lunes, 4 de septiembre de 2017

TERMAS DO BAÑO - BANDE

TERMAS DO BAÑO
BANDE
OURENSE


Termas do Baño
      Estas aguas ya eras aprovechadas por los romanos. 




     Están en las orillas del embalse de As Conchas en un paraje de excepcional belleza. 




     Es posible que en temporadas de invierno estén inundadas por las aguas del embalse. 



     Las pozas están rehabilitadas, dispone de piscinas grandes y de bañeras individuales. Aparcamiento libre y de buen acceso.



Bande
     Bande es una municipio español de la provincia de Ourense, en la Comunidad Autónoma de Galicia, y una localidad de dicho municipio, capital del mismo.



     Pertenecen a la Comarca de A Baixa Limia, de la que la localidad de Bande es, también, su capital. Es sede del partido judicial nº 8 de la provincia de Ourense.



Población
     Según el INE, a 1 de enero de 2009, el municipio contaba con una población empadronada de 2 116 habitantes. Así mismo, la capital contaba con una población de 733 habitantes.



Yacimientos arqueológicos
     En el monte comunal de Pereira se hallaron yacimientos romanos también, en Cacheverga, a 1km de la aldea y a 4,5 km de Bande así como hay también importantes túmulos en la Chan y en Fonte Mariña.



     En los montes de Calvos (Aldea de Arriba), cercanos al depósito de aguas de la Aldea, dos niños de unos 9 años descubrieron a finales de la década de los ochenta restos arqueológicos identificados posteriormente como restos óseos de dinosaurios.



Fiestas
    Corbelle-Bande
    Pereira-Bande
    Fiesta de "o foxo do lobo"
    Festa do Pan Trigo e Centeo da baixa limia
    Fiadeiro Etnográfico Bonso



Parroquias de Bande
    Bande (San Pedro);
    Baños (San Xoan);
    Cadós (Santiago);
    Calvos (Santiago);
    Carpazás (San Pedro);
    Corbelle (Santa María);
    Garabelos (San Xoan);
    Güin (Santiago);
    Nigueiroá (Santiago);
    Ribeiro (San Felix);
    Santa Comba (San Torcuato); y
    Vilar (San Pedro).



A Baixa Limia
     La Comarca de A Baixa Límia está situada en el suroeste de la Provincia de Ourense.



     Limita al oeste, al sur y al sureste con Portugal, al norte con la Comarca de Terras de Celanova y al este con la Comarca da A Baixa Limia. 



     Pertenecen a esta comarca los siguientes municipios: 
     Bande, Entrimo, Lobeira, Lovios y Muíños.

MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 3 de septiembre de 2017

LOS CELOS DE SAN ANDRÉS DE TEIXIDO

LOS CELOS DE SAN ANDRÉS DE TEIXIDO


      La formación de este santuario como lugar de poder son muchas. La más importante y famosa es la que reza “A san Andrés de Teixido, vais de morto o que non foi de vivo” es decir, si no vas de vivo, irás de muerto. Esto hace referencia a la creencia de que San Andrés se sentía celoso ante la afluencia de peregrinos a Santiago de Compostela.



      Un día recibió la visita de Dios acompañado de San Pedro y les comentó su queja con mucho pesar. A lo que el Todopoderoso le prometió que, a partir de entonces, a su santuario acudirían en procesión todos los mortales y, quien no lo hiciera en vida, tendría que hacerlo muerto, es decir, en espíritu.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

GAVIEIRA - ARCOS DE VALDEVEZ

GAVIEIRA
ARCOS DE VALDEVEZ


 Gavieira
     Gavieira es una freguesia portuguesa del concelho de Arcos de Valdevez, con 57,56 km² de superficie y 446 habitantes (2001).​ 



     Su densidad de población es de 7,7 hab/km².


Arcos de Valdevez
     Arcos de Valdevez es una villa portuguesa del Distrito de Viana do Castelo, región estadística del Norte y comunidad intermunicipal del Alto Minho, con cerca de 2.200 habitantes.



     Es sede de un municipio con 445,89 km² de área y 24.761 habitantes (2001), subdividido en 51 freguesías. 



     El municipio limita al norte con el municipio de Monção, al noreste con Melgaço, al este con España, al sur con Ponte da Barca, al suroeste y al oeste con Ponte de Lima y al oeste con Paredes de Coura.


Distrito de Viana do Castelo
     El Distrito de Viana do Castelo es un distrito portugués perteneciente a la provincia tradicional del Minho. 



     Limita al norte y al este con España, al sur con el Distrito de Braga y al oeste con el océano Atlántico. Área: 2.255 km² (el menor distrito portugués). Población residente (2011): 244.836. Sede del distrito: Viana do Castelo.


Subdivisiones
     El distrito de Viana do Castelo se subdivide en los siguientes 10 municipios:
    Arcos de Valdevez
    Caminha
    Melgaço
    Monção
    Paredes de Coura
    Ponte da Barca
    Ponte de Lima
    Valença
    Viana do Castelo
    Vila Nova de Cerveira



Región de Minho.
     El Minho es una región histórica y cultural portuguesa y también una antigua provincia administrativa (o región natural) de Portugal. 



     La provincia fue instituida formalmente por una reforma administrativa de 1936. 


     Sin embargo, las provincias nunca tuvieron ninguna atribución práctica, y desaparecieron del vocabulario administrativo (aunque no del vocabulario cotidiano de los portugueses) con la entrada en vigor de la Constitución de 1976.


Localización
     Minho limita al norte y al nordeste con Galicia, en España (provincias de Pontevedra y Orense, respectivamente), al este con el Trás-os-Montes e Alto Douro, al sur con Douro Litoral y al oeste con el océano Atlántico.



Composición
     La región de Minho está constituida por 24 concelhos, integrando la totalidad de los distritos de Braga y Viana do Castelo.



    Distrito de Braga: Amares, Barcelos, Braga, Cabeceiras de Basto, Celorico de Basto, Esposende, Fafe, Guimarães, Póvoa de Lanhoso, Terras de Bouro, Vieira do Minho, Vila Nova de Famalicão, Vila Verde, Vizela.



    Distrito de Viana do Castelo: Arcos de Valdevez, Caminha, Melgaço, Monção, Paredes de Coura, Ponte da Barca, Ponte de Lima, Valença, Viana do Castelo, Vila Nova de Cerveira.



     La antigua provincia administrativa de Minho contaba con 23 municipios, una vez que el concelho de Vizela fue creado en 1997, por secesión de Guimarães, después de la extinción de las provincias administrativas.



      Para algunos geógrafos, esta región, en conjunto con el Douro Litoral, forma una unidad geográfica mayor: el Entre Douro e Minho.



   Por otro lado, puede dividirse en dos regiones: el Alto Minho, correspondiente al distrito de Viana do Castelo, y el Baixo Minho, correspondiente al distrito de Braga.



Actualidad
    Actualmente, su territorio se encuentra en la región estadística del Norte, repartiéndose por la totalidad de las subregiones estadísticas del Minho-Lima y del Cávado, y parcialmente por las subregiones estadísticas del Ave (concelhos de Fafe, Guimarães, Póvoa de Lanhoso, Vieira do Minho, Vila Nova de Famalicão y Vizela) y Tâmega (dos concelhos de las Terras de Basto, a saber: Cabeceiras de Basto y Celorico de Basto).


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 28 de agosto de 2017

PETROGLÍFOS DE PEDRE - CERDEDO COTOBADE

 PETROGLÍFOS DE PEDRE
PEDRE
CERDEDO - COTOBADE


 Pedre
     Santo Estevo de Pedre é unha parroquia que se localiza no oeste do concello de Cerdedo-Cotobade. 



     Segundo o INE, en 2010 tiña 215 habitantes (115 mulleres e 105 homes), 5 máis ca o ano anterior e 24 máis ca en 2005.


Patrimonio
     Pedre é unha terra de canteiros e un dos máis destacados foi Tiburcio Álvarez, nado a principios do século XVIII. Álvarez traballou na igrexa de Pedre no ano 1767. Xunto cos seus veciños Pedro Bugallo pai e fillo, fixo as escaleiras dos coros alto e baixo así como o enlousado da igrexa.



     A igrexa de Santo Estevo de Pedre é anterior ao século XVII. No adro, fronte á igrexa, hai un relevo de estilo gótico que data dos séculos XV e XVI, representando a Crucifixión e a Adoración dos Reis Magos, que probablemente estaba situado na fachada da igrexa.


     No lugar de Quinteiro de Salgueiro está a chamada Casa Grande que foi feita na época da Inquisición e data do ano 1600.


     Formando parte do antigo camiño de peregrinos atópase unha ponte romana, formada por tres arcos.


     Na Eira Grande pódense ver oito canastros, a maioría de dous claros, e algún deles pertencen a dous veciños ou máis. Na mesma eira hai outra máis pequena chamada a Eira do Pallal, onde se xuntaban os veciños para mallar o centeo, con cinco canastros, todos restaurados.


     En Vichocuntín hai unha ponte romana, composta por un so arco rebaixado duns 35 m de longo e 25 de alto, con barandas de pedra concertada e lucida, obra dos canteiros da terra. Tamén hai un peto de ánimas cun cruceiro.


     En Serrapio sitúase a capela de San Lourenzo de estilo barroco do século XVIII, de planta rectangular, portada adintelada, pináculo nos extremos e espadana central de dobre corpo.


Lugares de Pedre
     Pedre,  Serrapio, Vichocuntín


MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

domingo, 27 de agosto de 2017

SHOWCOOKING PEMENTOS DE HERBÓN - PONTEVEDRA

 SHOWCOOKING PEMENTOS DE HERBÓN
PLAZA DE ABASTOS DE PONTEVEDRA
PONTEVEDRA


Showcooking con Pementos de Herbón en Pontevedra
     La Plaza de Abastos de Pontevedra acogió un acto promocional y showcooking de Pemento de Herbón protagonizado por el presidente del Consejo Regulador en funciones, José Ramón Torreira García (será relevado por la presidenta de A Pimenteira) y el cocinero del Grupo Nove, José Manuel Mallón. del restaurante Dantaño.



     Torreira García explicó a los presentes el origen de estos pimientos, traídos tras el Descubrimiento del estado mexicano de Tabasco por los monjes franciscano del convento de San Antonio de Herbón; también su relación con el Pulpo á feira, puesto que originalmente se dejaban madurar, se secaban y se molían para obtener pimentón picante.



     El Pemento de Herbón es una variedad picante que, no obstante, al recolectarse en su juventud, no suele picar, salvo aquellos que presenten una piel más rugosa y formas más redondeadas e irregulares o que no hubiesen sido recolectados en el momento adecuado.



     Tiene la piel lisa, de color verde brillante, forma cónica y el pedúnculo más alargado que sus parientes Pemento do Couto (Narón), por poner un ejemplo.



     Sobre el etiquetado, José Ramón Torreira indicó que las bolsas llevan el logotipo del Consejo Regulador, el sello europeo y deben especificar variedad Padrón, origen Herbón, además de los datos del productor y la correspondiente etiqueta.



     El cocinero, por su parte, explicó la fritura correcta de esta hortaliza, en aceite de oliva 0,4º, no demasiado caliente en el momento de hechar los pimientos, que nunca irán directamente del frigorífico. 



     La fritura se realiza en 4-5 minutos con el aceite a 180º y, tras el escurrido del pimiento, aconsejó echarlos en una sartén sin aceite, añadir la sal y darle un golpe de plancha.


      A la otro pregunta, con rabo o sin rabo, precisó que con rabo tienen un sabor más herbáceo, pero aconsejó que para tapa con rabo y en mesa y mantel sin rabo.



     El sowcooking consistió en empanada de Pementos de Herbón, fritos con y sin rabo y una mini tosta de pimiento con quixo Arzúa-Ulloa y membrillo sobre galleta mariñeira.



MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
 Fuente: Revista Hostelería Galega e Turismo. 
Fotos: Carmen Lopez "Moura"
XOAN ARCO DA VELLA