viernes, 28 de abril de 2017

COTO XESTEIRA DO CAMPO - SERRA DO SUÍDO

COTO XESTEIRA DO CAMPO
XESTA
A LAMA
SERRA DO SUÍDO


Coto Xesteira do Campo
     Situado a a casi 900 m. de altura domina gran parte de a Serra de O Suido, en la zona existen varias cuevas naturales que fueron refugió de Pastores y ganado.




Serra do Suído
     A Serra do Suído es un sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de Pontevedra y Ourense.



     En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Ourense en los de Avión y Beariz.



     Al sur se prolonga en la Serra do Faro de Avión y al norte en los Montes do Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de la Dorsal Gallega.



     La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos en sus cumbres.



     Las laderas occidentales vierten a las Rías Baixas y las laderas orientales vierten a la cuenca del río Miño.



     En los valles de los ríos se pueden encontrar bosques autóctonos muy bien conservados, como es el caso de los robledales de los ríos Barragán y Verdugo.



Aprovechamiento humano
     En los altos abundan los pastizales, que desde época medieval han sido aprovechados para alimentar el ganado en época estival.



     Como hogar temporal para los ganaderos surgieron unas edificaciones conocidas como chozos o chouzos, de paredes y techo totalmente de piedra, con espesores que superan el medio metro y cubiertas de musgo para proporcionar aislamiento.



     Se situaban al sur de grandes rocas, para protegerse de los vientos dominantes.



     Desde el chozo se podía controlar una parcela de pasto cercano, delimitada con piedras definiendo lo que se conoce como sesteiro.



     Algunas de estas construcciones están siendo rehabilitadas por motivos de conservación del patrimonio etnográfico, aunque la trashumancia haya desaparecido casi por completo.



     Asociada a la ganadería surgió la necesidad de controlar los lobos, para cuya captura se construyeron fosos para lobos, unas estructuras con largas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foso.



     Los ganaderos asustaban a los lobos y, con ayuda de las paredes, los guiaban hasta caer en el foso, donde morían. Se conservan varios fosos de lobos en la Sierra del Suído.



     Por uno de ellos, situado entre los ayuntamientos de Fornelos de Montes y Mondariz pasa la ruta de senderismo señalizada GR 58 Sendeiro das Greas.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

POZO PIÑEIRO - COVELO - SERRA DO SUIDO

 POZO PIÑEIRO
MACIZO DE BIDUEIROS
PIÑEIRO
COVELO
SERRA DO SUÍDO


Pozo Piñeiro
     Lago de Piñeiro en el Macizo de Bidueiros, que embalsa las aguas de la Serra do Suído.


Serra do Suído
     A Serra do Suído es un sistema montañoso gallego, que hace de frontera entre las provincias de Pontevedra y Ourense.



     En Pontevedra se sitúa en los ayuntamientos de La Lama, Fornelos de Montes y Covelo, y en Ourense en los de Avión y Beariz.



     Al sur se prolonga en la Serra do Faro de Avión y al norte en los Montes do Testeiro, formando en su conjunto la parte suroccidental de la Dorsal Gallega.



     La sierra está muy erosionada, con un perfil suave de altiplanicies por encima de los 900 m entre las que destacan las cimas de Coto Miñoto (1051 m), Cotos Cornudos (1032 m), Porto de Valdohome (1014 m), Puza (1025 m) y Bidueiros (943 m), estos dos últimos con vértices geodésicos en sus cumbres.



     Las laderas occidentales vierten a las Rías Baixas y las laderas orientales vierten a la cuenca del río Miño.



     En los valles de los ríos se pueden encontrar bosques autóctonos muy bien conservados, como es el caso de los robledales de los ríos Barragán y Verdugo.



Aprovechamiento humano
     En los altos abundan los pastizales, que desde época medieval han sido aprovechados para alimentar el ganado en época estival.



     Como hogar temporal para los ganaderos surgieron unas edificaciones conocidas como chozos o chouzos, de paredes y techo totalmente de piedra, con espesores que superan el medio metro y cubiertas de musgo para proporcionar aislamiento.



     Se situaban al sur de grandes rocas, para protegerse de los vientos dominantes.



     Desde el chozo se podía controlar una parcela de pasto cercano, delimitada con piedras definiendo lo que se conoce como sesteiro.



     Algunas de estas construcciones están siendo rehabilitadas por motivos de conservación del patrimonio etnográfico, aunque la trashumancia haya desaparecido casi por completo.



     Asociada a la ganadería surgió la necesidad de controlar los lobos, para cuya captura se construyeron fosos para lobos, unas estructuras con largas paredes formando un embudo que conducía a un profundo foso.



     Los ganaderos asustaban a los lobos y, con ayuda de las paredes, los guiaban hasta caer en el foso, donde morían. Se conservan varios fosos de lobos en la Sierra del Suído.



     Por uno de ellos, situado entre los ayuntamientos de Fornelos de Montes y Mondariz pasa la ruta de senderismo señalizada GR 58 Sendeiro das Greas.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
XOAN ARCO DA VELLA

jueves, 27 de abril de 2017

XXVI FESTA DO MELINDRE - VIANA DO CASTELO

 XXVI FESTA DO MELINDRE
VIANA DO CASTELO
MELIDE


 XXVI Fiesta del Melindre de Melide
     “O melindre de Melide protagonista dunha masterclass con vinho verde na EHT de Viana do Castelo”



     O Concello de Melide proxecta así a festa no ámbito internacional, acudindo á segunda dunha serie de masterclass que se impartirán nas Escolas de Hotelaría e Turismo da Rexión Norte de Portugal nos vindeiros meses.


     A delegación melidense en Viana do Castelo, que estará presente o venres día 28 de Abril, estará encabezada pola alcaldesa Dalia García, o concelleiro de Turismo de Melide, Luís Arias, mestres reposteiros e produtores da Asociación de Repostería Tradicional  de Melide e bloggers gastronómicos .



     O melindre de Melide e os doces típicos da repostería tradicional melidense, serán os protagonistaso venres día 28 de Abril, dunha xornada de maridaxe con vinho verde na Escola de Hotelaría e Turismo (EHT) de Viana do Castelo (Portugal) para os alumnos da especialidade de pastelería.


     Este proxecto de internacionalización da festa na rexión norte de Portugal, pasa pola divulgación dos melindres e doces típicos da repostería tradicional de Melide entre os futuros cociñeiros e hostaleiros que se están formando nas EHT, da man dos mestres reposteiros da Asociación de Repostería Tradicional de Melide.


     Na xornada participarán bodegas y vinos de DOC Vinho Verde e membros do ente de Turismo Norte de Portugal, así como persoal docente da EHT de Viana do Castelo.


     Continúa así a promoción da repostería tradicional de Melide nos actos da “XXVI edición da Festa do Melindre”, #Melindre2017,  que en verbas da alcaldesa Dalia García Couso, “para  proxectar o noso concello no exterior e afianzar a nosa festa, como un dos motores de atracción do turismo e da gastronomía en Melide, Cerne de Galicia”.

MAPA
SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube

XOAN ARCO DA VELLA

miércoles, 26 de abril de 2017

PASOS E POLDRAS DE SALÓN - ALBARELLOS - BOBORÁS

 PASOS E POLDRAS DE SALÓN
RÍO BARBANTIÑO
ALBARELLOS
SALÓN
BOBORÁS


 Paseo Medioambiental "As Poldras"
     Co "Paseo Medioambiental As Poldras", dende o Concello de Boborás o que se buscou foi a recuperación de sendas e camiños de uso público, restaurando e acondicionando lares de valor medioambiental e cultural que se encontran nos mesmos.



     Durante o paseo o camiñantes poderá ver;  Eiravedra e Valdesenda,  o conxunto de Adegas de Tombelo, o Igresario de Albarellos coa súa igrexa barroca de San Miguel, o pobo abandonado da Seara, o Monte do Coto, o peto de Ánimas de Santa Lucía, o Camiño Real, Salón e o paraxe das Poldras na confluencia dos río Viñao e Avia onde tamén se localizan os lavadeiros e finalmente Pazos de Arenteiro, Conxunto Histórico Artístico dende 1973.



     

     Tenta prestar atención aos paneis e mesas interpretativas do camiño, que explican dunha maneira amena os elementos e lugares característicos polos que camiñas.
Tempo estimado: 1 hora e 30 minutos
Distancia:4,8 km


Albarellos

     San Miguel de Albarellos é unha parroquia do concello de Boborás na comarca do Carballiño, na provincia de Ourense. No ano 2007 tiña 353 habitantes, deles 172 eran homes e 181 eran mulleres, o que supón unha diminución de 17 habitantes en relación ao ano anterior, 2006.



Lugares de Albarellos
     Abelleira, A Costa, Distriz, Eiravedra, O Igrexario, Lamela, O Paraíso, Paredes, O Regueiro, Sa, Salón, Santo André, A Seara, Sobredo, Valdesenda



Boborás
     Boborás é un concello da provincia de Ourense, pertencente á comarca do Carballiño. Segundo o Padrón municipal de habitantes no 2015 a súa poboación era de 2510 persoas (3286 en 2003).



     Recibe o seu nome da aldea de Boborás, na parroquia de Xuvencos, onde está a casa consistorial. O seu xentilicio é boborao ou boborés.



Xeografía
     O concello está situado no noroeste da provincia de Ourense. Ten dúas zonas diferenciadas: no sur abondan as fragas e as vides, e no centro e norte, máis accidentados, predominan os prados. Está atravesado polo río Arenteiro polo norte, e polo Cartelle e o Avia polo sur.



     O clima é cálido nos meses de verán e frío e chuvioso nos meses de inverno.



Historia
     Durante a Idade Media asentáronse na zona diversas ordes relixiosas e militares, coma a Orde do Santo Sepulcro, do Temple ou a Orde de San Xoán de Xerusalén, coñecida tamén como Orde de Malta ou de Rodas. Todas elas deixaron a súa pegada en diferentes construcións civís e relixiosas.



Patrimonio histórico e artístico

     A igrexa de San Xulián de Astureses é un templo románico, edificada polos Templarios no século XII. Ten planta rectangular, cunha ábsida semicircular. A fachada presenta unha ornamentación excelente.



     A igrexa de San Martiño de Cameixa mestura varios estilos, destacando a ábsida románica, o reloxo de Sol e os canzorros situados baixo o beiril.



      A igrexa de Xuvencos, restaurada no século XVI, e a igrexa de San Mamede de Moldes, construída sobre un castro transformado posteriormente nun camposanto, tamén son de orixe románica.



     O pazo de Moldes, situado preto da igrexa de San Mamede, é a casa natal de Antón Losada Diéguez.



      O conxunto histórico-artístico de pazos de Arenteiro agrupa a casa de Arriba, Asa e Granxa do Mato, pazo de Cervela, pazo do Currelo, pazo Feixó, pazo de Laxas e pazo de Tizón.



Parroquias de Boborás  
 
     Albarellos (San Miguel), Astureses (San Xulián), Brués (San Fiz), Cameixa (San Martiño), Cardelle (San Silvestre), Feás (Santo Antón) , Laxas (San Xoán), Moldes (San Mamede), Moreiras (Santa Mariña), Pazos de Arenteiro (San Salvador), O Regueiro (San Pedro), Xendive (San Mamede), Xurenzás (San Pedro), Xuvencos (Santa María)



A comarca do Carballiño

     A comarca do Carballiño é unha comarca galega situada na provincia de Ourense e a súa capital é O Carballiño. Pertencen a ela os concellos de San Amaro, Beariz, Boborás, O Carballiño, San Cristovo de Cea, O Irixo, Maside, Piñor e Punxín.


MAPA

SÍGUENOS:
Facebook
Twitter
Pinterest
Google+
Instagram
YouTube
Fuente: Concello de Boborás
XOAN ARCO DA VELLA