martes, 12 de octubre de 2021

SARTEGOS DE RECESENDE - RECESENDE - CASTOVERDE

SARTEGOS DE RECESENDE

RECESENDE

CASTROVERDE


Sartegos de Recesende
       Nun outeiro onde se levanta a igrexa parroquial, construída sobre un castro, nun afloramento granítico situado no exterior do adro-cemiterio, consérvanse oito sartegos altomedievais. 

      García Teijeiro (1920), que descubriu tres, di que daquelas cubríanse con lousas perfectamente axustadas; di tamén que contiñan anacos de barro e nunha atopou dous machados de cuarzo. 

     Había máis que foron destruídos ao construír o muro contiguo da igrexa.

Recesende
     San Cibrao de Recesende é unha parroquia que se localiza no concello de Castroverde.

     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 21 habitantes (11 mulleres e 10 homes), distribuídos en 2 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 27 habitantes.

Lugares de Recesende    
     A Penalonga, Recesende, Santa Eufemia

Castroverde
     Castroverde é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Lugo.


     O concello sitúase no centro da provincia de Lugo. O territorio constitúe unha zona de transición entre a meseta luguesa e as Serras Orientais, de maneira que o terreo vai gañando altura cara ao leste: Serras de Monciro, do Mirador (coa altura de 1034 m en Pradairo), da Vaqueriza e de Puñago.

     Numerosos regatos baixan destes montes, vertendo nos ríos Guimarás, Azúmara, Romeán, Outeiro e Tórdea, todos eles afluentes do Miño.

Historia
     Castroverde pertenceu á Casa de Lemos até o século XVI, cando a vila, a fortaleza e as súas terras foron compradas polos Altamira. No século XIX producíronse enfrontamentos carlistas.

Monumentos
     Na propia vila fica aínda a torre da homenaxe da fortaleza medieval dos Castro de Lemos, tamén chamado Castelo de Castroverde. Hai tres pazos notorios: o de Abraira-Arana, en Vilabade, o de Cellán de Mosteiro e o de Pumarega.

     A igrexa de Santa María de Vilabade, alcumada "catedral de Castroverde", foi construída no século XV a instancias de Fernando de Castro para un mosteiro; é gótica, mais con adicións posteriores e retablos barrocos.

     Destaca tamén a igrexa prerrománica de Soutomerille, reformada no ano de 1619, así como outras varias con elementos románicos.


Festas e feiras

    Festas de Santiago o Maior, os días 24, 25 e 26 de xullo, con numerosas actividades.
    Festa da Xuventude, o 27 de decembro.
    Feira da Artesanía. o 24 de agosto.
    Feira, domingos alternos.
    Festa dos Avós, en abril.

Parroquias de Castroverde     
     Agustín (Santa María), Arcos (San Paio), Barredo (San Xoán), Barredo (Santo André), Barreiros (San Cosme), Bolaño (Santa Baia), Cellán de Calvos (San Salvador), Cellán de Mosteiro (San Pedro), Covelas (San Miguel), Espasande (Santiago), A Frairía (Santa María), Furís (Santo Estevo), Goi (Santa María Madanela), Masoucos (Santiago), A Meda (Santiago), Miranda (Santiago), Mirandela (Santo André), Monte (Santa María), Montecubeiro (San Cibrao), Moreira (Santa María), Paderne (Santo Estevo), Páramo (San Miguel), Pena (Santa María Madanela), Pereiramá (San Xulián), A Pumarega (Santa Mariña), Rebordaos (San Xurxo), Recesende (San Cibrao), Riomol (San Pedro), San Miguel do Camiño (San Miguel), Serés (San Pedro), Souto de Torres (San Tomé), Soutomerille (San Salvador), Tórdea (San Tomé), Uriz (Santa María), Vilabade (Santa María), Vilalle (San Pedro), Vilariño (Santiago)  

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

Fuente: Web Patrimonio Galego

XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 11 de octubre de 2021

O CAMIÑO EN MARCHA - ETAPA VALENÇA PORRIÑO - AMIGAS/OS DO CAMIÑO PORTUGUÉS

 O CAMIÑO EN MARCHA

ETAPA VALENÇA O PORRIÑO

AMIGAS/OS DO CAMIÑO PORTUGUÉS

     O pasado domingo día 23 de Maio, un grupo moi numeroso pertencentes á Asociación dás Amigas e Amigos do Camiño Portugués de Santiago volveron á ruta Xacobea para iniciar a súa tradicional peregrinación de todos os Anos Santos, dende Porto a Santiago de Compostela, con este, xa son cinco.

     O Domingo día 3 de Outubro tocou a etapa Valença O Porriño, da que ahora compartimos algunhas imexes de ese día, espero que disfrutedes con elas.

     Ao longo dos proximos dias iremos compartindo as diferentes etapas que este grupo da Asociación das Amigas e Amigos do Camiño Portugués de Santiago, esta realizando.

       Despois do paron provocado pola pandemia este ano pódese, e de feito xa son moitos os peregrinos que percorren os Camiños e no Portugues tiven a ocasion de ver moitos.

     Quero agradecer a Asociación das Amigas e Amigos do Camiño Portugués de Santiago a atencion que teñen sempre con nos,  en particular ao seu presidente Tino Lores e a Pilar Amaro que en todo momento estan atentos o que necesitamos.

     Esta é unha iniciativa aberta, polo que poden participar todas as persoas que o desexen, podendo unirse á mesma en calquera momento, e podo asegurar que todos e todas seran ben recibidos

     Nesta ocasion puden asistir personalmente e quedei sorprendido dos milleiros de persoas que percorren o Camiño.

     O proximo Domingo 17 de Outubro estaremos facendo a etapa O Porriño Redondela e xa iredes vendo imaxes dese día

Camiño Portugués
      Coñécese como Camiño Portugués, ou máis concretamente Camiño Portugués Central (para unha mellor distinción dos demais), o camiño xacobeo que une Lisboa con Santiago de Compostela.

     O seu percorrido debuxa unha liña de sur a norte, que dende a capital lusa pasaría por Santarém, Coimbra, Porto, Barcelos, Ponte de Lima, Valença do Minho, Tui, Pontevedra e Padrón.

     Utilizado xa dende a Idade Media, foi sempre un dous máis importantes camiños de Santiago e na actualidade é o segundo camiño en número de peregrinos, só superado polo Camiño Francés.

     Aínda que este é o máis coñecido e utilizado, hai moitos outros camiños de Santiago en Portugal.

     Dende fai anos estanse recuperando antigas rutas, aínda que a maioría serían afluentes ou variantes do Camiño Central: a máis frecuentada é Camiño Portugués dá Costa, que ten o seu punto de inicio en Porto e segue un itinerario próximo ao mar; dende a mesma cidade tamén pode tomarse unha alternativa "por agora minoritaria" como é a variante de Braga; outro ramal arrincaría  sur, dende Faro e a rexión do Algarve, aínda que presenta tramos aína sen sinalizar, e queagardamos  permita percorrer o país dun extremo a outro.

    A estas rutas xacobeas cabo engadir outras polo interior de Portugal, tales como o interesante Camiño Portugués Interior (que parte de Farminhãou-Viseu e segue por Lamego e Chaves cara a Verín, onde une á variante sanabresa dá Vía dá Prata), ou Camiño Zamorano-Portugués ou de Soutochao (que sae de Zamora e segue por Bragança cara a Chaves) ou Camiño Torres (desde Salamanca cara a Braga)

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN CIBRAO DE RECESENDE - RECESENDE - CASTROVERDE

 IGREXA DE SAN CIBRAO DE RECESENDE

RECESENDE 

CASTROVERDE

 Recesende
     San Cibrao de Recesende é unha parroquia que se localiza no concello de Castroverde.

     Segundo o padrón municipal de 2004 tiña 21 habitantes (11 mulleres e 10 homes), distribuídos en 2 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 27 habitantes.


Lugares de Recesende    
     A Penalonga, Recesende, Santa Eufemia

Castroverde
     Castroverde é un concello da provincia de Lugo, pertencente á comarca de Lugo.

Demografía
     Segundo o IGE en 2015 tiña 2.802 habitantes (3187 no 2006, 3236 no 2005, 3286 no 2004, 3372 no 2003). Neste concello atópase Montecubeiro, a parroquia de Galicia con máis entidades de poboación, 37.

     O concello sitúase no centro da provincia de Lugo. O territorio constitúe unha zona de transición entre a meseta luguesa e as Serras Orientais, de maneira que o terreo vai gañando altura cara ao leste: Serras de Monciro, do Mirador (coa altura de 1034 m en Pradairo), da Vaqueriza e de Puñago.

     Numerosos regatos baixan destes montes, vertendo nos ríos Guimarás, Azúmara, Romeán, Outeiro e Tórdea, todos eles afluentes do Miño.

     O clima é oceánico con matices continentais, cunha oscilación térmica de até 13 °C entre temperaturas invernais baixas (5,6 °C en xaneiro) e as suaves do verán (17,7 °C). Chove arredor de 1.000 mm.

Historia
     Castroverde pertenceu á Casa de Lemos até o século XVI, cando a vila, a fortaleza e as súas terras foron compradas polos Altamira. No século XIX producíronse enfrontamentos carlistas.

Monumentos
     Na propia vila fica aínda a torre da homenaxe da fortaleza medieval dos Castro de Lemos, tamén chamado Castelo de Castroverde. Hai tres pazos notorios: o de Abraira-Arana, en Vilabade, o de Cellán de Mosteiro e o de Pumarega.

     A igrexa de Santa María de Vilabade, alcumada "catedral de Castroverde", foi construída no século XV a instancias de Fernando de Castro para un mosteiro; é gótica, mais con adicións posteriores e retablos barrocos.

     Destaca tamén a igrexa prerrománica de Soutomerille, reformada no ano de 1619, así como outras varias con elementos románicos.


Festas e feiras
    Festas de Santiago o Maior, os días 24, 25 e 26 de xullo, con numerosas actividades.
    Festa da Xuventude, o 27 de decembro.
    Feira da Artesanía. o 24 de agosto.
    Feira, domingos alternos.
    Festa dos Avós, en abril.

Parroquias de Castroverde     
     Agustín (Santa María), Arcos (San Paio), Barredo (San Xoán), Barredo (Santo André), Barreiros (San Cosme), Bolaño (Santa Baia), Cellán de Calvos (San Salvador), Cellán de Mosteiro (San Pedro), Covelas (San Miguel), Espasande (Santiago), A Frairía (Santa María), Furís (Santo Estevo), Goi (Santa María Madanela), Masoucos (Santiago), A Meda (Santiago), Miranda (Santiago), Mirandela (Santo André), Monte (Santa María), Montecubeiro (San Cibrao), Moreira (Santa María), Paderne (Santo Estevo), Páramo (San Miguel), Pena (Santa María Madanela), Pereiramá (San Xulián), A Pumarega (Santa Mariña), Rebordaos (San Xurxo), Recesende (San Cibrao), Riomol (San Pedro), San Miguel do Camiño (San Miguel), Serés (San Pedro), Souto de Torres (San Tomé), Soutomerille (San Salvador), Tórdea (San Tomé) | Uriz (Santa María), Vilabade (Santa María), Vilalle (San Pedro), Vilariño (Santiago) 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DA PONTE DO CARRASCAL - REGUEIRO DO CARRASCAL - CABALAR - SEIXIDO - A LAMA

 MUIÑO DA PONTE DO CARRASCAL

REGUEIRO DO CARRASCAL

CABALAR

SEIXIDO

A LAMA

Seixido
     San Bartolomeu de Seixido é unha das parroquias do concello da Lama.

      Segundo o padrón municipal de 2011 tiña 347 habitantes (182 mulleres e 165 homes), distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 374 habitantes.

Lugares de Seixido
     Cabalar, O Campo, Carreiro, Casavella, Cendón, A Fentosa, A Gaiola, Pumar, O Seixido

A Lama
     A Lama é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Pontevedra.

     Segundo o IGE en 2016 tiña 2587 habitantes. Padrón municipal de 2003: 2957 habitantes. O seu xentilicio  é lamense.

Xeografía
     O concello, de 117,76 km², está situado na serra do Suído, no leste da provincia de Pontevedra, a uns 25 km da capital provincial.

     Limita ao norte con Beariz (provincia de Ourense), Forcarei e Cerdedo-Cotobade, ao sur con Fornelos de Montes, ao leste con Avión e con Beariz (ambos os dous na provincia de Ourense) e ao oeste con Ponte Caldelas e con Cerdedo-Cotobade.

Comunicacións
     A principal vía de comunicación é a PO-255 (que comunica con Ponte Caldelas e que permite chegar a Pontevedra e a PO-235 que une o concello con Carballedo, capital do municipio de Cerdedo-Cotobade.

Demografía
     A pirámide poboacional é a dun concello rural galego. É dicir, a poboación é avellentada. Pero recentes campañas municipais para atraer residentes ao termo municipal, conseguiron manter o censo.

     De todas as maneiras, segue sendo inferior ao censo de 1995 (cando vivían 3.517 veciños).

     A poboación do municipio está bastante diseminada nas 10 parroquias do concello. Mais a parroquia capital é con notoriedade, a máis poboada.

Historia
     Consérvanse restos arqueolóxicos das culturas megalíticas, como as mámoas de Portela da Cruz, O Seixo, O Suído, e Antas. Da idade de bronce atopouse na Lama unha espada de tipo argárico de hai 3500 anos, e en Verducido e no castro de Gaxate varias hachas de bronce.

     Desta idade son os gravados rupestres en Chan do Campo, Outeiro Seixiño, Val do Gato, e Laxa das Puzas (Verducido). Hai tres castros identificados: o monte do Castro en Gaxate, o monte do Castro na Lama, e o castro de Xende.

     Na época medieval a zona norte foi colonizada polos monxes do mosteiro da Armenteira a partir do século XV, e o resto pertencía aos señores de Soutomaior, que contaban cunha fortaleza en Fornelos.

     Nos séculos XVII e XVIII aumentou a poboación e a gandería pola introdución do millo, e a pataca procedentes de América. Coas mudanzas que implicaron na agricultura, comezou a desaparecer a emigración a Castela dos temporeiros para a sega do trigo en verán, e aumenta a construción de camiños, igrexas, pazos e pontes. Desta época son as pontes de Verducido sobre o río Parada, a do antigo camiño de Ribadavia a Pontevedra e o de Liñares.

     A emigración a América dos séculos XIX e XX fixo posible a compra das terras aos nobres e a construción de edificacións educativas e centros de beneficencia.

Turismo
     A Lama conta coa ruta homologada de sendeirismo PR-G 135 "Roteiro da Escuadra".
     É unha ruta sendeirista lineal de 7 km, entre o Peso (A Escuadra) e a área recreativa de Santa Mariña, na Serra do Cando.
     Na Serra do Suído atópanse os singulares chozos.

 Parroquias da Lama  
      Antas (Santiago), A Barcia do Seixo (Santa Ana), Covelo (San Sebastián), Escuadra (San Lourenzo), Gaxate (San Pedro), A Lama (San Salvador), Seixido (San Bartolomeu), Verducido (San Martiño), Xende (San Paulo), Xesta (San Bartolomeu) 

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA