CAPILLA DE CHACENTE - CAMPO LAMEIRO

CAPILLA DE CHACENTE

CHACENTE

CAMPO LAMEIRO

      En Campo Lameiro, os seús importantes restos arqueolóxicos falan da antiga ocupación do municipio, datada en torno o ano 3200 antes de Cristo.

     A grande cantidade de pedras gravadas e a riqueza dos motivos, fan deste concello a Capital da Arte Rupestre.

     Esta situación mantívose durante a Idade de Bronce e a do Ferro, que deron lugar ó desenvolvemento dunha importante cultura castrexa, motivo polo cal mereceu o apelativo de Fogar dos Verdes Castros. 

     Dentro da historia moderna do concello merece a pena citar a súa decidida oposición á ocupación francesa, actitude que deu lugar a numerosos ataques e mortos por parte das tropas do mariscal Soult.

     A toponimia de Campo Lameiro non queda ó marxe da historia, así atopamos lugares como Chan de Batalla e Mal Paso que recordan esceas da batalla librada contra os franceses en 1809.

     Campo Lameiro conserva un valioso patrimonio arqueolóxico, pero tamén mostras sinificativas da arte posterior, concretamente do románico e do barroco, en igrexas como a de Santa María de As Fragas, San Miguel do Campo e Santa María de Moimenta.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

 XOAN ARCO DA VELLA

SOPORTALES - PONTEVEDRA

 SOPORTALES

PONTEVEDRA

SOPORTALES EN PONTEVEDRA
     Una de las señas de identidad del casco histórico de Pontevedra son sus bonitos soportales de piedra, muy típicos de las zonas monumentales de las ciudades gallegas, como por ejemplo Santiago de Compostela.

     El lluvioso clima gallego, interviene así en la arquitectura gallega y estos soportales se crean en la Edad Media para resguardar a la gente de las precipitaciones.

     También fueron ideados con una función comercial, prolongando el espacio expositivo de los mercaderes y artesanos sin interrumpir la circulación de la calle.

     Es una pena que en el siglo XIX se derribaran muchos de ellos, aunque por suerte todavía quedan los suficientes para que sigan siendo una de las formas características de la arquitectura popular gallega.

ZONA MONUMENTAL

     En la ciudad de Pontevedra podrá descubrir el encanto e importancia del casco histórico de la ciudad.

     Es uno de los cascos antiguos mejor preservados de España, que se caracteriza por la facilidad de sus trayectos para visitar todos los monumentos de interés y valor histórico y cultural al estar completamente instaurada la modalidad peatonal.

     Entre sus recorridas no dude en visitar el templo de Santa María Grande construido en el siglo XVI con un estilo Gótico Renacentista o bien a las Ruinas de Santo Domingo del siglo XIV. 

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

CAPILLA DE SAN ROQUE - PONTEVEDRA

CAPILLA DE SAN ROQUE

A MOUREIRA

PONTEVEDRA

A MOUREIRA
     A Moureira era el barrio donde residía el gremio de Mareantes. 

     Este arrabal marinero, dedicado a la pesca y salazón del pescado, estaba ubicado extramuros, se extendía desde la ponte del Burgo incluso la desembocadura del río Gafos. 

     Se dividía en tres partes: la llamada “A Moureira de Arriba”, situada en las cercanías de la ponte; la “Moureira de la Barca”, más próxima a Poyo, y la “Moureira de Abajo”, el actual barrio de San Roque.

CAPILLA DE SAN ROQUE
     Aquí se erige la Capilla de San Roque, santo este considerado abogado, junto con San Sebastián contra la peste.

     Este templo fue erigido en las Corbaceiras, muy próximo al puerto, para proteger a la ciudad de los efectos mortales de los barcos infectados.

     

     Aunque su origen no está muy claro, a lo largo de los siglos sufrió varios cambios de situación, hasta que en 1861, la capilla fue trasladada hasta su actual emplazamiento, y conserva aún algunos elementos constructivos de la primitiva.

    

     A escasos metros encontramos la plaza de toros construida, toda de madera, en 1892.

     Siete años más tarde se inauguró el actual coso, el día de la Peregrina. 

     Sin embargo, a principios del siglo XVII ya se celebraban touradas en la plaza de la Ferrería que era cerrada cada año con cerca de madera.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

FARMACIA EIRAS PUIG - PONTEVEDRA

 FARMACIA EIRAS PUIG

PLAZA DA VERDURA

PONTEVEDRA

Plaza da Verdura
     Lleva este nombre por el mercadillo que se celebraba todas las mañanas; en él se vendían verduras, castañas y frutas. 

     En el siglo XIX se instaló en esta plaza la fábrica de la luz, siendo Pontevedra una de las primeras ciudades españolas en contar con este servicio. 

     Los edificios que rodean esta plaza destacan por sus soportales con antiguos locales de tabernas típicas. 

 

     Encontramos, además, una fuente igual a la existente en la Plaza de Curros Enríquez.

Farmacia Enrique Eiras Puig
     Muy cerca se encuentra una farmacia del siglo XIX, conocida por sus numerosas apariciones en la serie Los Gozos y las Sombras.

     Esta al lado de la oficina de turismo hay una farmacia o botica que nos hace saltar directamente un siglo en el tiempo hacia atrás, ya que conserva la decoración original.

Zona Monumental
     En la ciudad de Pontevedra podrá descubrir el encanto e importancia del casco histórico de la ciudad. 

 

     Es uno de los cascos antiguos mejor preservados de España, que se caracteriza por la facilidad de sus trayectos para visitar todos los monumentos de interés y valor histórico y cultural al estar completamente instaurada la modalidad peatonal. 

 

     Entre sus recorridas no dude en visitar el templo de Santa María Grande construido en el siglo XVI con un estilo Gótico Renacentista o bien a las Ruinas de Santo Domingo del siglo XIV.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SANTA XUSTA - MORAÑA

IGREXA DE SANTA XUSTA

SANTA XUSTA

MORAÑA

      Moraña foi un territorio rural de difícil e tardía romanización (aproximadamente no s. IV), no que se foron estendendo pouco a pouco as crenzas relixiosas cristiás (moitos costumes pagáns foron asimilados polo cristianismo), que co paso do tempo arraigaron e converteron a moitas destas xentes en crentes devotos como o testemuñan feitos, costumes, lendas ou festividades, xunto a toda unha serie de construcións de motivo relixioso, repartidos ao longo do municipio e das que moitas mostras chegaron aos nosos días.

      En todas as parroquias existen as súas respectivas igrexas parroquiais, a de S. Martiño de Laxe ten a particularidade de gardar no seu interior unha cruz de prata de principios do s. XVIII, obra do prateiro compostelán Domingo Trianes.

     Existen dúas igrexas parroquiais que destacan artisticamente pola súa orixe románica: a de S. Pedro de Rebón e a de S. Martiño de Gargantáns.

Igrexa de San Pedro de Rebón: datada nos s. XII-XIV, ao longo do s. XIX sufriu unha serie de modificacións na súa estrutura inicial. O templo conserva capiteis e canzorros da súa fábrica orixinal, ademais da ábsida románica na que se abre unha fiestra cun santo pousado no peitoril.

     Presenta unha ábsida semicircular con columnas arrimadas con capiteis figurados sobre os que se apoia unha cornixa. No tramo central está colocada unha ventá en arco, sobre ela un rosetón similar ao do mosteiro da Armenteira e aos pés un santo. Destacan os canzorros con animais e figuras humanas. No interior conserva o arco triunfal en ferradura apoiado sobre columnas lisas con capiteis figurados.

Igrexa de San Martiño de Gargantáns: datada nos s. XII-XIII, posúe numerosos elementos propios do estilo arquitectónico románico que se conservan a pesar das reformas da súa estrutura ao longo dos séculos. Aínda así, mantense a ábsida semicircular orixinal da nave, onde a armazón dos seus abovedamentos e o arco triunfal mostran un monumento de pleno período románico, e a parte do muro sur.

     
     A ábsida ábrese á nave na súa parte interior por un arco triunfal de medio punto sobre columnas de fuste liso e capiteis de decoración vexetal, na parte exterior divídena catro columnas arrimadas con capiteis decorados, mentres que no tramo central leva un rosetón con celosía tallada en moldura redonda lisa con decoración xeométrica. O rosetón está flanqueado por dúas fiestras acabadas en arco de medio punto con celosías e o beiril da igrexa presenta unha ornamentación variada.

Outras Igrexas.
Igrexa Parroquial de Amil
Igrexa Parroquial de Cosoirado
Igrexa Parroquial de San Lourenzo de Moraña
Igrexa Parroquial de Lamas
Igrexa Parroquial de Santa Xusta de Moraña
Igrexa Parroquial de Laxe
Igrexa Parroquial de Saiáns
Santuario dos Milagres de Amil

Capelas ou Ermidas.
     As capelas ou ermidas son igrexas de pequenas dimensións normalmente levantadas en honor a algún santo ou santa, onde se realizan celebracións esporádicas e puntuais. Destacan a Capela da Virxe da Merced (Lamas), a Capela de Mos (Saiáns), a Capela de Santa Margarida e a Capela da Virxe dos Milagres de Amil.

     Esta última é unha capela de estilo neoclásico tardío da segunda metade do século XVIII que está situada no coto da Chan, Amil. Foi levantada polo labrego e arrieiro Sebastián de Castro despois de encomendarse á Virxe para atopar un manancial de auga.

     Ao serlle concedido este desexo mandou tallar unha imaxe, a da Virxe dos Milagres, e levantou a ermida en 1780, que foi reconstruída no século XIX, entre 1845 e 1869. Sorprende a súa simplicidade xeométrica octogonal presidida por un gran pórtico clásico na súa entrada que remata nun frontón triangular sobre o que se ergue unha torre campanario de dous corpos.

     Ten tres portas de acceso, as tres alinteladas. No interior da capela destaca o camerino, habitual dos santuarios marianos, onde se sitúa a imaxe barroca da Virxe co Neno e dous grandes murais coloristas do pintor Rafael Úbeda. Ao santuario accédese a través dunha ampla escalinata, realizada entre 1948 e 1952, e na súa parte baixa existe unha fonte coa imaxe da Virxe que data de 1778. Nesta capela hónrase á Virxe dos Milagres, orixe da romaría do mesmo nome.

MAPA

SÍGUENOS:

Facebook

XOAN ARCO DA VELLA  

O PARAISO EXISTE  

Twitter

XOAN ARCO DA VELLA

Pinterest

XOAN ARCO DA VELLA 

Google+

XOAN ARCO DA VELLA

Instagram

XOAN ARCO DA VELLA 

YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

XOAN ARCO DA VELLA