sábado, 18 de febrero de 2017

FERVENZA DE ABELLEIRA - HERVÉS - BATÁN

 FERVENZA DE ABELLEIRA
REGO DE BATÁN
HERVÉS
CARRAL


    Carral guarda un secreto natural a tan solo 20 kilómetros de la ciudad. 


     Dejando atrás la salida de Herves, una indicación al ecomuseo Costa da Égua nos dirige desde la propia N-550 hasta un área de aparcamiento de la que parte un sendero. 


     Este camino nos lleva hasta los molinos del río Abelleira, unas construcciones del siglo XVIII recientemente restauradas con fondos provinciales que nos servirán como punto de partida de la ruta. Hace poco más de una década, el Concello de Carral decidió recuperar estas joyas de la cultura tradicional gallega y dar a conocer sus usos. 


     Aquellos que quieran indagar un poco más en la historia del lugar, conocido como Costa da Égua, pueden ponerse en contacto con el Concello para concertar una visita guiada para grupos desde el Ecomuseo.


     El río Abelleira, afluente del Barcés, era el que daba la fuerza a los molinos para activar su mecanismo. Las canalizaciones son algunos de los espacios por los que el agua transita plácidamente, ya que el resto de su curso se ve obligado a sortear las piedras y los pequeños saltos que originan cascadas rodeadas de abundante vegetación. 


     El río también cuenta en su curso con una pequeña central eléctrica levantada a comienzos del siglo pasado. Carral accedía con ella al mundo moderno en un momento en el que la generación eléctrica empezaba a despuntar en nuestra comunidad.


     Dejando atrás el los molinos, la ruta atraviesa el Abelleira y discurre durante un buen trecho en paralelo a los molinos, lo que nos ofrece una mejor perspectiva de este conjunto arquitectónico. La siguiente parada, después de una exigente subida, nos sitúa frente a la capilla de San Pedro de Rubieiro, de la misma época que los molinos. Allí dispondremos de un área de descanso acondicionada con mesas y barbacoas donde podremos reponer fuerzas para afrontar la subida a un mirador que se encuentra a medio kilómetro del lugar. 


      En Batán está uno de los molinos más importantes. La palabra «batán» hace referencia a la maquinaria empleada para moler el grano y también dan nombre a este conjunto etnográfico, como sucede también en lugares como el Concello de Meis. 


     Junto a este molino se alza una de las cascadas más llamativas, de unos 100 metros de altura pero cubierta por eucaliptos que dificultan su correcta visualización. 


     Siguiendo el camino largo aparece ante nosotros el Pazo das Cadeas, ya casi llegando a Herves, desde donde habrá que remontar cerca de un kilómetro por pistas forestales hasta llegar al punto de partida.


      El entorno del río Abelleira es un muestrario de naturaleza que también se puede recorrer a caballo o en bicicleta, aunque algunos de sus tramos puedan resultar impracticables en función de la época del año en la que lo visitemos. Los bosques de ribera se conservan entre las masas de eucaliptos. 


     Los helechos dan frondosidad a un bosque que proporciona agradables sombras al caminante. El rumor del río permite alejarse del ajetreo de la vida diaria y disfrutar de un entorno natural difícil de encontrar en las proximidades de una gran ciudad.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Voz da Galicia
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 17 de febrero de 2017

PRESENTACIÓN “O LIBRO DO COUREL” - CORUÑA

  PRESENTACIÓN 
“O LIBRO DO COUREL”
LIBRERIA ARENAS
 CORUÑA


PRESENTACIÓN DE “O LIBRO DO COUREL” NA CORUÑA


     Noso agradecemente a Sonia e Edurne por o tempo que nos adicou, moitisimas gracias.



     Unha publicación que condensa a esencia da Serra do Courel e honra a súa vida tradicional


     A editorial Belagua presenta mañá na libraría Arenas da Coruña O libro do Courel, unha das súas últimas publicacións orientadas á divulgación dos valores paisaxísticos e culturaisde Galicia.


   Con fotografías a toda cor, O libro do Courel documenta todos aqueles aspectos que singularizan esta montaña luguesa e que, en conxunto, constitúen o seu carácter.


     A súa autora, Sonia García García, xeógrafa e profesora de Ensino Secundario e Bacharelato na Coruña, fai nel un documentado e rigoroso traballo que abrangue desde a descricióndos seu espazo físico e o seu medio natural ata as referencias aos seus escritores ilustres, pasando por todo un catálogo da súa riqueza etnográfica e manifestacións da vidatradicional nas súas numerosas vilas.


     Dividido en 12 capítulos, o libro afonda na relación dos seus habitantes co medio natural, epon de manifesto como este condicionou e determinou a súa economía e a súa culturadende tempos prehistóricos ata os nosos días.


     A autora honra nel á vida tradicional da Serra, co desexo de conservar a memoria do seupatrimonio natural, material e inmaterial, de tal xeito que, ao longo das súas páxinas, percíbese o pesar pola pérdida progresiva dos seus valores e a reivindicación dun desenvolvemento sostible para as súas vilas.


     A cultura dos castros, a pegada romana, a arquitectura popular e a arquitectura relixiosa, as actividades económicas, tradicionais e actuais, entre outros aspectos, son o fío condutor dunha viaxe pola Serra do Courel que invita a gozar dunha natureza privilexiada e a emocionarse cos rescaldos de manifestacións culturais tradicionais que, pese ao despoboamento e ao envellecemento demográficos, loitan por non desaparecer do todo.


     Propón, así mesmo, diferentes percorridos para descubrir soutos, castros, fervenzas, muíños de auga, antigas ferrarías, sequeiros, cabanas, e inesgotables tesouros agochados nestas vilas da montaña luguesa.


     Con todo, O libro do Courel afonda no coñecemento polo público desta zona da montaña luguesa e contribúe á promoción e ao recoñecemento dos seus grandes atractivos, paisaxísticos, etnográficos e culturais, que fan deste territorio un prezado destino turístico de natureza.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 15 de febrero de 2017

IGLESIA DE CASEIRO - AVIÓN

IGLESIA DE CASEIRO
AVIÓN
OURENSE


Avión
       Avión é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Ribeiro.



     Segundo o INE a súa poboación no ano 2010 era de 2.561 habitantes (2.730 no 2006, 2.780 no 2005, 2.804 no 2004, 2.881 no 2003).



     O seu nome procede do veciño río Avia.



      Sitúase no noroeste da comarca do Ribeiro. Limita ao norte con Beariz, ao sur con Carballeda de Avia, ao leste con Boborás e Leiro, e ao oeste cos concellos da Lama, Fornelos de Montes e Covelo.



     É un concello montañoso e de relevo accidentado. As serras do Suído e Faro de Avión limitan o concello polo oeste superando os 1.000 metros de altitude.



     Desde os cumios o relevo descende abruptamente, dando lugar a vales encaixados que dificultan as comunicacións.



     A rede fluvial está formada polo río Avia e os seus afluentes. O Avia nace en Fonte Avia, parroquia de Nieva, e recibe en Avión tres afluentes de importancia: o Couso, o Valderías e o río Cardelle, que forma o límite cos concellos de Boborás e Beariz.



     O clima de Avión ven condicionado polas diferenzas de altitude entre as distintas terras do concello. 



      Nas serras do Suído e Faro de Avión o clima é de montaña, frío en inverno e con intensas precipitacións mentres que nas zonas máis baixas as temperaturas son máis cálidas aproximándose ao tipo de clima mediterráneo da comarca do Ribeiro.


Parroquias de Avión
     Abelenda (Santa Mariña), Amiudal (Santiago), Avión (Santos Xusto e Pastor), Baíste (Santa María), Barroso (Santa Baia), Córcores (Santa Mariña), Cortegazas (Santo Antonio), Couso (Santa María), Nieva (Santa María)



 Comarca do Ribeiro
     A Comarca do Ribeiro é unha comarca galega situada na provincia de Ourense no curso medio do río Miño, que a percorre de nordeste a suroeste.



     A súa capital é Ribadavia, e a ela pertencen os concellos da Arnoia, Avión, Beade, Carballeda de Avia, Castrelo de Miño, Cenlle, Cortegada, Leiro, Melón e Ribadavia. Dálle nome ao viño do Ribeiro.



     Ocupa unha superficie de 407,1 km², nos que viven 17.195 habitantes (2014). 



     Por ela transcorren tamén os ríos Arnoia e Avia. 


     O Miño está represado nos encoros de Castrelo de Miño e da Frieira.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 14 de febrero de 2017

FERVENZA DE ZAMÁNS - SERRA DO GALIÑEIRO

 FERVENZA DE ZAMÁNS
RIO AMIAL
SERRA DO GALIÑEIRO
VIGO


Zamáns
     San Mamede de Zamáns é unha parroquia do concello de Vigo. 



     Limita coas parroquias de Beade, Bembrive, Valadares, Vincios e Cela. 


     Pertence ó arciprestado de Louriña. Segundo o IGE, no 2013, tiña 834 habitantes (413 homes e 421 mulleres).


Concello     
     Vigo
Poboación     
     834 hab. (2013)


 
Xeografía
     Ten 4 entidades de poboación, segundo o: Cidáns (184), A Igrexa (200), Marcosende (295) e Vilaverde (155). Os lugares (que xeralmente forman parte dalgunhas das entidades): Casal de Abade, As Lagoas, A Menda, Paredes e Vilariño.



     Atópase asentada entre a Serra do Galiñeiro e a Serra da Groba. 


     Nela atopamos os ríos Zamáns e o Amial, que se apresou, dando á presa de Zamáns que abastece a cidade de Vigo.


Patrimonio
     A igrexa parroquial data do 1770. Xunto ós hórreos, sobresaen as construcións relacionadas coa auga: fontes, lavadoiros e muíños, destacando a casa-muíño de Maquías.



     A parroquia acolle o campus das Lagoas-Marcosende, coñecido coma CUVI (Centro Universitario de Vigo), no que se localiza o Proxecto da Cidade Universitaria para a Universidade de Vigo do arquitecto catalán Enric Miralles.


Lugares de Zamáns
     Casal de Abade, Cidáns, A Igrexa, As Lagoas, Marcosende, A Menda, Paredes, Vilariño, Vilaverde



Serra do Galiñeiro

     A serra do Galiñeiro é unha cadea montañosa que atravesa os concellos pontevedreses de Vigo, Gondomar, O Porriño, Mos e Tui, en dirección NO - SL. 



     Acada a súa maior altura no monte Galiñeiro, con 711 metros, con cumio no concello de Gondomar. 


     Outros montes importantes son os vigueses Alba e O Cepudo e o tudense Aloia, constituído como parque natural.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA