IGREXA DE SANTA MARÍA DE BAAMORTO - BAAMORTO - MONFORTE DE LEMOS

 IGREXA DE SANTA MARÍA DE BAAMORTO

BAAMORTO

MONFORTE DE LEMOS

 Igrexa de Santa María de Baamorto
     Está situada no núcleo das Devesas fronte á Casa Priorado. 

     O templo, reformado nos séculos XVII e XVIII, conserva algúns restos románicos: canzorros e estribos da capela maior, porta sur con mochetas e arco interior e algunha seteira de arquiño.

     A porta principal situada ao oeste é de medio punto con moldura barroca. Na fachada principal presenta tamén un reloxo e campanario de dous vans. A nave rectangular está cuberta a dúas augas de madeira resolta en tella.

     Destaca o soportal que rodea a igrexa nas fachadas oeste e sur. Na fachada sur tamén se atopan interesantes pinturas murais que a cobren en toda a súa extensión.

     O retablo maior é neoclásico e conta con esculturas da Asunción e dous anxos. Os outros dous retablos situados na capela maior son tamén neoclásicos.

Baamorto
       Santa María de Baamorto é unha parroquia do concello de Monforte de Lemos na comarca de Terra de Lemos, na provincia de Lugo. 

      No ano 2007 tiña 66 habitantes, deles 30 eran homes e 36 eran mulleres.

     Limita coas parroquias de Fiolleda ao norte, O Chao do Fabeiro ao leste, Seoane ao sur e Tor ao oeste.

Lugares de Baamorto
     O Agriño, Casares, A Chavarega, Cinsa, As Devesas, A Lama, Pallares, Pereiras, Pol, Portobrea, Reboredo, A Ribela

Comarca de Terra de Lemos
      Terra de Lemos é unha comarca galega situada ó sur da provincia de Lugo cuxa capital é Monforte de Lemos, que tamén é o concello máis poboado da comarca.

     A maioría da superficie (toda agás o concello de Bóveda) forma parte da Ribeira Sacra, da que Monforte tamén é a súa capital.

      Pertencen á comarca de Terra de Lemos os seguintes concellos: Bóveda, Monforte de Lemos, Pantón, A Pobra do Brollón, O Saviñao e Sober.

       A comarca linda ó norte coa comarca de Sarria, ó oeste coa comarca de Chantada, ó leste coa comarca de Quiroga e, ó sur coas comarcas ourensás de Ourense e Terra de Caldelas.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN XOÁN DE SEOANE - SEOANE DE ARCOS - O CARBALLIÑO

 IGREXA DE SAN XOÁN DE SEOANE

SEOANE DE ARCOS

O CARBALLIÑO

 Seoane de Arcos
      San Xoán de Seoane de Arcos é unha parroquia do concello do Carballiño, que fai fronteira entre este e o concello de Cea. 

      Segundo o IGE en 2011 tiña 400 habitantes (192 homes e 208 mulleres), distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 480 habitantes.

Toponimia
      O topónimo deriva do latín Sanctu(m) Iohanne(m), San Xoán.

Xeografía
      O lugar de máis interese da parroquia é Mouriz con barrios tan emblemáticos como a Fonte, o Outeiro ou Cima da Vila. O produto máis exportado desta aldea son as castañas, os cogomelos e a famosa auga de Mouriz. Mouriz foi no seu día parada obrigada na coñecida ruta dos arrieiros.

Patrimonio
    Igrexa de San Xoán de Seoane de Arcos, do século XVIII.

    Reitoral de Seoane de Arcos.

O Carballiño

     O Carballiño é un concello da provincia de Ourense, capital da comarca homónima. Segundo o INE en 2022 tiña 13.932 habitantes. O seu xentilicio é carballiñés.

Xeografía
     Está rodeado pola serra do Faro e o val do río Avia. Pola vila pasa o principal río da comarca, o Arenteiro, do que son afluentes o Pedríña, Oseira e Marañao. Outros cursos fluviais do concello son o Viñao, o Barbantiño e o Cardelle.

Historia
      A poboación do Carballiño naceu a mediados do século XVIII. Daquela o lugar pertencía á parroquia de Señorín, dependente da xurisdición de Partovia, e esta á súa vez do mosteiro de Oseira.

      Comezou a celebrarse no lugar unha feira para acadar beneficios económicos, en contraposición a outras feiras celebradas nas xurisdicións da contorna, pertencentes ao Conde de Ribadavia e a outros mosteiros.

      Aos poucos os feirantes fóronse asentando no lugar. A comezos do século XIX comezou a existir unha burguesía local. A botica dos Fernández deu aos seus propietarios diñeiro que foi investido en diferentes eidos. A familia emparentouse con estirpes nobiliarias vidas a menos e introduciuse na vida política liberal da comarca.

     A vila está atravesada pola estrada N-541 que une Ourense e Pontevedra. Amais, está comunicada a través da AG-54 coa autovía AG-53.

Cultura
      No Carballiño celébranse as Xornadas de Cine e Vídeo de Galicia (Xociviga).

Festas
    Festa do polbo - 2º domingo de agosto
    Festas de setembro

Parroquias do Carballiño    
     Arcos (Santa María) | Banga (Santa Baia), O Barón (San Fiz), Cabanelas (San Xoán), O Carballiño (San Cibrao), Lobás (Santa Ouxea), Longoseiros (Santa Mariña), Madarnás (San Tomé), Mesego (Santa María), Mudelos (Santiago), Partovia (Santiago), A Piteira (San Miguel), Ponte Veiga (San Lourenzo), Sagra (San Martiño), Señorín (San Roque), Seoane de Arcos (San Xoán) 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

IGREXA DE SAN MARTIÑO DE NOGUEIRA - NOGUEIRA DE RAMUÍN

 IGREXA DE SAN MARTIÑO DE NOGUEIRA

NOGUEIRA DE RAMUÍN

       A igrexa de San Martiño de Nogueira tan só conserva as portadas da fábrica románica. O resto da igrexa foi modificada, alongándose a nave en 1917.

     A igrexa crese que foi construída arredor do ano 1195, cunha clara influencia do taller da catedral de Ourense, que chega á cidade procedente de Santiago.

     A porta norte destaca lixeiramente do muro. Ten arquivolta dobre de medio punto con decoración vexetal.

      Os capiteis posúen unha decoración vexetal estilizada con bólas nas esquinas que nos evoca a algún da catedral de Ourense. O tímpano é liso e perdeu unha das ménsulas.

     Na portada principal queda máis clara a dependencia do taller da porta sur da catedral ourensá. Presenta dobre arquivolta semicircular. Os capiteis teñen decoración vexetal no arco maior.

      Nos capiteis do arco menor, á esquerda, podemos ver dous dragóns que enroscan os pescozos e morden os rabos longos de réptil.

      Á dereita pódese ver un de maior calidade. Mostra en cada unha das caras unha sirena paxaro de faccións coidadas. Calquera destes capiteis non desentoaría na propia catedral. As arquivoltas presentan decoración vexetal.

      As xambas, lisas, rematan en ángulos saíntes que conteñen un anxo sentado coas ás estendidas e cun libro aberto no colo que agarra coas mans. Nelas apóiase un arco lobulado con pinxantes intermedios perfilados por bólas pequenas.

      Esta portada é unha obra interesante e pouco coñecida na que participou un mestre formado no taller da porta sur da catedral de Ourense.

Nogueira de Ramuín
     San Martiño de Nogueira de Ramuín é unha parroquia do concello ourensán de Nogueira de Ramuín na comarca de Ourense.

      No ano 2007 tiña 88 habitantes (48 homes e 40 mulleres) distribuídos en 9 entidades de poboación, o que supón unha diminución de 8 habitantes en relación ao ano 2000.

Lugares de Nogueira de Ramuín  
     Baldomar, Fontefría, Fontes, Lama Forcada, Liñares, Luíntra, Nogueira, Pacios, A Seara de Arriba

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

PETROGLIFO CHAN DE GURGULLA - A SOMOZA - AREAS - ANTAS DE ULLA

 PETROGLIFO CHAN DE GURGULLA

A SOMOZA

AREAS

ANTAS DE ULLA

A Somoza
     A Somoza é un lugar da parroquia de Areas no concello lugués de Antas de Ulla na comarca da Ulloa.

      Segundo o IGE, en 2011 tiña 27 habitantes (13 homes e 14 mulleres).

Areas
     Santa Cristina de Areas é unha parroquia que se localiza no concello de Antas de Ulla.

     Segundo o IGE en 2009 tiña 82 habitantes (49 mulleres e 33 homes), distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 119 habitantes.

Xeografía
      Areas está situada no sueste do concello. A aldea da Somoza é o punto máis elevado do concello (720 m), no seu territorio está o monte Farelo.

Patrimonio
     A igrexa de Santa Cristina de Areas é da primeira metade do século XIX.

Festas
     Celebra as súas festas patronais na honra de San Lucas.

Lugares de Areas
     Castro, O Outeiro, Río, Santa Cristina, A Somoza

Comarca da Ulloa
     A comarca da Ulloa é unha comarca galega situada na provincia de Lugo cuxa capital é Monterroso. 

     A esta comarca pertencen os concellos de Antas de Ulla, Monterroso e Palas de Rei.

     No ano 2020 tiña 8.879 habitantes, 4.430 homes e 4.449 mulleres.

     O seu nome procede do río Ulla, que nace na comarca. 

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA