O Cabo de Raña O Cabo de Raña é un lugar da parroquia de Xunqueiras, no concello pontevedrés de Pazos de Borbén, na comarca de Vigo.
Segundo o IGE do 2008 tiña 31 habitantes o que supón un aumento no número de habitantes en relación ao ano 2007.
Xunqueiras San Salvador de Xunqueiras é unha parroquia que se localiza no concello de Pazos de Borbén.
Segundo o padrón municipal de 2014 tiña 130 habitantes (65 homes e 65 mulleres), distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999, cando tiña 132 habitantes.
Lugares de Xunqueiras O Cabo de Raña, Casqueiros, A Chan, Eidos de Riba
Parroquias de Pazos de Borbén Amoedo (San Sadurniño), Borbén (Santiago), Cepeda (San Pedro), A Ermida (Nosa Señora da Anunciación), Moscoso (San Paio), Nespereira (San Martiño), Pazos (Santa María), Xunqueiras (San Salvador)
Pazos de Borbén Pazos de Borbén é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Vigo.
Segundo o padrón municipal, en 2014 tiña 3.075 habitantes. O seu xentilicio é «pacense».
Xeografía O concello, de 50 km², abrangue oito parroquias e limita cos concellos de Redondela, Fornelos de Montes, Soutomaior, Mondariz, Ponteareas e Mos.
As augas do concello dan a tres concas: cara ao norte os ríos Barragán e Pequeno van dar ao Oitavén. Cara ao sur os ríos Borbén e Louro desembocan no río Miño. Cara ao oeste, o río Alvedosa desemboca en Redondela.
O monte Galleiro (670 m) é o cumio máis elevado. Outros picos son o monte da Serra (616 m), A Pedra Quitiña (532 m) e o Outeiro do Mar (475 m).
Historia Durante o século XX houbo unha forte emigración cara a Sudamérica, especialmente a Brasil.
Economía Até a década de 1970 a economía do concello era basicamente de subsistencia, baseada na agricultura e a gandería.
Actualmente moita xente desprázase cara a Vigo, Redondela e Pontevedra, onde están as áreas industriais ou traballando no sector dos servizos.
O Polígono Industrial A Chan de Amoedo acolle empresas de alimentación, artes gráficas, fabricación de colchones e construción.
Río Barragán O río Barragán ou río Freaza é un río afluente do Oitavén que forma o límite entre os concellos de Fornelos de Montes e Pazos de Borbén.
O río Barragán e a súa fraga acollen un itinerario para senderismo pendente de homologación pola Federación Galega de Montañismo co número PR-G 164 Senda da Fraga do Barragán.
Á parte dos atractivos que ofrece a fraga a as marxes do río Barragán, que ten, no treito final, antes do encoro de Eirás, un estreito val cun bosque de ribeira ben conservado, nesta senda cómpre salientar elementos etnográficos e culturais como as levadas, os muíños, os pasos ou pasales, as pontes e pontellas, muros de todo tipo, camiños enlousados e, especialmente, os restos do castro da Cidade.
O Cabo de Raña O Cabo de Raña é un lugar da parroquia de Xunqueiras, no concello pontevedrés de Pazos de Borbén, na comarca de Vigo. Segundo o IGE do 2008 tiña 31 habitantes o que supón un aumento no número de habitantes en relación ao ano 2007.
Xunqueiras San Salvador de Xunqueiras é unha parroquia que se localiza no concello de Pazos de Borbén. Segundo o padrón municipal de 2014 tiña 130 habitantes (65 homes e 65 mulleres), distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999, cando tiña 132 habitantes.
Lugares de Xunqueiras O Cabo de Raña, Casqueiros, A Chan, Eidos de Riba
Parroquias de Pazos de Borbén Amoedo (San Sadurniño), Borbén (Santiago), Cepeda (San Pedro), A Ermida (Nosa Señora da Anunciación), Moscoso (San Paio), Nespereira (San Martiño), Pazos (Santa María), Xunqueiras (San Salvador)
Pazos de Borbén Pazos de Borbén é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Vigo. Segundo o padrón municipal, en 2014 tiña 3.075 habitantes. O seu xentilicio é «pacense».
Xeografía O concello, de 50 km², abrangue oito parroquias e limita cos concellos de Redondela, Fornelos de Montes, Soutomaior, Mondariz, Ponteareas e Mos.
As augas do concello dan a tres concas: cara ao norte os ríos Barragán e Pequeno van dar ao Oitavén. Cara ao sur os ríos Borbén e Louro desembocan no río Miño. Cara ao oeste, o río Alvedosa desemboca en Redondela.
O monte Galleiro (670 m) é o cumio máis elevado. Outros picos son o monte da Serra (616 m), A Pedra Quitiña (532 m) e o Outeiro do Mar (475 m).
Historia Durante o século XX houbo unha forte emigración cara a Sudamérica, especialmente a Brasil.
Economía Até a década de 1970 a economía do concello era basicamente de subsistencia, baseada na agricultura e a gandería. Actualmente moita xente desprázase cara a Vigo, Redondela e Pontevedra, onde están as áreas industriais ou traballando no sector dos servizos.
O Polígono Industrial A Chan de Amoedo acolle empresas de alimentación, artes gráficas, fabricación de colchones e construción.
Río Barragán O río Barragán ou río Freaza é un río afluente do Oitavén que forma o límite entre os concellos de Fornelos de Montes e Pazos de Borbén.
O río Barragán e a súa fraga acollen un itinerario para senderismo pendente de homologación pola Federación Galega de Montañismo co número PR-G 164 Senda da Fraga do Barragán.
Á parte dos atractivos que ofrece a fraga a as marxes do río Barragán, que ten, no treito final, antes do encoro de Eirás, un estreito val cun bosque de ribeira ben conservado, nesta senda cómpre salientar elementos etnográficos e culturais como as levadas, os muíños, os pasos ou pasales, as pontes e pontellas, muros de todo tipo, camiños enlousados e, especialmente, os restos do castro da Cidade.
Palacio de los duques de Braganza El Palacio de los duques de Braganza (a veces simplificado como Palacio de los duques) fue construido en el siglo XV, en Guimarães, por Alfonso, I duque de Braganza para su amante. Cuando estuviera el rey con esta, ya tendría una residencia lujosa para los dos.
Historia Construido en el siglo XV por iniciativa de Alfonso I de Braganza. El estilo borgoñés de este palacio refleja sus gustos, adquiridos en sus viajes por Europa. Estuvo desocupado cuando los duques se mudaron al Palacio Ducal de Vila Viçosa, periodo en que el edificio se modificó, perdiendo gradualmente su forma original.
Sin embargo el aspecto actual es una recreación, no exenta de polémica, realizada durante el Estado Nuevo. Esto se debe a que, en 1933, bajo el gobierno de António de Oliveira Salazar, fue transformado en residencia oficial del presidente, realizando una polémica campaña de restauración.
Características Algunas salas de su interior componen un museo, donde se destacan alfombras persas, tapices flamencos (con temática sobre las conquistas portuguesas en el norte de África) y pinturas, como el Cordero Pascal de Josefa de Óbidos o el retrato de Catalina de Braganza.
En homenaje a las proezas marítimas de los portugueses, el techo de la sala de banquetes reproduce el casco volcado de una carabela.
Oliveira do Castelo Oliveira do Castelo es una freguesia portuguesa del concelho de Guimarães, con 0,61 km² de superficie y 3.448 habitantes (2001). Su densidad de población es de 5 652,5 hab/km².
Guimarães Guimarães es una ciudad portuguesa del Distrito de Braga, región estadística del Norte (NUTS II) y comunidad intermunicipal del Ave (NUTS III), con cerca de 52 000 habitantes en el núcleo central y unos 161 876 dentro de su término municipal.
Es sede de un municipio con 242,85 km² de extensión y 161 876 habitantes (2004), subdividido en 69 freguesías.
La mayor parte de la población vive en la ciudad y en la zona periférica.
El municipio limita al norte con el municipio de Póvoa de Lanhoso, al este con Fafe, al sur con Felgueiras, Vizela y Santo Tirso, al oeste con Vila Nova de Famalicão y al noroeste con Braga.
Guimarães, junto con Maribor, fue Capital Europea de la Cultura en 2012.
El centro histórico de Guimarães fue declarado Patrimonio de la Humanidad por la Unesco en 2001.
Guimarães es conocida como la ciudad donde nació Portugal, frase escrita en una de las torres de la muralla.
Ubicación Guimarães se encuentra a 22 km de Braga, 33 km de Vila Nova de Famalicão, 41 km de Barcelos, 51 km de Póvoa de Varzim, 56 km de Oporto, 80 km de Viana do Castelo, 88 km de Vila Real, 128 km de Vigo (Galicia, España), 169 km de Coímbra, 205 km de Santiago de Compostela, 365 km de Lisboa, 549 km de Madrid, 600 km de Faro (Algarve) y 1099 km de Barcelona.
Calvelle Calvelle é un lugar da parroquia de Aguasantas, no concello pontevedrés de Cerdedo-Cotobade.
Segundo o IGE do 2010 tiña 32 habitantes (13 homes e 19 mulleres), un menos ca no 2007.
Patrimonio Neste lugar están os petróglifos da Porteliña da Corte (conxunto de tres rochas gravadas na idade de Bronce) e Pouso do Muíño. Amais, atópase o cruceiro de Calvelle (1791) e o peto de ánimas de San Lourenzo (1896).
Aguasantas Santa María de Aguasantas é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Cerdedo-Cotobade.
Segundo o IGE no 2010 tiña 326 habitantes (130 homes e 196 mulleres), 26 menos ca en 2007. Dos 28 lugares da parroquia, 15 están habitados.
Patrimonio A parroquia católica pertence ó arciprestado de Cotobade, da arquidiocese de Santiago de Compostela. A igrexa parroquial é punto de romaría, con culto á Nosa Señora. Posiblemente o primeiro templo fose románico. No século XVI comezouse un novo edificio, rematado no XVII. Antigamente celebrábase unha romaría o 8 de setembro.
Conta a tradición, recollida polo padre Solla, que na Idade Media a única igrexa da zona era a da parroquia de Caroi. Un domingo unha cega do lugar das Boliñas ía a misa acompañada dun familiar, e ó pasar a carón dunha fonte, ó pé da casa, lavouse. Ó pasar a auga polos ollos recuperou a vista, e tralo milagre, impulsada por un presentimento, atopou unha imaxe da Virxe entre a maleza. Logo de correrse a voz, os frades do mosteiro de Tenorio promoveron a construción dun novo templo, comprometéndose a ir dar a misa.
Nesta parroquia, no lugar da Pena, naceu o escultor Xosé Cerviño García (1843-1922, autor do cruceiro do Hío) e mais o pai franciscano Andrés Solla García.
Lugares de Aguasantas Agualta, O Barazal, As Boliñas, Calvelle, O Campo, O Campodanta, A Casa Grande, O Casal, O Castro, Ceraxe, O Coto, A Coutada, A Coviña, O Cristil, Famelga, O Fental, A Godela, O Igrexario, Martín, A Pena, Penelas, Peroselo, A Portela, Portomarín, O Regueiro, Sucastro, Trasdonabal, O Trebello
Parroquias de Cerdedo-Cotobade Aguasantas (Santa María), Almofrei (San Lourenzo), Borela (San Martiño), Carballedo (San Miguel), Caroi (Santiago), Castro (Santa Baia), Cerdedo (San Xoán), Corredoira (San Gregorio), Figueiroa (San Martiño), Folgoso (Santa María), Loureiro (Santiago), Parada (San Pedro), Pedre (Santo Estevo), Quireza (San Tomé), Rebordelo (San Martiño), Sacos (Santa María, San Xurxo de Sacos (San Xurxo), Tenorio (San Pedro), Tomonde (Santa María), Valongo (Santo André), Viascón (Santiago)
