lunes, 22 de agosto de 2016

IGLESIA DE TOMONDE - CERDEDO

 IGLESIA DE SANTA MARÍA
TOMONDE
CERDEDO


 CERDEDO
         Cerdedo é un concello situado na zona centro de Galicia  e perfectamente comunicado coas Rías Baixas (28 km) , con Santiago de Compostela( 45 km) e Ourense (50 km).


     Cunha extensión duns 80 quilómetros cadrados e unha poboación de 4000 habitantes é un refuxio ideal para os amantes da natureza, os deportes ó aire libre e a boa mesa.



     Limita ó norte cos concellos da Estrada e Forcarei, ó sur con Cotobade e Forcarei, ó este con Forcarei, e ó oeste con Campo Lameiro e Cotobade.



     Cerdedo está atravesado pola estrada N-541 (Ourense – Pontevedra), que forma o seu eixo principal de comunicación. Xeograficamente, o Término Municipal de Cerdedo localízase na porción meridional da dorsal galega, na súa vertente occidental, de tal xeito que o conxunto montañoso disponse en anfiteatro.



     As súas maiores elevacións atopámolas no Outeiro do Couto do Monte do Seixo (1024 m) e no Outeiro de Couso.



     O río Lérez constitúe o principal cauce fluvial, atravesando o término municipal en  dirección este - oeste. A existencia dunha numerosa, aínda que de pequena escala, rede de afluentes do Lérez fai que as terras sexan productivas e axeitadas para a agricultura e a gandeiría.



     As condicións climáticas de Cerdedo están condicionadas pola súa situación nas serras prelitorais, e a súa orografía montañosa actúa como pantalla pluviométrica, polo que as súas precipitacións son elevadas.



     En canto ás temperaturas, o máis destacable son os seus baixos valores sobre todo os invernais, sendo xaneiro o mes máis frío.



     Os núcleos de poboación máis importantes son Cerdedo(capital) , Pedre, Figueroa, Fondós,Covas, Tomonde e Os Castros.



     O nome de Cerdedo procede según Millán González Pardo de "Ceratesum", que significa  "lugar de cereixas", o que fai supoñer que foi un lugar de producción abundante desta froita.



     Toda a comarca de Terra de Montes é de indudable atractivo histórico-artístico.



     En Cerdedo predominan os cruceiros, igrexas de gran valor arquitectónico, pontes de diversos estilos e calzadas romanas.



     Pódense ver tamén  importantes mostras de arte prehistórica e restos arqueolóxicos.



TOMONDE
     Santa María de Tomonde é unha parroquia que se localiza no norte do concello de Cerdedo, na comarca de Tabeirós - Terra de Montes. Segundo o IGE en 2012 tiña 173 habitantes (95 mulleres e 78 homes) distribuídos en 5 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando contaba con 224 habitantes.



Patrimonio
    Igrexa de Santa María de Tomonde. Ten planta de cruz latina con ábsida cuadrangular e sacristía adosada. 



     A portada principal é adintelada, con molduras lisas e torre central con tres corpos. Nos muros consérvanse canzorros románicos.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

PETO DE SAN CORNELLO - VILALÉN - CERDEDO

 PETO DE SAN CORNELLO
VILALÉN
CERDEDO


 Los lugares que pertenecen a la parroquia de Santa Mariña de Tomonde son: 
     Barbeira, A Devesa, Fraguas, Tomonde y Vilalén.


Que ver:
     La Iglesia Parroquial de Santa Marina de Tomonde, en el lugar de Tomonde, con cementerio, crucero y viacrucis en el muro que cerca el atrio; domina la zona desde lo alto de la ladera. 



     El crucero con Cristo crucificado y Virgen plegando, aislado y bordeado de robles. 


     La iglesia románica del s. XII conserva una sencilla inscripción fundacional, en alusión al año 1204 y al fundador Pedro Calvo. 


     Testigo de una misión parroquial en el lomo del templo, en el Monte del Outeiro, un crucero sin imágenes domina el paisaje.


     La Capilla de San Cibrao, en un alto dominando el núcleo del lugar de Vilalén junto a la cruz y dos hórreos, forma un conjunto de interés paisajístico. 


     Una peculiar secuencia de hórreos acompaña en el camino de acceso. 


     Un peto de ánimas en honra de San Cornello da la bienvenida al lugar. 


     Y un molino en el Reguero del Batán, bordeado de prados es destacable.  

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello de Cerdedo
XOAN ARCO DA VELLA

sábado, 13 de agosto de 2016

PAZO DE LIÑARES - PRADO - LALÍN

 PAZO DE LIÑARES
PRADO
LALÍN

 
Pazo de Liñares
     O Pazo de Liñares é unha casa señorial localizada no lugar de Liñares, na parroquia de Prado (Lalín), é estilo barroco.



     É de planta rectangular de cantería cunha gran fachada principal á que abre os balcóns e fiestras. Na fachada posterior destaca unha galería de cinco arcos de medio punto e escudos no peitoril. 


     Nos escudos do pazo campean as armas dos Mosqueira, Churruchaos e López de Lemos xunto ás dos Taboada.


     Foi fundado a finais do século XVII por Álvaro Núñez Taboada, da Casa de Bendoiro. 


     No pazo pasou a súa infancia o pioneiro da aviación Joaquín Loriga.


     Foi adquirido polo concello de Lalín a finais do ano 2002. No ano 2009 foi declarado Ben de Interese Cultural coa categoría de Monumento por Decreto 334/2009 de 4 de xuño da Consellería de Cultura e Turismo da Xunta de Galicia. 


     As obras de rehabilitación comezaron o día 14 de abril de 2011, e asinouse a recepción das mesmas o 28 de febreiro de 2013.


Prado
     San Martiño de Prado é unha parroquia que se localiza no concello de Lalín. 



     Segundo o IGE en 2009 tiña 256 habitantes (129 mulleres e 127 homes), distribuídos en 7 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 316 habitantes. 


     A parroquia eclesiasticamente pertence á diocese de Lugo.


Economía
     Prado, ao estar situado no centro xeográfico galego, é un punto de confluencia importante. A estrada N-525 transcorre ao longo da parroquia. Conta tamén con farmacia, carnicerías e algunhas industrias.



Historia
     En Prado celebrábase unha feira mensual os días 13 de cada mes, que lle proporcionaba unha activa vida comercial. Nesta parroquia naceu o político Xosé Cuíña.



Patrimonio

    Ponte Taboada.
    Pazo de Liñares, onde naceu o aviador Xoaquín Loriga.
    A igrexa parroquial é de corte neoclásico, posúe unha única nave con ábsida rectangular. Na fachada destaca a liña de cornixa que a divide en dúas partes, coróase co campanario de dobre arco rematado con pináculos.
    Capela da Santa Lucía, unha ermida de pedra na que destaca o campanario dun único arco rematado cun Agnus Dei, baixo o cal hai un nicho. Nela celébrase unha famosa romaría.
    Parque de Prado, cun monumento ao aviador Xoaquín Loriga.



Educación e cultura
     En Prado está situado o Colexio Público de Educación Infantil e Primaria Xoaquín Loriga. Hai ademais un pavillón deportivo que é basicamente de uso escolar do colexio.



      En novembro de 2009, refundouse a antiga banda de música, A Lira de Prado (como presidente Antonio Costa) que dende entón comezou a percorrer distintos puntos da comarca do Deza, así como lugares incluso fóra de Galicia.



Festas
    Último domingo de maio - Fillas de María: Primeiras Comuñóns.
    11 de xullo - San Bieito.
    15 e 16 de setembro - Festas Patronais na honra da Virxe das Dores.
    11 de novembro - San Martiño.



Museo Galego da Marioneta
     Recomendamos pararse na exposicion do Museo Galego da Marioneta que acolle permanentemente o pazo.



     O Museo Galego da Marioneta, inaugurado en outubro do 2001, e albergado, dende o 13 de decembro de 2014, no Pazo de Liñares, é froito dun convenio de colaboración entre o Concello de Lalín e compañía de títeres Viravolta, que aproveita este espazo permanente para mostrar a súa colección de marionetas (máis de 300 pezas) e para fomentar o gozo, estudo e recuperación da arte dos títeres. 



     O museo amplía cada ano o seu fondo documental coa incorporación de novas pezas, libros, vídeos e outros materiais sobre esta materia.
Sede do museo.



Descrición
     No ano 1998, con motivo do 15 aniversario da primeira estrea como compañía de títeres de Viravolta, realizouse unha exposición conmemorativa no Museo Municipal de Lalín, que foi o punto de partida para a creación da Casa do títere, onde o concello exerce a titularidade e as compañías Viravolta e Seisdedos son as encargadas da súa xestión.



      O Museo Galego da Marioneta mantén unha programación estábel, organizando talleres de iniciación, cursos para profesionais dos títeres e da educación e mostras de teatro de marionetas como Titirientroido, Titirideza e Cantos e Contos de Nadal.

MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA
XOAN ARCO DA VELLA

viernes, 12 de agosto de 2016

IGLESIA DE SAN PEDRO - CRECENTE

IGREXA DE SAN PEDRO
CRECENTE


Igrexa de San Pedro de Crecente
Situación: 

     Crecente.
Época: 

     Século XIV.
Estilo: 

     Transición Románico-Gótico.
Estado de conservación: 

     Bo.
Titularidade: 

     Eclesiástica.


Igrexa de San Pedro de Crecente
     Antiga colexiata construída sobre as ruínas dun mosteiro templario, o cal desaparece no ano 1313, tras a supresión da Orde do Tempero no Concilio de Vienne (1311-1312).



     Esta colexiata estaba composta por un abade, cinco racioneros e un sancristán-sacerdote, e contaba cunha ampla xurisdición territorial polo que no ano 1466 se levou a cabo a repartición territorial entre os racioneros, construíndo varias capelas para atender espiritualmente aos fregueses. 



     Isto deu orixe ao nacemento das parroquias de Ribeira, Quintela, Freixo e Sendelle.



A devandita igrexa parroquial data do século XIV, enmarcándose na transición románica-gótica. 



     Presenta unha ampla nave rectangular con cuberta de madeira e presbiterio tamén rectangular que se cobre con bóveda apuntada. 




     No interior da igrexa, baixo o arco románico-gótico decorado con rosetas e figuras, que dá acceso á actual sancristía conservábase o sepulcro en pedra dun nobre, cuxo talle presenta a un home con bigote vestindo o hábito franciscano, o que indica a súa pertenza á Orde III de San Francisco.



     Referente a iso, dicir que nun lateral exterior da igrexa, se encontra pegado un escudo que probablemente estea relacionado con este nobre que sería o que mandou construír a igrexa.



     Será nos anos vinte, cando a planta pase a ser de cruz latina debido á construción de dúas capelas laterais. 



     Foi neste momento cando tamén se construíu o actual campanario, existindo anteriormente a torre do mosteiro que se derruíu debido ao seu distanciamento coa igrexa.



     A cabeceira presenta senllas columnas-contrafortes en cada muro que chegan ata o aleiro con capiteis de motivos vexetais. 


     Salientable a ventá do muro oriental da cabeceira con arquivolta oxival e columnillas con figuras zoomórficas como é unha ave picando a unha serpe e un personaxe sentado en cuclillas.


     Da súa estrutura primitiva consérvase por tanto, o escudo pegado ao muro exterior, a ventá do testeiro da ábsida e unha variada colección de modillóns que posiblemente pertencesen á antiga igrexa, hoxe non conservada, que se situaba nas inmediacións do templo parroquial.


     Entre a imaxinaría cabe destacar a imaxe barroca de Cristo xacente, que se complementa con Cristo crucificado e resucitado.

 MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello de Crecente
XOAN ARCO DA VELLA