jueves, 25 de junio de 2015

ESPANTALLOS DO BARBEIRA - 2015

 ESPANTALLOS NO BARBEIRA
2015
RÍO BARBEIRA
A LAMA


      Los espantapájaros jalonan la nueva Ruta da Liberdade del municipio de A Lama, que se inaugura en Julio en la parroquia de Escuadra



      Mucho trabajo hay detrás de la ruta Tras os pasos do río Barbeira, en el municipio de A Lama. 



     Este sendero, también bautizado como Ruta da Liberdade, surgió hace más de dos años gracias al empeño de los miembros de la Asociación Cultural Río Barbeira y la colaboración de la dirección y reclusos de la cárcel de A Lama. 


     También fue importante el asesoramiento del Club de Montañeiros de Pontevedra.



     Estos días en A Lama , se puede pasear por la hermosa Ruta del río Barbeira, vigilado por la mirada atenta de los espantapajaros que participan en un concurso exposición.




Ruta lineal de 7,10 km

     Comienzo en Escuadra trazado de dificultad baja, alcanzando en ascensión los 740 metros de altitud.



     Salimos desde la desembocadura del rio Barbeira, y buscamos su nacimiento pasando por diferentes aldeas.



     Calificamos la ruta como intensa, dado que encontraremos a nuestro paso; numerosos molinos y aldeas, abundantes puentes que transitaremos durante la jornada, y una frondosa vegetación como acompañante en toda la ascensión.



     En la cumbre del recorrido divisaremos un horizonte rasurado. 



     Este momento de silencio, pronto se torna en emoción al iniciarse el descenso, y nuevamente, y cada vez con mayor profusión, recuperaremos la vegetación del comienzo, las capillas, los molinos, y la compañía final del río Verdugo, en el cual desemboca el río Barbeira. 



     Durante el recorrido podremos ver una sucesión de espantapájaros que aportan una pincelada de teatralidad a la ruta.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 24 de junio de 2015

SONA - PARTOVIA - CARBALLIÑO

 SONA
PARTOVIA
CARBALLIÑO
OURENSE


O CARBALLIÑO
     O Carballiño es un municipio que se halla situado en el extremo noroeste de la provincia de Ourense, atravesado por la cuenca del río Arenteiro.



     
     Habitada la zona desde el Neolítico, fue durante la Edad Media, con el asentamiento de la orden monástica del Císter en Oseira, cuando comenzó el desarrollo económico de la comarca.


     Auténtico símbolo de la localidad, el Templo de la Veracruz, obra del arquitecto Antonio Palacios, es un bellísimo ejemplo de arquitectura contemporánea. En él se puede apreciar la armónica fusión de trazas bizantinas, prerrománicas, románicas y góticas.



     
    Otros puntos de interés son el yacimiento castreño de San Cibrán de Las, el Pazo de los Quiroga y Santa Baia de Banga, joya del románico que alberga hermosas pinturas murales policromadas (s. XVI).


     Uno de los principales atractivos turísticos de O Carballiño es su condición de estación balnearia. Las aguas termales, conocidas desde época romana, tienen sus dos referentes principales en las Caldas de Partovia y el Gran Balneario.



     Por su parte, el río Arenteiro concentra grandes áreas de ocio como las playas fluviales del Cuco y la Piscifactoría o el Parque Municipal. Los alrededores del municipio poseen un alto valor ecológico y paisajístico, con abundantes manchas de bosque autóctono.



     En el sur del término municipal es posible contemplar el peculiar cultivo en terrazas de sus viñedos, que producen los apreciados vinos de Ribeiro.



     Por último, en el vecino municipio de San Cristovo de Cea se halla el Monasterio de Oseira (s. XII), de gran monumentalidad.



 
SONA
     Sona es un lugar de la parroquia de Partovia en el concello ourensán d e O Carballiño en la comarca do Carballiño. 


     Estaba deshabitado en el año 2011 según datos del INE y del IGE. También o estaba en el 2010.

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

FERVENZA DE SAN MIGUEL- ARÉN

FERVENZA DE SAN MIGUEL
REGO DE ARÉN
ARÉN 
CERDEDO


      A  parroquia de San Xoán Bautista de Cerdedo ten unha poboación de 935 habitantes, repartidos nas entidades de Abelaíndo, Arén, Barro, Cabenca, Carballás, Cavadosa, Cerdedo, Cernados, Chamadoira, O Coteliño, Limeres, Lourido, Meilide, Revolta, San Bernabé e Viduído.



     Bañan á  parroquia o río Lérez e os seus afluentes, que con augas cristalinas permiten a localización do rápido viaxar das súas abundantes troitas, dispoñendo para os aficionados á pesca dos cotos de pesca de Cerdedo nos ríos Lérez e Castro.




     Cerdedo, integrado na comarca de Terra de Montes, formaba parte no século VI da Diócese de Iria. En 1115, dona Urraca otorgou a Xelmírez o señorío absoluto destas terras que formaban parte do actual municipio.



      Desta terra xurdiron os primeiros caudillos populares na loita contra os franceses, pagando por iso co incendio do templo de Castro e o arraso da parroquia de Quireza.




     Dentro do patrimonio cultural destacamo-los numerosos muíños que se atopan nun treito do río Lérez. Esta zona, chamada polos veciños "os muíños", está situada ó final dun camiño estreito que está na man dereita da Ponte Valoutas.




     Neste lugar hai sete muíños dos que destacan o Muíño de Rosendo, antigo aserradeiro, o Muíno dos Netos, aínda en funcionamento e o Muíño dos Santeses.




     Tamén destacamos dúas eiras, a máis singular delas é a Eira da Pena situada na outra aldea. Trátase dunha concentración de canastros onde antigamente a xente mallaba o centeo. 




     No barrio das Longas atópase a segunda eira, chamada Eira dos Netos, actualmente moi descoidada.




     Fai uns corenta anos en Cerdedo celebrábanse numerosas festas, e se ben hoxe algunhas se perderon outras estanse a recuperar, como a festa de San Pedro que se volve a celebrar dende hai uns anos. A  festa de San Pedro é o 29 de Xuño, celébrase cunha misa solemne no barrio de San Pedro, logo os veciños van comer á carballeira do mesmo nome e pola noite hai unha gran festa.




     Outra das festas celebradas é a de San Xoán, patrón de Cerdedo. Celébrase cunha sardiñada e unha churrascada patrocinada polo concello para tódolos veciños,  e ás doce da noite préndese a tradicional fogueira para espanta-las meigas.




     Nembargantes, a  festa máis importante da parroquia é o Ecce Homo. Celébrase dúas veces no ano, en inverno o domingo anterior ó entroido, con novena durante toda a semana e o sábado e  domingo con misas solemnes. 




     No verán celébrase de igual xeito, pero con verbenas pola noite os últimos venres, sábado e domingo do mes de xullo. A celebración do verán é moi importante pola súa procesión coas imaxes do divino Ecce-Homo, da Virxe das Dores e da Cruz do Desencravo, asistindo os devotos vestidos cun hábito de Nazareno. Ten moita devoción e asistencia.




     Como fillos ilustres   de Cerdedo temos o Pai Martín Sarmiento que viviu no pazo de Raposeiras en Meilide, o párroco Fernando García Leiro que fundou a rectoral e intentou facer un asilo e Pedro de Arén, mestre arquitecto das torres da catedral de Ourense.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO DO CASTRO - BARRO - CERDEDO

 MUIÑO DO CASTRO
RÍO CASTRO
BARRO
CERDEDO


      A  parroquia de San Xoán Bautista de Cerdedo ten unha poboación de 935 habitantes, repartidos nas entidades de Abelaíndo, Arén, Barro, Cabenca, Carballás, Cavadosa, Cerdedo, Cernados, Chamadoira, O Coteliño, Limeres, Lourido, Meilide, Revolta, San Bernabé e Viduído.


     Bañan á  parroquia o río Lérez e os seus afluentes, que con augas cristalinas permiten a localización do rápido viaxar das súas abundantes troitas, dispoñendo para os aficionados á pesca dos cotos de pesca de Cerdedo nos ríos Lérez e Castro.



     Cerdedo, integrado na comarca de Terra de Montes, formaba parte no século VI da Diócese de Iria. En 1115, dona Urraca otorgou a Xelmírez o señorío absoluto destas terras que formaban parte do actual municipio.




      Desta terra xurdiron os primeiros caudillos populares na loita contra os franceses, pagando por iso co incendio do templo de Castro e o arraso da parroquia de Quireza.



     Dentro do patrimonio cultural destacamo-los numerosos muíños que se atopan nun treito do río Lérez. Esta zona, chamada polos veciños "os muíños", está situada ó final dun camiño estreito que está na man dereita da Ponte Valoutas.



     Neste lugar hai sete muíños dos que destacan o Muíño de Rosendo, antigo aserradeiro, o Muíno dos Netos, aínda en funcionamento e o Muíño dos Santeses.



     Tamén destacamos dúas eiras, a máis singular delas é a Eira da Pena situada na outra aldea. Trátase dunha concentración de canastros onde antigamente a xente mallaba o centeo. 




     No barrio das Longas atópase a segunda eira, chamada Eira dos Netos, actualmente moi descoidada.



     Fai uns corenta anos en Cerdedo celebrábanse numerosas festas, e se ben hoxe algunhas se perderon outras estanse a recuperar, como a festa de San Pedro que se volve a celebrar dende hai uns anos. A  festa de San Pedro é o 29 de Xuño, celébrase cunha misa solemne no barrio de San Pedro, logo os veciños van comer á carballeira do mesmo nome e pola noite hai unha gran festa.



     Outra das festas celebradas é a de San Xoán, patrón de Cerdedo. Celébrase cunha sardiñada e unha churrascada patrocinada polo concello para tódolos veciños,  e ás doce da noite préndese a tradicional fogueira para espanta-las meigas.



     Nembargantes, a  festa máis importante da parroquia é o Ecce Homo. Celébrase dúas veces no ano, en inverno o domingo anterior ó entroido, con novena durante toda a semana e o sábado e  domingo con misas solemnes. 




     No verán celébrase de igual xeito, pero con verbenas pola noite os últimos venres, sábado e domingo do mes de xullo. A celebración do verán é moi importante pola súa procesión coas imaxes do divino Ecce-Homo, da Virxe das Dores e da Cruz do Desencravo, asistindo os devotos vestidos cun hábito de Nazareno. Ten moita devoción e asistencia.



     Como fillos ilustres   de Cerdedo temos o Pai Martín Sarmiento que viviu no pazo de Raposeiras en Meilide, o párroco Fernando García Leiro que fundou a rectoral e intentou facer un asilo e Pedro de Arén, mestre arquitecto das torres da catedral de Ourense.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA