domingo, 2 de junio de 2024

CAPELA ESMOLEIRA DE SAN ANTONIO - O XOBRE A POBRA DO CARAMIÑAL

 CAPELA ESMOLEIRA DE SAN ANTONIO

O XOBRE 

A POBRA DO CARAMIÑAL

      San Antonio, unha imaxe moi venerada na Pobra que lembra ao Ecce Homo de Borja

     A imaxe de San Antonio está situada nun muro moi preto da igrexa pobrense de O Xobre

      A tradición establecía que para conseguir parella había que pintar ao santo ou botarlle aceite por encima, uns ritos que deixaron a súa pegada na figura

     Botarse noivo, quedar embarazada, que a marea trouxese unhas boas capturas ou, mesmo, atopar algo que desaparecera eran algunhas das peticións que durante décadas facíanselle a San Antonio para solicitarlle a súa intermediación divina e lograr o ansiado obxectivo.

     Aínda que se trata dunha imaxe algo basta e situada nun lugar bastante recóndito -está no muro dunha rampla que daba acceso desde a praia ao antigo convento da Pobra-, decenas de persoas acudían a venerar a este santo tan milagreiro, que non soamente era coñecido no municipio, senón que as mulleres en idade de merecer de Palmeira ou Escarabote tamén peregrinaban ata o lugar en busca dos seus favores para que as axudase a casar.

      Actualmente San Antonio xa non ten esa lexión de devotos e, á vista do seu aspecto, moitos puidesen opinar que o tempo  tratouno bastante mal, e que mesmo lle ocorreu o que ao famoso Ecce Homo de Borja: que alguén o quixo restaurar e deixouno peor do que estaba.

     A historia neste caso é ben distinta. a tradición di que para conseguir que o santo cumprise o solicitado, «como ofrenda había que pintalo ou derramarlle por enriba o aceite que levaban as antigas lampadiñas».

     Estes ritos explican que a figura teña numerosas capas de pintura e que a pedra que o rodea tamén presente unha cor negruzco froito de anos de ofrendas.

     Cando falamos de patrimonio cultural, non só debemos valorar a obra que todos vemos, senón tamén dos ritos e tradicións que ps acompañan.

VIDEO

MAPA

 

 Fuente: Ana Lorenzo Fernández

A VOZ DE GALICIA

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 1 de junio de 2024

CRUCEIRO PETO DO CONCHIDO - A RIBEIRIÑA - POSMARCOS - A POBRA DO CARAMIÑAL

 CRUCEIRO PETO DO CONCHILLO

A RIBEIRIÑA

POSMARCOS

A POBRA DO CARAMIÑAL

      Cruceiro obra do Vello Santeiro de Chave que nace sobre tres chanzos de sección octogonal.

      A súa base, cúbica coas arestas rebaixadas, posúe a seguinte inscrición:

“FUE LA FUNDADORA
MICAELA GARCIA
Y SE DESGRACIO EN
AÑO DE 1781”.

        O seu varal posúe o seu primeiro terzo en sección cadrada na que podemos ver varios relevos sobre a paixón como o martelo con tres cravos, as tenaces e a escada.

       O resto do varal é octogonal e destaca por unhas inscricións feitas en vertical que din o seguinte:

“Y LO MANDO HACER Pº 2. VEZ BEGNINO BOO. Y SU ESPOSA SERAFINA POUSO AÑO DE 1872”.

     O seu capitel, decorado con volutas e caras de anxos nos seus catro lados, dá paso a unha cruz de sección cilíndrica con nos. Nela podemos ver as imaxes de Cristo crucificado baixo cartela de INRI no anverso, e a Virxe sobre unha peaña con forma de cabeza de anxo no reverso.

     Ao carón do cruceiro aparece o peto feito en pedra granítica, de tipo aberto.

     Posúe un relevo no que se pode ver tres ánimas entre as lapas.

     Por debaixo, o peto para as esmolas, hoxe sen tapa de ferro.

      Segundo recolle Fernández de la Cigoña, antigamente ao carón deste cruceiro eran soterrados os meniños que morrían sen ser bautizados.

       Os cruceiros e petos de ánimas de máis de 100 anos están protexidos polo Decreto 571/1963, de 14 de marzo, “sobre protección de los escudos, emblemas, piedras heráldicas, rollos de justicia, cruces de término y piezas similares de interés histórico-artístico”; ademais, teñen a consideración de Bens de Interese Cultural (BIC) segundo o establecido na disposición adicional segunda da Lei 16/85 de 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español.

 

      Asi mesmo o recoñece e garante a Lei 5/2016, do 4 de maio, do Patrimonio Cultural de Galicia, no que hórreos, cruceiros e petos de ánimas, “son bens de interese cultural e quedan sometidos ao réxime xurídico previsto para ese tipo de bens nesta lei, sen necesidade da tramitación previa do procedemento previsto no seu título I, os hórreos, os cruceiros e os petos de ánimas dos que existan evidencias que poidan confirmar a súa construción con anterioridade a 1901.

       Os hórreos, cruceiros e petos de ánimas cuxa antigüidade non poida ser determinada ou que fosen construídos con posterioridade á data sinalada anteriormente poderán ser declarados de interese cultural ou catalogados cando se lles recoñeza un especial valor cultural, principalmente etnolóxico”.

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA 

CRUCEIRO DO PIÑEIRÓN - BANDA DO RÍO - CASTRO - CABO DE CRUZ BOIRO

CRUCEIRO DO PIÑEIRÓN

BANDA DO RÍO 

CASTRO

CABO DE CRUZ

BOIRO

 Castro
        Santa María de Castro é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Boiro, na comarca da Barbanza.

        Segundo o padrón municipal (INE 2013) ten 2.302 habitantes (1.103 homes e 1.199 mulleres) distribuídos en 8 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 2.537 habitantes.

        Un dos principais lugares desta parroquia, e do mesmo concello, é Cabo de Cruz, onde se celebra desde hai anos, o 16 de agosto, unha festa de exaltación do mexillón.

Cabo de Cruz
      Cabo de Cruz é unha localidade marítima da parroquia de Castro, situada no sur do concello de Boiro á beira da ría de Arousa.

        Nos últimos anos o descenso de poboación foi notable, chegando a ter antes de 1999 un número de habitantes de preto de 3.000.

       Os cruceiros e petos de ánimas de máis de 100 anos están protexidos polo Decreto 571/1963, de 14 de marzo, “sobre protección de los escudos, emblemas, piedras heráldicas, rollos de justicia, cruces de término y piezas similares de interés histórico-artístico”; ademais, teñen a consideración de Bens de Interese Cultural (BIC) segundo o establecido na disposición adicional segunda da Lei 16/85 de 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español.

      Asi mesmo o recoñece e garante a Lei 5/2016, do 4 de maio, do Patrimonio Cultural de Galicia, no que hórreos, cruceiros e petos de ánimas, “son bens de interese cultural e quedan sometidos ao réxime xurídico previsto para ese tipo de bens nesta lei, sen necesidade da tramitación previa do procedemento previsto no seu título I, os hórreos, os cruceiros e os petos de ánimas dos que existan evidencias que poidan confirmar a súa construción con anterioridade a 1901.

       Os hórreos, cruceiros e petos de ánimas cuxa antigüidade non poida ser determinada ou que fosen construídos con posterioridade á data sinalada anteriormente poderán ser declarados de interese cultural ou catalogados cando se lles recoñeza un especial valor cultural, principalmente etnolóxico”.

Comarca de Barbanza
     A comarca do Barbanza, comarca da Barbanza, comarca de Barbanza ou simplemente A Barbanza, O Barbanza ou Barbanza, é unha das comarcas oficiais de Galicia.

       Localízase no suroeste da provincia da Coruña. Pertencen a ela os concellos de Boiro, A Pobra do Caramiñal, Rianxo e Ribeira. 

      Ten unha superficie de 246,71 km² e no ano 2020 tiña 66.063 habitantes.

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

 

CRUCEIRO DE PONTE BARBANZA - A PONTE BARBANZA - LESÓN - A POBRA DO CARAMIÑAL

 CRUCEIRO DE PONTE BARBANZA

A PONTE BARBANZA

LESÓN

A POBRA DO CARAMIÑAL

     Cruceiro do ano 1706 que nace sobre catro chanzos de sección cadrada.

     A súa base cúbica posúe unha inscrición pouco lexible pola súa erosión.

       Por riba da base unha peza circular a xeito de moldura.

        O varal nace en sección cadrada na que aparecen relevos cos símbolos da Paixón (tenaces, escadas, …); e continúa en octogonal na que podemos ver dúas imaxes relxiosas sobre peaña.

      O capitel moldurado da paso a unha cruz coas arestas rebaixadas, e na que aparecen as imaxes de Cristo crucificado no anverso, e a Piedade no reverso.

       Os cruceiros e petos de ánimas de máis de 100 anos están protexidos polo Decreto 571/1963, de 14 de marzo, “sobre protección de los escudos, emblemas, piedras heráldicas, rollos de justicia, cruces de término y piezas similares de interés histórico-artístico”; ademais, teñen a consideración de Bens de Interese Cultural (BIC) segundo o establecido na disposición adicional segunda da Lei 16/85 de 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español.

      Asi mesmo o recoñece e garante a Lei 5/2016, do 4 de maio, do Patrimonio Cultural de Galicia, no que hórreos, cruceiros e petos de ánimas, “son bens de interese cultural e quedan sometidos ao réxime xurídico previsto para ese tipo de bens nesta lei, sen necesidade da tramitación previa do procedemento previsto no seu título I, os hórreos, os cruceiros e os petos de ánimas dos que existan evidencias que poidan confirmar a súa construción con anterioridade a 1901.

       Os hórreos, cruceiros e petos de ánimas cuxa antigüidade non poida ser determinada ou que fosen construídos con posterioridade á data sinalada anteriormente poderán ser declarados de interese cultural ou catalogados cando se lles recoñeza un especial valor cultural, principalmente etnolóxico”.

MAPA

 

 Fuente: Web de Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA


CRUCEIRO DE XOBRE - IGREXA CEMITERIO DE XOBRE - XOBRE - A POBRA DO CARAMIÑAL

 CRUCEIRO DE XOBRE

IGREXA CEMITERIO DE XOBRE

XOBRE

A POBRA DO CARAMIÑAL

O Xobre
       Santa María do Xobre ou Santa María do Maño é unha parroquia que se localiza no sur do concello da Pobra do Caramiñal.

       Segundo o padrón municipal (INE 2012) ten 1.461 habitantes (692 homes e 769 mulleres) distribuídos en 23 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 1.514 habitantes.

       Os cruceiros e petos de ánimas de máis de 100 anos están protexidos polo Decreto 571/1963, de 14 de marzo, “sobre protección de los escudos, emblemas, piedras heráldicas, rollos de justicia, cruces de término y piezas similares de interés histórico-artístico”; ademais, teñen a consideración de Bens de Interese Cultural (BIC) segundo o establecido na disposición adicional segunda da Lei 16/85 de 25 de xuño, do Patrimonio Histórico Español.

      Asi mesmo o recoñece e garante a Lei 5/2016, do 4 de maio, do Patrimonio Cultural de Galicia, no que hórreos, cruceiros e petos de ánimas, “son bens de interese cultural e quedan sometidos ao réxime xurídico previsto para ese tipo de bens nesta lei, sen necesidade da tramitación previa do procedemento previsto no seu título I, os hórreos, os cruceiros e os petos de ánimas dos que existan evidencias que poidan confirmar a súa construción con anterioridade a 1901.

       Os hórreos, cruceiros e petos de ánimas cuxa antigüidade non poida ser determinada ou que fosen construídos con posterioridade á data sinalada anteriormente poderán ser declarados de interese cultural ou catalogados cando se lles recoñeza un especial valor cultural, principalmente etnolóxico”.

Comarca de Barbanza
     A comarca do Barbanza, comarca da Barbanza, comarca de Barbanza ou simplemente A Barbanza, O Barbanza ou Barbanza, é unha das comarcas oficiais de Galicia.

       Localízase no suroeste da provincia da Coruña. Pertencen a ela os concellos de Boiro, A Pobra do Caramiñal, Rianxo e Ribeira. 

      Ten unha superficie de 246,71 km² e no ano 2020 tiña 66.063 habitantes.

MAPA

 

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA