domingo, 25 de julio de 2021

MUIÑO EN FIRVADO - FIRVADO - COIRO - RÍO XENDE - MAZARICOS

 MUIÑO EN FIRVADO 

FIRVADO

COIRO

RÍO XENDE

MAZARICOS


Coiro
     Santa María de Coiro é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Mazaricos.

     Segundo o IGE en 2018 tiña 399 habitantes (190 homes e 209 mulleres) distribuídos en 13 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 710 habitantes.

Lugares de Coiro
     As Bouzas, Coiro, Corrubedo, Fírvado, Fornís, Gosende, Loureiro, A Manda, As Paxareiras, Recarea, San Cristovo, Suevos, Vilar de Coiro, Vilar de Costa, Xestoso

Mazaricos
     Mazaricos é un concello da provincia da Coruña, pertencente á comarca do Xallas. Segundo o IGE, en 2018 tiña 3.885 habitantes. O seu xentilicio  é «mazaricán».

Situación
     Mazaricos áchase preto do mar, mais non chega a el. Antes están os estreitos concellos de Carnota e Dumbría. O río Xallas, que lle chega desde Santa Comba, constitúe a fronteira norte do concello, separándoo de Dumbría.

     A chaira con suaves ondulacións que é o seu territorio, féchase no oeste por pequenas serras (montes de Ruña ou serra de Guián) que se prolongan cara ao sur ata o Macizo do Pindo). 

      Cara ao Xallas flúen varios ríos, como o Arcos, o Beba e o Mazaricos, estes dous no mesmo val. Os da parte leste e sur, como o Santabaia, que son máis pequenos, desembocan na ría de Muros e Noia.

     O Xallas está represado no encoro da Fervenza, o de Ponte Olveira, o de Castrelo e o de Santa Uxía, antes de desembocar no mar os sábados á noite e os domingos á mañá.


      A poboación é dispersa. As principais localidades do concello son A Picota, O Pino de Val e Asenso.

Cultura
      Os megálitos máis destacados son as mámoas de Eirón, o dolmen de Parxubeira e a necrópole de Monte de Embaixo. Polo concello pasou unha vía romana, da que hai restos en Arcos.

     A Casa de Arcos, pertencente aos Mariño de Lobeira, mostra o seu escudo na fachada (unha serea e ondas), xunto cos símbolos dos Lobeira (un lobo e estrelas) e os dos Dacosta (bordóns e ovellas).

Parroquias de Mazaricos     
     Alborés (San Mamede), Antes (San Cosme), Arcos (Santiago), Beba (San Xián), Chacín (Santa Baia), Coiro (Santa María), Colúns (San Salvador), Corzón (San Cristovo), As Maroñas (Santa Mariña), Mazaricos (San Xoán), San Fins de Eirón (San Fins), Os Vaos (San Tomé)


Comarca do Xallas
     A comarca do Xallas é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Santa Comba. 

     Pertencen a esta comarca os concellos de Mazaricos e Santa Comba. Ten 391,01 km² e no 2020 tiña 13.203 habitantes.

     Limita, ao norte, coas comarcas de Terra de Soneira e Bergantiños; ao leste, coas comarcas de Santiago, Ordes e A Barcala; ao sur, coas comarcas de Noia e Muros; e ao oeste, coa comarca de Fisterra. O seu xentilicio é xalleiro/xalleira.

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 24 de julio de 2021

A PEDRA DO CAN DOENTE - MONTE DE SAN MAMEDE - O CONFURCO - TÁLLARA - LOUSAME

 A PEDRA DO CAN DOENTE

MONTE DE SAN MAMEDE

O CONFURCO

TÁLLARA

LOUSAME

 Tállara
     San Pedro de Tállara é unha parroquia que se localiza no sur do concello coruñés de Lousame, na comarca de Noia.

     Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 917 habitantes (449 homes e 468 mulleres).

Xeografía
     Está situada no suroeste do concello. Limita ao norte con Camboño e Noia, ao sur con Boiro, ao oeste con Porto do Son e ao leste con Lousame, situándose neste límite o monte Iroite (685 m) e o afloramento granítico do Confurco. A zona está vertebrada polo val do río Lobo, que desemboca en Noia.

     É a segunda parroquia máis poboada de Lousame. Entre o seu patrimonio destaca a igrexa parroquial e as capelas de san Lourenzo e san Roquiño.

Lugares de Tállara
     Abeixón, Abelendo, A Barreira, Carantoña, Cernande, O Cruceiro, A Eirexa, Figueiroa, Guiende, Marracín de Abaixo, Marracín de Arriba, Meixonfrío, Merelle, Pascual, Ponte de San Francisco, A Portela, Pousada, San Roquiño, Sanguiñal, Vilar

Lousame
     Lousame é un concello galego situado no suroeste da provincia da Coruña, pertencente á comarca de Noia.

      Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 3.268 habitantes (1.624 homes e 1.644 mulleres). O seu xentilicio é lousamán.

      É un concello principalmente agrario. Está dividido en 7 parroquias e a el pertencen 75 núcleos de poboación.

Xeografía
     O concello ten unha superficie de 93 km², e abrangue 7 parroquias. Limita ao norte co concello de Brión, ao sur con Boiro e Rianxo, ao leste con Rois e Dodro e ao oeste con Porto do Son.

     É un territorio cun relevo abrupto, con fortes contrastes entre o fondo dos vales (20 msnm) e cumios de altitude media (monte Iroite, de 685 m, e a Muralla, de 674 m).

Parroquias de Lousame
      Camboño (San Xoán), Fruíme (San Martiño), Lesende (San Martiño), Lousame (San Xoán), Tállara (San Pedro), Toxos Outos (San Xusto), Vilacova (Santa Eulalia)

Comarca de Noia
      A comarca de Noia é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Noia.

     Pertencen a esta comarca os concellos de Lousame, Noia, Outes e Porto do Son. 

VIDEO

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


A CAMA DO HOME SANTO - O CONFURCO - TÁLLARA - LOUSAME

 A CAMA DO HOME SANTO

O CONFURCO

TÁLLARA

LOUSAME

 Tállara
     San Pedro de Tállara é unha parroquia que se localiza no sur do concello coruñés de Lousame, na comarca de Noia.

     Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 917 habitantes (449 homes e 468 mulleres).

Xeografía
     Está situada no suroeste do concello. Limita ao norte con Camboño e Noia, ao sur con Boiro, ao oeste con Porto do Son e ao leste con Lousame, situándose neste límite o monte Iroite (685 m) e o afloramento granítico do Confurco. A zona está vertebrada polo val do río Lobo, que desemboca en Noia.

     É a segunda parroquia máis poboada de Lousame. Entre o seu patrimonio destaca a igrexa parroquial e as capelas de san Lourenzo e san Roquiño.

Lugares de Tállara
     Abeixón, Abelendo, A Barreira, Carantoña, Cernande, O Cruceiro, A Eirexa, Figueiroa, Guiende, Marracín de Abaixo, Marracín de Arriba, Meixonfrío, Merelle, Pascual, Ponte de San Francisco, A Portela, Pousada, San Roquiño, Sanguiñal, Vilar

Lousame
     Lousame é un concello galego situado no suroeste da provincia da Coruña, pertencente á comarca de Noia.

      Segundo o padrón municipal (INE 2020) ten 3.268 habitantes (1.624 homes e 1.644 mulleres). O seu xentilicio é lousamán.

      É un concello principalmente agrario. Está dividido en 7 parroquias e a el pertencen 75 núcleos de poboación.

Xeografía
     O concello ten unha superficie de 93 km², e abrangue 7 parroquias. Limita ao norte co concello de Brión, ao sur con Boiro e Rianxo, ao leste con Rois e Dodro e ao oeste con Porto do Son.

     É un territorio cun relevo abrupto, con fortes contrastes entre o fondo dos vales (20 msnm) e cumios de altitude media (monte Iroite, de 685 m, e a Muralla, de 674 m).

Parroquias de Lousame
      Camboño (San Xoán), Fruíme (San Martiño), Lesende (San Martiño), Lousame (San Xoán), Tállara (San Pedro), Toxos Outos (San Xusto), Vilacova (Santa Eulalia)

Comarca de Noia
      A comarca de Noia é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Noia.

     Pertencen a esta comarca os concellos de Lousame, Noia, Outes e Porto do Son.

VIDEO

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


jueves, 22 de julio de 2021

FERVENZA DE GOSOLFRE "DOUS" - RÍO DE COUTO - GOSOLFRE - CHACÍN - MAZARICOS

 FERVENZA DE GOSOLFRE "DOUS"

RÍO DE COUTO

GOSOLFRE

CHACÍN

MAZARICOS


 Chacín
     Santa Baia de Chacín é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Mazaricos.

     Segundo o IGE en 2018 tiña 612 habitantes (328 mulleres e 284 homes) distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 875 habitantes.


Patrimonio
     Entre o seu patrimonio, destaca a capela de Santa Leocadia e San Brais. O templo, de planta cuadrangular cun pórtico no lado norte, foi construído na idade moderna, en pedra de cantaría con cuberta a dúas augas e unha espadana de ferro sen campá. Na fachada está a porta centrada no lenzo, unha pequena fiestra e unha bufarda.

      E tamén cabe salientar a Igrexa de Santa Baia de Chacín, inda que pechada ó culto dende o ano 1974, chegouse a celebrar unha misa mensual ata o ano 2000. É un templo de tres naves separadas por arcos que descansan en cimacios, por arcos de medio punto sobre columnas de sección octogonal, semellantes aos varais dos cruceiros.

     A capela maior ten planta rectangular e cóbrese con bóveda de canón de cantería apoiada nun arco faixón. No lado do evanxeo pégase a sacristía, tamén de planta rectangular con un único acceso desde o interior do presbiterio. Un grade arco triunfal da acceso a a gran nave, que se cobre con cimbros de madeira.

     Aos pés aparece un coro alto de madeira, hoxe en estado ruinoso. No exterior da fachada destaca pola súa composición asimétrica ao presentar no muro norte, dentro do mesmo plano que a fachada unha torre-campanario formada por dous corpos. o primeiro, de planta cadrada con arcos de medio punto sobre machóns achafranados e decorado con cornixas moi saíntes. O segundo corpo, tamén con catro vacíos, coróanse cunha cúpula semiesférica ornamentada cun pequeno acroterio con bola.

     A porta principal, alintelada, esta cuberta por un arco de medio punto que crea un tímpano no que se sitúa unha imaxe da santa titular. Os retablos, hoxe desmontados e gardados en espera de que algún día se poidan restaurar conxuntamente coa edificación pétrea, pertencen a segunda metade do XVIII e teñen a graza e a elegancia propia do rococó. Conserva o adro, o cemiterio e as ruínas da casa reitoral

     Na parroquia houbo un poboado castrexo, o castro da Pena dos Mouros.

     Preto da ermida de Santa Leocadia e San Brais, no bosque de Augabril, nace o río Nosiño, creando unha fervenza.

Lugares de Chacín
     Asenso, Chacín, Fontemourente, Gosolfre, Lamasapín, O Pino de Val, Santa Baia, Val, Vilariño de Chacín, Vioxo

Comarca do Xallas
     A comarca do Xallas é unha comarca galega situada na provincia da Coruña cuxa capital é Santa Comba.

     Pertencen a esta comarca os concellos de Mazaricos e Santa Comba. Ten 391,01 km² e no 2020 tiña 13.203 habitantes.

     Limita, ao norte, coas comarcas de Terra de Soneira e Bergantiños; ao leste, coas comarcas de Santiago, Ordes e A Barcala; ao sur, coas comarcas de Noia e Muros; e ao oeste, coa comarca de Fisterra.

     O seu xentilicio é xalleiro/xalleira. 

VIDEO

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA