viernes, 7 de agosto de 2020

PE DA MÚA ALTO DA CASTRELADA - PONTE CALDELAS

PE DA MÚA
ALTO DA CASTRELADA
PONTE CALDELAS


Pe da Múa e Alto de Castrelada
     O alto da Serra da Castrelada está ocupado polo Monte de Pé de Múa, Éntrase polo merendeiro do Pé da Múa e séguese por unha pista de terra durante aproximadamente un quilometro ata chegar á base de dúas lomas, O Coto Grande e o Coto Pequeno.


     Neste espectacular emprazamento podemos atopar os restos duna especie de “chabola de pastores” construído con grandes bloques aproveitando unha gran rocha para formar unha das súas paredes. 


     Dende o alto gozaremos dunhas grandes vistas de toda a Serra da Castrelada e dos Montes do Pé da Múa.



Ponte Caldelas
     Ponte Caldelas é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca de Pontevedra. 
 

     No ano 2016 tiña 5.573 habitantes, segundo datos do IGE. O seu xentilicio é pontecaldelán.

 
     O municipio de Ponte Caldelas sitúase nunha zona xeográfica de transición entre as montañas do interior pontevedrés e as ribeiras das rías Baixas. 


     Está encadrada nunha comarca natural que se estende polas estribacións occidentais da serra do Suído. É terra de mananciais e ríos (Oitavén e Verdugo), de abruptas serras (A Fracha, Castrelada...) e encaixados vales. Limita ao norte con Cerdedo-Cotobade, ao sur con Fornelos de Montes e Soutomaior, ao leste coa Lama e ao oeste con Pontevedra.


     Ponte Caldelas presenta unha morfoloxía de fortes contrastes topográficos provocados por unha intensa erosión diferencial favorecida pola rede de fracturas tectónicas ás que foi sometido polos episodios xeolóxicos.


     As superficies de aplanamento orixinarias percíbense nos cumios suaves dos seus montes, entre os que destacan a serra da Castrelada (663 m), O Couto da Brea (536 m), A Penarada (544 m), monte do Antón (453 m) e monte do Taboadelo (432 m). Encaixados entre as serras, os ríos discorren por vales abruptos e profundos, con pronunciadas pendentes.


     A súa densa rede fluvial organízase en torno aos cursos do Verdugo e do Oitavén, alimentados por afluentes curtos, pero de abundante caudal debido ás elevadas precipitacións que se rexistran no paso das frontes atlánticas. 


     Entre estes afluentes destaca o Calvelle que se une ao Verdugo antes do seu paso pola capital municipal, onde por atravesar algunhas fallas orixina a aparición de mananciais de augas minerais, ben coñecidas polas súas propiedades.


     No río Oitavén construíuse a presa de Eirás, que abastece de auga a área urbana de Vigo, antes de que, xa no municipio de Soutomaior, una as súas augas ás do río Verdugo, que poucos quilómetros máis adiante desembocará na ría de Vigo.

MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Terras de Pontevedra
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 6 de agosto de 2020

COTO PINGUELA - SERRA DO SUÍDO - A GRAÑA - COVELO

 COTO PINGUELA
A GRAÑA
SERRA DO SUÍDO
COVELO


Serra do Suído
     A Serra do Suído e un sistema montañoso galego, que fai de fronteira entre as provincias de Pontevedra e Ourense.


     En Pontevedra sitúanse os concellos de A Lama, Fornelos de Montes e Covelo, e en Ourense en os Avión y Beariz.


     O sur se prolongase coa Serra do Faro de Avión e o norte cos Montes do Testeiro, formando no seu conxunto a parte suroccidental da Dorsal Gallega.


     A serra está moi erosionada, con un perfil suave de altiplanos por enrriba dos 900 m entre as que destacan as cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) e Bidueiros (943 m), estes dous últimos con vértices xeodésicos nas suas cumbres.


     As ladeiras occidentais verten as Rías Baixas e as ladeiras orientais verten a conca do río Miño.


     Nos vales dos ríos podense atopar bosques autóctonos moi ben conservados, como e o caso dos robledais dos ríos Barragán e Verdugo.


Aproveitamento human
     Nos altos abundan los pastizais, que dende a época medieval foron aproveitados para alimentar o gando na época estival.


     Como fogar temporal para os gandeiros surxiron unas edificacions coñecidas como chozos o chouzos, de paredes e teito totalmente de pedra, con espesores que superan o medio metro e cubiertos de musgo para proporcionar aislamento.


     Situanse o sur de grandes rochas, para protexerse dos ventos dominantes. Dende os chozos podíase controlar unha parcela de pasto cercan, delimitado con pedras definindo o que se coñece como xesteiro.


     Algunhas destas construcions están sendo rehabilitadas para conservación do patrimonio etnográfico, ainda que a trashumancia desapareceu por completo.


     Asociado a ganadería surxeu a necesidade de controlar os lobos, para a sua captura contruironse foxos de lobos, unhas estructuras con longas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foxo. 


     Os ganderos asustaban os lobos e, con axuda das paredes, guiabanos ata cair no foxo, onde morían. Conservanse varios foxos de lobos na Serra do Suído.


     Por un deles, situado entre os concellos de Fornelos de Montes e Mondariz pasa a ruta de senderismo señalizada como GR 58 Sendeiro das Greas.

 
A Graña
     É a aldea máis afastada do municipio a uns 20 km da capital municipal, converteuse nunha zona residencial onde constrúen a súa vivenda os nativos que fixeron a súa fortuna en Venezuela como emigrantes.


     A extensa e bellisima serra da que forma parte (a Serra do Suido), é un dos reductos de exemplares de lobo ibérico en liberdade.


     Como dato de interese destacan que na mesma existen varias agrupaciones de túmulos megalíticos, incluída a "Mámoa de Salcedo", formada por losas de pizarra asomándose restos da Cámara megalítica.


Os seus barrios e lugares son:
     A Carreira, O Eido Fernández, O Eido Gonzalo, O Monxidoiro, Os Muiños, A Porteliña do Campo, Rebordechán, Salcedo, Seiscedóns, Vista Alegre.

VIDEO
MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

martes, 4 de agosto de 2020

CRUZ DO SEIXO - MONTE DO SEIXO - A LAMA

CRUZ DO SEIXO
MONTE DO SEIXO
A LAMA



Alto da Cruz do Seixo
      O Mirador Alto da Cruz do Seixo está en A Lama. Este miradoiro ofrece unha boa vista da comarca de O Carballiño e parte desta Serra do Cando. 



     Un dos lugares máis salientables é a presenza próxima do monumento megalítico coñecido como Portalén ou Porta do Alén, que se traduce como "porta do máis alá" e ao seu carón, o impoñente Marco do Vento cos seus seis metros de altura.


Monte do Seixo
     O Monte Seixo, dacabalo entre A Lama e Cerdedo Cotobade, é particularmente rico en formacións xeolóxicas creadas polo xeo, a auga e vento. 



     Nestas rochas a erosión vai creando alvéolos nas zonas periféricas, dando formas redondeadas ou caprichosas as rochas.


     Hai casos como o de O Portalén, preto da Capela de Santa Mariña do Seixo, onde este fenómeno presenta insólitos puntos de apoio entre penedos, e mesmo que as pedras de avalar serve coma lugar de rito.



     A parte este de Cotobade esta ocupada pola Serra do Cando, que se extende entre os rios Vergugo e Lérez ata chegar a Beariz, en Ourense. 



     Estes espazos de brañas, carqueixas e breixos, onde se chegan a superar os 900 metros, forman parte da Red Natura como lugar de interés comunitario e dan acubillo a diversas formacións rochosas de formas sorprendentes, que son orixe de lendas e contos.


     En O Portalén, segundo a lenda, os que quixeran falar cós defuntos terían antes que atravesar a “portalén“de norte a sur, e despois gardar silencio, baixo pena de perder voz ou sáude. Só entón podería ter contacto co máis alá.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

lunes, 3 de agosto de 2020

MIRADOR E CASETA FORESTAL DO OUTEIRO DO COTO - MONTE DO SEIXO - FORCAREI

 MIRADOR E CASETA
DO OUTEIRO DO COTO
MONTE DO SEIXO
FORCAREI


Mirador e caseta forestal do Outeiro do Coto 
     O Mirador do Outeiro do Coto está situado en Forcarei preto do Monte Seixo. 


     Xunto ao miradoiro hai unha pequena casa de tipo abrigo situada nesta altura duns 1000 metros de altura.


     É o punto máis alto da Serra do Cando e ofrece unha vista impresionante sobre oeste e o norte das rexións veciñas.


Monte do Seixo
     O Monte Seixo, dacabalo entre A Lama e Cerdedo Cotobade, é particularmente rico en formacións xeolóxicas creadas polo xeo, a auga e vento. 



     Nestas rochas a erosión vai creando alvéolos nas zonas periféricas, dando formas redondeadas ou caprichosas as rochas.


     Hai casos como o de O Portalén, preto da Capela de Santa Mariña do Seixo, onde este fenómeno presenta insólitos puntos de apoio entre penedos, e mesmo que as pedras de avalar serve coma lugar de rito.



     A parte este de Cotobade esta ocupada pola Serra do Cando, que se extende entre os rios Vergugo e Lérez ata chegar a Beariz, en Ourense. 



     Estes espazos de brañas, carqueixas e breixos, onde se chegan a superar os 900 metros, forman parte da Red Natura como lugar de interés comunitario e dan acubillo a diversas formacións rochosas de formas sorprendentes, que son orixe de lendas e contos.


     En O Portalén, segundo a lenda, os que quixeran falar cós defuntos terían antes que atravesar a “portalén“de norte a sur, e despoís gardar silencio, baixo pena de perder voz ou sáude. Só entón podería ter contacto co máis alá.


MAPA


SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA