martes, 18 de mayo de 2021

CANASTROS NA ESTRADA DE PARADA - AMOEIRO

 CANASTROS NA ESTRADA DE PARADA

AMOEIRO

Amoeiro
     Amoeiro é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense.

     Segundo o IGE en 2016 tiña 2.264 habitantes (2.274 en 2014, 2.371 no 2006, 2.356 no 2005, 2.322 no 2004, 2.276 no 2003).O seu xentilicio é «amoeirés».

Xeografía
     O municipio ten 39,7 km². Está situado na meseta dos Chaos, ao noroeste do val do río Miño.

     Limita ao norte con Vilamarín e San Cristovo de Cea, ao sur con Ourense e Punxín, ao leste con Coles, e ao oeste con Maside.

     Ten un terreo chan e fértil, con fragas de piñeiros e eucaliptos. Conta cun couto cinexético e cunha zona de pesca no río Barbantiño, no que está a fervenza do Cachón.

     Polo concello discorre a Vía da Prata do Camiño de Santiago.


Parroquias de Amoeiro    

     Abruciños (San Xoán), Amoeiro (Santa María), Bóveda de Amoeiro (San Paio), Cornoces (San Martiño), Fontefría (Santa Mariña), Parada de Amoeiro (Santiago), Rouzós (San Cibrao), Trasalba (San Pedro)  

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

 

XOAN ARCO DA VELLA


IGREXA DE SAN MARTIÑO DE CORNOCES - CORNOCES - AMOEIRO

 IGREXA DE SAN MARTIÑO

CORNOCES

AMOEIRO

Cornoces

     Cornoces é un lugar da parroquia de Cornoces no concello ourensán de Amoeiro na comarca de Ourense.

     Tiña 111 habitantes no ano 2011 segundo datos do INE e do IGE, dos cales 71 eran homes e 40 mulleres. Iso supón unha diminución da poboación respecto a 2010, cando tiña 112 habitantes (70 homes e 42 mulleres).

Patrimonio
     A igrexa de San Martiño de Cornoces foi consagrada no ano 1200, sgundo consta nunha inscrición na fachada sur. 

     Foi construída sobre un primitivo poboado castrexo.

    Na fachada ten un tímpano historiado con figuras, probablemente de San Martiño. A porta sur é sinxela e estreita. Sobre a cornixa da nave principal e da ábsida hai canzorros simples. Sobre o testeiro da ábsida álzase unha cruz antefixa coa respresentación de Cristo crucificado.

       A espadana é barroca con dous arcos de medio punto. Xunto á igrexa está a casa reitoral, de planta rectangular e dúas alturas con muros de cachotaría de granito. O cemiterio esténdese arredor do templo.

    A igrexa aparece citada na novela Os camiños da vida, de Ramón Otero Pedrayo.

    A capela de Santo Estevo, tamén chamada capela das Candelas, é unha construción baixomedieval, antiga igrexa parroquial. O seu adro era o antigo camposanto. Ten planta rectangular con peche de cachotería e pórtico con cuberta na entrada apoiada sobre dúas columnas de pedra de labra ruda.

A porta é alintelada, e a cuberta a tres augas, de tella curva, e con cruz de pedra no cumio. Ten pequenas xanelas ou ventás tanto na fronte como nos laterais.

       No seu interior garda as figuras de Santo Estevo e das Candelas, esta de pedra en estilo románico asentada nun camarín dunha peza co neno no colo e coa lenda ERA CLII.

Lugares de Cornoces
      Bubeiras, Codeseda, Cornoces, Os Garabatos, Sabariz, Santa Baia 

Amoeiro
     Amoeiro é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense.

     Segundo o IGE en 2016 tiña 2.264 habitantes (2.274 en 2014, 2.371 no 2006, 2.356 no 2005, 2.322 no 2004, 2.276 no 2003).O seu xentilicio é «amoeirés».


Xeografía
     O municipio ten 39,7 km². Está situado na meseta dos Chaos, ao noroeste do val do río Miño.

     Limita ao norte con Vilamarín e San Cristovo de Cea, ao sur con Ourense e Punxín, ao leste con Coles, e ao oeste con Maside.

     Ten un terreo chan e fértil, con fragas de piñeiros e eucaliptos. Conta cun couto cinexético e cunha zona de pesca no río Barbantiño, no que está a fervenza do Cachón.

     Polo concello discorre a Vía da Prata do Camiño de Santiago.


Parroquias de Amoeiro    
     Abruciños (San Xoán), Amoeiro (Santa María), Bóveda de Amoeiro (San Paio), Cornoces (San Martiño), Fontefría (Santa Mariña), Parada de Amoeiro (Santiago), Rouzós (San Cibrao), Trasalba (San Pedro) 

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA



lunes, 17 de mayo de 2021

CAPELA DE FORMIGUEIROS - O FORMIGUEIRO - TRASALBA - AMOEIRO

 CAPELA DE FORMIGUEIRO

O FORMIGUEIRO

TRASALBA

AMOEIRO

O Formigueiro
     O Formigueiro é un lugar da parroquia de Trasalba no concello ourensán de Amoeiro na comarca de Ourense.

     Segundo o INE e o IGE en 2011 tiña quince habitantes (oito homes e sete mulleres), un menos ca en 2010 (sete homes e nove mulleres).

Lugares de Trasalba
     Albeiros, A Bergueira, Fondo de Vila, O Formigueiro, Monte Asnal, Soutomanco, Trasalba


Trasalba
     San Pedro de Trasalba é unha parroquia do concello de Amoeiro, na comarca de Ourense, provincia de Ourense.

      Segundo o IGE en 2014 tiña 312 habitantes (158 homes e 154 mulleres), 16 menos ca en 1999.


Patrimonio
     No Chan da Ferradura localízanse unha serie de petróglifos.

     Nesta parroquia está a casa museo de Ramón Otero Pedrayo, onde se entrega anualmente o premio Trasalba.


Amoeiro

     Amoeiro é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca de Ourense.

     Segundo o IGE en 2016 tiña 2.264 habitantes (2.274 en 2014, 2.371 no 2006, 2.356 no 2005, 2.322 no 2004, 2.276 no 2003).O seu xentilicio é «amoeirés».


Xeografía
     O municipio ten 39,7 km². Está situado na meseta dos Chaos, ao noroeste do val do río Miño.

     Limita ao norte con Vilamarín e San Cristovo de Cea, ao sur con Ourense e Punxín, ao leste con Coles, e ao oeste con Maside.

     Ten un terreo chan e fértil, con fragas de piñeiros e eucaliptos. Conta cun couto cinexético e cunha zona de pesca no río Barbantiño, no que está a fervenza do Cachón.

     Polo concello discorre a Vía da Prata do Camiño de Santiago.


Parroquias de Amoeiro    
     Abruciños (San Xoán), Amoeiro (Santa María), Bóveda de Amoeiro (San Paio), Cornoces (San Martiño), Fontefría (Santa Mariña), Parada de Amoeiro (Santiago), Rouzós (San Cibrao), Trasalba (San Pedro)

MAPA 

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA


domingo, 16 de mayo de 2021

ALDEA ABANDONADA DE SILVARES - MERZA - VILA DE CRUCES

 ALDEA ABANDONADA DE SILVARES

MERZA

VILA DE CRUCES

 Silvares
     Silvares é un lugar da parroquia de Merza, no concello pontevedrés de Vila de Cruces, na comarca do Deza. Segundo o INE, en 2008 estaba deshabitado, o mesmo que no ano 2000.

Merza
Santa María de Merza é unha parroquia que se localiza no concello de Vila de Cruces. 

     Segundo o IGE en 2014 tiña 403 habitantes (199 homes e 204 mulleres), 121 menos ca en 2004 (272 homes e 252 mulleres) e 146 menos ca en 1999. Ten dez entidades de poboación.


Hidrografía
     O río Toxa crea, antes de desembocar no río Deza, unha das fervenzas máis importantes de Galicia, a fervenza do Toxa. Á beira deste río atópase o mosteiro de Carboeiro, considerado un dos mellores expoñentes do románico galego.

     Aínda que tanto a fervenza coma o mosteiro pertencen aos termos do concello de Silleda, existe unha ruta de sendeirismo por esta parroquia que une ambos os emprazamentos.


Patrimonio
A igrexa parroquial conserva elementos da primitiva fábrica románica, da segunda metade do século XII. A ábsida semicircular, dividida ao exterior en tres partes por dúas semicolumnas apoiadas, cunha fiestra seteira no central; a arquivolta tórica en semicírculo peraltado da porta principal; o arco triunfal, a bóveda de canón e algúns canzorros.

     O seu pasado fidalgo queda reflectido no Pazo da Torre, con escudo, chemineas e contorno arborado; na casa dos Villar-Somoza, do século XVIII; e nas de Caxide (no Outeiro) e Parceiro (en Sulago).


Lugares de Merza
     A do Breixa, Carrás, Espil, A Moa, O Outeiro, Paradela, Reboredo, Silvares, Sulago, Valboa


Vila de Cruces
     Vila de Cruces é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Deza. Limita cos concellos de Boqueixón, Touro, Arzúa e Santiso (da provincia da Coruña), e Silleda, Agolada e Lalín (provincia de Pontevedra).


Festas e celebracións
     A Patroa da vila é a Nosa Señora da Piedade e celébrase a súa festa o fin de semana seguinte ó 4 de agosto (excepto se é sábado que pasaría a ser o seguinte).

Entroido
     Varias parroquias celebran o entroido cos altos dos xenerais.

 Gastronomía
     Tamén celebra festas gastronómicas como a da Castaña en novembro, a do Chourizo en febreiro e a do Galo de Curral en maio, todas elas con degustación gratuíta de produtos da zona.

      Os días de feira na Vila son 4 e o 17 de cada mes.


Parroquias de Vila de Cruces    
     Añobre (San Pedro), Arnego (Santa María), Asorei (Santa María), Bascuas (Santa Mariña), Besexos (San Fiz), Bodaño (San Mamede), Brandariz (San Miguel), Camanzo (San Salvador), Carbia (San Xoán), As Cruces (Nosa Señora da Piedade), Cumeiro (San Pedro), Duxame (San Miguel), Ferreirós (San Xes), Fontao (Santiago), Gres (Santiago), Larazo (San Xoán), Loño (San Mamede), Merza (Santa María), Obra (San Tomé), Oirós (Santa María), Ollares (Santa María), Piloño (Santa María), Portodemouros (San Salvador), Sabrexo (Santa María), Salgueiros (San Pedro), San Pedro de Losón (San Pedro), San Tomé de Insua (San Tomé), Toiriz (San Xoán)


Comarca de Deza
     A comarca de Deza é unha comarca da provincia de Pontevedra e a súa capital é Lalín. 

     Pertencen a ela os concellos de Agolada, Dozón, Lalín, Rodeiro, Silleda e Vila de Cruces. 

     A súa poboación é de máis de 40.000 habitantes. O Deza coincide coa antiga comarca de País do Deza, isto é, as xurisdicións de Deza, Camba, Dozón, Trasdeza, Carbia e Valquireza.


Situación
      A comarca de Deza ven coincidir co centro xeográfico de Galicia. Limita ao norte coas comarcas de Santiago, Arzúa e Terra de Melide, ao sur coa do Carballiño, ao leste coas de Ulloa e Chantada e ao oeste con Tabeirós-Terra de Montes. 

VIDEO

MAPA

 

SÍGUENOS:

Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube


XOAN ARCO DA VELLA