IGREXA DA NOSA SEÑORA DAS VEGAS - REQUIJADA - SANTIUSTE DE PEDRAZA - SEGOVIA

 IGREXA DA NOSA SEÑORA DAS VEGAS

SANTIUSTE DE PEDRAZA

REQUIJADA

SEGOVIA

Igrexa da nosa Señora de las Vegas
     A igrexa da nosa Señora das Vegas é un templo católico situado no municipio español de Santiuste de Pedraza, na provincia de Segovia.

Descrición
      O edificio atópase xunto á estrada SG-P-2322, próximo á localidade de Requijada, dentro do termo municipal segoviano de Santiuste de Pedraza, en Castela e León.

     Presenta na súa construción tres épocas ou fases, das cales a máis antiga, dos albores do século XI, constitúena o pórtico e a nave da epístola coa súa ábsida.

     A nave maior e a do evanxeo así como a portada principal ao mediodía están en clara relación co románico sepulvedano das postrimerías do século XI, en tanto que a parte inferior da torre pertence a un románico tardío característico das terras de Segovia entre os séculos XIII e XIV.

      Conta con tres naves separadas por arcos dobrados que se apoian en piares de planta rectangular con medias columnas encostadas, capiteis de estilización pseudocorintia de tipo sepulvedano, impostas moi sinxelas e teitume de madeira a dúas augas, con carreiras policromadas e pares de tirantes que se apoian en cans esculpidos.

      O interior do templo foi decorado con pinturas murais de diversas épocas, especialmente a mediados do século XVI, nas que destacan composicións en vermello, branco e negro que representan trofeos, grutescos, bustos de guerreiro, grilandas e outros temas similares.

     Foi declarada monumento histórico-artístico o 17 de xullo de 1969, mediante un decreto publicado o 19 de agosto de 1969 no Boletín Oficial do Estado, coa rúbrica do ditador Francisco Franco e do entón ministro de Educación e Ciencia José Luis Villar Palasi.

     Na actualidade conta co estatus de Ben de Interese Cultural.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

MINA ROMANA DAS BORREAS - CALDESIÑOS - VIANA DO BOLO

 MINAS ROMANAS DAS BORREAS

CALDESIÑOS

VIANA DO BOLO

 As minas romanas das Borreas
      Un percorrido de apenas 3 km, en parte asfaltado, que nos levará a coñecer unha das minas que existiron no territorio da antiga Gallaecia explotadas de forma moi intensiva polos romanos a partir da súa conquista no século II a.C. 

      Acedemos dende a estrada da Gudiña a Viana do Bolo, collendo o desvío para Caldesiños.

     No arranque desta pista podemos deixar o noso vehículo onde o cartel turístico indicando as minas.

     Aquí podemos optar por ascender 1 km. pola estrada, con pouco tráfico ou subir ata o miradoiro norte atravesando o bosque entre árbores autóctonas como castiñeiros ou carballos, para continuar ata a estrada e descender ata o aparcadoiro, cunha pequena desviación ao miradoiro sur.

     En ambos puntos panorámicos dispoñemos de paneis explicativos que nos facilitan a interpretación da paisaxe inmediata, resultado da acción do home.

     Os romanos conseguiron extraer toneladas de ouro utilizando o sistema denominado “ruina montium”, unha técnica que combina a construción de pozos e galerías subterráneas co uso de auga para derrubar grandes masas de terreo aurífero.

       Dende eles albiscaremos tamén as montañas da contorna, como a serra Seca coa Cabeza Grande a máis de 1.200 m de altitude, ou a cola do encoro do Vao, no val do río Camba antes de xuntarse co Bibei en Viana do Bolo.

MAPA

 

Fuente: Turismo Gal.

XOAN ARCO DA VELLA

CASTIÑEIRO DE PUMBARIÑOS - SOUTO DE ROZAVALES - MANZANEDA

 CASTIÑEIRO DE PUMBARIÑOS

SOUTO DE ROZAVALES

MANZANEDA

 Castiñeiro de Pumbariños.
     O castiñeiro de Pumbariños é un castiñeiro senlleiro da especie Castanea sativa Mill. 

     Forma parte do Souto de Rozavales.. No ano 2000 foi incluído no catálogo de árbores senlleiras.

     Está dentro da ruta turística ruta Ourense Oriental da Xunta de Galicia.

Características
     Está situado no lugar do Souto de Rozavales, na parroquia de San Martiño de Manzaneda, en Manzaneda.

     Ten un perímetro medio de 12,15 m (entre 13 e 15 en función da altura do toro) e podería ter arredor de 500 anos, polo que sería a árbore galega coñecida máis vella.

     É un exemplar enxertado, como a maioría no Souto de Rozavales, polo que durante séculos foi aproveitado para a recollida das súas castañas. 

VIDEO

MAPA 

 

XOAN ARCO DA VELLA

ESTACIÓN DE SALVATERRA - SALVATERRA DE MIÑO

ESTACIÓN DE SALVATERRA

SALVATERRA DE MIÑO

Estación de Salvaterra
     Salvaterra é unha estación de tren de Adif situada na vila do Castelo, no concello de Salvaterra de Miño, provincia de Pontevedra.

     Ten servizos de media distancia operados por Renfe.

Situación ferroviaria
     A estación atópase no punto quilométrico 127,3 da liña férrea de ancho ibérico que une Monforte de Lemos con Redondela a 29 metros de altitude, entre as estacións das Neves e Caldelas de Tui.

     O tramo é de vía única e está electrificado.

Historia
      A estación foi inaugurada o 10 de novembro de 1878 coa aperta do tramo Salvaterra de Miño-Caldelas de Tui da liña que pretendía unir Vigo con Monforte de Lemos.

     A súa explotación inicial quedou a cargo da Compañía do Ferrocarril de Medina a Zamora e de Ourense a Vigo.

     Dita xestión mantívose ata 1928 cando foi absorbida pola Compañía Nacional dos Ferrocarrís do Oeste de España, compañía pública creada para xestionar varios trazados, en xeral deficitarios, do oeste do país.

     En 1941, Oeste foi unha das empresas que se integrou na recentemente creada Renfe.

     Desde o 31 de decembro de 2004 Renfe Operadora explota a liña mentres que Adif é a titular das instalacións ferroviarias.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

ESTACIÓN DE TUI - TUI

 ESTACIÓN DE TUI

TUI

 Estación de Tui
     A estación de Tui é unha estación de ferrocarril fronteiriza con Portugal situada no municipio español de Tui na provincia de Pontevedra, comunidade autónoma de Galicia.

     Na actualidade carece de servizo de viaxeiros.

Situación ferroviaria
     Atópase no punto quilométrico 2,8 da liña férrea de ancho ibérico que une Guillarei coa cidade portuguesa de Valença do Minho a 26 metros de altitude.​

Historia
     A estación foi inaugurada o 1 de xaneiro de 1884 coa apertura da liña Guillarei-fronteira portuguesa.

     MZOV foi a encargada de construír este curto ramal que tiña con función principal unir as redes españolas e portuguesas grazas a unha ponte internacional sobre o río Miño que se concluiría en 1886.

    En 1928, os graves problemas económicos que sufrían as empresas que xestionaban as liñas férreas do oeste español levaron ao estado á nacionalización das mesmas e á súa agrupación na Compañía Nacional dos Ferrocarrís do Oeste.

​     En 1941, Oeste integraríase como o resto de compañías ferroviarias españolas en RENFE.

     Dende o 31 de decembro de 2004 Renfe Operadora explota a liña mentres que Adif é a titular das instalacións ferroviarias.

MAPA

 

XOAN ARCO DA VELLA

RUINAS DA FERRERIA DE GORGUEIRA - PARADASECA - QUIROGA

 RUINAS DA FERRERIA DA GORGUEIRA

PARADASECA

QUIROGA

 A Gorgueira, o ferro do Soldón 

     Na aldea quiroguesa de Paradaseca consérvanse os restos dunha ferrería fundada hai varios séculos na aldea de Paradaseca, do municipio de Quiroga, consérvanse os restos da antiga ferrería da Gorgueira, un testemuño máis da intensa actividade siderúrxica artesanal que coñeceu a comarca en séculos pasados.

      A factoría, totalmente abandonada desde hai moitos anos, áchase nunha singular paraxe dominada polo río Soldón, que nesta zona é un escenario propicio para os deportes de aventura.

     A ferrería atópase a poucos metros da aldea de Paradaseca, á que se accede desde Quiroga pola estrada N-120. Á altura de Sequeiros, a catro quilómetros de Quiroga, tomamos un desvío á esquerda en dirección a Soldón e Paradaseca. A poucos metros desviámonos de novo a Paradaseca e Rugando.

      Percorridos uns tres quilómetros e pouco antes de chegar ás primeiras casas de Paradaseca, arrinca á dereita un camiño que baixa ata a ferrería. Para chegar á antiga factoría siderúrxica hai que percorrer un quilómetro por unha pista de terra en moi bo estado, entre castiñeiros, oliveirais e algunhas cepas que se resisten ao abandono. A contorna é dunha notable beleza. 

      O río Soldón creou unha accidentada paisaxe de gargantas e rápidos que salvan as pendentes en espectaculares fervenzas. Esta parte do leito, ata a súa desembocadura no Sil, é un escenario frecuente das actividades deportivas de descenso de canóns desenvoltas polo club de montaña Brío.

      A vivenda da ferrería áchase a media ladeira da montaña e o seu estado actual é bastante ruinoso. Consta dun casarón de proporcións medias e pouco valor arquitectónico, onde destaca unha escaleira interior de pedra. 

       Do almacén, situado xunto á vivenda, só quedan os muros. A construción está totalmente abandonada desde fai máis de trinta anos. O complexo hidráulico da ferrería atopábase na parte de abaixo, a beiras do Soldón. Accedíase a el por un angosto carreiro que salvaba un desnivel de considerable altura. Del non quedan restos na actualidade.

Paradaseca
       San Marcos de Paradaseca é unha parroquia do concello de Quiroga na comarca de Quiroga, na provincia de Lugo. No ano 2007 tiña 46 habitantes (26 homes e 20 mulleres), tres máis ca en 2006. Ten unha única entidade de poboación.

Lugares de Paradaseca
       Paradaseca

Comarca de Quiroga
      A comarca de Quiroga é unha comarca galega situada no sueste da provincia de Lugo, na fronteira coa comunidade de Castela e León. A súa capital é Quiroga e pertencen a ela os concellos de Folgoso do Courel, Quiroga e Ribas de Sil.

VIDEO

MAPA

 

Fuente: La Voz de Galicia

Texto:C. RUEDA

XOAN ARCO DA VELLA