viernes, 25 de agosto de 2017

PERIODICO VIA STELLAE - Nº10 - AGOSTO 2017

PERIODICO VIA STELLAE
Nº 10
AGOSTO 2017


       Queremos agradecer a la dirección del periódico Via Stellae el darnos la oportunidad de estar con ellos...  y poder mostar algunos lugares de los menos conocidos de Galicia.




     En este numero viajamos por las Islas de la Ría de Arousa.
 


Muchas gracias

VIA STELLAE

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

IGLESIA DE PORTODEMOURO - VAL DO DUBRA

 IGLESIA DE PORTODEMOURO
PORTODEMOURO DE ARRIBA
VAL DO DUBRA


Portomouro
     San Cristovo de Portomouro é unha parroquia que se localiza no sur do concello de Val do Dubra. 



     Segundo o IGE en 2013 tiña 367 habitantes (195 mulleres e 172 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación aos anos 2004, cando tiña 422 habitantes, e 1999, con 482.


Situación
     Portomouro atópase no cruzamento de camiños que van dende Santiago de Compostela cara o norte, para as terras de Bergantiños (Carballo) pola AC-1914, e para as terras do Xallas (Santa Comba) pola AC-404. (Entrepontes).



Economía
     Portomouro vive principalmente do sector servizos e do traballo co gando vacún. Subsisten explotacións particulares de produción leiteira para a industria láctea complementada coa recría para a venda.



Patrimonio
     Como recursos naturais e etnolóxicos destacan os paseos nas beiras do río Tambre, con vexetación autóctona (carballos, bidueiros, amieiros, freixos etc.). 



     Tamén cómpre destacar a "Pedra do Home", con tres sepulturas antropomorfas prehistóricas.


Val do Dubra
     Val do Dubra é un concello da provincia da Coruña, pertencente á Comarca de Santiago.



     Demografía
Segundo o padrón municipal (INE 2015) conta con 4.033 habitantes (1.942 homes e 2.091 mulleres), mantendo a liña descendente dos últimos anos: 4.423 en 2009, 4.481 habitantes en 2008, 4.515 en 2007 e 4.580 en 2006. O seu xentilicio é dubrés - valdubrés.



   O concello creouse en 1835 coa denominación de Buxán (que corresponde á parroquia de Buxán). 

 

     En 1960 cambiou o seu nome ao actual de Val do Dubra.


     A casa do concello estaba situada en Buxán, trasladándose a principios do século XX á Corredoira (Bembibre). 


     A principios dos anos vinte estableceuse en Casal (Niveiro), pasando a Bembibre en 1924. 


     Coa República trasladouse ao lugar da Taboada e en 1958 instalouse definitivamente no seu actual emprazamento.

 MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 24 de agosto de 2017

PREMIOS DEZTAPATE - 2017 - LALÍN

PREMIOS DEZTAPATE
CONCURSO DE TAPAS
LALÍN - 2017


     Entrega de los Premios del VIII Concurso de tapas DEZTAPATE de Lalín


     Hoy, en el local de la Asociación de empresarios del Deza (AEDEZA), en un acto presidido por su Presidente, Antonio Lamas, y por el Alcalde de Lalín, Rafael Cuiña, y acompañados por David Campos (Vicepresidente AEDEZA), Luis Alberto Guerreiro (Vocal de Hosteleria de la Junta Directiva AEDEZA) y  yo mismo en representación del Jurado Profesional, ha tenido lugar la entrega de los premios de la 8ª Edición del Concurso de Tapas de Lalín DEZTAPATE, que ha venido celebrándose en la Villa a lo largo de los primeros días de Agosto.



     Lo primero que hay que decir, es que el nivel de las tapas presentadas a concurso en la presente Edición ha sido muy alto, lo que tuvo su premio, no solo en  el reconocimiento del hecho por publico y expertos, sino en el número de tapas vendidas en la presente Edición, casi 6.700 tapas, lo que sale a una media de 670 tapas/día, la media mas alta alcanzada de entre todas las Ediciones celebradas.



     Los establecimientos participantes en la presente Edición fueron 16, y entre todos ellos vendieron 1430 tapas mas que en la anterior Edición. Todo ello nos da una idea del creciente apoyo que año tras año de le viene dando el pueblo de Lalín a sus concursos de tapas. Descubramos ya quienes han sido los premiados:



    El Tercer Premio otorgado por los clientes ha sido para el Bodegón A Cunca por su Tapa "Destellos".



    El Segundo Premio de los clientes se lo lleva A Taberna do Ultra-alimento por su tapa "Ultrachapati Vexetal".



    El Gran triunfador de esta Edición fue Casa Currás, pues se llevó el Primer Premio del Público y el del Jurado Profesional por su tapa "¿Será Pan?"



     Acto seguido fueron entregados los premios a aquellos clientes que por su participación en el Concurso se pudo saber cuales eran sus tapas favoritas. Un premio de 600 € en metálico fue a parar a Marcos Jacomé Dobarro, mientras que el Fin de Semana para dos personas en el Hotel Balneario Augas Santas fue para Senén Martínez Troitiño. 


     Enhorabuena a ambos, así como a quienes se llevan una de las 16 botellas magnum de Moreiras Selección, como las también magnum de Viña Pomal y Viña Costeira. Enhorabuena a todos los premiados.


     Con la foto de los premiados y los asistentes al acto, desde O Paraiso Existe y desde el Grupo Gastronómico Galicia Gastro, queremos felicitar, no solo a los ganadores, sino a todos los participantes, que han arriesgado y han conseguido elevar el listón ya a un punto que no les va a ser fácil superar en  las ediciones venideras.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: La Buena Pitanza
XOAN ARCO DA VELLA

MUIÑO EN MADRIÑÁN - MADRIÑÁN - LALÍN

MUIÑO EN MADRIÑÁN
MADRIÑÁN
LALÍN


 Madriñán
     Santo Adrao de Madriñán é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín, na Comarca do Deza.



     Segundo o IGE en 2011 tiña 148 habitantes (74 mulleres e 74 homes), distribuídos en 10 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 180 habitantes.



Patrimonio
    O pazo de Anzuxao, do século XVIII, no lugar de Anzuxao.
    Cruceiro de Madriñán.
    Igrexa de Santo Adrao.



    O castro de Madriñán, conformado a partir dun único recinto de planta oval, coas seguintes dimensións: o eixo N-S mide uns 95 m no interior e 130 m ao exterior. O eixo O-L mide 65 m no interior e 90 m polo exterior. Se se teñen en conta tamén as defensas exteriores (foxo), a lonxitude é de 115 m. Conserva o parapeto en todo o seu perímetro, agás nas zonas en que foi destruído por actividades antrópicas, en concreto no sector nordés e puntualmente no noroeste. A altura interior do parapeto está entre 2 m e 4 m.



Lugares de Madriñán
     Anzuxao, A Goleta, A Grela, Madriñán, Martín, O Pazo, O Piñeiro, Portos, Santradao. A Torre



     Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces.


     A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. 




     O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

A PEDRA DO HOME - PORTODEMOURO - VAL DO DUBRA

 A PEDRA DO HOME
A IGREXA
PORTODEMOURO DE ARRIBA
VAL DO DUBRA


 A Pedra do Home
     Con este nombre se conoce un afloramiento granítico próximo al lugar de A Igrexa (Portomouro de Arriba) que en la actualidad presenta tres sarcófagos antropomorfos esculpidos en la roca. 



     Son los restos de un antiguo cementerio de inhumación que sigue el rito cristiano, con la cabeza de los difuntos orientada al poniente y los pies al naciente, la misma orientación que guardaban antiguamente las iglesias.


      Los tres sarcófagos tienen la misma tipología, con el hueco adaptado para la cabeza y un espacio trapezoidal para el resto del cuerpo, más estrecho a la altura de los pies. 


      Se cubrirían con una tapa también hecha en piedra. 



      No conocemos la cronología exacta de la necrópolis, pero este tipo de tumbas es muy característico de los comienzos de la Edad Media, especialmente entre los siglos VIII y XI.



     Este tipo de necrópolis estaban siempre asociadas a una iglesia o eremitorio, por lo que seguramente en las cercanías, o incluso sobre la propia roca, existió en su día una construcción, de la que no quedan más restos que unos pequeños rebajes, posiblemente cimentaciones.


     Los vecinos denominaban al conjunto A Pedra dos Mouros, estando ligada en el imaginario popular a estos seres misteriosos y a la existencia de tesoros en sus inmediaciones. 


     Según los testimonios orales, la altura original de la piedra era mucho mayor, casi 5 m, y en ella habría más de una docena de sarcófagos. 


     Contaba, además, con una escalinata y una plataforma desde la cual se divisaba el río Tambre. 



     Pero en los años 50 del siglo XX parte de la piedra fue dinamitada por un buscador de tesoros, lo que produjo la destrucción de alguno de los sarcófagos originarios y daños irreparables en el conjunto.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: www.areasantiago.es
XOAN ARCO DA VELLA