Xoán, as tres misas de Nadal e a Virxe do Camiño", e lanzou unha pedra ao aire que sinalou a localización da ermida. Está situada nunha antiga ruta do camiño de Santiago.



     A carón dela hai un cruceiro coas imaxes de Cristo crucificado e a Virxe coroada cun neno Xesús nos brazos.



     A ermida do Cruceiro Quebrado, adicada ao Cristo dos Aflixidos, foi construída en 1913 nun antigo cruzamento de rutas do Camiño Real. Ten portada con porta central de arco de medio punto e moldura plana e dúas ventás laterais tamén de arco de medio punto. A espadana ten un oco de medio punto e pináculos laterais con cuberta a dúas augas. A carón dela hai un cruceiro sinxelo.



Lugares do Freixo
     O Freixo, A Granxa, O Lombo, Mollapán, Nane, Soutomaior


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 5 de abril de 2019

IGLESIA DE NOSA SEÑORA DOS REMEDIOS - VILARIÑO FRÍO - MONTEDERRAMO

 IGLESIA DOS REMEDIOS
VILARIÑO FRÍO 
MONTEDERRAMO


Vilariño Frío
     Santa María de Vilariño Frío es una parroquia gallega del municipio español de Montederramo, en la comarca orensana de Tierra de Caldelas. En el año 2012 tenía 84 personas empadronadas (45 mujeres y 39 hombres), distribuidos en 3 entidades de población, lo que representa una disminución en comparación con 1999, cuando tenía 118 habitantes.



Geografía
     Tiene 5 entidades de población: Vilariñofrío Grande, donde se encuentra la iglesia parroquial y el cruce de la carretera de Ribeira o el camino a Parada de Sil. El Mesón, anteriormente llamada Casa Nueva, se encuentra en la C-536 (antigua N-120) que une Ourense con Pobra de Trives.



     Vilariño pequeña situada en la antigua forma de Vilariño Frío Pradomao; As Poulas y O Agro, tanto en la carretera que va de El Mesón al embalse de Leboreiro, al embalse de Edrada y a los sitios de Pradomao y Forcas.



     Ocupa una superficie de aproximadamente 3,2 kilómetros cuadrados.



Montederramo
     Montederramo es un municipio español situado en la provincia de Ourense, en Galicia. Pertenece a la comarca de Terra de Caldelas.



Demografía
     Población en 2006: 1137 personas según el Padrón municipal de habitantes (1.130 en 2004).



Parroquias
    Os Abeledos (San Vicente)
    As Chás (San Xoán)
    Covas (San Xoán)
    Gabín (San Pedro)
    Marrubio (Santo André)
    A Medorra (Santiago)
    Montederramo (Santa María)
    Nogueira (Santa María)
    Paredes (Santa María)
    San Cosme de Montederramo (San Cosme)
    Sas do Monte (San Pedro)
    Seoane Vello (San Xoán)
    Vilariño Frío (Santa María)



Patrimonio
     El monumento más relevante de Montederramo es el monasterio de Santa María. Este monasterio data del siglo XII y estuvo regentado por la Orden del Cister. En 1582 se estableció en él un colegio de artes y filosofía.


     La fachada ha sufrido muchas reformas. Es de destacar el claustro renacentista de la Hospedería, del siglo XVI, con arcos de medio punto, friso decorado con rosetas y medallones en las enjutas. Entre este claustro y la iglesia se halla el claustro reglar que comunica con el de la Hospedería mediante un porche que luce una bonita bóveda nervada. La iglesia es herreriana con espléndidos retablos en su interior.


     Pertenece a este monasterio el documento donde por vez primera se denomina a la zona "Ribeira Sacra", documento que se ha hallado falso.​ Del ayuntamiento es conocido el Bidueiral, un denso bosque de abedules. Hay muchas rutas de senderismo con posibilidad de realizar con bicicleta. Además, desde Mogaínza se puede acceder a A Ferrería, un caserío que en la antigüedad albergaba mucho ganado.



     Por la zona había muchos caseríos como O Teixedo, cuidado muchos años por una familiar de un famoso pintor ourensano, y A Edreira, ya en Laza. En A Edreira mataron a los últimos escapados de la guerra en el lugar. La Guardia Civil se enteró de que el grupo de escapados estuvo en O Teixedo y A Edreira, y le prendió fuego a los caseríos. Los vecinos de los pueblos de Montederramo tienen un testimonio claro sobre esta historia



Comarca de Terra de Caldelas
     La Comarca da Terra de Caldelas en la provincia de Ourense, linda al norte con la comarca de Terra de Lemos (Lugo) al noreste con la de Quiroga (Lugo), al este con la de Trives, al sur con la de Verín, al suroeste con la de La Baíxa Limia, al oeste con la Allariz - Maceda y al noroeste con de Ourense



Pertenecen a la Comarca da Terra de Caldelas los siguientes municipios:
     Castro Caldelas, Montederramo, Parada de Sil y A Teixeira.



Geografía, clima y vegetación
     El relieve presenta una penillanura paleozoica, en la que se ha modelado un territorio abrupto y montañoso (valles del Sil y del Edo, Serra do Burgo). Las temperaturas son muy frescas en invierno y suaves en verano. Las precipitaciones son abundantes. La vegetación predominante está formada por coníferas, robles, castaños, jaras y narcisos.



Economía
     Las principales actividades económicas son la agricultura y la ganadería.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 4 de abril de 2019

ERMIDA DO CRUCEIRO QUEBRADO - O FREIXO - CRECENTE

ERMIDA DO CRUCEIRO QUEBRADO
O FREIXO
CRECENTE


 Capela de O Cruceiro Crebado   
     Na inclinada vertente dos montes de Crecente, que forman o val do río Miño, a 340 metros sobre o nivel do mar está o coñecido como O Cruceiro Crebado, unha zona de área recreativa con mesas e fonte, ademais dun cruceiro e unha pequena capela. Outro cruceiro se erige sobre unha roca.



O Freixo
     San Roque do Freixo é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Crecente na comarca da Paradanta.



     Segundo o padrón municipal de 2013 tiña 86 habitantes (40 homes e 46 mulleres), distribuídos en 6 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 120 habitantes.



Historia
     No lugar da Granxa, polo cal discorre o antigo camiño cara a Castela, librouse unha batalla durante a Guerra da Independencia española.



Patrimonio
     A igrexa parroquial, baixo a advocación de San Roque, foi orixinariamente a capela do pazo de Queimadelos. Foi construída no século XVIII con planta rectangular dunha soa nave (século XVII). Ten ábsida destacada en altura e cuberta a catro augas e o resto da nave con cuberta a dúas augas. A portada presenta espadana dobre, pináculos nos extremos e porta alintelada.



     O pazo de Queimadelos, con planta en forma de L, está constituído por planta baixa e primeiro andar, baixo o cal hai tres arcos de pedra. No ángulo da planta hai unha escaleira e balaustrada de pedra. O portalón de entrada ten un arco alintelado sobre o que aparece un escudo e a cornixa moldurada con ameas. Ten un hórreo e un pombal.



     A ermida da Virxe do Camiño, construída no século XIV, é románica tardía en transición ao gótico. Ten unha nave sen presbiterio diferenciado e un pequeno soportal cadrado. Foi restaurada en 1619 (ten unha inscrición nunha pedra encaixada na ábsida co texto "reedificada por Juan Pérez Baylón de Crecente no ano 1619") e 1763, e ampliada en 1916.



     Segundo a lenda, no século X o cabaleiro Mendoza camiñaba pola zona cando o alcanzou o demo, e exclamou "vállame Deus, San Xoán, as tres misas de Nadal e a Virxe do Camiño", e lanzou unha pedra ao aire que sinalou a localización da ermida. Está situada nunha antiga ruta do camiño de Santiago.



     A carón dela hai un cruceiro coas imaxes de Cristo crucificado e a Virxe coroada cun neno Xesús nos brazos.



     A ermida do Cruceiro Quebrado, adicada ao Cristo dos Aflixidos, foi construída en 1913 nun antigo cruzamento de rutas do Camiño Real. Ten portada con porta central de arco de medio punto e moldura plana e dúas ventás laterais tamén de arco de medio punto. A espadana ten un oco de medio punto e pináculos laterais con cuberta a dúas augas. A carón dela hai un cruceiro sinxelo.



Lugares do Freixo
     O Freixo, A Granxa, O Lombo, Mollapán, Nane, Soutomaior


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 3 de abril de 2019

CAPILLA DE SAN MIGUEL - A FIRVEDA . O PELETE - A LAMA

CAPILLA DE SAN MIGUEL
A FIRVEDA
O PELETE
A LAMA


     El principal atractivo turístico que ofrece A Lama, son los espacios naturales con los que cuentan cada una de las diez parroquias que componen el municipio como las orillas de los ríos Verdugo, Xesta y Xeixo con playas fluviales en las que la afluencia de visitantes es todavía muy llevadera.

     En el Verdugo hay también cotos de caza y pesca. 



     No lejos de allí se encuentra el área recreativa de As Ermidas, en la que se puede disfrutar de un bello paisaje.


     En el aspecto monumental llaman la atención los vestigios que dejaron los primeros pobladores del municipio en los montes de O Seixo, O Suído y Portela da Cruz en forma de túmulos y mámoas, en Chan do Campo grabados rupestres y castros en A Lama, Gaxate y Xende.



     Las iglesias parroquiales de Seixido y Xende con un altar gótico, son la arquitectura religiosa más representativa, además de la iglesia barroca de As Ermidas, del año 1.624 con fachada churrigueresca.



     En cuanto a la arquitectura civil, destac el puente de Berducido formado por cinco arcos, bajo los que discurren las aguas del río Oitavén. De enorme belleza, fue reconstruido en el siglo XVII y aún se puede contemplar parte de la primitiva calzada romana.



     Destacan también algunos pazos y casas solariegas como a Casa do Pazo en Gaxate.



     El municipio de A Lama sufrió la emigración masiva a Méjico, Brasil y Alemania, fundamentalmente.


     Hoy en día contribuyen en gran medida a mantener y mejorar la economía del ayuntamiento, con la creación de nuevas edificaciones de calidad, que por otra parte, embellecen las poblaciones del municipio.



     En A Lama se encuentran las montañas más altas de la provincia de Pontevedra, como O Suído (donde aun habita el lobo), desde alguna de ellas (Santa Marina) se ven incluso las Rías Bajas.



     Este ayuntamiento posee además hermosas aldeas que conservan la arquitectura tradicional gallega (algunas de ellas deshabitadas), bosques autóctonos (donde ver manadas de caballos salvajes), ríos, fervenzas, rumbos de senderismo como El Foxo del Lobo o la Fervenza de la Freixa y  Firveda y romerías y fiestas gastronómicas de interés.


VIDEO
MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA